Woensdag 20 juni – Fécamp – St. Vaast La Hogue: 68 Mijl

Wekker om 6u30… er staat nog een grote afwas en toen we ons bed zagen gisteren, zijn we meteen in slaap gevallen… Dus bekijken we eerst nog even de afstanden voor St. Vaast, wanneer best vertrekken, en vooral, wanneer aankomen, want in die haven kan je niet altijd binnen.  Voor vanavond zouden de sluisdeuren openen om 21.13 u… (en geopend blijven tot ca. 2 u ’s nachts, maar daar gaan we zeker niet voor)… 

We vertrekken als eerste van een groepje schepen rond 9u15, Saltwater en 4 NL schepen volgen een uurtje later. Het is prachtig zeilen, NO-wind, dus ruime wind, aanvankelijk 2 à 3 bft, dus we motorzeilen enkele uurtjes. Maar vanaf een uur of twaalf, motor af, en alles verder op zeil. Het wordt 4, het wordt 5 en zelfs 6 bft. De wind ruimt wat en we gaan voor de wind, maar met de uitgeboomde fok is het eigenlijk zeer stabiel zeilen, hoewel ik meestal niet zo goed tegen deze koers kan… we gaan ook zeer snel, we zien een max. van 8,4 kn op het log, en dat met een high aspect-fokje, eigenlijk geen zeil om op deze koers te dragen, maar ja, geen zin meer gehad om van genua te wisselen. En eigenlijk maar goed ook, want als we St. Vaast in het vizier hebben, is het zo aan het blazen en zijn de golven zo warrig, dat ik goed groggy ben, ondanks de 2 zeeziektepillekes die ik plichtsbewust genomen heb. Ons plan om de pasta nog op zee te maken en te eten, wordt niet waargemaakt… het zal verder op brood met kaas moeten voor Kurt (ikke niets meer). 

Bovendien zijn we té vroeg… we hebben de fok al ingerold, en 2 reven in het grootzeil gezet, en nog blijven we 7 kn varen… Dus op zo’n 2 mijl voor de kust, blijven we met 6 boten laveren in diep water, niemand wil (of durft) dichter aanlopen. De zee wordt hier immers vlug ondiep, en als er nog niet genoeg water staat, heb je kans om op de oesterbedden of rotsige grond te stoten, en dat wil niemand natuurlijk. De ene op grootzeil, de andere op een klein ingerold fokje, wij laten ook het grootzeil zakken, en trekken terug een klein lapje fok open om toch stabieler met de motor te lopen. Zo mottig als een prei, krijg ik dan nog een ferme golf gepresenteerd, dus ook nog goed zout als we binnenlopen.

Saltwater, de diepste van de boten, neemt dan het voortouw en vaart de voorhaven binnen. Als de sluisdeuren opengaan, eerst de lokale vissers allemaal buiten, en dan kunnen de zeilschepen binnenvaren. Iedereen tracht een mooi plaatsje te vinden, maar het is goed uitkijken want ook hier blaast het nog hevig. Om 22 u ligt de vloot veilig en wel binnen. Wat een tocht. Zeer rustig en zonnig begonnen, en best pittig geëindigd. Nu gaan we toch echt wel minstens 1 of 2 dagen op rust komen…

Dinsdag 19 juni – Boulogne – Fécamp : 77 Mijl

Op tijd eruit, ‘t is prachtig weer, snel ontbijt, en koffie maken voor onderweg. Doel = Fécamp 76 mijl, er wordt weinig wind voorspeld, dus het zal op motor zijn… Zo gaat dat met tourzeilen - af en toe doorzetten, anders geraak je ook niet vooruit. 

We vertrekken om 7u45, koers 225 °, geen obstakels, geen traffic lanes, motor op 2600 toeren en daar gaan we.  Autopilot aan het roer vandaag zodat wij ons kunnen bezig houden: lezen, sudoku, wat eten, wat drinken,… Rond de middag wordt het echt warm, en moeten we ons insmeren voor de felle eerste zon ! En zo komen we steeds dichter bij Fécamp, langs de Albasten Kust die prachtig in de zon ligt…

We varen Fécamp binnen om 19u30, vinden gemakkelijk plaats, en even later is ook de Saltwater er. We drinken een aperitiefje in de kuip, in de zon nog, en nadien nog kunnen douchen, weer dankzij de vriendelijke Engelse buren die ons de code geven… Geen havenmeester meer te zien om dit uur.

Ons oorspronkelijk plan was om morgen een rustdag in te lassen, maar de meteo is optimistisch voor woensdag : we staan in dubio. Cherbourg, St. Vaast La Hogue, Ouistreham ? De NL buurman van de Saltwater geeft ons de tip voor St.Vaast, is met de voorspelde NO-wind goed te doen… Tja, waarom niet… We gaan er een nacht over slapen, en nog even onze almanac en Reeds raadplegen. 

Maandag 18 juni 2012 – Nieuwpoort – Boulogne : 60 Mijl

Vanaf 5 uur begint het heel hard te regenen. Ik ben niet meer in slaap gevallen, om 8 uur zouden we normaal gezien vertrekken, maar we stellen een uurtje uit. Misschien blijven we dan droog. 

Als Kurt gaat betalen bij de havenmeester, wordt hij aangesproken met Dhr. Vanheste ! Tja, Stéphane wist reeds te zeggen dat alles hier heel goed bewaakt wordt. Camera’s hadden dus Saltwater en Balena al lang zien liggen. Kurt brengt de weerberichten van de Meteowing en de windguru mee, normaal gezien toch betrouwbare bronnen, die zeggen dat de wind variabel en zwak zal zijn. We beginnen er dus aan, doel is Boulogne, afstand 58 mijl… We kunnen mooi zeilen tot de smalle geul van de Zuydkoote, die langs Duinkerke en Gravelines loopt. Dan liggen we pal in de wind, en draaien we de genua in, om verder te motoren ervanuit gaande dat de wind snel zal minderen… Doch niets is minder waar. Wind neemt toe tot 20 knopen, met stoten tot 25, en de golven zijn frequent en kort… Even doorzetten, dat denken we uur na uur…

Saltwater geeft te kennen dat ze liever Calais willen aanlopen. Wij overwegen de mogelijkheden en wachten nog even af... tot Calais moeten we sowieso...  als we in de haven van Calais willen overnachten (en niet aan de mooring voor de brug), dan moeten we ook nog tot ca. 23/24 u wachten om binnen te kunnen in het dok… en dat lijkt ons ook geen interessante optie. En wellicht zal de wind wel wegvallen dus… 

Maar we moeten dan ook nog Cap Gris Nez ronden, en als we daar aankomen is het voor de automatische piloot heel moeilijk te sturen… we bonken enkele keren goed op de aankomende golven die zich ondertussen nog meer opgebouwd hebben, en af en toe gaat de Balena met de snuit onder water. Dan ineens een golf vanaf de punt die ook de kuip goed blank zet ! Ik was binnen en zag het water uit de luchthapper binnenstromen… en Kurt staat buiten met zijn opgeblazen zwemvest (die werkte dus goed, het water had het zouttablet opgelost, waardoor het mechanisme van de zwemvest opgeblazen wordt…). Twas wel een grappig zicht. Kurt stuurt dan verder, en het is echt bonken, maar het tij zit nu mee dus dan gaat het wel vooruit. Om 20.30 varen we als slappe vodden de haven van Boulogne binnen. Gelukkig voldoende plaats, havenmeester niet meer gezien. We lenen van onze Engelse buren de douchekaart om het zout weg te spoelen… Nog vlug een hapje pasta binnen, en dan uitgeput in bed… 

Zondag 17 juni 2012 – Vlissingen – Nieuwpoort : 48 Mijl

Net iets frisser dan gisteren, dus ontbijt binnen. Het is een rustige ochtend, we moeten pas om 14 uur vertrekken, voordien zouden we toch tij tegen hebben. We bevestigen het reddingsvlot op de boot, eten nog een klein hapje, en dan vertrekken we naar de sluis van Vlissingen, waar we met de Saltwater als enige boten versast worden: het is duidelijk nog geen hoogseizoen en de voorspellingen zijn ook niet zo denderend… Ze geven W/ZW, niet ideaal natuurlijk voor onze bestemming aan de Belgische Kust (Oostende of Nieuwpoort)… We hebben 2 reven in het grootzeil gestoken, en die mogen er zijn. We kruisen op tot aan Zeebrugge, enkele keren de Wielingengeul over. Daar was het aanvankelijk niet druk, maar bij Zeebrugge is het dan precies altijd druk als wij daar willen passeren. Dan maar een dieper rak in zee; nadien is het scherp bezeild tot Nieuwpoort, ware het niet dat dan de wind wegviel. Vanaf Oostende nog een stuk op motor dus. Op die manier kunnen we ons avondeten verorberen. Het was een zonnige zeildag, gelukkig, maar warm was het niet. 

Als we rond 22 uur aankomen, is Saltwater al binnen. We kunnen naast hen aanmeren in de haven van de Luchtmacht en pikken nog een stukje voetbal mee.

En wat hebben we dit voorjaar allemaal geleerd ?

Ten eerste : vroeg begonnen is half gewonnen !

Ten tweede : schoenmaker blijf bij je leest !

En ten derde : Af en toe neen zeggen…

1. Een goede planning heeft vruchten afgeworpen. Sinds 11 november lag onze boot in de loods, en meteen zijn we ook maar met het vuilste werk begonnen : het onderwaterschip en de kiel afgekrabd, afgeschuurd, afgekuist, ontvet... enkele weekenden zagen we eruit als vuile smurfen (blauwe antifouling dus). Aansluitend het teakhout van de bakskisten “uitgebroken”… hoewel enkele latjes het vorige seizoen al los kwamen, zaten de meesten nog HEEL goed vast : met hamer en beitel moesten ze eruit geslagen worden. Dat heeft Kurt enkele zaterdagen en zondagen kunnen voelen… en ik … mogen aanhoren. De aansluiting van de brandstoftoevoer aan de mazouttank had een lekje, en dat werd ook verholpen; meteen ook een standmeting en nieuw deksel erop en hopelijk alles geurvrij… Na de ergste vrieskou half februari, zijn we dan begin maart begonnen met de schilderwerken : primer laag 1, plamuren, primer op plamuur, primer laag 2, en 2 lagen antifouling, zwart deze keer, dat belooft voor volgend jaar…

2. Na weken rekenen en nadenken over “hoe eraan te beginnen”, hebben we toch beslist om het vernieuwen van de bakskisten met teakhout over te laten aan een vakman… we zouden er TE lang over doen, en hebben er het gereedschap niet voor. Dus komt Bob, de ambachtelijke houtbewerker,  de maten opnemen. Hij gaat alles in zijn atelier voorbereiden en belooft ons dat alles er “piekfijn zal opliggen  voor de Pasen”.

3. Deze winter was een seizoen van af en toe “neen” zeggen. Niet al te veel sociale weekendactiviteiten, want ’s morgens op tijd paraat om naar het Goese Sas te rijden. Wat we zelden geweigerd hebben, is als iemand ons kwam vragen : “Zeg, gaan jullie mee naar het Loze Vissertje voor een snert ?” Ik denk dat we er de helft van de voorraad geconsumeerd hebben.

En zo zijn we dus in april, de mast is al gepoetst en in de was gezet. Verstagingen eraan, vers gewassen lijnen er terug in, … Volgende zaterdag de bootromp nog waxen, Pasen even niet werken, en de pasmaandag alles nog eens checken. 14 april moet alles klaar zijn, want dan gaat ie terug in het water.

Bijlagen:
Blog rapport 2012.xls (32.5 KB)   

Zaterdag 30 juli –Roompot Marina – Colijnsplaat ( 5,5 M)

En zo komt het einde van onze vakantie steeds dichterbij… Maar zolang we niet afgemeerd zijn in de eigen haven, is het nog steeds verlof. Dus vandaag nog een minitripje, van Roompot Marina tot Colijnsplaat, op het fokje, we hebben nog tij mee. Samen met Saltwater zijn we op een uurtje in de haven.

We verwachten hier ook nog de Kapp Linné, die vanuit het Goese Sas komt, en zo steken we ’s avonds met zijn zessen de benen onder tafel in de Yachtclub van Colijn.

Zondag 31 juli – Colijnsplaat – Wolphaartsdijk (9 M)

Laatste vakantiedag aan boord. Ontbijt op de Kapp Linné, met alles erop en eraan. En dan vertrekken we rond 13u15, tij mee, geen zuchtje wind, dus op de motor… Saltwater en Kapp Linné vertrekken gelijktijdig, en we worden nog begeleid door de First van Marc. Ook op het Veerse meer op de motor. Het was zacht weer, en in de namiddag trekt het open, en het wordt nog lekker zonnig en warm. Hopelijk het begin van de echter zomer 2011 in België en NL… We hebben het in GB zeker droger gehad dan hier.

In Wolphaartsdijk meren we aan, terug de vaste meertouwen aan de steiger en oprommelen. Luc komt ons ophalen, en aansluitend eten we opnieuw aan boord van hun boot in het Goese Sas. Rond tien tien uur worden we in Schoten afgezet en daarmee eindigt onze 6 weken durende vakantie…

Vrijdag 29 juli – Blankenberge - Roompot Marina (42,5 M)

We maken ons klaar en vertrekken, nog even tij tegen, richting de Roompot. Wind NO, 3 en 4, soms 5, en op de kop, maar straks, volgens de meteo krimpend naar N. Dus eerst opkruisen, voor Zeebrugge is het weer behoorlijk druk, zeker in vergelijking met de Engelse Oost- en Noordoostelijke Kust van waar we komen. Leuk zeilen, droog en grijs, echt BelgischNederlands weer.  Na een ver rak in zee, tij mee en dankzij gekrompen wind, mooie aandewindse koers tot de sluis van de Roompot. Met Christel en Stéphane spreken we af in de Marina van de Roompot.

Saltwater arriveert een uurtje na ons, net op tijd voor het aperitief.