Heb je weerstand tegen het zomaar in de boze buitenwereld loslaten van je boeken? Dan kun je toch zo goed als gratis aan nieuw lees- en kijkvoer geraken door boeken te moochen. Op www.bookmooch.com kun je (als je jezelf geregistreerd hebt) boeken bekend maken die je wil ruilen voor andere. Zodra je 10 boeken op je lijstje hebt gezet, kun je zelf boeken beginnen ontvangen uit België; vanaf 20 kunnen ze ook uit het buitenland komen ... Je beslist zelf naar waar jij boeken wil opsturen, zodat je de verzendkosten onder controle kunt houden. Hoe vind je dan boeken die jou interesseren en mensen die jou dat boek willen toesturen? Je kunt het hele bookmoochbestand doorzoeken zoals je www.amazon.com of www.bibliotheek.be doorzoekt, èn je kunt boeken op je wishlistzetten. Zodra er een boek beschikbaar is van jouw wishlist, krijg je een mailtje. En als je dan klikt op mooch this book, is het alleen nog wachten op de welbekende plof in de brievenbus!
Ik heb mijn aller-, allereerste zwerfboek gevangen! Wist jij ook niet dat dat bestond? Ik liep er zomaar tegenaan: ik vond een boek, en er stond op: "Gefeliciteerd, je hebt een zwerfboek gevangen. Kijk snel in de kaft!" Blijkt nu dat allerlei mensen boeken registreren op www.BookCrossing.com. Daarna laten ze die boeken los in het wild, in de hoop dat ze gevonden worden door iemand die er blij mee is. Met een beetje geluk laat die goede ziel uit dankbaarheid een melding achter op de website, en geeft hij/zij het boek de vrijheid terug eens het uitgelezen is, ... BookCrossing staat voor een hele organisatie: er bestaan officiële BookCrossing Zones waar je boeken vrijlaat en waar je kunt gaan vangen, je kunt inschrijven op 'release alerts', zodat je verwittigd wordt als er in jouw stad een boek vrijgelaten wordt, je kunt op de site allerlei spulletjes kopen die BookCrossing vergemakkelijken (bijv. waterdichte verpakkingen voor als je je boeken het liefst de vrije natuur in stuurt), je vindt zelfs een zeer uitgebreide nederlandstalige site over en voor Bookcrossers (o.m. met de beschrijving hoe je precies tewerk moet gaan), ... Ik heb nog ergens een leuk origamiboekje liggen dat ik per ongeluk twee keer gekocht heb. Ik laat het binnenkort vrij, in plaats van het tweedehands te proberen verkopen.
Alles, maar dan ook alles wat er te weten valt over handgeschept papier lees je op deze site: de geschiedenis van het papier en het papier maken, papiermusea en papiermolens, instructies om zelf papier te maken, producenten van handgeschept papier, papierkunst (gaan kijken!), woordenlijsten, organisaties, workshops, .... Onmiddellijk bookmarken, denk ik zo.
Dat we onze digitale plaatjes in prachtige fotoboeken kunnen laten afdrukken via allerlei fotowebsites hebben we ondertussen allemaal ontdekt. Slechts een stapje verder is het om niet alleen foto's, maar ook tekst in die boeken op te nemen. Je eigen reisboek ligt voor het grijpen, of een familiekroniek, of een portfolio met de nodige toelichting. Het is allemaal mogelijk via www.blurb.com. Eerst haal je de nodige software binnen (Booksmart), waarna je op een schoteltje krijgt wat er zoal op jouw maat gemaakt kan worden: het formaat, de achtergrond, de kleuren, de hoeveelheid foto's, hoeveel pagina's en welke pagina's, de plaats van de foto's, foto's en tekst, alleen tekst, tekst in kolommen of niet, soft- of hardcover, een losse wikkel rond je hardcover, een titelpagina, een collatiepagina, paginanummering, ... Kortom: alles. Voor een softcover van ongeveer 40 bladzijden zou je zo'n 10 betalen; hardcover op het eerste zicht ongeveer het dubbele.
Een wenskaart is bij voorkeur een eenheid van beeld en vorm. Tekst mag erbij, maar hoeft niet echt. Soms krijg je echter een kaart waar de tekst al de rest overklast. Wij vonden in onze brievenbus de volgende (goed voor een zeer eervolle vermelding in onze officieuze wenskaartenwedstrijd):
neem zand in je hand laat het zacht glijden ... houd het niet tegen in dit jaar negen!
De winnaar van onze officieuze jaarlijkse wenskaartenwedstrijd zie je hieronder. Geen spectaculair vouwsel, geen peperduur papier, geen ingenieuze envelop, maar hoeveel papierplezier spreekt hieruit! Ik heb de kaart bestudeerd met een loep, ondersteboven en achterstevoren gekeerd, maar ik heb geen enkele vermelding gevonden van fotograaf, firma, of copyright. Ik ga er vanuit dat de afzenders dus ook de makers zijn. Respect!
Zo'n blog is een leuk ding: op 5 minuten voeg je een bericht toe, zonder dat je veel moet weten over html of websites maken, en je bereikt meteen een massa mensen. Minder leuk is dat het in een blog erg moeizaam zoeken is: een bericht terugvinden van een aantal weken of maanden geleden is een hele klus. Toch kun je met enkele kneepjes ook een blog als documentatiecentrum gebruiken. Hoe werkt dat? Veronderstel dat je de twee Atelier-Plano-berichten zoekt die over Moleskine-boekjes gingen. Je gaat eerst naar Google, en daar geef je in als zoektermen Moleskine Plano. Google zoekt voor jou alle websites die die twee woorden bevatten, en je krijgt bovenaan je resultatenlijst meteen Atelier Plano voorgeschoteld. Als je daarop klikt opent de bladzijde met die 14 berichten waar 'Moleskine' ergens in voorkomt. Moet je dan die 14 berichten allemaal doornemen? Nee hoor! Je drukt ctrl+F, en je krijgt een zoekschermpje waar je een woord kunt ingeven dat op die bladzijde gezocht zal worden. 'Moleskine' dus. Voilà, daar is het bericht dat je zocht. Even oefenen met 'stijfsellijm'. En dan met 'leder'. Zie je wel dat het werkt?
