Hema verkoopt kleurrijke papieren cakevormpjes, en Super Soldi verkoopt kleurrijke papieren cd-hoesjes. Super Soldi vind je nog enkele maanden op de Vrijdagsmarkt in Gent. Alles is te koop aan -30%, waardoor die cd-hoesjes een schijntje kosten. Voorraadje aanleggen, dus.
Een eenvoudige omslag voor een zinelepo bestaat uit twee kartonnetjes, die zowel in de hoogte als in de breedte 2 mm groter zijn dan het boekblok (er steekt dus aan alle kanten 2 mm van het omslagje over het boekblok). Je kunt hiervoor twee stukjes mooi karton snijden en ze zonder meer gebruiken, of je kunt twee stukjes grijsbord snijden en bekleden. Alleen de buitenzijde moet bekleed worden, want aan de binnenzijde komt het eerste resp. het laatste blad van de zinelepo, waardoor het grijsbord meteen verborgen wordt. Bevestig boekblok en omslag liefst aan elkaar met dubbelzijdig klevende folie (lijm met water in zal je boekblok onherroepelijk doen golven, tenzij je plastiek aanbrengt tussen boekblok en omslag voor de duur van de droogtijd). Maar ook zonder omslagje is een zinelepo spectaculair om te zien.
Leporello's zijn accordeonboekjes. Het zijn leuke boekjes, maar technisch niet gemakkelijk. Het moeilijkste is om de lange strook papier perfect gevouwen te krijgen. 'Perfect gevouwen' betekent dat elke bladzijde even groot is, en dat er geen enkel randje te voorschijn piept als de leporello opgevouwen is. Probeer het maar eens, je zult meteen ondervinden hoe moeilijk dat is. Iets wat goed lijkt op een leporello, maar het eigenlijk niet is, is een zinelepo. Een zine is altijd een blad dat zo gevouwen en ingesneden wordt, dat je het tot een boekje kunt vouwen. Als we nu een blad zo insnijden dat je het alleen maar tot accordeon kunt vouwen, ontstaat er een zinelepo. Hoe? Een mogelijke werkwijze staat hieronder. Vertrek je van een vierkant blad (bijv. een scrapbookblad), dan krijg je een vierkante zinelepo als resultaat; vertrek je van een rechthoek, dan wordt je boekje ook een rechthoek. Kaftje errond? Come and see tomorrow!
Goedkoper dan de grote vissen uit het vorige bericht: De Slegte verkoopt dummies (blanco boeken) in de formaten A4 en A5. Ze bevatten aangenaam aanvoelend dik ongelijnd papier, maar ze zitten in een banale omslag. Tip: snij ze uit die omslag, zet er een mooi schutblad op, bevestig een leeslint en kapitaalbandjes, en maak er zelf een veel mooiere omslag voor. Je bent meteen verlost van het technisch niet zo gemakkelijke naaiwerk, je hoeft je boekblok niet meer gelijk te snijden, en je kunt je helemaal uitleven in het creatieve luik van het boekbindwerk.
Er zijn mensen die last hebben van niet te stillen vreetbuien, en er zijn mensen die op gezette tijden niet zonder papier kunnen. Voor de énen is er McDonalds of het frietkot, voor de anderen De Slegte. Mijn laatste troostbezoekje aan De Slegte leverde 15 merkwaardige vondsten op. De meest merkwaardige was een leporello (zo'n anderhalve meter lang, uitgeklapt) over de begrafenis van Willem II; kostprijs 150. Op zoek naar meer details over het boekje op de website (trefwoord 'leporello') ving ik bot, maar kreeg ik wel andere grote vissen voorgeschoteld! Namen als Claus, Raveel en Van het Reve rolden over het scherm, samen met bedragen in de grootte-orde van 1250, 5500, 4000. Een tip voor wie eens iets speciaals zoekt?
Als je een els/priem gaat kopen, dan zijn drie kenmerken van belang: de naald is vervangbaar, de naald is zeer scherp en zeer sterk (liefst uit gehard staal), en de naald is conisch. Zo'n elzen vind je in speciaalzaken voor boekbinders (bijv. Delcorde & Wilberz) of in winkels voor kunstenaarsbenodigdheden (bijv. De Gouden Pluim), maar ze zijn niet goedkoop. Heb je maar af en toe een els nodig, dan kun je er zonder veel moeite één zelf maken (een kurk waar je een stevige scherpe naald met de punt naar buiten in klemt). En oude dartspijltjes zijn bijna even goed als een echte els (ze zijn alleen niet conisch, waardoor ze gemakkelijk een te groot gat prikken). Tenslotte bevatten veel setjes schroevendraaiers ook een soort priem, maar vaak wel met een veel te dikke naald voor papierwerk.
Je zou het niet meteen verwachten, maar ook bij het maken van gleufjes in papier, leder of perkament is een priem nuttig. Papier, leder en perkament zijn namelijk alle drie materialen die gemakkelijk doorscheuren, zeker op plaatsen die verzwakt zijn en waar veel trekkracht op komt (bijv. omdat er een gleufje in gesneden is waar een lint door getrokken wordt). Hoe voorkomen we dat doorscheuren? Door eerst de plaats aan te duiden waar het gleufje moet komen, dan aan het begin en aan het eind van de aanduiding een gat te prikken, en daarna de twee gaten te verbinden met een mes. We zorgen er dan voor dat er een soort ophopinkje van het materiaal ontstaat rond het prikgat, waardoor we de uiteinden van het gleufje versterken i.p.v. ze te verzwakken door zonder meer een gleuf te snijden.
