Na het papierscheppen zijn die kranten doorweekt, en wegen ze loodzwaar. Ze gaan ook schimmelen als ze nog enkele weken moeten wachten op de ophaaldienst. Oplossing: het hele zootje in een bak, nog meer water erbij, mixen en een scheut behangerslijm erbij, en boetseren maar. Véél leuker dan met klei, en veel minder breekbaar, als je erin slaagt je werkje droog te krijgen. Foto: een werk van Tobias Mortier.
Ze worden niet meer verknipt in dit huis, de krantjes, maar ze belanden toch ook niet allemaal linea recta in de papiercontainer. Als er papier geschept wordt, tellen ze weer mee, niet als grondstof, maar als hulpje bij het koetsen. Wat koetsen betekent? Het net geschepte vel papier van het schepraam overbrengen op een drager waarop het kan geperst worden en drogen.
Als onderwijsmens zat je een tijdje geleden altijd met de schaar in aanslag je krantje door te nemen. Bruikbare artikelen werden uitgeknipt, van bronvermelding voorzien en vlijtig in één van je knipselmappen ondergebracht. Of ze vaak gebruikt werden? Naar schatting 1 (één!) procent van mijn knipsels werd wel eens opgediept ... Nu hebben we Mediargus, en de krantenarchieven op internet, en het internet zelf, en verhuizen de ringmappen één na één mèt inhoud naar het containerpark. Alhoewel. Soms kan ik het toch niet laten. Nu niet meer omdat het zo bruikbaar is, maar omdat het zo goed geformuleerd is, of zo herkenbaar. De laatste keer? Bernard Dewulf in De Morgen, met 'Cool'. Zoek het maar eens op op internet. Vandaag weer geen papierplezier, maar wel leesplezier gegarandeerd.
Niet meteen papierplezier, wel merkwaardig! Vandaag e-mail uit Rwanda (van m'n broer, verantwoordelijk voor Straatkinderenproject Rugamba): in de sloppenwijken van Kigali zijn de woningen gemaakt van leem en golfplaat. Het bezoek wordt vaak ontvangen buiten, op de weinige stoelen die de mensen bezitten, maar soms ook wel eens binnen. En wat blijkt: de muren zijn er behangen met bladzijden uit tijdschriften of met krantenpagina's. Terwijl hier een krant na een half uurtje bladeren en lezen soms al gedegradeerd wordt tot afval ...
In Engeland heb je de ISABA: de International Society of Altered Book Artists. Voor $ 35,00 ben je een jaartje lid, en ze hebben zelfs hun eigen t-shirts. Op hun website lees ik: "But wat IS an altered book? It is any book, old or new that has been recycled by creative means into a work of art. It can be ... rebound, painted, cut, burned, folded, added to, collaged in, gold-leafed, rubber stamped, drilled or otherwise adorned ... and yes! it is legal!" Foto: een werk van Karen Harzigeorgiou...
Na het papierscheppen zijn die kranten doorweekt, en wegen ze loodzwaar. Ze gaan ook schimmelen als ze nog enkele weken moeten wachten op de ophaaldienst. Oplossing: het hele zootje in een bak, nog meer water erbij, mixen en een scheut behangerslijm erbij, en boetseren maar. Véél leuker dan met klei, en veel minder breekbaar, als je erin slaagt je werkje droog te krijgen. 
