Dit dekseltje bestaat heel eenvoudig uit twee beklede kartonnetjes die op elkaar gelijmd zijn. Het bovenste kartonnetje is bekleed met de buitenbekleding van het doosje, en is precies even groot als het grondvlak van het doosje. Het onderste kartonnetje is bekleed met de binnenbekleding van het doosje, en is - bekleed - net een heel klein beetje kleiner dan de binnenruimte van de doos. Dit kleinste kartonnetje past heel precies in het doosje, zonder te klemmen, maar ook zonder speelruimte om te schuiven. Dit is meteen de allereenvoudigste manier om mooie dekseltjes te maken, zonder dat je je om scharnieren moet bekommeren. Bij dit doosje is het deksel met touw omwikkeld. Om te vermijden dat de kartonnetjes onvoldoende raakvlak zouden hebben voor het verlijmen, moest eerst nog het bovenste kartonnetje verdund worden, daar waar de touwen tussen de twee kartonnetjes komen.
... boekbinders een massa technieken kennen om boekbanden op te fleuren, te versieren, te decoreren, te vergulden, ..., en dat boekvergulder zelfs een heus beroep is, in dienst van de boekbinder? Wist je ook dat al die technieken soms héél goed van pas komen om allerlei foutjes en ongelukjes te maskeren? O ja, mijn nieuwe agenda is af: fris-groene percaline over een heel dunne buigzame kaft van 300 gr bristol. Om met een lentegevoel en zonder overtollige ballast aan het nieuwe schooljaar te beginnen.
De derde fantastische boekenvondst van de voorbije vakantie: 'The Simple Art of Japanese Papercrafts' door Mari Ono, uitgegeven in 2006 door Cico Books, London. ISBN 978-1-904991-34-2. Een boek met heel mooie foto's, en met een brede waaier aan uitvoerbare projecten: van origami en geschenkendoosjes over papieren bloemen naar papieren lampen ...
Bij het surfen op een webwinkel gebotst die bloemen en vlinders vouwen maar een beetje onnozel vindt, en die een 18+ origamiboek verkoopt, nl. 'pornogami': http://www.shikake.nl/webwinkel/1152/. Ze geven nog een goede raad mee: 'het papieren condoom alleen voor decoratieve doeleinden gebruiken'. En jammer genoeg is het bijhorende YouTube-filmpje niet meer beschikbaar ...
Er bestaat niet alleen een groep origamisten die zich bezighoudt met het vouwen van brieven en enveloppes, maar ook een groep die zich toelegt op het kunstig vouwen van bankbiljetten. Leek mij op het eerste gezicht een dure hobby. Ik lees nu dat zij vooral zeer zwakke munten vouwen, die zoveel mogelijk bankbiljetten opleveren voor zo weinig mogelijk euro's. Goed bedacht, maar toch een beetje cynisch als je je realiseert dat het vooral gaat over munten van derde-wereldlanden, waar één vouwwerkje misschien wel een week eten voor een gezin betekent ...
Een pakje wordt in Japan vaak afgewerkt met mizuhiki: papieren koordjes waarmee decoratieve knopen gemaakt worden. Vaak worden er twee kleuren over elkaar geknoopt: rood en wit, en goud en zilver zijn combinaties die frequent voorkomen. Op de foto een abaloneknoop - weliswaar éénkleurig en met gewoon nylonkoord gemaakt.
