Dinsdag 26 juni – St. Peters Port (Guernsey)

Vandaag staat een eerste verkenning van Guernsey op het programma, maar eerst het verplichte bezoek aan de havenmeester. En na een manoeuvre van een Franse boot die ons op een haar na aanvoer, zoeken we toch een box op aan de andere kant van de havenkom.

Met Stéphane en Christel vertrekken we per bus voor een hop-on-hop-off tour (denken we tenminste)… Eerste stop is St. Sampsons harbour, waar eigenlijk niet zo veel te zien, maar waar we heel wat aflachen met de reden van de stop (inside joke J)… Als we terug willen vertrekken, blijkt dat we het helemaal verkeerd begrepen hebben, en kan je wel met het ticketje heel het eiland rondrijden, maar dan zonder tussenstops ! Dus opnieuw een kaartje gekocht, en heel de rit afgewerkt tot we terug aan de busterminal gekomen zijn. Langs de rotskust mooie panorama’s, pittoreske, smalle lanes, mooie en vrolijk gekleurde tuinen en beplantingen, maar alles zou nog veel fleuriger zijn moest er wat zon zijn. Het is tamelijk mistig, in de latere middag klaart het nog open.

We gaan laat lunchen in de pub van een hotelletje, en aansluitend bezoeken we het Tourist Office op zoek naar fietsroutes. In de leuke straatjes van St. Peters Port vinden we in de Chandlery eindelijk de Imray Gids van de Kanaaleilanden. Daar gaan Stéphane en Christel ook een auto huren.

We gaan aansluitend op de borrel bij Ron en Saskia van de Windveer, en eindelijk komen we te weten wie die” Ollander” was die ons via VHF vermaande om op 16 te babbelen (en eigenlijk heeft ie gelijk ook) !

’s Avonds is het weer een spektakel om te zien hoe de havenmeesters in hun kleine bootjes de “verse” lading schepen binnenloodsen.

Maandag 25 juni – Cherbourg – St. Peters Port (Guernsey) : 45 M

Na een goede nacht met Reflex Spray van Christel en een warmwaterkruik in de nek en op de schouders, voel ik me al een stuk beter en bovendien is het zonnig als we opstaan ! Dat belooft voor onze tocht naar Kanaaleiland Guersney.  We moeten met hoogwater Cherbourg vertrekken, dat is pas om 13u30. Dus hebben we nog alle tijd om rustig alles klaar te maken. Kurt en Stéphane doen de boodschappen, brood en mazout, en zijn daar naar gewoonte even zoet mee  !

Nog even palaver met “ons” konvooi, en dan starten de motoren… voor de “beduchte” Alderney Race : een zeeëngte tussen de Cap de la Hague en het eiland Alderney waar het “kan spoken”, dat lezen we toch in alle almanacs en pilots… Het eerste stuk tot de Cap kunnen we scherp zeilen, en hebben we al mooi stroom mee (tot ca. 3,5 kn, leuk dus)… Dan is het kunst om niet te noordelijk te varen, of je wordt naar Alderney “getrokken” (dat hebben we van Erik en Inge goed genoteerd !) en daar willen we nu nog niet naartoe, dus motor bij om in de wind zuidwestelijk te varen, de Race in… Het valt allemaal reuze mee. Even is er een warrig patroon van golven die hoger zijn dan voordien, maar dat is slechts een kwartiertje, eens de Cap echt gerond, gaat het smoothly verder… Eigenlijk te smoothly, want er is te weinig wind om terug te kunnen zeilen. Af en toe proberen we, maar als we niet voldoende snelheid op de teller zien, zouden we de stroom-mee verliezen en dat willen we dan ook weer niet. Het is ondertussen flink frisser geworden, zeer vochtig en er vallen enkele druppels. 

Rond 20u30 lopen we de voorhaven van St. Peters Port aan. Vanuit Cherbourg kom je daar sowieso te vroeg aan omdat de havenkom van Port Victoria  een drempel heeft (die komt droog te staan) en er moet dus terug voldoende water zijn eer je binnen kan (2,5 uur voor tot na HW). De mannen van de Port Control nemen alles in  handen en zeggen waar je moet wachten. We liggen tot ongeveer 22 uur te wachten, in de drizzle (motregen), uiteraard wachten we binnen maar dan komt alles op gang en worden de ongeveer 40 wachtende jachten per groepjes van 3 naar binnen begeleid en word je een plaats toegewezen. Wij moeten aan een lange steiger, dat gaat vlot, ondertussen is het donker en aan het regenen en een halfuurtje later liggen we dus vast en is alles goed nat, maar we zijn er dus: Guersney, St. Peters Port, kanaaleiland 1 !

We hangen de natte kledij te drogen in de achterkooi,  drinken nog een glas, en vallen als een blok in ’t slaap.

Het regent sinds vannacht, en het is niet gestopt tot 14 uur deze middag. Kurt staat wel op tijd op, gaat betalen bij de havenmeester en ook douchen; ik blijf maar wat liggen,… rond de middag toch maar gaan douchen naar de Capitainerie, met botinnen, K-way en paraplu… alles gaat heel traag vandaag vanwege die nek en hoofd (en het is zeker niet van de wijn of wat anders !!)

Tegen 4 uur klaart het wat op, een schuchter zonneke komt af en toe kijken, en we gaan even naar de stad om een bakkerke te zoeken. Op aanraden van Marc en Annick willen we vanavond toch even naar de Yachtclub met Stéphane en Christel.

We zullen wellicht morgen vertrekken naar Guersney, en hebben al overlegd met de NL collega’s van het konvooi, die we sinds Boulogne al op sleeptouw hebben (of zij ons ?). In ieder geval, ’t is een leuke bende, 2 Friese boten (Uus Foam en een Koopmans 39), een Hollandse (Windveer) en een Zeeuw (Ventriosa, vanuit Wolphaartsdijk).

Zaterdag 23 juni – St. Vaast La Hogue – Cherbourg : 32 Mijl

Afspraak om 10 uur : het is markt in St. Vaast, en we hebben van horen zeggen en lezen dat het pittoresk en de moeite is. Dus op tijd eruit, klein ontbijt, douche, afwassen, één en ander oprommelen… Ik informeer nog even bij de havenmeester in verband met te vertrekken uur voor Cherbourg, en hij zegt dat het best tussen 13 en 14 uur is… iets vroeger dan we zelf uitgedokterd hadden, maar we zullen dus zijn informatie maar ter harte nemen.

Op de markt: enkele biologische groenten- en bloemenkramen, wat kleding en mercerie. We gaan ook nog even langs bij Gosselin, en tegen de middag zijn we terug bij de boot om nog een boterham te eten vooraleer we vertrekken. Het is lekker zonnig, W 4/5, later zou het minderen 3 en zelfs misschien 2…, evt. NW gaan draaien. We maken ons klaar en vertrekken, terug met het konvooi van 6 boten rond 13u30. We hebben 1 reef gezet, maar die gaat er al gauw uit. We varen ongeveer halve wind de eerste mijlen, maar als we dichter bij de Cap Barfleur komen, dan zien we venijnige golfjes… voor de zekerheid maar terug een reef erin, je weet niet wat er na die kaap nog staat. We zeilen met een mooie snelheid, en krijgen er gemiddeld 2,5 knoop stroom gratis bij, dus zo gaat dat wel snel. Wanneer we een stuk boven de Cap de Barfleur zijn, gaan we overstag, en is het scherp bezeild tot Cherbourg, onze bestemming. Rond 17u30 zeilen we de grande rade binnen, we bergen de zeilen hier en liggen om 18 uur vast in een mooie box : 32 mijl op de teller. Tijd voor een borreltje in de kuip, we nodigen onze NL buren van de Windveer uit, en aansluitend eten we nog een pasta.

Kurt gaat even bij de Saltwater naar het voetbal kijken, FR – S, maar houdt het voor bekeken na de eerste helft.

Vrijdag 22 juni – St. Vaast La Hogue

Fris ontbijt in de kuip, nadien even lekker terug binnen, maar het is zonnig. We rommelen wat, en rond de middag hebben we afgesproken met Stef en Christel om samen te gaan eten bij de Tomahawk… dus terug normandische visspecialiteiten op het menu, krab en spinkrab, pladijs en matelote (een lokaal gerecht met hondshaai, aardappelen en cider).

Om 3 uur vertrekken we met de Tahitou 2, de amfibiewagen/boot naar het eilandje Tahitou, waar het tweede fort van St. Vaast staat. Daar is ook een maritiem museumpje, enkele mooie tuinen, met eerder exotische planten en ook een “zeetuin”, met gewassen die gedijen in een zeeklimaat. Vanuit de toren van het fort hebben we een mooi zicht op de stad, de haven en ook het stuk zee dat we morgen zullen bezeilen… In plaats van terug te gaan met de amfibieboot, wandelen we terug naar St. Vaast. Het is bijna laagwater, en dan kan je via een “natte” weg tussen de oestervelden/oesterbedden door wandelen, heel speciaal.  Nog een stop aan het kleine strandje, en nadien terug naar de haven.

Op de Saltwater genieten we van de Gosselin-specialiteiten die Christel gisteren kocht : foie gras is erbij, kreefteboter, een tapenade met zwarte olijven en geitenkaas, confit van kastanje, chocolade en sinasappel, marmelade van abribozen en grand marnier,… en de lokale cider… ’t is culinair vertoeven in deze streek.

En vanavond voor het eerst sinds een aantal dagen, dus terug wifi, zodat ik ons blog even kan updaten…

Donderdag 21 juni – St. Vaast La Hogue

De zomer begint vandaag… met ontbijt in de kuip… Nadien wordt het grijzer, af en toe vallen er wat druppels, maar het is niet koud. Een rustdag dus, douchen, betalen bij de havenmeester en wat socializen met de NL buren. Rond de middag gaan we het dorp in. De haven van St. Vaast is mooi aangelegd, er is modern sanitair, mooie bloemenborders en alles heel proper. Langs de kade verschillende restaurantjes en viswinkels, annex “degustatie-ruimte” voor oesters en meer lekkers van de zee. Dat zien we natuurlijk wel zitten, we zijn dan nu ook al in Normandië…

We gaan eten in Criée de Tomohawk, een no nonsense viswinkel en eethuis, enkel ’s middags open, we  bestellen apero, half dozijn oesters en een 15-tal bulots, en als hoofdgerecht vis op de grill, pladijs en dorade… puur natuur. Als we buitenkomen heeft het goed geregend, maar het klaart weer wat op, en we stappen tot een van de 2 forten van St. Vaast, naar het Fort de la Hougue, op het schiereilandje ten zuiden. Dit is een deel van een GR-route, mooi aangelegd met haagjes aan de ene kant en de schelpenstranden aan de andere. Ook het fort kan je rondwandelen, op eigen risico, op de omwallingsmuren die niet zo breed zijn, dus opletten geblazen. 

In de hoofdstraat kan je niet voorbij de verplichte kruidenier M. Gosselin : dat is werkelijk een “experience”… allerlei delicatessen en fijne etenswaren, maar ook artisanale zepen, olieën, tafelkleden, houten speelgoed, confits, marmelades, siropen, thee’s, koffie’s,… soit, zelfs de meest gewone stukken groenten en fruit liggen uitgestald alsof ze geschilderd zijn door klassieke meesters… Ook de etalage is een ansichtkaart.

Terug aan boord, proberen we nog even of het internet nog niet werkt, maar zonder succes… ligt het aan de felle wind, of wat anders ? In ieder geval, morgen zullen we nog niet vertrekken. Het is ondertussen goed aan het waaien. ’s Avonds komen Christel en Stéphane nog even wat babbelen, en drinken we enkele Zeeuwse specialiteiten.

Woensdag 20 juni – Fécamp – St. Vaast La Hogue: 68 Mijl

Wekker om 6u30… er staat nog een grote afwas en toen we ons bed zagen gisteren, zijn we meteen in slaap gevallen… Dus bekijken we eerst nog even de afstanden voor St. Vaast, wanneer best vertrekken, en vooral, wanneer aankomen, want in die haven kan je niet altijd binnen.  Voor vanavond zouden de sluisdeuren openen om 21.13 u… (en geopend blijven tot ca. 2 u ’s nachts, maar daar gaan we zeker niet voor)… 

We vertrekken als eerste van een groepje schepen rond 9u15, Saltwater en 4 NL schepen volgen een uurtje later. Het is prachtig zeilen, NO-wind, dus ruime wind, aanvankelijk 2 à 3 bft, dus we motorzeilen enkele uurtjes. Maar vanaf een uur of twaalf, motor af, en alles verder op zeil. Het wordt 4, het wordt 5 en zelfs 6 bft. De wind ruimt wat en we gaan voor de wind, maar met de uitgeboomde fok is het eigenlijk zeer stabiel zeilen, hoewel ik meestal niet zo goed tegen deze koers kan… we gaan ook zeer snel, we zien een max. van 8,4 kn op het log, en dat met een high aspect-fokje, eigenlijk geen zeil om op deze koers te dragen, maar ja, geen zin meer gehad om van genua te wisselen. En eigenlijk maar goed ook, want als we St. Vaast in het vizier hebben, is het zo aan het blazen en zijn de golven zo warrig, dat ik goed groggy ben, ondanks de 2 zeeziektepillekes die ik plichtsbewust genomen heb. Ons plan om de pasta nog op zee te maken en te eten, wordt niet waargemaakt… het zal verder op brood met kaas moeten voor Kurt (ikke niets meer). 

Bovendien zijn we té vroeg… we hebben de fok al ingerold, en 2 reven in het grootzeil gezet, en nog blijven we 7 kn varen… Dus op zo’n 2 mijl voor de kust, blijven we met 6 boten laveren in diep water, niemand wil (of durft) dichter aanlopen. De zee wordt hier immers vlug ondiep, en als er nog niet genoeg water staat, heb je kans om op de oesterbedden of rotsige grond te stoten, en dat wil niemand natuurlijk. De ene op grootzeil, de andere op een klein ingerold fokje, wij laten ook het grootzeil zakken, en trekken terug een klein lapje fok open om toch stabieler met de motor te lopen. Zo mottig als een prei, krijg ik dan nog een ferme golf gepresenteerd, dus ook nog goed zout als we binnenlopen.

Saltwater, de diepste van de boten, neemt dan het voortouw en vaart de voorhaven binnen. Als de sluisdeuren opengaan, eerst de lokale vissers allemaal buiten, en dan kunnen de zeilschepen binnenvaren. Iedereen tracht een mooi plaatsje te vinden, maar het is goed uitkijken want ook hier blaast het nog hevig. Om 22 u ligt de vloot veilig en wel binnen. Wat een tocht. Zeer rustig en zonnig begonnen, en best pittig geëindigd. Nu gaan we toch echt wel minstens 1 of 2 dagen op rust komen…

Dinsdag 19 juni – Boulogne – Fécamp : 77 Mijl

Op tijd eruit, ‘t is prachtig weer, snel ontbijt, en koffie maken voor onderweg. Doel = Fécamp 76 mijl, er wordt weinig wind voorspeld, dus het zal op motor zijn… Zo gaat dat met tourzeilen - af en toe doorzetten, anders geraak je ook niet vooruit. 

We vertrekken om 7u45, koers 225 °, geen obstakels, geen traffic lanes, motor op 2600 toeren en daar gaan we.  Autopilot aan het roer vandaag zodat wij ons kunnen bezig houden: lezen, sudoku, wat eten, wat drinken,… Rond de middag wordt het echt warm, en moeten we ons insmeren voor de felle eerste zon ! En zo komen we steeds dichter bij Fécamp, langs de Albasten Kust die prachtig in de zon ligt…

We varen Fécamp binnen om 19u30, vinden gemakkelijk plaats, en even later is ook de Saltwater er. We drinken een aperitiefje in de kuip, in de zon nog, en nadien nog kunnen douchen, weer dankzij de vriendelijke Engelse buren die ons de code geven… Geen havenmeester meer te zien om dit uur.

Ons oorspronkelijk plan was om morgen een rustdag in te lassen, maar de meteo is optimistisch voor woensdag : we staan in dubio. Cherbourg, St. Vaast La Hogue, Ouistreham ? De NL buurman van de Saltwater geeft ons de tip voor St.Vaast, is met de voorspelde NO-wind goed te doen… Tja, waarom niet… We gaan er een nacht over slapen, en nog even onze almanac en Reeds raadplegen. 

Maandag 18 juni 2012 – Nieuwpoort – Boulogne : 60 Mijl

Vanaf 5 uur begint het heel hard te regenen. Ik ben niet meer in slaap gevallen, om 8 uur zouden we normaal gezien vertrekken, maar we stellen een uurtje uit. Misschien blijven we dan droog. 

Als Kurt gaat betalen bij de havenmeester, wordt hij aangesproken met Dhr. Vanheste ! Tja, Stéphane wist reeds te zeggen dat alles hier heel goed bewaakt wordt. Camera’s hadden dus Saltwater en Balena al lang zien liggen. Kurt brengt de weerberichten van de Meteowing en de windguru mee, normaal gezien toch betrouwbare bronnen, die zeggen dat de wind variabel en zwak zal zijn. We beginnen er dus aan, doel is Boulogne, afstand 58 mijl… We kunnen mooi zeilen tot de smalle geul van de Zuydkoote, die langs Duinkerke en Gravelines loopt. Dan liggen we pal in de wind, en draaien we de genua in, om verder te motoren ervanuit gaande dat de wind snel zal minderen… Doch niets is minder waar. Wind neemt toe tot 20 knopen, met stoten tot 25, en de golven zijn frequent en kort… Even doorzetten, dat denken we uur na uur…

Saltwater geeft te kennen dat ze liever Calais willen aanlopen. Wij overwegen de mogelijkheden en wachten nog even af... tot Calais moeten we sowieso...  als we in de haven van Calais willen overnachten (en niet aan de mooring voor de brug), dan moeten we ook nog tot ca. 23/24 u wachten om binnen te kunnen in het dok… en dat lijkt ons ook geen interessante optie. En wellicht zal de wind wel wegvallen dus… 

Maar we moeten dan ook nog Cap Gris Nez ronden, en als we daar aankomen is het voor de automatische piloot heel moeilijk te sturen… we bonken enkele keren goed op de aankomende golven die zich ondertussen nog meer opgebouwd hebben, en af en toe gaat de Balena met de snuit onder water. Dan ineens een golf vanaf de punt die ook de kuip goed blank zet ! Ik was binnen en zag het water uit de luchthapper binnenstromen… en Kurt staat buiten met zijn opgeblazen zwemvest (die werkte dus goed, het water had het zouttablet opgelost, waardoor het mechanisme van de zwemvest opgeblazen wordt…). Twas wel een grappig zicht. Kurt stuurt dan verder, en het is echt bonken, maar het tij zit nu mee dus dan gaat het wel vooruit. Om 20.30 varen we als slappe vodden de haven van Boulogne binnen. Gelukkig voldoende plaats, havenmeester niet meer gezien. We lenen van onze Engelse buren de douchekaart om het zout weg te spoelen… Nog vlug een hapje pasta binnen, en dan uitgeput in bed… 

Zondag 17 juni 2012 – Vlissingen – Nieuwpoort : 48 Mijl

Net iets frisser dan gisteren, dus ontbijt binnen. Het is een rustige ochtend, we moeten pas om 14 uur vertrekken, voordien zouden we toch tij tegen hebben. We bevestigen het reddingsvlot op de boot, eten nog een klein hapje, en dan vertrekken we naar de sluis van Vlissingen, waar we met de Saltwater als enige boten versast worden: het is duidelijk nog geen hoogseizoen en de voorspellingen zijn ook niet zo denderend… Ze geven W/ZW, niet ideaal natuurlijk voor onze bestemming aan de Belgische Kust (Oostende of Nieuwpoort)… We hebben 2 reven in het grootzeil gestoken, en die mogen er zijn. We kruisen op tot aan Zeebrugge, enkele keren de Wielingengeul over. Daar was het aanvankelijk niet druk, maar bij Zeebrugge is het dan precies altijd druk als wij daar willen passeren. Dan maar een dieper rak in zee; nadien is het scherp bezeild tot Nieuwpoort, ware het niet dat dan de wind wegviel. Vanaf Oostende nog een stuk op motor dus. Op die manier kunnen we ons avondeten verorberen. Het was een zonnige zeildag, gelukkig, maar warm was het niet. 

Als we rond 22 uur aankomen, is Saltwater al binnen. We kunnen naast hen aanmeren in de haven van de Luchtmacht en pikken nog een stukje voetbal mee.

En wat hebben we dit voorjaar allemaal geleerd ?

Ten eerste : vroeg begonnen is half gewonnen !

Ten tweede : schoenmaker blijf bij je leest !

En ten derde : Af en toe neen zeggen…

1. Een goede planning heeft vruchten afgeworpen. Sinds 11 november lag onze boot in de loods, en meteen zijn we ook maar met het vuilste werk begonnen : het onderwaterschip en de kiel afgekrabd, afgeschuurd, afgekuist, ontvet... enkele weekenden zagen we eruit als vuile smurfen (blauwe antifouling dus). Aansluitend het teakhout van de bakskisten “uitgebroken”… hoewel enkele latjes het vorige seizoen al los kwamen, zaten de meesten nog HEEL goed vast : met hamer en beitel moesten ze eruit geslagen worden. Dat heeft Kurt enkele zaterdagen en zondagen kunnen voelen… en ik … mogen aanhoren. De aansluiting van de brandstoftoevoer aan de mazouttank had een lekje, en dat werd ook verholpen; meteen ook een standmeting en nieuw deksel erop en hopelijk alles geurvrij… Na de ergste vrieskou half februari, zijn we dan begin maart begonnen met de schilderwerken : primer laag 1, plamuren, primer op plamuur, primer laag 2, en 2 lagen antifouling, zwart deze keer, dat belooft voor volgend jaar…

2. Na weken rekenen en nadenken over “hoe eraan te beginnen”, hebben we toch beslist om het vernieuwen van de bakskisten met teakhout over te laten aan een vakman… we zouden er TE lang over doen, en hebben er het gereedschap niet voor. Dus komt Bob, de ambachtelijke houtbewerker,  de maten opnemen. Hij gaat alles in zijn atelier voorbereiden en belooft ons dat alles er “piekfijn zal opliggen  voor de Pasen”.

3. Deze winter was een seizoen van af en toe “neen” zeggen. Niet al te veel sociale weekendactiviteiten, want ’s morgens op tijd paraat om naar het Goese Sas te rijden. Wat we zelden geweigerd hebben, is als iemand ons kwam vragen : “Zeg, gaan jullie mee naar het Loze Vissertje voor een snert ?” Ik denk dat we er de helft van de voorraad geconsumeerd hebben.

En zo zijn we dus in april, de mast is al gepoetst en in de was gezet. Verstagingen eraan, vers gewassen lijnen er terug in, … Volgende zaterdag de bootromp nog waxen, Pasen even niet werken, en de pasmaandag alles nog eens checken. 14 april moet alles klaar zijn, want dan gaat ie terug in het water.

Bijlagen:
Blog rapport 2012.xls (32.5 KB)