|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Volgens mijn roots ben ik gedoemd om een fervente aanhanger te worden van onze oosterburen. Maar als zo vaak, kijk ik net de andere richting uit dan wat de anderen van mij verwachten.
Het land over het kanaal dus.
Geen verbinding met het vasteland, een eiland, een stukje grond op zichzelf.
Het land heeft alle kenmerken van de persoon die ik ben.
Ik verbaas er mezelf steeds weer over dat ik me hier ongelofelijk thuis voel.
Of ik nu met de eurostar toekom in St. Pancras of ik de overtocht met P&O maak vanuit Calais, het voelt steeds weer aan als een hernieuwde kennismaking met een oude vertrouwde vriend.
Voor vertrek zoek ik mijn geldbeugel met vreemde munten op. We hebben ze niet vaak meer van doen omdat we in een Europa van eenheidsworstmunten wonen maar de mensen van over het water, bleven gelukkig trouw aan hun locale munt.
Ook van de streekproducten ben ik enorm gaan houden. De thee van Whittard, de scones van Fortumn & Mason, de sushi van Harrods en niet te vergeten het uitgebreide gamma van chutneys waarvan ze het recept meebrachten uit hun enorme waaier aan oude kolonies. En nee, ik verdien geen rode duid aan deze rechttoe rechtaan reclame. Het Engelse land gaat vaak gebukt onder het stigma van slecht eten maar zeg nu zelf als je bij ons een halfbakken frituur binnenstapt, heb je ook geen garantie op kwaliteit.
Bij mijn top drie van favoriete artiesten zitten natuurlijk twee Britten. Hoe kan het ook anders. De woordkeuze van George en de nuances van Gordon overspannen het hele emotionele scala van muziek die tot in de ziel gaat. Ook qua schrijvers in het thriller genre staat de Britse Val McDermid op nummer één.
Het land biedt zijn bezoekers de meest uiteenlopende landschappen en indrukken maar altijd verpakt in een folie van oprechte vriendelijkheid en correcte benadering. Buiten de grote steden is er rust in de kleine dorpjes, veel groen door het klimaat, prachtige tuinen en dito kastelen. Of je nu bij Sissinghurst in Kent, bij Hidcote Manor in Cotswolds of bij Kelvingrove in Glasgow bent, het onthaal is er warm en de correcte glimlach net als de niet te evenaren Britse flair krijg je er gratis bij.
Indien ik ooit België gedwongen moet verlaten, dan gaat mijn voorkeur uit naar dit stukje grond dat zich ooit heel zelfbewust afscheurde van het vasteland. Rest me alleen nog een kleine aanpassing te maken aan mijn voornaam, want die is dan weer rechtstreeks afkomstig van onze zuiderburen. Een andere intonatie kan alvast wonderen doen.
|
