Je kunt envelopjes kopen om je cd-tjes in op te bergen, maar je kunt ze ook zelf maken. Hier vind je een heel eenvoudig vouwschema dat een mooie cd-envelop oplevert. Je start met een A4-tje, en je hebt geen lijm of schaar nodig. Nog meer cd-hoesjes vind je hier.
Hoe ze er papier van maken weet ik niet, maar zeker is dat ananaspapier een schitterend product is om dozen, boeken, kaften te bekleden, om enveloppes te maken, om zakjes te vouwen, voor origami, ... Het bestaat in een hele reeks mooie kleuren, het heeft een zeker reliëf (waardoor eventuele kleine foutjes goed gemaskeerd worden), het is sterk, en het is ook nog eens zeer betaalbaar. Te koop o.m. bij De Gouden Pluim.
Het internet bulkt van de sites waar je e-cards kunt maken. E-cards leveren echter niet veel papierplezier op. Op www.imagegenerator.org bestaat de mogelijk wel om je - hilarische - maaksels op te slaan en dus af te drukken. Wat dacht je van je eigen gezicht op de cover van Princess, of van deze?
Ook de firma Rayher zorgt ervoor dat je snel doosjes kunt produceren (niet te versmaden met de kerstdagen op komst). Zij verkoopt (o.m. bij Pipoos) zeer betaalbare sjablonen voor dit doel. Sjabloon overtekenen op karton van jouw keuze, uitsnijden, vouwen, lijmen, decoreren, klaar. Alweer: niet veel creatiefs aan (tenzij de keuze van materiaal en aankleding), maar wel erg leuk resultaat. Te bewonderen hier, en neem vooral de tijd om alle 28 pagina's goed te bekijken. Misschien heb je niet eens een sjabloon nodig om in actie te schieten ...
Good things do come in small packages! Dit staat op het omslag van een bundel voorgestanst karton, waarmee je 40 verschillende kleine doosjes kunt maken en aankleden. Kostprijs: ongeveer een halve euro per doosje. Niets moeilijk aan. Niet creatief ook, tenzij je je laat inspireren door de geboden modelletjes en er je eigen ding mee doet wat betreft grondstoffen, formaten, decoratie ...
Dankzij het tijdschrift Handboekbinden weet ik nu eindelijk hoe het in elkaar zit: een omslag dat rond een boek zit is onzijdig. Dit betekent dat je moet zeggen: 'het omslag'. 'De omslag' staat alleen voor een ommezwaai, een ommekeer. Vanaf nu hoef ik me niet meer te beperken tot het woord 'kaft', als ik het over een omslag wil hebben. Trouwens, ik begin nu plots te twijfelen: zeg je 'de kaft', of zeg je 'het kaft'?
Nog een prettige plof, maar hij klonk niet zo luid als de vorige, was afkomstig van een envelop met bladwijzertjes. Atelier Plano telt onder zijn/haar vaste bezoekers nl. enkele lieve feeën, die af en toe iets van zich laten horen in de vorm van mooie papiertjes of interessante berichten. In de envelop zat o.m. het bladwijzertje van de foto, met een kalligrafie van Griet Cockaerts (aankondiging van een tentoonstelling in Lier - jammer genoeg al achter de rug). Eentje om te bewaren en te koesteren. Dank je wel, lieve fee! Prettige ploffen zullen er zeker zijn zo rond Kerst en Nieuw: ik kijk al uit naar al die prachtige handgemaakte wensen. De mooiste krijgen gegarandeerd een foto op deze bladzijde ...
De postbode is één van de belangrijke mannen in mijn leven. De doffe plof die hij soms veroorzaakt in de brievenbus is nl. vaak de oorzaak van véél papierplezier. Eén van de laatste plezierige ploffen was afkomstig van de Stichting Handboekbinden (vroeger dit jaar ontstaan uit de fusie van de Stichting Boekbehoud en de Nederlandse Handboekbindersliga). Als je je aanmeldt als donateur van de Stichting, krijg je nl. een welkomstgeschenk dat er mag zijn: het bevat een vulpotlood, een geo-driehoek, een vouwbeen, een meter dubbel kapitaalband (dus eigenlijk twee meter), een bistourihandvat en een pakje vervangmesjes, een boekbindersnaald (vind je echt nergens, alleen in gespecialiseerde boekbinderszaken), een blad sierpapier, een adresboekblokje dat nog een mooi omslag moet krijgen, èn het tijdschrift Handboekbinden (informatief, mooi gelay-out, veel kleurenfoto's). Aan te raden voor iedereen die het boek en het maken van boeken een warm hart toedraagt.
Nog in het Designmuseum een tentoonstelling van juwelen van Hermann Jünger (1928-2005). Jünger maakte juwelen met o.a. gevonden voorwerpen, die absoluut het bewonderen waard zijn. Kijk maar eens op Google Afbeeldingen (zoekwoord Hermann Jünger). Maar deze weblog gaat over papier: de toelichting bij de juwelen vind je niet in of op de vitrinekasten, maar op een A2-blad dat bij het begin van de tentoonstelling op een pallet, in een stapel van ongeveer een halve meter hoog, beschikbaar is voor elke bezoeker die er eentje wil (als er tenminste geen moeë Nederlander op neergestreken is, wachtend op zijn eega ...).
"En iedereen ging op z'n mieren zitten" is de lichtjes bizarre titel van een boekje dat een kleine maar erg mooie thematentoonstelling over stoelen in het Designmuseum Gent begeleidt. Ook het boekje is mooi. Het omslag is gemaakt van blauwgroen linnen en bedrukt dik grijsbord. Het grijsbord is aan de buitenzijde niet bekleed. Aan de binnenzijde is het schutblad over het gehele oppervlak vastgekleefd, waardoor je mooi de trekkracht van papier geïllustreerd ziet: het dikke grijsbord wordt door het dunne schutblad in een duidelijk merkbare ronding getrokken. Het boekje wordt er net niet door ontsierd, integendeel. Het vertoont de lichte 'ballonvorm' die zo mooi is bij veel bibliofiele bindingen.
Ook deze is modulair, maar bestaat slechts uit 6 vouwblaadjes. Je mag dat verkleinwoord in dit geval wel letterlijk nemen: het eindproduct is ongeveer 4 cm hoog. Hier is de uitdaging niet een moeilijke assemblage, maar het omvouwen van petieterige strookjes papier en het nauwkeurig plooien van kleine hoekjes.
Op de foto een modulaire origami, d.w.z. een origami die samengesteld is uit verschillende vouwbladen (hier 12). Over het algemeen is het vouwen van de onderdelen bij modulaire origami erg eenvoudig, maar ligt de uitdaging in het assembleren van het eindproduct. Volgens de regels der kunst mag daarbij geen lijm gebruikt worden ... en dit is meteen één van de redenen waarom veel origami-beoefenaars grijze haren vertonen.
De deelnemers aan zo'n vouwworkshop hebben soms een welbepaald project voor ogen. Sommigen zoeken verpakkingen voor hun zelfgemaakte en vlot verkopende juwelen. Anderen zijn een bruiloft met zelfgemaakte uitnodigingen, menukaarten en bedankkaartjes aan het organiseren. Hoe de uitnodiging er dan kan uitzien kun je nog steeds bewonderen in het bericht van 13/07/2008. Het bijhorende bedankkaartje borduurt verder op het idee van de kraanvogel. De kraanvogel is met de figuurzaag uit triplex gezaagd, heeft een grondlaag gekregen, een magneetje op de rug en een handgeschreven bedankje. Hij zich prachtig verpakt in een traditionele Japanse tato.
Kort voor Kerstmis plannen we een workshop 'vouwen'. Deze workshop komt er op vraag van de deelnemers aan de workshop 'papier kleuren' van 28/10/2008. De belangstelling is zo groot, dat we meteen beslist hebben de workshop twee keer te laten doorgaan, één keer op 22/12/2008 (deze datum is dus al zo goed als volzet) en één keer op 23/12/2008 (maar wacht ook voor deze workshop niet te lang om in te schrijven ...). We zullen ons vooral richten op verpakken en presenteren in doosjes, enveloppes, zakjes en schaaltjes, waarbij de inspiratie voor drie vierde uit de origamiwereld komt, en voor één vierde uit andere bronnen. We proberen de groepen te beperken tot 8 deelnemers, zodat iedereen voldoende begeleiding krijgt en voldoende werkruimte heeft. De workshops gaan door in de Kunstkelder van De Gouden Pluim in Gent, van 9.30 tot 16.30, en je betaalt 50, alles inbegrepen (materialen, koffie, water, thee). Suggestie 1: wacht tot na die workshop om je kerstkaarten te versturen en je geschenken in te pakken ... Suggestie 2: als je de workshop 'papier kleuren' gevolgd hebt, breng dan het papier mee dat nog overblijft daarvan, ...
Niet alleen voor de Boekkunstbeurs is de Stichting Handboekbinden de moeite waard. Neem zeker de tijd om de website eens grondig te verkennen, en meld je aan voor de zeer verzorgde en bijzonder informatieve nieuwsbrief.
Het volgende weekend is extra lang, dus je hebt alle tijd van de wereld om naar de 10de Boekkunstbeurs in de Pieterskerk in Leiden te gaan. De Boekkunstbeurs wordt georganiseerd door de Stichting Handboekbinden samen met Drukwerk in de Marge. Het is een mooie gelegenheid om je voorraadje boekbindmaterialen en -grondstoffen aan te vullen, maar je zult er ook je hartje ophalen aan prachtig bind- en drukwerk, aan demonstraties en mini-workshops, en aan een hele reeks lezingen. Meer info.
Op de foto één van de zakjes die Lieve Jacob uit China voor me meebracht. Mooi bedrukt, maar verder niet zo bijzonder, op het eerste gezicht. Tot je hoort waarvoor ze moeten dienen. Het blijken zakjes te zijn waarin namaak-papiergeld verbrand wordt tijdens begrafenisrituelen. (Zouden die blaadjes van gisteren daar iets mee te maken hebben?). Wikipedia leert me meer over dit gebruik: het dodengeld zou verbrand worden zodat de doden het in het hiernamaals zouden kunnen gebruiken. En niet alleen geld wordt verbrand, maar ook papieren huizen, papieren auto's, papieren boten, papieren goudstaven! Als Lieve nog eens naar China gaat, dan weet ik al wat ze mag meebrengen.
Lieve Jacob houdt van verre reizen, en ze houdt van textiel en van papier. En af en toe maakt ze me erg gelukkig door van haar reizen voorraadjes papier mee te brengen. Laatst nog uit China! Een ferme stapel flinterdun papier, vermoedelijk van moerbeivezel, enkele bijzondere papieren zakjes, en een bundeltje lichtgeel geperforeerd en ingesneden papier. Eén probleem: ik kan niets bedenken waarvoor zo'n bundeltje of één zo'n blaadje zou kunnen dienen ... Iemand die het weet?
Eén van de grote papierevenementen is op kruissnelheid gekomen. En ook voor wie niet gaat is er een hapje voorzien: de affiche van de hand van Mark Borgions. Neem even de tijd om hier alle personages en tafereeltjes ervan te bekijken, en doe dan hetzelfde met het spotje dat je hier vindt. Bevalt wat je ziet je wel, dan vind je nog meer op www.handmademonsters.com, de site van Mark Borgions.
In het kastje naast het lijmpistooltje liggen het pyrograafje en het strijkvoetje. Echt waar! Een pyrograaf is een elektrisch toestel met een soort schrijfstift die opwarmt. Je kunt er warmtegevoelige kleurfolies mee overbrengen op linnen en leder, waardoor je alle kanten uitkunt voor de afwerking van boekbanden. De pyrograaf is één van de hulpmiddelen om echt goud op een boekband aan te brengen. Goud-op-folie verwerkt gemakkelijker dan bladgoud, waardoor het aantal werkuren voor het vergulden lager ligt. Maar niet alleen daarvoor is een pyrograaf een goede investering. Wanneer je de schrijfstift vervangt door het strijkvoetje, heb je een ministrijkijzertje, waarmee je alle mogelijke klusjes die warmte nodig hebben kunt opknappen. Zo bestaan er (dure) rolletjes voorgelijmd Japans papier voor papierrestauratie: scheuren worden met dat papier en het strijkvoetje zo goed als onzichtbaar en razendsnel hersteld. Het strijkvoetje helpt ook om ongeregeldheidjes weg te halen uit een linnen bekleding van een boekband (een luchtblaas, bijv.): door de warmte activeer je droge boekbinderslijm weer, en kun je soms de afwerking nog wat verbeteren.
Nog een prettige plof, maar hij klonk niet zo luid als de vorige, was afkomstig van een envelop met bladwijzertjes. Atelier Plano telt onder zijn/haar vaste bezoekers nl. enkele lieve feeën, die af en toe iets van zich laten horen in de vorm van mooie papiertjes of interessante berichten. In de envelop zat o.m. het bladwijzertje van de foto, met een kalligrafie van Griet Cockaerts (aankondiging van een tentoonstelling in Lier - jammer genoeg al achter de rug). Eentje om te bewaren en te koesteren. Dank je wel, lieve fee!
