Zondag 30 juli: Dokkum - Koudum (5 mijl voor Stavoren) : 45 M

Om 7 u, gietende regen. 

Deel 2 van de kanalenroute staat vandaag op het lijstje. Op zondag gaat de eerste brug om 9 u open, we worden uitgezwaaid door Lisette en Raoul,  en passeren dus de 4 bruggen van Dokkum; de eerste brugwachter int  het bruggeld hier nog steeds met een klompje aan een vislijn. Je moet dus voorzien zijn van cash geld, liefst passend. 

En dan volgt een heel mooi stukje, de Dokkumer Ee ! Prachtige boerderijen, huizen, tuinen, terrassen, bootgarages,...  Ook Birdaard is zeer pittoresk, en dan arriveren we in de hoofdstd van Friesland,  nl. Leeuwarden. Ook hier bruggeld voor de vele brugpassages. En omdat het zondag is,  stoppen de brugwachters tussen 12 en 13 u, en leggen we ons vast om een boterham eten, en nog eens de meteo voor de volgende dagen te bekijken. We beslissen dan ook om niet naar Harlingen te varen vandaag, nog teveel zw-wind op wadden en noordzee op komst.

Dus gaat het verder richting Stavoren… na Leeuwarden sturen we bakboord, en bevaren we een onbekend stuk. Hier komen we in het gebied van de Friese meren, allemaal zeer mooi, zelfs onder een grijs, soms wit wolkendek, maar voor ons zeer beperkt toegankelijk, ttz, we moeten strikt binnen de boeienlijn blijven, erbuiten betekent onverbiddelijk: vastlopen. Ideaal voor kleinzeilerij of ondiepe kajuitjachten. 

Er volgen nog vele bruggen/spoorbruggen, maar die gaan zeer vlot open als je aan komt varen. We hebben nergens moeten aanleggen om te wachten. Bovendien zijn hier ook enkele nieuwe aquaducten aangelegd, die een aantal bruggen vervangen. Zo varen we over de weg.

We geraken net niet in Stavoren omdat we de brug bij Warns niet meer kunnen halen voor 20 u. En daarom zoeken we bij Koudum de jachthaven Kuilart op. Mooi plaatsje aan de hoge wal, en hulp van de vriendelijke opa van Lelystad.  

Het was een lange motordag, 10 uur varen en 1 uur rust.

De reservevoeding (bokaal stoofvlees) wordt opgewarmd, en met een vers gekookt minibloemkooltje en minibroccoli smaakt dat super.

Zaterdag 29 juli: Dokkum

Echt uitslapen kan je het niet noemen: de buurman van de Eau-de-Vie vertrekt om 8 u, eindbestemming een stad verder, want zijn dochter moet naar de tandarts (zijn er dan geen bussen naar Leeuwarden ?). Soit, tussen 2 buien gelukkig, meert Eau-de-Vie terug aan, en wij even later naast hen. 

Een chilly voormiddag, diesel aanvullen, meer dan nodig tijdens “staande mast varen”, bloggen, douchen… er staat nog steeds veel wind, maar na de enkele vroege buien, klaart het op, er daar is de zon. Heet is anders, maar zo zijn we al content. We kunnen s middags buiten eten, en nadien verkennen we het kleine vestingstadje Dokkum. Mooi verzorgd, vele bloembakken, knusse tuintjes en huisjes. Uiteraard gezellige winkelstraatjes.

We bezoeken een werkende windmolen op een van de bolwerken, klimmen de smalle laddertjes op, en omdat een Belgische molenaar zo geïnteresseerd was, werden de wieken stop gezet, zodat we ook het gevaarlijke topdeel (waar zich de bewegende delen bevinden) konden bewonderen.

We proeven op een terrasje het Dokkumer bier Bonifacius, genoemd naar de Engelse monnik die de Friesen kwam kerstenen. Het werd hem duur betaald gezet, want hij werd bij Dokkum vermoord, samen met 51 gezanten, in de 8ste eeuw.

Ik wandel nog even naar de Bonifacius Kapel, een impressionant halfopen kapel, halve ellips, waar 2.000 mensen overdekt een mis kunnen bijwonen, maar die ook regelmatig dienst doet als theater/concert zaal.

Samen met Lisette en Raoul gaan we na een ‘real American gin tonic’ en apero, uit eten in hotel/restaurant/café op de hoek, en behalve Kurt, laten we ons met 3 verleiden tot een “mosselpannetje”... Wat een ontgoocheling als je de Zeeuwse mosselen en de Belgische porties gewend bent. Koffie nemen we bij Eau-de-Vie,  en daarmee sluiten we ons gezamenlijk stukje reis af. Wij moeten verder, het werk kondigt zich snel aan en we hebben nog een flink stuk voor de boeg, letterlijk nu.

Vrijdag 28 juli: Groningen - Dokkum: 33 M

Als stadshaven is de Oosterhaven een rustige haven. Mooie ligging, sanitair complex in een smal steegje aan de overkant naast de mooie watersportwinkel, en een zeer vriendelijke havenmeesteres, die met haar megafoon de aankomende schepen toeroept. Ik wandel even naar de Jumbo vlakbij om de voorraad op peil te houden.

We hadden gelezen dat je de stad Groningen kon doorvaren in konvooi op drie tijdstippen, zoals de blauwe golf in het kanaal van Walcheren, maar dat blijkt enkel op zondag zo te zijn. Dus starten we ons eigen konvooi om 10.10, de eerste 4 bruggen in de stad liggen op minder dan 1 mijl van begin tot eind… al snel is ons konvooi 6 schepen groot. Eer we Groningen verlaten hebben, is het 11.40, en zijn we ca. 10 bruggen en 3,2 mijl verder. We nemen hier vele foto's,  grote majestueuze panden, gezellige woonboten, musea,... Mooie wolkenvelden maar gelukkig droog na enkele eerdere druppels.

Het waait ondertussen flink door. We varen de Dokwerdersluis in, nogal vervelende wal met inhammen, zodat je altijd de fenders moet in het oog houden, en we liggen aan de lagerwal. Maar alles komt goed… en dan gaat het verder. Bruggen openen wanneer ons konvooitje arriveert, dat gaat vlot, maar het neemt alleszins tijd.

Een mooie plek is Zoutkamp, waar vissersboten liggen en een palingrokerij is.  We zijn dan ook vlakbij het Lauwersmeer, en vanaf hier kennen we deze route wel. Hier is het water erg bumpy, we meten wind tot 31,1 knopen (7bft). Maar dan gaat het nu terug zuidelijk, via het sluisje van de Dokkumer Zijlen (16.45 u/27 M).

Het is een mooie route, soms zeer smal en ondiep, maar zowel we weten lukt het, en moet je natuurlijk zo goed mogelijk het midden van de vaarweg houden.

Dokkum ons doel bereiken we om 18.20; 33 Mijl afgelegd in 8 u en 2 sluizen en 28 bruggen gepasseerd. Moe en voldaan. De havenmeester informeerde ons dat de ligplaatsen aan de kade al vol lagen en dat we dubbel zouden moeten liggen. En zowel Eau-de-Vie als wij vinden een mooie ligplaats.

We eten aan boord en nadien gaan we nog even debriefen bij onze vrienden. We kunnen nog in de kuip zitten tot 23 u, dan begint het te regenen, maar dat is toch bedtijd.

Donderdag 27 juli: Borkum - Groningen: 37 M

Nog tamelijk goed geslapen aan deze steiger. Rond 7 u wakker, we ontbijten, en staan bijna klaar om te vertrekken als een ambtenaar van het Schifffahramt ons komt zeggen dat we hier niet mogen blijven liggen. Geen probleem, we gooien los, vertrek dus 8u50.

Deel 1 van de tocht is de rivier Eems op, tot de havenstad Delfzijl, om zo via de zeesluis, de Staande Mastroute aan te vangen. Het is grijs weer; met de industrie op de achtergrond, lijkt het nog grauwer. De meteo kondigde 5 en later 6 bft aan, maar hier hebben we  niets van gemerkt, integendeel, er kon niet gezeild worden.Via Ranzelgat en Dukegat naderen we de sluis, en daar krijgen we een fikse bui over ons, zeer lokaal. We hebben 22 mjl afgelegd, met minder stroom mee dan verwacht.

Via de AIS zien we dat zeiljacht Eau-de-vie een 7-tal mijl voor ons vaart. Vanaf Delfzijl varen we dus via kanalen en rivieren, vaak ondiep, want officieel mag je niet dieper steken dan 2 m… Balena steekt 1,85 m diep, en dat gaat dus wel.  

Omdat er voor de volgende dagen veel wind voorspeld wordt, hebben we deze optie gekozen.  Zeker niet het snelst, want er zijn natuurlijk bruggen en sluisjes te passeren, maar zo ben je wel onderweg en bovendien hebben we dit stukje staande Mastroute nog nooit gedaan. Op het Eemskanaal een viertal bruggen, die worden aansluitend geopend, en dat gaat eigenlijk vlot.

De eerste brug van Groningen willen we passeren voor 16 u want dan wordt deze 2 uren niet bediend wegens de spits. Dat lukt, en dan nog 2 kleine bruggetjes en zo arriveren we in de Oosterhaven, waar Raoul en Lisette een plekje naast hen vrij hebben kunnen houden. (We vaarden echter eerst een verkeerde haven binnen 😀)

Zo, voor het eerst in Groningen, op eerste zicht een zeer bruisende, trendy en jonge stad. We wandelen in gezellige straten op enkele minuten van de haven, het is zonnig, af en toe wat bewolking, maar niet koud.

Woensdag 26 juli : Cuxhaven - Borkum: 95 M

Een vroeg vertrek dus, om 4.10 gooien we los… het is droog, zelfs geen condens op de boot. We verlaten een slapende haven en pikken het begin van de eb op, de Elbe stroomafwaarts dus. Een uur op motor tot we de deining in ons benen hebben  en dan, rust, als de zeilen het overnemen. Enkele grote schepen varen de Elbe op, maar verder op de dag zien we niet veel scheepvaart.

Het is gelukkig een prachtig zonnige dag, we zeilen een rustige aandewindse koers, even valt de wind weg, dan wakkert die weer aan zodat een reef nodig is en hop, een halfuur later mag die eruit… zo varen we de toegangsgeulen van de Weser en de Jade over, en alle Duitse waddeneilanden passeren ons zuidelijk…

We zouden perfect Norderney kunnen aanlopen want we komen uit bij de aanloopton van de Dovetief…  maar ons doel is Borkum,  dus overstag hier, en enkele mijlen terug de zee in, om hoogte te halen. 

De wind krimpt, en neemt ook af, de laatste uren gaan dus op motor. We worden verwelkomd door enkele grote zeehonden bij het Fischerbalje in Borkum.  Uiteindelijk liggen we vast in de Burkana Hafen om 22u15, we hebben er 18 u op zitten. Onderweg hebben we wel afwisselend even binnen geslapen.

We meren af aan de steiger met autobanden, en dus halen we de plank weer boven. Het is nog een zachte avond, we drinken nog een oorlam in de kuip, en dan bed in !

Dinsdag 25 juli : Cuxhaven

De vraag van vandaag is of we het volgend stuk, nl. tot Borkum in 2 gaan kappen of niet…  in twee delen betekent een etappe van 35 en een van 70, ofwel dus een etappe van 90. Voor vandaag geven ze veel regen, en ook wind tot 5 bft, wel noord, dus Helgoland is toch niet zo interessant.

Maar ook de volgende dagen zijn de weersvoorspellingen overgoten met veel water. Morgen blijft het misschien zelfs droog. Planning is dus morgen tot Borkum en aansluitend misschien wel via Delfzijl te varen, een stuk Staande Mastroute dat we nog nooit gedaan hebben.

In de voormiddag trekken we richting oude haven, regenjasjes aan, naar de jachtwinkel; in de buurt daar ook enkele outlet-kledijwinkels, vrnl. zeilkleding… tja, shoppingtime dus.

Een stop in een vishuisje en dan even overhuis om alles af te kappen en een siësta. We zijn kletsnat ondertussen.

Onze voorraad moet nog aangevuld worden, groenten/fruit/vers gerief, dus opnieuw de laarsjes aan en naar de supermarkt.

Maandag 24 juli: Cuxhaven

Zondag 23 juli: Moltenört - Cuxhaven : 71 M

Om 5u30 staat de zondagse wekker, om 6 u verlaten we de haven. Op 2 mijl liggen de Holtenau sluizen; in tegenstelling tot de heenreis, zijn nu 2 in plaats van 1 sluis operationeel. Eerst moeten 3 grote professionele coasters en cargo's vastgelegd worden, nadien mogen de jachten…  We waren hier als eerste jacht, ondertussen zijn we met 8. We meren aan naast een NL jacht, op retour van Noorwegen.

Om 7u45 motoren we het Kielerkanaal op… Het is grijs en al gauw begint het te regenen, te gieten eigenlijk, en ook even onweer. Kurt houdt buiten wacht, ik binnen 😃… beetje oprommelen, zaden/fruitkoekjes bakken, lunch maken,... We varen dit stuk voor de 10de keer al. Nooit vervelend maar met dit slechte zicht en zo grijs, is er natuurlijk ook minder te zien. Om toch iets doen, telt Kurt de op- en afgaande coasters, toch meer verkeer dan tijdens de heenreis.

In de namiddag klaart het toch op, en laat de zon zich soms zien. Het gaat supervlot, om 16u45, dus precies 9 uur/54 mijl later, zijn we bij de sluis van Brunsbüttel, en dus nog mooi op tijd om de eb mee te pikken richting Cuxhaven.  Dat is nog 17 mijl.

Aan deze kant van het kanaal zijn de 2 grote sluizen aan het werk en 1 van de kleine sluizen. In de zuidelijkste sluis worden de jachten samen met 1 cargo versast.

17 u dus, en de Elbe op ! Enkele grote grijze wolken doen het ergste vrezen, we zien enkele frontjes passeren over land, wij houden het nu droog, en het gaat supersnel !! We varen 6,3 knopen door het water en zien dat we over de grond tot 11 kn maken ! Zo zijn we dus voor 19 u in Cux ! 

En daar hebben Raoul en Lisette van de Eau-de-Vie een box naast hen gereserveerd: dat is nog eens service ! Na vier weken ontmoeten de eerste Belgen, en nog bekenden ook dus. Ze liggen hier al enkele dagen, en vertrekken tussen 3 en 4 vannacht. We stappen bij hen aan boord om een glas te drinken, maar uiteraard wordt het niet te laat. Misschien dat we elkaar later nog ontmoeten, in Leeuwarden of Amsterdam of zo. Want wij hebben met onze 2 afgelopen lange dagen ook een dag rust verdiend.

Zaterdag  22 juli:  Femø - Moltenört: 65 M

Om 7 u eruit, en om 8 u. vertrek… richting zuidwestelijk, ofwel nog een stop op eiland Langeland (Bagenkop),  44 M, ofwel meteen de Kieler Fjord binnen, ca. 65 M. Wat het ook wordt, we zullen nat aankomen. Nogal wat regen voorspeld voor de namiddag.

De ochtend in nog droog alleszins, eerst zonnebrilweer, nadien niet meer. Bewolking zet op, soms heel donker zelfs.

Bij vertrek uit Femø voelen we de wind snel aantrekken, en even snel zitten de twee reven erin. We varen 6,5/7,5 kn, met zeer ruime wind. Dit gaat enkele uren zeer snel. Wat later een reef eruit, om opnieuw deze snelheid te kunnen behouden. En nog later de andere reef eruit. Opvallend dat er nu een flinke tegenstroom is: dat is hier geen getijden natuurlijk maar wel te wijten aan de wind. Rond 15 u begint het te regenen, ik blijf binnen boven de kaartentafel hangen, terwijl Kurt uitkijk houdt in gezelschap van Massimo, de autopilot.

Nog even overleg: binnenlopen op Langeland/Bagenkop, en morgen verder de 30 mijl tot Kiel, of even doorbijten en de hop tussen Denemarken en Duitsland vandaag al maken. Het wordt het laatste, de regen Is gestopt en af en toe een kleine opklaring,... Hoewel boven Kiel blijft het zeer grijs. Soit, het is niet koud, dus de laatste 30 mijl aftellen. We zijn pas over de helft…

Gelukkig  niet te veel professionele vaart, we passeren enkele ferry’s en bij Kiel vaart cruiseschip MSC Fantasia vlak naast ons: de doop van die schip hebben we in 2008 in Napels mee gevierd.

We arriveren in Möltenort om iets na 19 u, een snelle tocht dus, en op het laatste halfuur na wegens beschut door het land, alles onder zeil. Max. speed genoteerd van 8,9 knopen.

Donderdag  20 juli:  Stubbekobing - Femø : 25 M

Het heeft de hele nacht gewaaid, maar we hebben goed geslapen. En nog staat er een oostenwind flink te blazen, dat is goed voor onze bestemming, richting westelijk Femø, maar het moeilijkste zal hier het vertrek zijn, vanaf deze lagerwal. We helpen de buurman met zijn vertrek, en iets voor 10 uur verlaten wij ook Stubbekobing. Voor het lapje,  enkel het fokje, rustig aan in deze “sund”. We varen 2 grote bruggen onderdoor, komen in ruimer water, hetgeen iets grotere golven meebrengt, maar toch content dat we vertrokken zijn deze morgen, ik had er eerst niet zo veel zin in. Beetje kunnen koken en lezen onderweg.

Als we tegen 15 u. Femø in het vizier hebben, blijken de 2 kleine havenkommetjes al goed vol te liggen, geen boxen meer vrij. Een stuk kade ligt nog leeg, en daar maken we gebruik van. We blokkeren op deze manier wel een box, maar de eigenaar van het schip dat hier ligt, helpt ons aanmeren en maakt er geen punt van.

In de avond krijgen we uiteraard nog een schip langszij, 9,5 m, met een zestal zeilstudenten, tussen de 30 en 60 jaar. Als het aanleggen een examenproef was, dan zal deliberatie zelfs niet helpen. Tot na middernacht is het en va-et-vient over onze boot, omdat ze ook nog drie andere schepen in de andere havenkom hebben liggen. Rond 22 u vaart nog een catamaran binnen, en hop, die meert zich ook nog naast onze buren af, en dus als derde in het rijtje.

Gelukkig neemt de wind in de nacht af. Wel begon het rond een uur of 17 te regenen, en daarom zetten we de kuiptent, zodat we vanonder onze veranda, het reilen en zeilen in de haven kunnen gadeslaan.

Woensdag  19 juli: Klintholm - Stubbekobing : 20 M

Vroeg wakker in deze volle haven, vele early-bird vertrekkers, m.a.w. veel niet-betalers. Het is prachtig zonnig weer, maar eens op het water is het ferm fris.

Ontbijt en douche, en vertrek 8.15 u ook weg… olieglad als we Klintholm buitenvaren, en een uurtje brommen. Maar de tocht is niet te lang gepland, en er komt wat wind, dus zeilen bij. Voornamelijk halve wind, oostelijk, en die wakkert stilaan aan. We zeilen tussen de eilanden Møn en Falster,  dan nog een 6 mijl tot Stubbekobing.

Ondertussen fikse wind, dat zal niet gemakkelijk aanleggen zijn in de boxen die allemaal halvewinds liggen en zeer groot zijn.

We zien het flink misgaan bij een 36-voeter, en varen even in achteruit om ons manoeuver in te zetten. Plots voelt Kurt dat het stuur niet meer kan bewegen: wat kan dat zijn ? De schroef draait nog wel, en motor werkt voor en achter, maar daar heb je weinig aan als het roer niet meer beweegt (en het is geblokkeerd naar stuurboordzijde). We zien dat het touw van de bijboot met het achteruitvaren onder de boot is geraakt, en wellicht deze blokkage veroorzaakt. We snijden de meertouwen van de bijboot los, die komt vanzelf terecht op de lagerwal. Dat wordt ook onze bestemming, want de wind blaast ons in de geul tussen de twee rijen boxen. Kurt kan enkel af en toe voor en achteruit zetten om ons van afgemeerde  schepen in de boxen af te houden. Enkele omstaanders komen te hulp, hebben de bijboot al op de centrale steiger gehesen, en helpen ons afmeren. Pff, eind goed al goed. We liggen dan wel op lagerwal, maar toch veilig hier geraakt.

Kurt gaat meteen het water in, shorty aan want zeer fris. Zonder het duikflesje lukt het niet, en er moet met enkele messen getoverd worden, want het touw zit behoorlijk tussen romp en roer geklemd. Na een kwartiertje wrikken, snijden, trekken komt het los en zo zit er terug beweging in de helmstok.

De havenmeester zegt dat we hier gerust mogen blijven liggen, er komt zelfs nog een motorboot achter ons liggen.

Even bekomen, de benen strekken, op zoek naar een fiskehuset, doch tevergeefs, dus late lunch met meloen en hesp aan boord. Er komen nog vele boten binnen, dikwijls moeilijk afmeren, en we krijgen zefs nog een klein bootje langszij, een Deens gezin, met zoontje en dochtertje. Met onze dikste fenders en een plank ervoor liggen we stevig lagerwals.

Nadien nog een wandeling naar tankstelle en supermarkt, waar we een windzeiltje in de aanbieding kopen, en dat monteren we tegen de strakste wind aan boord. Zo kunnen we nog buiten eten en zitten tot na 21 u. 

Dinsdag  18 juli: Køge - Klintholm : 41 M

We vertrekken om 8.15 u, platte zee, maar toch zeilen bij… eerst ruime koers, dat gaat nog niet te snel. Eens verder van het land, meer wind die vrijkomt, en sneller dus.

De eerste kaap en kliffen zijn die van Stevns Klint, hier hebben we gewandeld tijdens de heenreis. Nadien verleggen we koers, zodat we meer halvewinds varen. Even kan de de halfwinder erop, maar als die een kwartier zijn best doet, begint de wind aan te wakkeren, en mag die alweer ingepkt worden. We komen in ruimer water, er is meer golfslag, en we lopen nu 6,5/7 knopen… bij de volgende kaap, Møns Klint,  valt de wind weer weg, wegens beschutting, en we bergen de zeilen op. Nog even motoren tot de haven van Klintholm. 

Traditioneel een drukke haven, weten we van de vorige keren, wegens zijn strategische ligging, en we meren af aan de visserskade, aan grote camionbanden. Hiervoor worden onze afmeer-planken bovengehaald… ook deze haven loopt tegen de avond goed vol. Balena wordt ingesloten tussen pakketjes grote boten voor en achter, en daardoor wordt het moeilijk om nog naast ons af te meren…

Tegen 22 u is er rust in de haven, voordien behoorlijke deining en tamelijk onrustig.

Maandag 17 juli: Køge

Mooi weer terug vandaag, veel zon’ af en toe wat vriendelijke wolkjes. We gaan in de voormiddag winkelen met de kruiwagen, 35 liter mazout en ook naar de supermarkt, dus niet sleuren aan tassen en rugzakken.

In de namiddag een wandeling naar het kleine stadje Køge, met mooie oude vakwerkhuisjes, alles heel verzorgd. Enkele autovrije winkelstraatjes, en een pleintje waar traditionele volksdansen gedanst worden. 

Zondag 16 juli: Køge

Het is grijs en het regent… en dat zal voor heel de dag zijn, vrezen we.  Dan lassen we maar eens een zondagse rustdag in.

Beetje plannen (afstanden en routes) voor retour, foto's opladen, eindelijk haakwerk bovengehaald, beddengoed verversen en oprommelen. Het sanitair complex is zeer ruim en de douches zijn lekker warm, en inclusief. Dus nu eens niet op de teller kijken naar de resterende doucheseconden.

We lunchen aan boord en toasten op de helft van de vakantie, en voor ‘s avonds hebben gereserveerd in het vishavenrestaurant, genre Bom Dia / Wemeldinge… enkele oesters als hapje, Kurt kiest voor pladijs, en ik voor een fiske-soep. Ik krijg wapens zoals een knijptang en een kreeftenvorkje, een grote lege kom en een nat handdoekje: dat belooft !! Een groot diep bord wordt me voorgezet met inderdaad een soep met saffraan en  krabbepoten, King crab ook, scampi, garnalen, langoest…  ik ben er een tijd zoet mee !

Zaterdag 15 juli: Kopenhagen - Køge: 29 M

Terug de zon erbij vandaag… We maken ons klaar om Kopenhagen te verlaten, brugopening van 11 u. De havenmeesteres komt de laatste nacht ontvangen, en ik ga nog even naar de buurtwinkel,  het zou wel eens bbq-weer kunnen worden.

Weekenddrukte bij het buitenvaren van de stad, vele huurbootjes die al aant indrinken zijn, watertaxi's en waterbussen, en ook de platte kanaal-rondvaartboten. Na een halfuur motoren, draaien we het hoekje om en zien we alweer de grote Oresund-brug. De weinige wind die er is, blaast pal op kop. Maar als we we na een uurtje koers verleggen, kunnen we zeilen onder een lekker zonneke, maar verdorie, ondanks de zuidenwind, is het zeer fris. Bestemming is Køge, in de Køger Bucht,  gemakkelijk aan te lopen, het is een grote marina, mooie brede geulen en steigers. Uiteraard weer op z’n Scandinavisch aanmeren, grote lussen in de achtermeertouwen om over de palen te leggen en dan traag vooruit om van de boeg te stappen, of hopen dat er iemand helpt om de voorlijnen aan te nemen 😉…

We betalen aan de automaat, elke boot betaalt hier hetzelfde, nl. 135 kronen… dat is 18 euro, goedkoper dan de gemiddelde haven dan Zeeland…  trouwens de havengelden in Denemarken zijn nergens overdreven, max. dat we betaalden was 150 kr. Duitsland is trouwens nog goedkoper.

En ja hoor, er is hier een grillplatz met 2 grote ronde bbq’s, die elk verdeeld zijn in 4 kwart-roosters, die afzonderlijk te openen zijn, zodat er 4 aparte vuurtjes kunnen gemaakt worden. Ook een overdekte halfopen eetgelegenheid, met vele banken en tafels, allemaal zeer proper. En om alles te vervoeren hebben ze hier grote plastic kruiwagens met dubbele banden vooraan, zeer handig.

Vrijdag 14 juli: Kopenhagen

Gisteren hebben we douchemunten kunnen kopen van de vereniging waar wel een sanitair complex is…  We liggen hier op een fantastische plek maar op organisatorisch vlak kan er nog veel verbeteren in de Frederikshavn…  slechts 2 douches en dan gaat het traag natuurlijk.

Een beetje grijs deze voormiddag, we hebben nog vele plannen maar uiteindelijk wordt het een rustige citytrip-dag: we wandelen naar de kerktoren vlakbij, die heeft een spiraalvormige wandelgang tot net onder dak… dus een serieuze work-out eer we van daaruit  een fenomenaal zicht hebben op de stad en omgeving.

Donderdag 13 juli: Kopenhagen

Mooi weer, niet warm, wel zonnig en winderig. De fietsen worden bovengehaald, en we smijten ons tussen de Deense local bikers, een heleboel hoor. Ook vele toeristen die inschrijven voor de vele georganiseerde fietstochten om de Deense hoofdstad te verkennen. Wij doen het privé…  eerst even naar het centraal station om nog een planneke te bemachtigen, en dan naar verschillende leuke wijken. Moderne architectuur, afgewisseld met klassieke gerenoveerde buildings, urban sites in volle ontwikkeling, en weinig autoverkeer. Er heerst in deze stad een zeer laag stress-gehalte als je ‘t mij vraagt. Misschien omdat het vakantie is ?

Een goede tip van Kopenhagen-kenner Niki doet ons belanden in Torvehallerne, dat omschreven wordt als een super markt, en neen, geen supermarkt. Het is een trendy site, met 2 hallen die samen meer dan 60 individuele “winkeltjes/kraampjes” overdekken, een voor een delicatessenzaken en specialiteiten : van vis, over vlees/charcuterie, koffie, ijs, brood, kaas, oliën, tapas,... Wij kiezen voor een Deense hap, nl. Smørrebrød, en een lekker Italiaans ijsje alla liquirizia (zoethout/nog nooit eerder geproefd, superlekker!).

Verder gefietst noordelijk, een andere hippe wijk, via het Koninklijk Paleis, Amalienborg, langs de kaden tot het standbeeld van de Kleine Zeemeermin.  Opnieuw veel toeristen,  temeer omdat hier nu ook 4 grote cruiseschepen aangemeerd zijn. Verder via het omwalde fort; op de zonnige kadeterrassen zit veel volk, gewoon te babbelen, te drinken, gezelschapsspellen te spelen.

Volgende bestemming is de alternatieve en ooit beruchte “Vrijstad Christiania”, in 1970 uitgeroepen als onafhankelijke enclave door een aantal krakers die een leegstaande militaire kazerne bezetten. Softdrugs, marihuana en hasj,  worden hier openlijk aangeboden, en je zou al bijna high worde van geur alleen. Het is allemaal nog heel alternatief, vele huisjes zijn met gerecycleerd materiaal gemaakt, erg hygiënisch zal het niet zijn. Wel een groene omgeving, park en bos, en omgeven door water… speciaal alleszins. Vlak erbij stoppen we bij een klein wijkfestivalleke voor een aperitiefje, en aansluitend fietsen we naar Paper Island waar na de sluiting van een papierfabriek een Street Food Hall gecreëerd werd. Druk en iets te toeristisch, maar toch meegemaakt dus. Het is er wel mooi zitten over het nieuwe theatergebouw,  en We pikken de laatste zon nog mee.

Woensdag 12 juli: Rodvig - Kopenhagen: 34 M

We wilden op tijd vertrekken vandaag, maar om 4 u is Kurt al wakker, en het is al licht, dus ja, waarom ook niet. Er is regen voorspeld tegen de middag, misschien houden we het wat langer droog dan.

Om 5 u zijn we de haven uit, eerst nog even dichtbij de kliffen waar we gisteren wandelden en dan koers 25 graden en enkele uren op motor, ik blijf binnen en probeer nog wat te slapen. Rond 8 u, ontbijt, en genoeg wind zodat er gezeild kan worden.

We bevinden ons hier op een boogscheut van Zweden, we zien de bekende Oresund-brug van de televisieserie The Bridge, maar varen er niet onderdoor… misschien in de retour als we Malmo zouden aanlopen, dat weten nog niet.

Ondertussen komt de Deense hoofdstad steeds dichterbij. In het laatste stukje zee passeren ons drie kleine militaire schepen, en Kurt salueert met de landsvlag. Normaalgesproken salueert het militaire schip terug door zijn vlag even naar beneden te halen als teken van (ik neem aan vredelievende) herkenning. En ja hoor, de vlag gaat keer op keer neer en terug op.

Het regent nu wel, spijtig want onze eerste foto's zullen dus zeer grijs zijn. 

We willen in een centrumhaven liggen en varen dus voorbij de kleine zeemeermin, enkel vanaf het water te herkennen door de bussen en drommen mensen die er staan. Sinds enkele jaren is er een nieuwe brug gebouwd, die staat wel op onze digitale kaart, maar niet in de pilotboeken die ik heb. Voor die brug moeten we links inslaan,om dan via een ander klein bruggetje de Frederikshavn binnen te varen. Geen idee hoe je deze brug moet oproepen… er staat nergens iets genoteerd… op dat moment, 11 u., wordt het rood voor de voetgangers, en wordt de brug geopend, er varen zo’n 8-tal boten buiten, en wij dus alleen binnen, op zoek naar een plaatsje, liefst een box.  Die vinden we snel, en een hulpvaardige buurman neemt de meertouwen vooraan aan.

Tijd voor koffie en omelet! Eigenlijk constateren we nu pas dat vooraan een rood bordje hangt, met naam Loffe erop, en de datum van vandaag.  Deze box is dus gereserveerd. Kurt stelt voor om meteen te verleggen, want aan de overkant is een box leeggekomen (brugopening 12 u), en die staat wel op groen. Dus hop terug los en in de andere box. 5 minuten later zien we motorboot Loffe zijn gereserveerd plaatske innemen. Net op tijd dus…

Om een eerste indruk van de stad te krijgen, maken we een wandelingske naar Nyhavn,  het meest typische stukje haven van Kopenhagen, maar daar kunnen slechts enkele boten langs de kaden liggen, en het is er bovendien veel drukker dan waar wij nu liggen. Het is nog altijd grijs, ook wat fris, maar we wagen ons toch aan een toeristisch boottochtje over de kanalen, met uitleg van een gidse. Altijd leuk op het water 😎… in de Frederikshavn ligt een mooie Everson,  die vaart onder Belgische vlag… haha.

Dinsdag 11 juli: Rodvig

Als de eerste boten vertrekken, worden we wakker, en zodra een box vrij aan de overkant, verleggen we ons en kunnen we ontbijten. De havenmeester is er ook op tijd bij maar omdat we nog geen Deense kronen hebben, beloven we om na het ontbijt aan de havenautomaat  te gaan betalen. Zo gezegd zo gedaan, en met de code van het douchegebouw willen we aansluitend gaan douchen. Maar dat is buiten de waard gerekend, want om te douchen heb je een stuk van 5 kronen nodig… dus op zoek naar een bank of een bancontact-automaat… na een halve dorpswandeling vinden we de automaat maar daarmee heb je natuurlijk nog geen munten. Nog enkele mensen aangesproken en uiteindelijk, na ca. 45 min. eindelijk de douche in.

Ook hebben we na een aantal wifi-loze dagen ook terug internet dichtbij de haven. Zo kan ik bijna een week achterstallige blogberichten posten…

Tegen de middag beginnen we aan onze wandeling richting Stevns Klint. Het is een klifwandeling, boven de witte krijtrotsen en kliffen, vergelijkbaar met die van Møns Klint, alleen minder hoog. Een mooi pad, langs weiden en velden, met prachtig panorama op de oostzee. We zien zelfs Mons Klint liggen.  We passeren een oude krijtgroeve, die nu dienst doet als culturele site, en nadien komen we bij Stevns Fort. Deze militaire basis werd in het geheim en ondergronds gebouwd in 1953 ten tijde van de koude oorlog om de vijand, de Russen en Oost-Duitsers dus, in de gaten te houden. Er werd een gangenstelsel van ca. 1,7 km uitgebouwd, en er was zelfs een hospitaal voorzien. Sinds 2000 is het een museum geworden. Verder langs de kliffen stappend, komen we bij Stevsn Museum, maar dat laten we passeren, we gaan een koffie met gebak nuttigen.

Er blijkt hier ook een toeristische bus te zijn, type hop on-hopoff, bovendien gratis, en we maken hiermee nog een toer, en zo arriveren we om 17u30 terug in Rodvig. We zijn bovendien vlakbij de supermarkt, dus kunnen we nog brood en wat fruit meebrengen.

Maandag 10 juli: Vejrø - Rodvig: 49 M

Ochtenddouche wordt vervangen door een plons in het water, toch kouder dan gedacht, 18 graden. Een grijze dag kondigt zich aan. Kurt haalt het anker op, en we vertrekken. Ontbijt onderweg, geen wind op het moment dus motoren.

Het Smallands vaarwater is op bepaalde momenten echt zeer smal en ondiep, het is werkelijk belangrijk om goed de boeienlijnen te volgen… We varen onder 4 grote bruggen door, allemaal hoog genoeg.

We meten regelmatig dieptes van minder dan 2 meter, maar wellicht is dat te wijten aan de hoge zeegrassen… de snelheid kunnen we wel behouden dus genoeg diepte. Uiteindelijk begint het te regenen, we zetten de motorverlichting aan, zeilen zit er vandaag niet meer in.

Om 19 u lopen we de haven van Rodvig aan, die zit goed vol, en we leggen ons naast een grote Finngulf in de visserijhaven…

Zondag 9 juli: Spodsbjerg - Vejrø: 20 M

We dachten dat we hier rusig zouden slapen, maar ‘s nachts arriveren hier nog verschillende boten, en Kurt staat op om nog een boot te helpen… ‘t zijn Russen die varen onder Duitse vlag.

Een mooie zonnige zondag, niet te veel wind. Eerst even naar de supermarkt, en op zoek naar Deense kronen. Die kan ik dus niet in de winkel extra scoren, gelukkig kan je bij de havenmeester met bankkaart betalen.

We vertrekken richting Smallands vaarwater. Eerst op motor, weinig wind en we steken twee vaarroutes over. Dan komt de halwinder boven en die kan er een behoorlijke vaart inhouden. Omdat het doel niet te ver is, moet dat lukken voor vandaag. Wegens zeer zonnig en warm zoeken we een ankerplaats. Het wordt de zuidelijke kust van eilandje Vejrø. Op 3,2 m valt het anker om 16 u., en we hopen hier een rustige avond en nacht te hebben.

Kurt blaast de bijboot op, en roeit naar de wal, even checken of we hier kunnen bbq-en. In de eerste rit neemt hij al het tafeltje en de stoeltjes, en de bbq mee… dan, rit twee, ikke erbij en eten en drinken, een hele operatie dus 😃…

Zaterdag 8 juli: Möltenort - Spodsbjerg: 42 M

We worden pas wakker om 9u30… warm, nog wat bewolkt, Kurt vult mazout aan en gaat nieuwe halen.

Alles wat op orde, ze geven wel wind vandaag, dus reefje erin. W4/5 later ook vlagen tot 6… We gaan halve wind varen tot Spodsbjerg op eiland Langeland… iets meer dan 40 M.

In de Kieler Förde is het zoals altijd behoorlijk druk, wat anders dan de afgelopen dagen. Maar eens hieruit, fantastisch zeilen.  Zon, wind, beetje golfslag, de Kieler Reede over, één groot rak halvewind tot het zuiden van Langeland,  en dan nog 18 mijl scherper tot de aaningang. De reef is er even uit geweest maar na nadien toch maar terug erin… We hebben de 42 mijl in 7 uur afgelegd, om 19 u varen we één van de vele boxen in.

Vrijdag 7 juli: Friedrichstadt - Möltenort: 68 M

Lekker geslapen, ochtendgrijs, maar al warm. Enkele eenzame druppels. We kunnen pas na laagwater vertrekken, om 10u45 liggen we in de sluis van Friederichstadt.  

Op het programma: eerste 3 mijl nog de getijden Eider tot sluis Nordfeld, bellen en de sluis staat dan open - 10 euro, een brug in Pahlhude, sluis Lex Fähre - 5 euro, omdat we met 2 boten schutten, en dan nog de sluis van Gieselau - 10 euro… nog nooit zoveel betaald voor sluizen. Dit stuk was 35 mijl, wel een mooi stukje natuur, ontzettend rustig, slechts een drietal motorbootjes gepasseerd, en ook langs het water weinig beweging wegens geen wandel- of fietspaden, wat wel het geval is op het Kielerkanaal. 

De laatste sluiswachter waarschuwt dat het morgen wel eens heel druk kan worden aan de sluis van Holtenau,  op het einde van het Kielerkanaal.  Misschien lukt het ons nog om vandaag die sluis te halen. Dwz nog 30 mijl à 6 knopen, zou moeten lukken voor 22 u, nadien mag je niet meer varen op het Kielerkanaal.  

En ja hoor, het is rustig op het kanaal, en het vlot goed, we roepen de sluis op. We moeten aan de nieuwe wachtsteiger, noordelijke oever, afmeren en wachten omdat er nog drie beroepsschepen moeten binnenvaren. Daarna mogen wij en nog een ander zeiljacht de sluis invaren, het is donker ondertussen, en in de verte, boven de stad, horen we vuurwerk.

Om 23u15 varen we de donkere Kieler Fjord in. Nu nog 2 mijl tot Möltenort,  een gekend haventje. We vinden hier snel een lege box… een lange dag was het, met 5 sluizen, een brug en 68 mijl op motor, maar lekker warm en nog een mooie avond op de koop toe.

Donderdag 6 juli: Tönning - Friedrichstadt: 9 M

We lagen na 1 uur pas in bed, en Kurt heeft de wekker gezet rond 3 u om dan even de lijnen en de ligging te checken.  Om het uur worden we even wakker, ingebouwd automatisme als het ware, wanneer je niet gewoon aan het drijven bent. Om 5 u in de ochtend beweegt Balena niet meer, en liggen we met de buik in de modder, een raar gevoel op een boot… dieper zakken kunnen we niet, en zo slapen we nog even tot 7 u. Het is prachtig weer, en we staan  op zodat we de omgeving met laagwater kunnen bewonderen. De haven is omgetoverd tot een modderige brij, de lokale bootjes zijn wellicht minder diepstekend dan wij, want er zijn er toch een aantal die wel lijken te drijven of waarbij enkel de kiel vastzit.

We wandelen door het dorpje, zeer gezellig, en vinden een mooi Gästehaus waar ook niet-gasten kunnen aanschuiven voor het ontbijtbuffet. We zijn de eersten😄 en installeren ons in de mooie tuin.

Op de retour even in de viswinkel voor enkele specialiteiten en aansluitend douche en betalen bij de havenmeester.

Rond 10 u 30 drijven we terug, maar we moeten nog tot de middag wachten eer we kunnen vertrekken. We hebben trouwens bij laagwater de streep gezien op de ondiepte in de havengeul die wij gisterenavond gemaakt hebben. Straks dus meer bakboord houden om deze ondiepte te vermijden.

Om 12 u gooien we los, en bellen we de eerste brugwachter op, ze werken hier niet meer met de marifoon. Na de opening volgen we de getijden Eider dus opnieuw stroomopwaarts, het is wel dieper dan gisteren, maar het is duidelijk dat de rivier niet echt meer tot doel heeft om veel toeristen aan te trekken… soms 10 m diep en een bocht later amper 3 m. De oevers gelijken op de Engelse rivieren, genre Roarch en Crouch, vele broedvogels, schaapjes, runderen, en riet.

Na 8 mijl moeten we de spoorbrug oproepen voor passage (de brugwachteres belt me terug om het uur af te spreken)  en dan is het slechts een ½ mijl tot de sluis van Friederichstadt.  De laatste boei, een kardinaal, nemen wij fout, foeifoei, en vast zitten we: de dieptemeter gaf even slechts 1 m aan !! Snel in achteruit, en de nieuwe motor kan ons eraf halen. Chance dus, de sluiswachter zag het gebeuren, en zei dat er vorige week een boot 24 uur vastlag op die plek !

De haven is toegankelijk via een onooglijke toegang tussen bomen… twee keer kijken, maar ja hoor, hier moeten we rechts in. Net breed genoeg om geen boomkruinen in de mast mee te trekken.

We meren af in een grote box, tussen palen, naast een grote Bavaria die blijkbaar niet terug is van een rondje Mediterrannée aan de gastenvlaggen te zien.

Tijd om het “Hollandse” stadje Friederichstadt te bezoeken. Deze bijnaam is te wijten aan de Nederlandse immigranten; in de 17de eeuw kwamen zogenaamde remonstranten zich hier vestigen, ze werden als tweederangsburgers behandeld in het thuisland, en konden hier hun handelstalent uitspelen. Daarbij werd ook het stadje een Hollands uitzicht gegeven, enkele kanaaltjes en grachten en de marktplaats is omgeven door typische trapgevels.

Woensdag 5 juli : Helgoland - Eidersperrwerk en dan Tönning: 42 M

Een zeer rustige nacht in deze haven, we hadden het anders verwacht. Na het ontbijt gaan we onze plichten betalen, dit is een staatshaven, en het zijn hier ambtenaren.

Toch nog eens de wandeling langs het mooie kliffenpad. We zijn hier 3 jaar geleden geweest, maar toen kwamen met per ferry vanaf Cuxhaven.  Het blijft een fascinerend zicht al die Jan-van-Genten en de duizenden nesten verzameld op enkele klifrotsen. En stinken dat dat doet… Lange Anna is een eenzame rotspunt die het einde van het eiland aftekent, zeer herkenbaar en helemaal rood… 

De retour is uiteraard via een tax free shop en zo zijn we klaar tegen de middag om rond 13 u te vertrekken, iets vroeger dan halftij (iets te vroeg zal nadien blijken). 

Bestemming, eens wat anders dan het Kieler Kanaal,  nl. via de Eider en het Eidersperrwerk tot stadje Tönning. Onze buurman van de Sundancer vond deze route geen aanrader, alles plat zei hij. We willen het zelf zien !

Het is mooi zonnig, en weinig wind, het wordt motoren, en we houden de snelheid erin, 6 knopen door het water. Kurt houdt zich even bezig met foto's en lezen, ik maak wat te eten en bak ook fruit/pittenkoekjes, kwestie op wat om handen te hebben. 

Bij de aanloopton van de Eider,  sneller dan voorzien, neemt de diepte snel af; bij 2,4 m beslissen we om een tijstop te maken, want we kunnen de volgende ondiepte van 0,5 m toch nog niet over. Dus anker klaarmaken, en bij de boei 7 gaan we net buiten het vaarwater liggen. Het is dan bijna 18 u, en voor de zekerheid zetten we de wekker op 20 u. Dus tijd om wat te eten en af te wassen. Gelukkig is het mooi weer en niet te veel wind. Qua drukte is het heel simpel, we zagen 2 vissers, en dat was het dan ook.

Om 20 u ankerop, en met 2 knopen stroom varen we de boeien volgend, de ondieptes over. Op enkele momenten varen we volgens onze plotter gewoon over de zandbanken, dit waddengebied is zeer erg onderhevig aan verschuivingen, zelfs de Navionics kaart van 2017 is niet actueel. We volgen uiteraard de boeienlijn. Om 21.30 u zijn we bij het Eidersperrwerk, een kleinere uitvoering van de Oosterscheldekering, maar met hetzelfde doel, nl. bescherming van het hinterland tegen extra hoogwater en stormen… We hebben de sluis al opgeroepen, zodat die meteen opent als we eraan komen. Op 10 minuten zijn we geschut, de zon valt in zee, en dan gaat het snel, het wordt snel frisser, de boeien zijn hier niet verlicht, en het wordt steeds moeilijker om ze te vinden, het had niet veel later mogen worden. 

Bij het binnenvaren van Tönning volgen we de instructies van de havenmeester die ik deze middag al gebeld had, en toch meten we in de geul amper 1,5 m water, vreemd want we steken 1,85 m diep… We vaarden inderdaad door de blubber, beetje extra gas, en we meren de boot af langszij de kade, bij de Engelse antieke kraan. Nog even de benen strekken in nachtelijk Tönning,  maar geen open café meer te vinden. Lijkt hier wel mooi te zijn, rest voor morgen.

Dinsdag 4 juli : Norderney - Helgoland: 45 M

Gisteravond stonden voor onze boot 3 mannen te babbelen, 2 van hen kwamen vanuit st Annaland,  we herkenden de clubvlag. De derde sprak ook Zeeuws, groot en grijs, en Kurt had al enkele keren gezegd, die lijkt zo hard op Gerard,...  Uiteindelijk toch even polshoogte gaan nemen en ja hoor, de Zilte Zee van gepensioneerde BASF-werknemer lag enkele boten voorbij ons, en al een dag langer dan wij. 

Vandaag vertrekkersdag, maar eerst nog werk aan de winkel: fietsen inpakken, nog even naar de supermarkt, kleine poetsbeurt. De windvoorspellingen zijn afnemend, NW 5 naar 4, en dan misschien nog minder. Ook de golven zullen snel minderen.

Vertrekken uit Norderney is ook weer spannend natuurlijk. Deze voormiddag zijn er al velen vertrokken, en om het meest voordeel te halen uit het getij, vertrekken we een uur voor laagwater. Dit heeft wel tot gevolg dat we met laagwater bij de ondiepe geul van de Dovetief zullen zijn, maar de havenmeester bevestigde dat er

1. Gepeild werd op 2,3 m laaglaagwater

2. Dat er door de noordwestenwind sowieso nog 20 cm bijkomt.

Het eerste uur is dus op motor, indewind en voorzichtig sturend op de boeien. Enkel het gereefde grootzeil erbij als steun. Er staat nog een flinke zeegang, af en toe enkele opeenvolgende grote golven zijdelings nemen, en op de meest kritieke moment zien we 2,7 m diepte. Minder moet dat niet zijn met dit weer 😜…

Eens daar voorbij, fok open en richting Boei TG9, om nadien Helgoland aan te lopen. De  reven gaan er snel uit, en we zeilen ruime wind en zonder veel ander verkeer. Bij het einde van de traffic lane, loeven we op en zeilen aan de wind tot onze bestemming. 

Om 21.15 varen we voor het eerst met onze eigen boot het rode eiland aan. Nog geen stapels boten zoals je meestal leest, we hebben keuze, en meren als derde naast twee Nederlandse boten af…

Maandag 3 juli : Norderney

Nog steeds heel veel wind, in de haven meten we vandaag tot 25 knopen. Dan moet je niet in de Duitse Bocht zijn… er is trouwens zeer weinig beweging in de haven.

Kurt vult onze mazouttank en gaat aansluitend 45 liter diesel kopen, dat gebeurt in drie ritten, karretje achter de fiets. Ik hou me bezig met een wasje draaien en drogen, en dat neemt al een heel deel van de dag in beslag, want er zijn nog een boel mensen die dat willen doen, en zo moet je er snel bij zijn om een lege wasmachine te bemachtigen.

Ook nog wat lezen en mogelijke plannen maken voor de volgende dagen. Grote vraag: via Limfjord en Hals, aan de oostkust van Jutland naar het zuiden, of via Eiderkanal,  en dan Kieler Kanal. Beiden hebben voor- en nadelen. Tijd, en weerberichten,  zullen wel raad brengen.

Het regent niet maar het blijft de hele dag bewolkt.

Zondag 2 juli : Norderney

We dachten dat het 7 uur was, maar het blijkt al 9 uur te zijn. De tijd gaat snel op vakantie. 

Na het ontbijt haalt Kurt de fietsen boven, het is bewolkt maar droog, en we vertrekken richting de Weisse Düne. Norderney is een oud kuuroord, er is nog steeds een zeer chique badhuis, met sauna's en thalassomogelijkheden. Een “bijhuis” bevindt zich op het FKK strand, op zo’n 8 km afstand en die overbruggen we snel per fiets. Op het strand bevindt zich Oase, met twee eenvoudige sauna's maar met een prachtig zicht op de bruisende noordzee, ttz nu met deze aanlandige noordwestenwind is ze zeer hevig. Er zijn ligbedden, douches en een kleine snackbar, en elk uur vindt een opgietsessie plaats. Afkoelen gebeurt uiteraard in het grootste natuurlijke zwembad, de zee 😜… het is laagwater bij onze eerste saunabeurt, en het is wel even stappen, temperatuur van het zeewater is 18 gr, gelijk aan de buitentemperatuur dus. Zalige verfrissing dus.

Zaterdag 1 juli : Norderney

Een donkere ochtend en nog regen. We slapen wat uit, maar rond 11 u trekken we onze wandelbotinnen aan, en met de paraplu in de hand wandelen we via de boulevard naar de stad. 

Tegen de middag klaart het op, we drinken een koffietje met zicht op zee, en gaan dan lunchen in onze vaste stek, vishuis Le Pirate, eigenlijk een veredeld visfrituur, maar ook lekkere niet gefrituurde gerechten.

Vrijdag 30 juni: Borkum - Norderney : 36 M

Regen als de wekker gaat. Vertrekken of niet ? En ook veel wind. Beetje nerveus over de steiger, nog even meteo bij het havenkantoor via internet, en raad over dieptes van het wad bij de havenpolitie… We blijven bij het besluit, via zee.

Zeilpakken en jassen aan vandaag, want het zou de ganse dag regenen, misschien zelfs onweren. Ook 2 reven in het grootzeil.

Vertrek om 8u50, in de wind op motor, bonkend en stampend, stroom mee, wind tegen, elke zeiler weet wat dit is, tot we het rifgat voorbij zijn en alle ondieptes rechts laten liggen. Eindelijk motor uit, zeiltjes bij, en niet te snel naar Norderney,  want er moet genoeg water staan. Hier is het rustiger, autopilot doet zijn werk, maar het blijft de hele dag regenen. We wisselen af, ieder een uurtje binnen en dan uurtje buiten 😁.

Om 14 u naderen we zoals berekend de aanloop van de Schluchter, de westelijke ondiepe geul voor Norderney. Spannend ! Maar opkomend water, en er staat nu 2 m bij, dus normaal minstens 4,3 m. Toch met de wind die er stond vandaag, weten we niet goed wat de “sea state” (deining en golfslag) zal zijn. We vinden de eerste boei S1 en dan is het zoeken naar de aansluitende rode boeienlijn langs de ondieptes. We hebben vandaag niemand op het water ter gezien, en nu komt vanuit de Schluchter de werkboot Hans met een groot ponton aangevaren. We roepen hem even op, over passage langs elkaar, en informeren naar de diepte. Hij heeft niet minder dan 4 m gezien, en de golfslag valt hier goed mee. Gerustgesteld zeilen we enkel op grootzeil verder, en eens die ondiepte gepasseerd, is het terug in diepwater langs de boulevard tot de haven van Norderney. 

Fier over deze tocht varen we om 15 u. als twee waterkiekens een lege box binnen. Met dit weer moeten we geen hulp verwachten. We monteren meteen de kuiptent en hangen de natte spullen te drogen.

De havenmeester haalt meteen de Belgische vlag boven, en noteert Balena als het 17de Belgische jacht van dit seizoen.

Donderdag 29 juni : Vlieland - Borkum: 72M

Loeiende wind als we wakker worden. Maar we weten ondertussen dat dat hier vaak het geval is, toch vertrekken dus, het Is 6u40 en gelijk met ons nog 2 andere zeilers.

Eerst dus het rifgat buiten, altijd een beetje spannend en woelig, op motor want te scherp hier. Eens voldoende diepte, zeilen bij, ongereefd, en met ruime wind en stroom mee, rustig zeilend. Het wordt zowaar warm, wind wordt half en Kurt installeert de halfwinder voor een aantal uurtjes. Als de wind forfait geeft, nog even met motor. 

Om Borkum aan te lopen, terug wat meer aandewind, nog een uurtje op zeil, en dan het Fischerbalje binnen en in de Burkana hafen vinden we snel een vrije box, neus in de wind.

De buurman van de Femte uit Grou helpt ons aanmeren, zeer vriendelijke man, vraagt of we van het wad kwamen. We babbelen nog wat over dieptes en ondieptes, en hij raadt aan om goed voor te bereiden als we dat ook overwegen, bv tot Norderney.

We wandelen naar het restaurant van de andere haven, bekend voor de visspecialiteiten en bestellen onze eerste Finkenwerder Speckscholle,  een flinke pladijs met spekjes gebakken, salade en gekookte aardappeltjes, super!

Woensdag 28 juni : IJmuiden - Vlieland: 63 M

Om 5 uur wakker van de wind, gribfiles opgehaald en terug bed in, veel wind. Als we 2 uur later opstaan, heel andere situatie… minder wind, en ook de gribfiles zijn milder. We maken boterhammen en warm water voor thee of koffie onderweg, om 8u30 gooien we los.

We zeilen halve wind en tij mee tot ongeveer Den Helder… het blijft de hele dag grijs, de vele en hevige buien die eerst voorspeld waren voor deze ochtend, bleven gelukkg uit. Het Is best aangenaam warm, gelukkig !

Rond de middag onverwacht bezoek:  motorschip de Visarend komt langs varen: het is de Nederlandse Kustwacht. Met een bord in het gangboord worden we gevraagd om via marifoonkanaal 6, in contact te komen. Enkele klassieke vragen waar we foutloos op kunnen antwoorden: call sign van de boot, aantal opvarenden en nationaliteit, en eindbestemming. Daar krijgen we 10/10 voor. Bonusvraag: is dit een plezierreis of zakelijk ? 😵 op sommige momenten, bv om 5 u s morgens, is het niet altijd met veel plezier, maar ja, een zakenreis kan je ook niet noemen. Kustwachtboot bedankt ons en gaat verder zoeken naar jachten maar of ze die nog gaan vinden ? We voelen ons heel alleen hier… de wind valt weg, en we starten de motor. In de namiddag valt er wat motregen, maar het is ook vaak droog.

Rond 20u30 arriveren we bij laag water in Vlieland , niet te veel water meer in de geul maar net genoeg voor Balena. Plek zat, dat is in juli vaak anders.