Op de foto één van de zakjes die Lieve Jacob uit China voor me meebracht. Mooi bedrukt, maar verder niet zo bijzonder, op het eerste gezicht. Tot je hoort waarvoor ze moeten dienen. Het blijken zakjes te zijn waarin namaak-papiergeld verbrand wordt tijdens begrafenisrituelen. (Zouden die blaadjes van gisteren daar iets mee te maken hebben?). Wikipedia leert me meer over dit gebruik: het dodengeld zou verbrand worden zodat de doden het in het hiernamaals zouden kunnen gebruiken. En niet alleen geld wordt verbrand, maar ook papieren huizen, papieren auto's, papieren boten, papieren goudstaven! Als Lieve nog eens naar China gaat, dan weet ik al wat ze mag meebrengen.
Lieve Jacob houdt van verre reizen, en ze houdt van textiel en van papier. En af en toe maakt ze me erg gelukkig door van haar reizen voorraadjes papier mee te brengen. Laatst nog uit China! Een ferme stapel flinterdun papier, vermoedelijk van moerbeivezel, enkele bijzondere papieren zakjes, en een bundeltje lichtgeel geperforeerd en ingesneden papier. Eén probleem: ik kan niets bedenken waarvoor zo'n bundeltje of één zo'n blaadje zou kunnen dienen ... Iemand die het weet?
Eén van de grote papierevenementen is op kruissnelheid gekomen. En ook voor wie niet gaat is er een hapje voorzien: de affiche van de hand van Mark Borgions. Neem even de tijd om hier alle personages en tafereeltjes ervan te bekijken, en doe dan hetzelfde met het spotje dat je hier vindt. Bevalt wat je ziet je wel, dan vind je nog meer op www.handmademonsters.com, de site van Mark Borgions.
In het kastje naast het lijmpistooltje liggen het pyrograafje en het strijkvoetje. Echt waar! Een pyrograaf is een elektrisch toestel met een soort schrijfstift die opwarmt. Je kunt er warmtegevoelige kleurfolies mee overbrengen op linnen en leder, waardoor je alle kanten uitkunt voor de afwerking van boekbanden. De pyrograaf is één van de hulpmiddelen om echt goud op een boekband aan te brengen. Goud-op-folie verwerkt gemakkelijker dan bladgoud, waardoor het aantal werkuren voor het vergulden lager ligt. Maar niet alleen daarvoor is een pyrograaf een goede investering. Wanneer je de schrijfstift vervangt door het strijkvoetje, heb je een ministrijkijzertje, waarmee je alle mogelijke klusjes die warmte nodig hebben kunt opknappen. Zo bestaan er (dure) rolletjes voorgelijmd Japans papier voor papierrestauratie: scheuren worden met dat papier en het strijkvoetje zo goed als onzichtbaar en razendsnel hersteld. Het strijkvoetje helpt ook om ongeregeldheidjes weg te halen uit een linnen bekleding van een boekband (een luchtblaas, bijv.): door de warmte activeer je droge boekbinderslijm weer, en kun je soms de afwerking nog wat verbeteren.
Het lijmpistooltje uit het vorige bericht is van het merk Artemio, van de firma Hubinont Hobby uit Waver. Neem eens een kijkje op de website van deze firma. Je vindt er een schat aan ideeën en massa's technische achtergrondinformatie. Het bookmarken waard, als je het mij vraagt.
De lijm uit een lijmpistool maakt dikke, eerder oncontroleerbare klodders en vervelende lijmdraden. Als ik een alternatief heb, gebruik ik het lijmpistool liever niet. Ik geef de voorkeur aan een dun laagje boekbinderslijm, of aan zuurvrije, dubbelzijdige folie, of aan stijfsellijm. Soms is het lijmpistool echter wel de beste keuze voor een verlijming, voor de kijkdoos uit het vorige bericht bijvoorbeeld: plastic voorwerpen bevestigen op papier of karton lukt anders niet. In De Gouden Pluim heb ik onlangs een schattig mini-lijmpistooltje gevonden, dat perfect voldoet voor die enkele keren dat ik het maar nodig heb. De prijs weet ik niet meer precies, maar die lag rond de 5 à 6 ; de lijmstaafjes kostten ongeveer 2,50 voor een dozijn.
Zijn je kinderen een beetje uitgekeken op het spelen met de Playmobil? Voeg er dan een dimensie aan toe door samen kijkdozen te maken ervoor. De kijkdoos wordt het decor waarin de Playmobilfiguurtjes hun avonturen beleven. Je hebt niet veel meer nodig dan een schoenendoos, veel restjes papier stof, en verder alles wat in een gewoon huishouden te vinden is aan prulletjes en rommeltjes. Heb je een lijmpistool in huis, dan kun je de Playmobilpoppetjes ook stevig vastlijmen zonder dat ze hierdoor beschadigd raken. Op de foto: een onderwatertafereel ...
Leuk aan knutselboeken is dat de inhoud ervan nauwelijks veroudert. De vormgeving kan er wel oubollig beginnen uitzien, maar een goed idee blijft wel een goed idee. Het boekje waar de ideetjes van gisteren en eergisteren uitkomen, komt uit de Kringwinkel (2,50 ). Goede tip voor de herfstvakantie, trouwens. Ga naar de Kringwinkel met je kinderen, doorzoek zelf de boekenrekken, en laat je kinderen elk een klein bedrag besteden aan objecten naar keuze. Succes gegarandeerd, maar laat ze wel op voorhand nadenken over hoe hun Kringding getransporteerd zal moeten worden ...
Weet je als kind nog hoe snailmail werkt in deze tijden van internet en email? Gisteren heb je een poststempel gemaakt, vandaag de postzegels. Neem 1/4 van een A4-blad, en vouw dit in 4. Verwijder het opvangbakje van je perforator, zodat je kunt zien waar je knipt als je hem ondersteboven houdt. Knip telkens halve gaatjes op de rand van de dichtgevouwen blaadjes, zodat je hele gaatjes hebt als je ze openvouwt. Als je nu ook nog zorgt voor mooie tekeningen erop zijn je postzegels klaar, en kunnen alle huisgenoten bestookt worden met brieven en kaarten, zelf gefrankeerd en afgestempeld.
Herfstvakantie, en het weer is niet denderend. Iets leuks om met de kinderen te doen? Ga naar de winkel, en koop een doos lettertjes voor in de soep. Zoek een oude kurk, of een klein blokje hout, en kleef er woorden op in spiegelbeeld met sneldrogende lijm (bijv. Kids Art lijm van Pritt, boekbinderslijm, houtlijm). Nog een laagje vernis erover, en je hebt een redelijk duurzame stempel gemaakt. Voor het stempelen zelf kun je allerlei verfsoorten gebruiken als je geen gewoon stempelkussen in huis hebt (dun laagje aanbrengen met kwastje). En wat doe je terwijl je de lijm droogt en de vernis? Soep maken natuurlijk, mèt lettertjes!
Wanneer Atelier Plano iets te vieren heeft, dan gebeurt dat wel eens bij "jour de fête" in de Brusselsepoortstraat in Gent. De gerechten zijn er origineel en superlekker, de bediening is vriendelijk en goed, zonder veel poespas. Maar misschien zijn we wel gevallen voor dit restaurant omdat de vormgeving van de kaart en de adreskaartjes ons zo charmeerde. Op de foto het adreskaartje: het dient als een soort paperclip voor de rekening en het btw-bonnetje. Alweer een bewijs dat eenvoud tot de mooiste ontwerpen kan leiden.
De firma Rayher promoot het gebruik van 'the top score multiboard' en van 'the enveloper pro'. Je kunt met de 'top score' razendsnel papier en karton rillen voor doosjes en kaarten, terwijl je met de 'enveloper'omslagen kunt maken. Ook al zien de rillijnen van de 'top score' er in eerste instantie erg breed uit, toch lukt het na enig oefenen om erg mooie eindproducten te maken ermee. De borden kosten ongeveer 20 per stuk, en ze zijn te koop bij Pipoos. De handleiding is redelijk (maar de vertaling naar het Nederlands laat echt wel te wensen over). Voor wie dit veel nodig heeft (bijv. een dagcentrum dat verpakkingen moet maken voor producten) is dit een goede investering. Wie maar heel af en toe eens een doosje of een envelopje vouwt, neemt beter de tijd om zelf te meten en te rillen met de lat.
Altijd leuk om post te krijgen van Drukwerk in de Marge. Dit keer al helemaal, want de envelop bevat de aankondiging (met vrijkaart) van de Boekkunstbeurs Leiden, de laatste nieuwsbrief, en een DVD! De DVD gaat over Frans de Jong, één van de actieve leden van DidM, en begenadigd typograaf volgens de flaptekst. Verder zijn we nog niet gekomen, maar alleen al de hoes verdient een blogbericht: een drieluik, mat karton, rood/grijs/zwart; op het middenste luik een schuimrubberen rondje dat de DVD vasthoudt; op de linkerflap binnen een bundeltje mooie zwart-witfoto's.
Volgende week workshop papier kleuren; dit betekent dat bij Atelier Plano de temperatuur stijgt! Materialen en grondstoffen worden opgediept, voorraden worden aangevuld, nieuwe technieken worden uitgeprobeerd. Erg leuk, want er zit een nieuwsgierige groep klaar. Uit Thailand komt de techniek die je op de foto's ziet. Thaise meisjes die zich geen zijde kunnen veroorloven om sjaals te maken, gebruiken dan maar papier om toch stralend voor de dag te komen. Ze binden rijstkorreltjes strak in, brengen één kleur aan op de rijstkorreltjes, en een andere kleur ertussenin. Alles laten drogen, draadjes losmaken, klaar.
Een tip van De Morgen Wax (18/10/2008): op www.kartoenfabriek.com vind je een kleine maar mooie selectie kaarten. Vooral grappig zijn de retrokaarten (onder de link 'dutch'). Een tip van Atelier Plano: installeer er af en toe eentje van als bureaubladachtergrond op je pc, en je zult regelmatig met een lach de dag beginnen.
Het boek op de foto is iets duurder (14,36 ), maar is ook uitgegeven door Librero en te koop bij De Slegte. Leuk eraan is de cd, die mogelijk maakt dat je basisontwerpen uit het boek importeert in je ontwerpprogramma (toch als dat programma overweg kan met EPS- ofte Encapsulated PostScript-documenten), waarna je al je creativiteit kunt botvieren op afbeelding, tekst, achtergrond en de verhouding ertussen. Alweer: een goede printshop in je buurt is onmisbaar, want het afdrukken moet soms op grote formaten zwaar papier gebeuren.
Twee goede en betaalbare boeken voor als je je eerste stappen op het pad van grafisch ontwerpen op de computer wilt zetten. Alletwee te koop voor ongeveer 10 , het blauwe bij Standaard Boekhandel, het oranje bij De Slegte. Alletwee uitgegeven bij Librero. Vullen elkaar mooi aan.
Mensen reageren verbaasd als ze horen dat iemand èn verzot kan zijn op het ambachtelijke van boekbinden, èn verslingerd aan de onbegrensde mogelijkheden van de PC. Alsof kalligrafie en teken-/schilderkunst de enige acceptabele wegen zouden zijn om beelden en letters op papier te krijgen. Het is juist ontzettend spannend om ambacht en high-tech met elkaar te combineren. Niets leuker toch dan zelf je kaarten ontwerpen op de computer, ze laten afdrukken in de beste printshop van de stad, op papier dat je bijvoorbeeld zelf meebrengt, en dan van datzelfde papier schitterende enveloppes maken met een voering die past bij de kaart ... Of een fantastisch schutblad ontwerpen met exact de kleur van het leder voor de omslag als achtergrond en een zelf ontworpen repetitief patroon in een contrasterende kleur, alweer op kwalitatief hoogstaand papier afgedrukt ... Of van dat bijzondere zelf gekleurde papier een scan maken, en het dus steeds weer kunnen gebruiken, al of niet na kleurmanipulatie ... En laat je niet afschrikken: moeilijk hoeft het niet te zijn. In De Slegte vond ik onlangs het boekje dat je op de foto ziet: als je gewoon met MS Word overweg kunt, dan zijn alle realisaties die erin staan een fluitje van een cent, èn meteen een goede opstap als je je aan het grotere ontwerpwerk wilt wagen. Of je vraagt aan Atelier Plano om een workshop 'creatief met computer' te organiseren!
Heb jij een Office-versie waar Publisher niet in vervat zit, of ben je al lang uitgekeken erop, dan kun je gratis voor niets het fantastische DTP-programma Scribus van het internet halen. Scribus behoort tot de OpenSourceSoftware-familie, waardoor je altijd met een legale en helemaal up-to-date-versie kunt werken, zonder dat het je een cent kost. Het programma kan ongeveer evenveel als de professionele ontwerpprogramma's Quark Express of Adobe InDesign. Door de vele mogelijkheden vraagt het wel even tijd voor je het een beetje in de vingers hebt, maar zodra de eerste drempels genomen zijn snap je niet meer waarom je ooit geprobeerd hebt een folder, een flyer of een brochure te maken in Word. Wil je het proberen, dan ben je hier aan het juiste adres.
