Wat doe je dan als je smeervel te klein is voor het blad dat je wilt inlijmen? Dan kleef je eerst wat smeervellen aan elkaar tot één groter geheel (laat ze zo'n vijf centimeter overlappen, en zet met een kwast lijmstippen op de rand van het onderste vel). Veel papiersoorten zijn geschikt als smeervel, maar ze mogen niet te dun zijn (anders scheuren ze als je het ingelijmde blad eraf haalt), en ze mogen geen kleur afgeven als ze in contact komen met lijm.
Het lijkt wel een scheldwoord, maar het is een onmisbaar hulpmiddel voor een boekbinder. Smeervellen dienen om onder en op in te lijmen bladen te leggen, zodat er alleen lijm komt waar jij het wilt. Met twee smeervelletjes kun je je tafel proper houden, terwijl je bijvoorbeeld een dun en kaarsrecht lijmlijntje aanbrengt op een schutblad dat op een boekblok moet bevestigd worden. Voor smeervellen gelden er twee wetten: (1) je mag er niet zuinig op zijn (zorg dus altijd voor een grote doos smeervellen naast je werktafel); (2) je mag ze nooit ofte nimmer laten liggen na gebruik (dat is namelijk de kortste weg naar lijmvlekken op je volgend blad ...).
Deze week was 'De Hofkamer' in het nieuws. De Hofkamer is het achterhuis van Den Wolsack (Oude Beurs 27, Antwerpen), waar nu Erfgoed Vlaanderen zijn thuisbasis heeft. De Hofkamer heeft de grootste plafondschildering op doek van Vlaanderen, en die wordt nu gerestaureerd. Wat men er in het nieuws niet bijvertelde, is dat de Hofkamer ook een boekentoilet bezit. Het toilet zelf ziet eruit als een stapel dikke boeken, en de wanden van het kamertje zijn helemaal bekleed met fake boekenruggen. Hier vind je enkele foto's van De Hofkamer en van dat boekentoilet (op klikken om te vergroten), en meer toelichting bij De Hofkamer.
Experimenteren doe ik veel met mijn eigen printertje (inkjet), maar als het resultaat echt goed moet zijn, ga ik naar de Printing Shop Graphics (Ajuinlei 27, Gent). De meneer die daar de scepter zwaait stapt vlot mee in elke min of meer redelijke vraag van zijn klanten. Zo kun je er rustig met een blok schetspapier binnenwandelen, en blad voor blad losscheuren om er je eigen ontwerpen op te printen. Elk schetspapier heeft zijn eigen karakter, en geeft een ander effect als je erop print ... De Gouden Pluim verkoopt een recyclage-schetsblok met vrij zwaar en stug grijs papier, dat prachtig uitvalt met zwart-wit drukwerk. Verder is ook het Canson XL-gamma zeer geschikt als printerpapier, èn in elke kunstenaarswinkel te verkrijgen, èn betaalbaar.
De tijd van de geschenkenbeurzen is weer aangebroken, en dan wil je wel eens een collega tegen het lijf lopen. Isabel van 'De Vuurkorf' stond vorig weekend op de Bazar in de Gentse Steinerschool, met een massa mooie producten. Super vond ik haar idee om boekbinderslinnen door de printer te sturen en er foto's op af te drukken. Het resultaat is schitterend. Ik kan niet wachten om het ook te proberen.
Het einde van 2008 komt eraan. Hoog tijd om uit te kijken naar een nieuwe agenda, en misschien nog net tijd genoeg om er zelf eentje te maken. Heb je al eens een workshop 'boekje met meerdere katernen maken' gevolgd, dan weet je hoe dat moet, van katernen vouwen, prikken en naaien tot en met het maken en monteren van het omslag. Eén probleem: waar vind je losse agendabladen? Bij mijn weten niet in de winkel en niet bij de leveranciers van boekbindersmaterialen. Maar wel op het internet! Op www.printablepaper.net kun je allerlei soorten achtergronden vinden, van schoonschriftlijntjes, over millimeterpapier en notenbalken, tot kippengaasrasters ... En dus ook 'printable calendars'. Kies een mooie dunne papiersoort om op te printen, en je eigen helemaal zelfgemaakte agenda is binnen handbereik.
Een eigentijdse toepassing van origami vind je hier: stadsplannen die meteen open-, en even gemakkelijk weer dichtklappen! Uitdaging: neem een vierkant en maak alle noodzakelijke vouwen voor zo'n popout-stadsplan. Als het je lukt ligt er meteen een concept voor een heel leuke eindejaarskaart klaar. Lukt het je niet, kom dan op 29/11 naar Sjamma: we kunnen er een microworkshop aan besteden.
Een dagje te laat met dit bericht: van gisteren tot en met 30 november loopt de Voorleesweek: omdat je niet vroeg genoeg met boekplezier kunt beginnen, en omdat je er niet lang genoeg kunt mee doorgaan, soms. Meer informatie hier. Luister zeker naar de zeven verhalen van Henri Van Daele en van Heide Boonen die voorgelezen worden door Prinses Mathilde.
Ooit al eens een microworkshop gevolgd? Volgende week, op zaterdag 29/11, kan het. Dan gaat bij Sjamma (Dampoortstraat 23, 9000 Gent) van 9 tot 18 uur de jaarlijkse Geschenkenbeurs door. Atelier Plano is er ook weer bij. Je zult er kunnen kennismaken met onze stijl en werkwijze, door mee te doen aan verschillende microworkshops. 'Micro' betekent dat je op maximaal een half uurtje, in een heel klein groepje, iets leert dat met papier te maken heeft, en dat je met een afgewerkt product naar huis gaat. Wil je de handleiding en het materiaal om dat 'iets' nog een paar keer te maken thuis, dan betaal je daar wat voor. De microworkshops zelf zijn gratis. We plannen minstens vier verschillende microsessies, die elk twee keer zullen doorgaan (er kunnen telkens 2 à 3 personen meedoen). Come and see and join in!
Je kunt envelopjes kopen om je cd-tjes in op te bergen, maar je kunt ze ook zelf maken. Hier vind je een heel eenvoudig vouwschema dat een mooie cd-envelop oplevert. Je start met een A4-tje, en je hebt geen lijm of schaar nodig. Nog meer cd-hoesjes vind je hier.
Hoe ze er papier van maken weet ik niet, maar zeker is dat ananaspapier een schitterend product is om dozen, boeken, kaften te bekleden, om enveloppes te maken, om zakjes te vouwen, voor origami, ... Het bestaat in een hele reeks mooie kleuren, het heeft een zeker reliëf (waardoor eventuele kleine foutjes goed gemaskeerd worden), het is sterk, en het is ook nog eens zeer betaalbaar. Te koop o.m. bij De Gouden Pluim.
Het internet bulkt van de sites waar je e-cards kunt maken. E-cards leveren echter niet veel papierplezier op. Op www.imagegenerator.org bestaat de mogelijk wel om je - hilarische - maaksels op te slaan en dus af te drukken. Wat dacht je van je eigen gezicht op de cover van Princess, of van deze?
Ook de firma Rayher zorgt ervoor dat je snel doosjes kunt produceren (niet te versmaden met de kerstdagen op komst). Zij verkoopt (o.m. bij Pipoos) zeer betaalbare sjablonen voor dit doel. Sjabloon overtekenen op karton van jouw keuze, uitsnijden, vouwen, lijmen, decoreren, klaar. Alweer: niet veel creatiefs aan (tenzij de keuze van materiaal en aankleding), maar wel erg leuk resultaat. Te bewonderen hier, en neem vooral de tijd om alle 28 pagina's goed te bekijken. Misschien heb je niet eens een sjabloon nodig om in actie te schieten ...
Good things do come in small packages! Dit staat op het omslag van een bundel voorgestanst karton, waarmee je 40 verschillende kleine doosjes kunt maken en aankleden. Kostprijs: ongeveer een halve euro per doosje. Niets moeilijk aan. Niet creatief ook, tenzij je je laat inspireren door de geboden modelletjes en er je eigen ding mee doet wat betreft grondstoffen, formaten, decoratie ...
Dankzij het tijdschrift Handboekbinden weet ik nu eindelijk hoe het in elkaar zit: een omslag dat rond een boek zit is onzijdig. Dit betekent dat je moet zeggen: 'het omslag'. 'De omslag' staat alleen voor een ommezwaai, een ommekeer. Vanaf nu hoef ik me niet meer te beperken tot het woord 'kaft', als ik het over een omslag wil hebben. Trouwens, ik begin nu plots te twijfelen: zeg je 'de kaft', of zeg je 'het kaft'?
Nog een prettige plof, maar hij klonk niet zo luid als de vorige, was afkomstig van een envelop met bladwijzertjes. Atelier Plano telt onder zijn/haar vaste bezoekers nl. enkele lieve feeën, die af en toe iets van zich laten horen in de vorm van mooie papiertjes of interessante berichten. In de envelop zat o.m. het bladwijzertje van de foto, met een kalligrafie van Griet Cockaerts (aankondiging van een tentoonstelling in Lier - jammer genoeg al achter de rug). Eentje om te bewaren en te koesteren. Dank je wel, lieve fee! Prettige ploffen zullen er zeker zijn zo rond Kerst en Nieuw: ik kijk al uit naar al die prachtige handgemaakte wensen. De mooiste krijgen gegarandeerd een foto op deze bladzijde ...
De postbode is één van de belangrijke mannen in mijn leven. De doffe plof die hij soms veroorzaakt in de brievenbus is nl. vaak de oorzaak van véél papierplezier. Eén van de laatste plezierige ploffen was afkomstig van de Stichting Handboekbinden (vroeger dit jaar ontstaan uit de fusie van de Stichting Boekbehoud en de Nederlandse Handboekbindersliga). Als je je aanmeldt als donateur van de Stichting, krijg je nl. een welkomstgeschenk dat er mag zijn: het bevat een vulpotlood, een geo-driehoek, een vouwbeen, een meter dubbel kapitaalband (dus eigenlijk twee meter), een bistourihandvat en een pakje vervangmesjes, een boekbindersnaald (vind je echt nergens, alleen in gespecialiseerde boekbinderszaken), een blad sierpapier, een adresboekblokje dat nog een mooi omslag moet krijgen, èn het tijdschrift Handboekbinden (informatief, mooi gelay-out, veel kleurenfoto's). Aan te raden voor iedereen die het boek en het maken van boeken een warm hart toedraagt.
Nog in het Designmuseum een tentoonstelling van juwelen van Hermann Jünger (1928-2005). Jünger maakte juwelen met o.a. gevonden voorwerpen, die absoluut het bewonderen waard zijn. Kijk maar eens op Google Afbeeldingen (zoekwoord Hermann Jünger). Maar deze weblog gaat over papier: de toelichting bij de juwelen vind je niet in of op de vitrinekasten, maar op een A2-blad dat bij het begin van de tentoonstelling op een pallet, in een stapel van ongeveer een halve meter hoog, beschikbaar is voor elke bezoeker die er eentje wil (als er tenminste geen moeë Nederlander op neergestreken is, wachtend op zijn eega ...).
"En iedereen ging op z'n mieren zitten" is de lichtjes bizarre titel van een boekje dat een kleine maar erg mooie thematentoonstelling over stoelen in het Designmuseum Gent begeleidt. Ook het boekje is mooi. Het omslag is gemaakt van blauwgroen linnen en bedrukt dik grijsbord. Het grijsbord is aan de buitenzijde niet bekleed. Aan de binnenzijde is het schutblad over het gehele oppervlak vastgekleefd, waardoor je mooi de trekkracht van papier geïllustreerd ziet: het dikke grijsbord wordt door het dunne schutblad in een duidelijk merkbare ronding getrokken. Het boekje wordt er net niet door ontsierd, integendeel. Het vertoont de lichte 'ballonvorm' die zo mooi is bij veel bibliofiele bindingen.
Ook deze is modulair, maar bestaat slechts uit 6 vouwblaadjes. Je mag dat verkleinwoord in dit geval wel letterlijk nemen: het eindproduct is ongeveer 4 cm hoog. Hier is de uitdaging niet een moeilijke assemblage, maar het omvouwen van petieterige strookjes papier en het nauwkeurig plooien van kleine hoekjes.
Nog een prettige plof, maar hij klonk niet zo luid als de vorige, was afkomstig van een envelop met bladwijzertjes. Atelier Plano telt onder zijn/haar vaste bezoekers nl. enkele lieve feeën, die af en toe iets van zich laten horen in de vorm van mooie papiertjes of interessante berichten. In de envelop zat o.m. het bladwijzertje van de foto, met een kalligrafie van Griet Cockaerts (aankondiging van een tentoonstelling in Lier - jammer genoeg al achter de rug). Eentje om te bewaren en te koesteren. Dank je wel, lieve fee!
