Een tijdje geleden had ik het op deze plek over een Japanse manier van inpakken die vertrekt van een hoek van 45°. Nu zie ik in DS-Magazine (ja, af en toe ben ik De Morgen wel eens ontrouw) van 29/09/2007 dat Nokia een gsm op de markt brengt die op schuine lijnen vormgegeven is. En weet je dat de doosjes waarin de producten van Nokia verpakt worden ook aan de binnenkant bedrukt worden? Als dat niet uit Japan komt (zie gisteren).
Japanse boeken over verpakkingen sommen drie manieren op om met laagjes te werken bij het creëren van een verpakking: - kies omkeerbaar papier (met aan de twee zijden een verschillende kleur), of kleef twee verschillende vellen papier rug aan rug tegen elkaar; door het gebruik van allerlei vouwtechnieken is de binnenzijde sowieso af en toe zichtbaar; of - stapel twee of meer verschillend gekleurde bladen op elkaar, waarbij je van donker naar licht en van groot naar klein werkt: elk bovenliggend blad laat nog een stukje van het onderliggende zien; of - kies als tweede laag een dunne en transparante papiersoort, die niet alleen de kleur van het onderliggende blad laat zien, maar er ook een extra dimensie aan toevoegt; zo kun je in het assortiment van de firma Awagami een papiersoort vinden die 20 gr/m² weegt, en die bijzonder geschikt is voor dit soort technieken ... (zie foto)
Enkele dagen geleden alweer een extra katern bij de krant, dit keer om de nieuwe Mini Cooper aan de m/v te brengen. Het buitenste blad van het extra katern is een transparant blad, waardoor je eigenlijk twee verschillende boodschappen kunt lezen: de boodschap van het transparante blad en het blad eronder samen, en die van het blad eronder zonder meer. Dat tweede blad geeft dan dè eigenlijke boodschap mee: op die manier ontstaat een soort zoekplaatje, een teaser die de aandacht trekt en gevangen houdt tot de reclameboodschap ontcijferd en dus helemaal doorgedrongen is. (En weet je hoe de boodschap luidde: 'break the rules'! Ik hoop dat al die Mini-chauffeurs dat niet te veel toepassen waar het het verkeersreglement aanbelangt; ik fiets liever rond tussen chauffeurs die de regeltjes respecteren.) Werken met verschillende lagen zien we bij ons al een tijdje in de grafische vormgeving. Het is zelfs even een echte rage geweest. De meesters in het werken met laagjes zijn echter de Japanners: dit weerspiegelt zich in hun verpakkingscultuur, maar ook in de traditionele kledij, de kimono. Er worden meerdere kimono's boven elkaar gedragen, en de kleurencombinaties krijgen eigen namen, die vaak verwijzen naar bloemen. Die bepaalde kleurencombinatie mag dan ook alleen maar gedragen worden tijdens de bloeiperiode van die bloem.
Geel, blauw en rood zijn de primaire kleuren. Als we ze twee per twee met elkaar mengen krijgen we oranje, groen en violet: de secundaire kleuren. Wanneer we dan aan elk van die secundaire kleuren een extra shot van één van de primaire toedienen, krijgen we de tertiaire kleuren: blauw-violet, rood-violet, geel-groen, blauw-groen, geel-oranje, rood-oranje.
Bijna identieke denkoefening, compleet verschillend resultaat: het tasje van Issey Miyake heeft oren die bestaan uit plastic slangetjes (doen mij wel meer aan ziekenhuizen dan aan exclusieve parfums denken), en een bijzondere bedrukking: felgeel, felblauw, felrood en glanzend zilver.
Ook met doordeweekse draagtasjes kun je alle kanten uit. Je kunt ze bijzonder maken door het basismateriaal (bedrukking, kleur, textuur, ...), door een eventuele sluiting, door de 'oren', door onverwachte formaten of verhoudingen, ... COS (Collection of Style; familie van H&M, maar daar lopen ze zelf niet mee te koop) is een nieuwe winkel in Antwerpen waar ze met drie van deze elementen aan de slag zijn gegaan: de oren bestaan uit breed lint, de sluiting is een lipje dat vastgekleefd wordt, de opgedrukte letters zijn mooi gestileerd (voer voor kalligrafen).
Van Carrefour naar De Morgen: ze bezorgen me elk op hun manier zoveel papierplezier dat ik er niet omheen kan hen om de haverklap te vermelden. In dm-magazine vorig weekend een mooi staaltje van verpakkingsvormgeving: een technisch eenvoudig doosje dat er toch heel bijzonder uitziet. O.m. de ton-sur-tonkleurenkeuze en het sobere gebruik van het lint (zonder strik of knoop) maken volgens mij dat dit ontwerp werkt. Veel meer hierover in de workshop volgende week.
In mijn gezin heb ik de naam de beste milkshakes ter wereld te maken. Ik heb nu net ontdekt dat dat misschien wel niet helemaal mijn eigen verdienste is. Ik gebruik namelijk een bijzonder zeldzaam ingrediënt: alleen te verkrijgen bij het warenhuis-met-veel-humor Carrefour: "vanillinesuiker". Ik weet het niet precies, maar ik denk dat vanillinesuiker een soort vanillesuiker in het kwadraat moet zijn. Weet iemand meer over dit bijzondere product?
Erg creatieve vormgevers hebben ze bij Succes Organizing Systems. Als je zelf nog met zo'n saaie zwartlederen Succesagenda rondzeult, dan moet je toch eens kijken naar de alternatieven die te koop zijn: kleurrijk, grappig, stijlvol, jong, ernstig, ... voor elke smaak en in verschillende prijsklasses. En voor mensen die solidariteitsagenda's, elektronische agenda's of zelfingebonden agenda's gebruiken: het draagtasje van Succes Organizing Systems is een waardige troostprijs als je dat prachtige ringmapje in de winkelrekken moet laten liggen omdat je het toch niet kunt gebruiken. In plaats van één enkel ringmapje heb je ze op het draagtasje in één klap allemaal! Ook met alle details en bijna tastbare toelichtingen op www.succes.com.
Houd 5 januari 14.00 - 17.00 u vrij! Atelier Plano zal rond die tijd zo'n 10.000 bezoekers gehad hebben, en nodigt de trouwsten onder hen (die dit bericht dus het snelst zullen gelezen hebben) uit voor een gratis miniworkshop + nieuwjaarsreceptie! Wat moet je doen? Je stuurt ons zo snel mogelijk een mailtje, met het bericht dat je vrij bent op 5 januari, dat je graag wil komen meedoen, en met je postadres. Het aantal deelnemers is beperkt, en dus ook het aantal papieren uitnodigingen dat verstuurd zal worden. Enkel als je een papieren uitnodiging krijgt kun je deelnemen. Wacht dus niet te lang om te reageren, want ik wil al die trouwe bezoekers wel eens in levende lijve ontmoeten ...
Een beetje voorspelbaar, natuurlijk: na maxi komt mini. Maar mini mag je dit keer wel erg letterlijk nemen: er is een dame in Nederland die aan miniatuurboekbinden doet. Haar klanten? Poppenhuisbouwers en -bezitters. De boekjes die ze verkoopt zijn 1,9 op 2,4 cm. Kijk maar eens op http://www.miniatuurboekbinden.nl. Erg leuk: ze verkoopt pakketjes om zelf boekjes te maken voor amper 5,00! Is één van mijn volgende plannetjes. En misschien zit er een nieuwe workshop in? Laat maar horen als je interesse hebt.
Vorige woensdag is mijn favoriete krantje gestart met de verkoop van een reeks fotoboeken. Vooraf beloofde dat krantje een 'gratis luxueuze verzamelbox' bij deel één. Meestal valt dat 'luxueus' in dit soort acties dik tegen: dan krijg je een soort flauw afkooksel van een tijdschriftenbox, gemaakt in karton van 300 gr, die scheurt zodra je één boek onderbrengt erin. Armoe troef in plaats van pure luxe. Dit keer valt de doos evenwel helemaal niet tegen! Hij bestaat uit bodem en deksel, gemaakt uit golfkarton, goed afgewerkt met extra verstevigingsplaat boven en onder. Zorgvuldig vormgegeven in zwart, wit, rood. Discrete sponsors: Sony en Zeiss. Formaat: 45 cm op 33 cm op 9 cm. Dit wil zeggen: gigantisch! Deze doos kan moeiteloos zo'n 1000 A3-vellen bevatten.
Het belangrijkste echter: wat toont deze doos over verpakkingsvormgeving? Een simpele doos, niet ingewikkelder dan de goeie ouwe schoenendoos, wordt speciaal wanneer je met de dimensies gaat spelen! Eén of twee van de dimensies overdreven uitrekken maakt de schoenendoos die erin steekt onherkenbaar en bijzonder verrassend! Onthouden die tip, want ze is ook bruikbaar voor andere dingen dan dozen of andere verpakkingen.
16 oktober was wereldvoedseldag. Daarom zat er op maandag 15 oktober bij De Standaard, De Morgen en Het Belang van Limburg een gratis katern van 16 pagina's, uitgegeven door 2015 DE TIJD LOOPT. Meestal erger ik me aan de glossy extra katernen die mij dure uurwerken (draag ik niet) of sjieke auto's (wil ik niet) proberen aansmeren. Het katern van DE TIJD LOOPT was echter bijzonder zinvol en ook nog eens mooi: het bevatte prachtige foto's van Marc Goldchstein, recent gemaakt in Togo en Tanzania. Op de website van de fotograaf zelf vind je nog veel meer prachtige beelden dan de veertien geselecteerde campagnefoto's: http://www.goldchstein.com/website_africa_2007/index.htm.
De 'zeurkalender' van Peter Van Straaten ligt in de winkel. Vierdubbel papierplezier voor mij! De eerste maal plezier is als we hem kopen: ik lees hem van voor naar achter en weer terug; de tweede keer is als hij in gebruik genomen is: ik kan het nooit laten om enkele dagen vooruit te bladeren; de derde maal is waarvoor hij eigenlijk bedoeld is: om een jaar lang elke dag een heerlijke cartoon te krijgen; de vierde maal tenslotte is als er 's morgens op de achterzijde van zo'n cartoon een kattebelletje van man- of zoonlief bij de koffie ligt. En sommige zullen zelfs een vijfde keer plezier meebrengen: enkele van die kattebelletjes zijn het bewaren waard! Eens op een dag krijg ik ze weer in handen ...
Kun je niet meer wachten om een workshop te volgen? Collega Isabel heeft nog enkele plaatsjes voor papierscheppen op maandag 29 oktober van 14 tot 18 uur (handgeschept papier op basis van recyclagemateriaal), en voor papierbewerkingstechnieken op zaterdag 3 november van 14 tot 18 uur (collage en stijfselmarmer). Kostprijs: 30 euro, basismateriaal, koffie en taart inbegrepen. Isabel Van Meirhaeghe, isvame@scarlet.be, 09/227.36.22., 0497/62.67.97. Zowel Isabel Van Meirhaeghe als Atelier Plano werken mee aan de eindejaarsbeurs van Sjamma op 1 december. Allen daarheen!
Ook nog in de Geuzenstraat in Antwerpen: violenbouwer (ofte 'luthier') Pro Arte. Bouwt zelf snaarinstrumenten, en verkoopt werktuigen voor de instrumentenbouw. Veel werktuigen van de instrumentenbouwer worden ook gebruikt door de boekbinder. Kijk maar eens in de online-catalogus (www.proarte.be/bouwer/cat.pdf), dat alleen al is een genot. En merk op: mèt prijslijst (een zeldzaam goed). In de buurt van het Modemuseum (Nationalestraat) nog een mooie 'cross-over' annex 'plassen met klasse': Camper (het humoristische Spaanse schoenenlabel) heeft er een brasserie/schoenenzaak, waar het toilet een pareltje van vormgeving is. Gratis.
Gisteren onze trouwverjaardag gevierd met een romantisch dagje Antwerpen. In de Geuzenstraat tweedehandsboekhandel Tuf-Tuf ontdekt: zoveel boeken dat er geen boekenrekken meer tussen kunnen, en eigenlijk ook bijna geen mensen meer. Op http://www.use-it.be/antwerpen/ned/stripwinkels.php lees ik:
TUF-TUF
Geuzenstraat 11-13 2000 Antwerpen T 03 233 25 72 Open: dinsdag tot zaterdag van 10.00 tot 18.00
WAT Tweedehands boekenwinkel met groot aanbod strips.
VIBES
Tuf-tuf is uniek in Antwerpen en misschien wel uniek tout-court. Zoek de winkel achter de boeken! De boeken, strips en tijdschriften liggen hier op stapels van de vloer tot aan het plafond. Het aantal strips is zelfs niet in kubieke meter uit te drukken, laat staan in aantal. Je betaalt ongeveer de helft van de nieuwprijs.
EXTRA
Eerste drukken worden hier verkocht aan de helft tot één derde van de waarde die in de MATLA-catalogus (overzichtswerk met de marktwaarden van eerste drukken) staat.
SNUISTERGEHALTE
100%, enkel voor gevorderden met een paar uur tijd.
Gezien in de Zone 09: Habitat verkoopt kleurige cakevormpjes aan 7.95 per stuk. Ik vermoed dat ze niet van papier zijn, maar van metaal. Een gat in de markt: papieren cakevormpjes met allerlei kleurtjes, illustraties of tekst?
De vormgeving van Takk... de inspiratie lijkt uit het boekbindatelier te komen: crème met grijs bekleedt een mapje waarin een kartonnen insteekhoes gekleefd is. Jammer dat de afwerking wat te wensen overlaat, en dat de kleuren die op de cd gedrukt zijn niet matchen met de kleuren van de hoes.
Binnenkort ligt de dvd 'Heima' (naar keuze met of zonder fotoboek), en de dubbel-cd 'Hvarf-Heim' in de winkel. Benieuwd wat de vormgever dit keer uit zijn/haar mouw schudt!
Een tijdje geleden had ik het op deze plek over een Japanse manier van inpakken die vertrekt van een hoek van 45°. Nu zie ik in DS-Magazine (ja, af en toe ben ik De Morgen wel eens ontrouw) van 29/09/2007 dat Nokia een gsm op de markt brengt die op schuine lijnen vormgegeven is.
In mijn gezin heb ik de naam de beste milkshakes ter wereld te maken. Ik heb nu net ontdekt dat dat misschien wel niet helemaal mijn eigen verdienste is. Ik gebruik namelijk een bijzonder zeldzaam ingrediënt: alleen te verkrijgen bij het warenhuis-met-veel-humor Carrefour: "vanillinesuiker". Ik weet het niet precies, maar ik denk dat vanillinesuiker een soort vanillesuiker in het kwadraat moet zijn. Weet iemand meer over dit bijzondere product?
Ook nog in de Geuzenstraat in Antwerpen: violenbouwer (ofte 'luthier') Pro Arte. Bouwt zelf snaarinstrumenten, en verkoopt werktuigen voor de instrumentenbouw. Veel werktuigen van de instrumentenbouwer worden ook gebruikt door de boekbinder. Kijk maar eens in de online-catalogus (
De vormgeving van Takk... de inspiratie lijkt uit het boekbindatelier te komen:
