Een simpele sluiting maak je bijvoorbeeld met een reepje bamboe...

Hierbij zie je een foto van een zakje waarin cadeautjes verpakt kunnen worden.  Deze zakjes kun je kopen voor véél geld.  Je kunt ze ook zelf maken, maar het vraagt wel even puzzelen om uit te dokteren hoe dat moet.  Veel boeken geven vouwschema's hiervoor, maar mij hebben die schema's nog nooit geholpen.  Slaag jij er ook in de werkwijze zelf te vinden?  Indien niet, geen nood: je krijgt van mij elke dag een nieuwe tip.  Over 10 dagen vouw je de perfecte zak-met-bodem.

In de wereldwinkel een mooie papieren schaal gezien: gemaakt uit gevouwen lange repen papier, die dan ingelijmd en opgerold zijn. 

Voor het boekbinden hebben we aniline-gekleurde huiden nodig.  Deze huiden zijn tot in de kern gekleurd, en de poriën blijven vocht doorlaten.  Gepigmenteerde huiden daarentegen laten geen water door (en zijn dus geschikt voor schoenen en tassen): op deze huiden is een kleurlaag aangebracht die de huid afsluit voor vocht.
Boekbinders gebruiken allerlei soorten leder, bijv. rundsleder of geitenleder, maar geen schapenleder; dit heeft een zeer losse structuur en is zeer weinig duurzaam.
De huid die verkocht wordt heeft een dikte van 3 à 4 mm.  Dit is natuurlijk veel te dik om boeken mee te bekleden.  Dat leder moet dus geschalmd (verdund) worden.