Ik ben Luna
Ik ben een vrouw en woon in Amsterdam (The Netherlands) en mijn beroep is Astrologe.
Ik ben geboren op 09/09/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nieuwe tijds leer.
Er is meer tussen hemel en aarde,zo voelbaar,denk aan de wind die je zachtjes voelt over huid..
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:Zon, maan en de planeten
25-08-2011
De Zon als centrale punt in de westerse astrologie
De Zon als centrale punt in de westerse astrologie
Als de Zon in het teken Ram staat komt het niet meer overeen met het sterrenbeeld Ram. Dat was wel het geval bijna 2000 jaar geleden. Door de precessie van de aardas staat de Zon 21 maart (het lentepunt) niet in het sterrenbeeld Ram, maar in het sterrenbeeld Vissen. Men heeft dit lentepunt als beginpunt van de zodiak het teken Ram gekozen. Alles is voortaan gericht op de baan van de Zon (ecliptica). De ecliptica is de schijnbare baan van de Zon aan de hemel. De band van 7-8 graden boven en onder de ecliptica noemen we de zodiak, verdeeld in segmenten van dertig graden. In deze band komen alle planeten voor (behalve Pluto die een afwijkende baan vertoont) van af de Aarde gezien.
Siderische en tropische Zodiak (Demetra George,1992)
We grijpen even terug in de tijd, toen in het oude Griekenland en Egypte de astronomie en astrologie nog broederlijk met elkaar waren verenigd. De tekens van de dierenriem kwamen toen nog overeen met de desbetreffende sterrenbeelden. Rond 130 v.Chr. ontdekte Hipparchus dat het lentepunt tengevolge van de precessie van de aardas verschoof. In die tijd was het lentepunt 8 graden Ram. In de volgende eeuwen komt het lentepunt steeds dichter bij de 1e graad van Ram te liggen. In het jaar 221 n. Chr. valt het lentepunt exact op het begin van het teken Ram van de Zodiak. Sinds die tijd tot op de dag van vandaag hebben de westerse astrologen het lentepunt van die tijd vastgezet op de 1e graad Ram ongeacht of het sterrenbeeld Ram daarmee overeenkwam. Men heeft de astrologie losgekoppeld van de sterrenconstellaties. Men hield en houdt zich uitsluitend vast aan de interacties van de energieën tussen Zon, Maan en planeten.
De westerse astrologen hebben zich beperkt tot ons Zonnestelsel. Het is hun goed recht maar dan moet men ook consequent zijn. Men neemt de vaste sterren mee in de astrologie of niet.
Dat zijn twee uitgangspunten die ieder op hun manier hun waarde hebben. Wat is de diepere oorzaak dat, sinds het begin van onze christelijke jaartelling in onze westerse wereld, de astrologen zo stug vast houden aan de tekens van de dierenriem zonder met de vaste sterren, zoals in vroegere tijden, rekening te houden? We zouden heel voorzichtig de volgende verklaring willen opperen: dat de mensheid in onze westerse wereld sterk gericht is op de ontwikkeling van het persoonlijke bewustzijn. De Zwitserse filosoof en psycholoog Carl Jung noemt dit het proces van de individuatie. "Het proces waarbij iemand zichzelf wordt, heel, ondeelbaar en onderscheiden van andere mensen of van een collectief stelsel van opvattingen (alhoewel ook niet geheel los daarvan)". (Uit Junglexicon, 1986).
De westerse astrologie is sterk gericht op het ontwarren van onze persoonlijke karakter structuur en onze persoonlijke onbewuste drijfveren die ons gedrag voor een groot deel bepalen. De astrologie slaagt er wonderwel in dit bloot te leggen. Anders is het gesteld met het collectieve onbewuste (of anders gezegd het gemeenschappelijk onbewuste geheugen). Iets wat ons mensen allemaal met elkaar delen. Het is een reservoir van alle ervaringen opgedaan sinds mensenheugenis, die iedereen onderhuids (onbewust) met zich mee draagt. Het is mogelijk dat juist bij dit onzichtbare niet direct waarneembare de extra-solaire invloeden een grotere rol spelen bij de ontwikkeling van het collectieve onbewuste dan bij het persoonlijke onbewuste.
De fasen van de Maan
de 8 fasen van de maan (Demetra George, 2001)
In onze westerse astrologie worden de Maanfasen ingedeeld in acht fasen
1. Nieuwe Maan 0º- 45º 2. De Groeiende Maan (Crescent) 45º- 90º 3. Het Eerste Kwartier 90º-135º 4. De Bolle Maan (Gibbous) 135º-180º 5. De Volle Maan 180º-225º 6. De Verbreidende Maan (Disseminating) 225º-270º 7. Het Laatste Kwartier 270º-315º 8. De Zaaiende Maan (Balsamic) 315º-360º
Men gaat daarbij zo ver dat men deze achtfasen vergelijkt met de acht feestdagen. Dit is hoogst opmerkelijk aangezien deze dagen duidelijk zijn gericht op de verschillenden standen van de Zon zoals men die ziet op het noordelijke halfrond: het spel der seizoenen.
Acht zonnefeestdagen ten onrechte verbonden met acht maanfasen (Demetra George, 1992)
1. Begin van de lente 21 maart; 2. Meifeest (Beltane) 1 mei. 3. Begin van de zomer 21 juni. 4. Oogstfeest (Lammas) 21 september. 5, Begin van de herfst. 6. Halloween 31 oktober 7. Begin van de winter 21 december. 8. Maria-Lichtmis (Candlemas))
Zon en Maanfasen
Wat is hier aan de hand? Men voerde het begrip Nieuwe Maan in. Demtra George geeft in haar boek Dark Mysteries of the Moon hiervan een aantal voorbeelden. Zij vergelijkt de Nieuwe Maan met de opkomst van de Zon, de lente, de schepping, licht van de wassende Maan , met de Maagd in de drievuldigheid van de Maangodin en het eerste zachte sprietje van het zaad wat boven de grond komt en onze geboorte. Dit is geheel op de Zon gericht, het eerste licht dat we zien als we geboren worden. Als we ons richten naar de Maan zien we haar eerst als het nieuwe Maansikkeltje dat aan de westelijke hemel verschijnt.
De verwarring tussen de conceptie en geboorte. Demetra George laat de geboorte samenvallen met de conjunctie Zon-Maan: zonsopgang, lente, schepping, maagd, het eerste sprietje dat boven de grond komt en de geboorte.
De nieuwe Maan is niet hetzelfde als de astronomische Maan.
In de Bijbel staat in Psalmen 81:4 "Blaast de ramshoorn bij Nieuwe Maan en bij Volle Maan voor onze feestdag".
Het 'maanschouwen' is nog steeds onderdeel van de islamitische kalender: bazuingeschal kondigt de eerste verschijning aan van de jonge maansikkel aan de westelijke hemel. (Beekman, 2002)
De Joodse en Islamitische feestdagen worden afgestemd op het verschijnen van de Nieuwe Maan, die na Zonondergang aan de westelijke hemel verschijnt. Vandaar dat hun feestdagen na zonsondergang beginnen. Onze feestdagen van Pasen Hemelvaart en Pinksteren worden naar de fasen van de Maan vastgesteld.
De eerste zondag na de volle maan na de lente equinox. Pas 1000 jaar na Mozes ontdekten de Babylonische astronomen hoe het moment van de conjunctie berekend kon worden. Daarom konden de oude Israëlieten niet weten op welk moment de conjunctie plaats vond en zouden zij niet hebben geweten op welke dag zij de "Verborgen Maan" moesten vieren.
Inderdaad in de tijd, dat iets verborgen voor ons is kan men onmogelijk weten, wanneer exact het punt is waarop de Maan op zijn donkerste punt is aangeland. Althans zo dachten de mensen vroeger. In onze tijd waar zijn we opgegroeid met abstracte begrippen als nul of de astronomische nieuwe Maan en hebben we het gevoel voor deze donkere Maandagen verdonkermaand (in het Engels is dit woord: spirit away!).
We stellen nu voor, om in plaats van het in de literatuur gebruikte woord "Nieuwe Maan", dus het moment wanneer de Zon in conjunctie (samenvalt) met de Maan, dit woord te vervangen door het begrip "Astronomische Nieuwe Maan".
En vervolgens voor de periode, dat de Maan voor ons mensen op Aarde niet meer zichtbaar is, het begrip "donkere fase van de Maan"te gebruiken. Deze periode staat dan tegenover de "verlichte fase van de Maan", wanneer zij door de Zon wordt beschenen en haar gereflecteerde licht aan de Aarde doorgeeft.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Zon, maan en de planeten Tags:De Zon als centrale punt in de westerse astrologie
De Drievuldigheid van de Maan
Drievuldigheid van de Maan
Maagd Moeder Wijze Oude Vrouw.
De Maagd wanneer de menstruatie (menarche) begint. De Moeder wanneer de menstruatie tijdelijk verdwijnt als de vrouw zwanger is. Bij de Wijze Oude vrouw stopt de menstruatie (menopause).
Vroeger dacht men dat wanneer het levensgevende menstruele bloed ophoudt het menstruele bloed wordt omgezet in kennis en wijsheid.
Men zag het menstruele bloed als heilzaam en magisch. Menstruerende vrouwen, die in het maanlicht om akkers heen liepen of hun genitaliën lieten zien, waren goed voor de vruchtbaarheid van de gewassen.
Boeren vrouwen droegen het zaad in leren tassen, die met menstrueel bloed was bewerkt.
De menstruatie werd tijdens het matriarchaat gezien als een heel belangrijke gebeurtenis, waarbij de Maan een grote rol speelde.
Men beschouwt dit als een zekere zwangerschap, de foetus zou gevormd zijn door het menstruele bloed en afhankelijk van de Maan. De Maan zou de vrouw vruchtbaar maken.
Drievuldigheid van de maan. Maagd Moeder Wijze Oude Vrouw (Conway, 2001)
Vroeger waren er een aantal bijzondere gebruiken die verbonden waren met de menstruerende vrouw en haar menstruele bloed. Vuur.
Het rode bloed van vlees werd vergeleken met het menstruele bloed en daarom mocht men geen rood vlees eten. Het bloed moest door het te roosteren, verdreven worden. Aarde
Er werd een vergelijking gemaakt tussen de huid van de vrouw en de Aarde. De nagels konden de huid doen bloeden. Ze gebruikte een stokje of een twijg om zich zelf te krabben. (Het besef dat de Aarde niet beschadigd mocht worden heeft de tegenwoordige mens bepaald niet meegenomen als waardevolle gedachte). Schoenen zijn nodig want de menstruerende vrouw mag de grond niet aanraken met haar blote voeten.
Omdat zij ook niet op de grond mocht zitten zat ze op een blok hout en gesteund aan drie kanten. Dit omdat het gevaar anders bestond dat, als ze in slaap zou vallen ze de grond zou kunnen aanraken. Licht (Lucht)
De menstruerende vrouw moet in een hut zitten waar geen licht in kan komenm, want maanlicht mag niet op een menstruerende vrouw schijnen. Ook haar schaduw is vervuilend en ze moet ze haar hele lichaam bedekken als ze uit de hut gaat. Water
Ze moet gescheiden blijven van water omdat anders haar menstruele bloed het water kan beïnvloeden Ze moet water drinken uit speciale bekers, die alleen daarvoor bestemd waren. Ze mocht alleen door een rietje water drinken gemaakt van een vleugelpen van een zwaan of van een bot. Ze mocht zich ook niet wassen. Ze mocht geen koud water drinken, maar altijd warm water.
Opmerkelijk is dat de vier elementen, die in de astrologie een grote rol spelen Vuur, Aarde, Lucht (Licht) en Water juist die elementen zijn, die verbonden waren met de vrouw en haar menstruele bloed.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Zon, maan en de planeten Tags:De Drievuldigheid van de Maan
Aarde en Zon
Onze Aarde
Figuur 1. Doorsnede van onze Aarde
Door de recente kennis van de krachten, die werkzaam zijn in het inwendige van de Aarde, kunnen we een groot aantal geologische verschijnselen vulkanisme, aardbevingen, gebergte vormingen, magnetische velden - verklaren.
Ons magnetisch veld van de Aarde wordt, behalve als gevolg van zonneactiviteit, gevormd door hevige stromen in de vloeibare buitenkern van de Aarde. Turbulenties in deze kern, die enkele tientallen tot honderden jaren duren, manifesteren zich als schommelingen in het oppervlaktemagneetveld.
Op 3000 kilometer diepte is de kraamkamer gelegen, die verantwoordelijk is voor vulkanische uitbarstingen en continent verschuivingen. In deze aardemantel treden convectiestromen op die materiaal vanuit deze grote diepte naar de oppervlakte brengen.
Ook zorgen deze convectie stromen ervoor, dat materiaal van de continentale korst wordt opgeslokt door deze mantel (subductie).
We leven maar op een heel dun schilletje van 40 km vaste aardkorst.
Op de afbeelding heeft deze korst maar een dikte van l millimeter. Het is bij de bestudering , dat de planeet Aarde hierin geen rol speelt. Het kent geen astrologische betekenis behalve in het element Aarde. Zou de planeet aarde in de astrologie een plaats verdienen, zou ja welke?
De plaats van de Zon in ons Melkwegstelsel
Figuur 2. Melkwegstelsel met daarop aangegeven de plaats van de Zon
De zon is een van de 400 miljard sterren van het spiraalvormig sterrenstelsel, de Melkweg ,die op haar beurt weer een van de 80 miljard sterrenstelsels is, die we in het universum met de ruimte telescoop Hubble kunnen waarnemen.
De Melkweg is een schijf met een doorsnee van 100.000 lichtjaren. In het centrum bevindt zich waarschijnlijk een zwart gat, vanwaar door het sterke zwaartekrachtveld, geen licht of materie kan ontsnappen.
De zon bevindt zich op ongeveer twee derde van het centrum en de rand van de Melkweg en beweegt zich met een snelheid van 220 km/seconde rondom het centrum van de Melkweg.
Het duurt ruim 200 miljoen jaar om een omwenteling te volbrengen, dat is twee maal de snelheid waarmee de spiraal armen rond het centrum draaien.
De spiraal armen zijn dichtheidsgolven te vergelijken met de verdikkingen die in de lucht optreden bij de voortplanting van geluid. Hierdoor zal ons Zonnestelsel steeds weer in andere gebieden van de Melkweg komen. Het gevolg is, dat er een grote variatie optreedt in kosmische straling afkomstig van explosies van supernovae. Dat betekent dat de Aarde perioden kent van grote wisselingen van de temperatuur van onze atmosfeer. (Periodieke ijstijden).
De Zon
De aarde wordt beschenen door de Zon. Heel belangrijk is dat de Aarde om de Zon draait en de Zon door haar aantrekkingskracht ons in een vaste baan weet te houden. We zouden anders de ruimte invliegen en het niet overleven. De astroloog Th.J.Ram heeft in 1935 op treffende wijze de Zon omschreven in zijn boek Psychologische astrologie: "Onze zichtbare Zon is niet de werkelijke Zon, niet het werkelijke geestelijke middelpunt van dit zonnestelsel. Zij is slechts die projectie naar buiten, welke optreedt als het middelpunt, dat alle planeten van dit naar zich toetrekt. De werkelijke Zon is onzichtbaar".
Zonnewind en haar bereik in het Universum
5 miljard jaar lang alreeds vindt er in de kern van de Zon een proces plaats waar waterstof atomen met elkaar fuseren en daarbij komt veel energie vrij met als afvalproduct helium.
Figuur 4. Zonnewind en de invloed op Aarde
Zonnewind in contact met de interstellaire ruimte van het Melkwegstelsel. De zon wordt in de bol afgebeeld door een gele stip.
De geladen deeltjes (plasma), die ontsnappen van het oppervlak van de Zon de zonnewind - oefenen een ontzagwekkende invloed uit op de planeten en ver daarbuiten. De zonnewind heeft een snelheid van 100.000 km per uur. Gelukkig beschermt het magneetveld van onze Aarde ons bijna volledig tegen deze aanstromende zonnewind (heliosfeer).
Uiteindelijk komt zij in contact met de interstellaire ruimte van de Melkweg, op een afstand van 130-150 AU. (1 AU is de afstand van Zon-Aarde of te wel 150 miljoen kilometer). Door dit contact neemt de kracht van de zonnewind zo sterk af dat ze wordt meegesleurd door deeltjes die het interstellaire medium vormen (heliopause) .
Hierna eindigt de invloed van ons zonnestelsel. In 1977 is de ruimtesonde de Voyager 1 gelanceerd.
Inmiddels heeft deze raket de grens van onze zonnestelsel met de interstellaire ruimte bereikt.
De verwarring, die is ontstaan over het begrip van de nieuwe Maan is zoals we gezien hebben gelegen in het feit dat men het moment van de conjunctie Zon-Maan vergelijkt met de geboorte van een mens.
De geboorte is echter te vergelijken met het verschijnen van het Nieuwe Maan sikkeltje de westelijke hemel na zonsondergang .
Het moment van de conjunctie Zon-Maan laat zich vergelijken met de conceptie van de mens.
Het moment dat de fusie plaatsvindt tussen de zaad- en de eicel is de geboorte van een levend wezen.
Boven: de geboorte van een menselijk wezen, het samensmelten van de genetische kernen van zaad- en eicel.
In die ene cel ligt de blauwdruk voor de ontwikkeling van een mens tot het moment dat de levenskrachten zijn verdwenen, het moment dat zijn vorm overgaat in een voor ons niet waarneembare vorm. Door de recente genetische en embryologische ontdekkingen zijn we veel te weten gekomen over het voor de mens het belangrijkste moment in zijn of haar leven.
Heel boeiend is wat er allemaal gebeurt, wanneer de spermacel in de eicel binnendringt. Dat is nog lang niet het moment van de conceptie, er moet nog eerst heel veel gebeuren voor het zo ver is. Wat is namelijk het geval? De kern van de eicel met het genetische materiaal heeft nog niet het volwassen stadium bereikt. Dit is er op gericht om zo min mogelijk schade aan te richten aan het DNA. Wanneer de spermacel in de eicel binnendringt, start de laatste fase van de groei van de eicel en ontstaat een volgroeide kern met het vrouwelijke genetische materiaal. Vervolgens komen de twee kernen met het genetische materiaal van de spermacel en de eicel bij elkaar om samen te smelten tot een cel. Het samensmelten van mannelijke en vrouwelijke energieën.
Dit is de start voor de groei van een embryo, die tot een mens kan uitgroeien. Men zou kunnen stellen dat dit het echte moment is waarop de werkelijke conceptie heeft plaats gevonden. Gebleken is dat dit proces van het bij elkaar komen niet zo vlekkeloos verloopt, want iedere pro-kern had zijn eigen belang. Voor het toekomstige embryo zijn de vaderlijke genen sterk gericht op een zo goed mogelijke ontwikkeling van de placenta (zo sterk mogelijk nageslacht), terwijl de moederlijke genen meer gericht zijn op de gezondheid van het nieuwe leven (ze wil in staat zijn om nog meer kinderen te krijgen).
Als nu het genetische materiaal van de man en de vrouw bij elkaar komen ontstaat er direct een probleem. We zien direct de ongelijkheid, aan de ene kant twee XX chromosomen (vrouwelijk) en aan de andere kant XY (mannelijk). 3 X chromosomen tegen een Y, dus een X chromosoom te veel.
Hoe lost men het probleem op zodat van iedere kant een gelijke hoeveelheid genetisch materiaal bij het reproductieproces betrokken wordt? Een X chromosoom moet dus worden uitgeschakeld.
We kunnen niet meer spreken van een bevruchte eicel, maar één cel waar vrouwelijke en mannelijke energieën zijn samengesmolten. Er volgen nu 9 Maanden waarin deze ene cel uitgroeit tot een volwaardig mensenkind . Het is in deze tijd dat er van alles gebeurt. Zo wordt pas na 6 weken het geslacht bepaald.
Het tweede belangrijkste moment in het leven van een menselijk wezen is het moment, dat het hoofdje verschijnt, men spreekt dan van geboorte, maar is in feite de tweede geboorte van een menselijk wezen.
De Tweede geboorte van de mens: het hoofdje verschijnt
Maar wanneer kan men eigenlijk spreken van het precieze tijdstip waarop iemand is geboren. Toen het kind zich van de placenta losmaakte? Het te voorschijn komt? Of bij de eerste ademhaling? Of wanneer de navelstreng wordt doorgesneden? Het moment is dus niet scherp te bepalen, men moet het meer zien als het begin van een nieuwe ontwikkelingsfase. Wanneer is het moment dat het zijn eigen identiteit heeft? Als iets zichtbaar wordt dan spreekt men van een geboorte van een grassprietje, dat boven de grond komt of het eerste Maansikkeltje (nieuwe Maan). Ik vergelijk deze 9 Maanden van het verblijf van een levend wezen in de baarmoeder met de tijd die ligt tussen de donkerste fase van de Maan (Astronomische Nieuwe Maan, conjunctie Zon-Maan) en het verschijnen van het eerste dunne Maansikkeltje aan de westelijke hemel na zonsondergang.
Kosmische invloeden tijdens de prenatale fase van de mens
Waarom begint de astrologie meestal bij het moment van de geboorte?
Nu is het precieze moment van de conceptie niet mogelijk om te bepalen. Misschien een reden waarom de astrologie een moment heeft uitgekozen, dat wel goed is te bepalen. Zelfs als het moment van de geboorte niet beschikbaar is weten astrologen door bepaalde technieken dit moment door extrapolatie toch vrij aardig te kunnen achterhalen.
Dus moet het ook mogelijk zijn voor het moment van de conceptie. We weten momenteel vrij goed het tijdstip waarop bepaalde kritieke momenten in de ontwikkelingsgeschiedenis plaats vinden. We hechten momenteel veel belang aan iets wat zichtbaar is.
Het moment als het kind zichtbaar wordt of het grassprietje boven de grond komt. Minder belangstelling hebben we voor alles wat niet zichtbaar is. We zouden meer aandacht moeten schenken aan de tijd, toen wij in het donker zijn begonnen aan onze levensgeschiedenis. Ik kom tot de volgende conclusie: de eerste horoscoop die van een menselijk wezen moet worden gemaakt is die van het moment van de conceptie en de tweede van de geboorte van een mens.
Foto van een menselijk embryo. De kosmische invloeden tijdens de donkere negen maanden zijn mede bepalend voor de ontwikkeling van een mensenleven (Nillson,1993)
Donkere- versus de Verlichte fasen van de Maan
De donkere Maan is de fase dat de Maan voor ons geen vorm, maar wel energie heeft. Het is een fase waar een transformatie plaats vindt. De oude vorm van de stervende Maan verandert in energie en deze krijgt bij de Nieuwe Maan weer een nieuwe vorm. Een vergelijking met de kwantummechanica zouden we hier willen maken.
In de kwantummechanica kunnen wij onze waarneming zo instellen, dat de lichtenergie (foton) waarnemen als golf of als deeltje, nooit beide tegelijkertijd. Voor we onze waarneming hebben gedaan bevindt zich de energie in een vormloze staat (te vergelijken met de donkere fase van de Maan) en heeft het iets mysterieus.
De waarnemer van een kwantum systeem verstoort het systeem door het te observeren.
Bij de waarneming valt deze superpositie toestand uiteen in een golfpatroon of een deeltje. Hierover zei eens de beroemde kwantum fysicus Richard Feynman:
"Ik denk dat je gerust kunt stellen dat niemand de kwantummechanica begrijpt. Vraag je , als je het enigszins kunt vermijden, niet af hoe kan dat nou, want dan raak je in het slop, een doodlopende steeg waaruit nog nooit iemand is ontsnapt. Niemand weet hoe het kan".
Hiermee geeft hij haarfijn aan wat het grote mysterie is. Dat iets verdwijnt, zijn vorm verliest en toch weer in een nieuwe zichtbare vorm verschijnt. Zo moet het ook voor de mensen vroeger volkomen raadselachtig zijn geweest, dat de Maan opeens verdween, haar vorm verloor om na een paar dagen weer aan de hemel te verschijnen in een andere vorm. Wij weten nu dat de Zon de Maan beschijnt en is het zo vanzelfsprekend. Maar vergeet niet dat het voor de vroegere mensen helemaal niet zo vanzelfsprekend was! Men verdeelt soms de fasen van de vier delen. Dit lijkt mij niet juist. Het is beter om eerst de fasen van de Maan in tweeën te verdelen. De donkere versus de verlichte fase van de Maan.
Over het Nieuwe Maan sikkeltje wordt veel besproken en geschreven, het zichtbare begin van het leven, maar dat over de stervende fase niet wordt gesproken. De dood is in onze cultuur nog steeds een zeker taboe. In de vroegere Moeder Godin religie was de stervende fase de inleiding voor de dood en de er op volgende hergeboorte. De dood niet als eindpunt van het leven te zien, maar de tijd dat de vorm van de energie is verdwenen en zoekt naar een nieuwe vorm, de hergeboorte.
Twee versies van de Donkere Maan. (Demetra George en T. de Booij)
De indeling van de maanfasen in een donkere en een verlichte fase
Het is deze cyclische gedachte, die in onze tijd is verdonkeremaand. Vrijwel alle primitieve religies aanbaden de Maan als de levensgever. Sterk verbonden met de mysteries van de vrouw. De Zon echter werd als minder belangrijk beschouwd> Toch ben ik bij deze nieuwe indeling weer in de Zonnevalkuil gevallen. Bij de voorbereiding van deze lezing is mij opeens opgevallen, dat ik die namen van de 8 Maanfasen indeling gebruik die ik juist zie als een projectie van de Zonfasen op de Maan. Het begrip van eerste en laatste kwartier refereert aan de vierdeling van de Maanfasen, waar ik mij van wil distantiëren. Ik zie niets in de vierdeling maar wel in de drie of negen deling van de Maanfasen. Ik heb mijn vergissing recht gezet door een nieuwe benaming te geven. De Verlichte fase van de Maan in te delen in een Nieuwe Maan, Toenemende Maan (Wassende), Volle Maan, Afnemende Maan, Stervende Maan. De Donkerste fase van de Donkere Maan, wanneer de Maan en Zon conjunct t.o.v. de Aarde staan of te wel de Astronomische Nieuwe Maan geheten.
De belangrijkste indeling is die van de Verlichte versus de Donkere fase. Dit is immers te vergelijken met het Leven en de Dood. In het matriarchaat de cyclus van Leven, Dood en wedergeboorte. Het verdwijnen van de oude vorm om na de donkere periode weer een nieuwe vorm te krijgen. De Verlichte fase te verdelen in de Drievuldigheid van de Vrouw: Maagd Moeder - Wijze Oude Vrouw.
De drie sikkeltjes
In de figuur 35 zien we drie sikkeltjes. De eerste het Aarde sikkeltje zoals de Astronauten nze Aarde zagen en het Stervende en Nieuwe Maansikkeltje zoals wij Aardbewoners van onze Maan zien aan de westelijke en oostelijke hemel. Het grootste wonder is voor mij de drie dagen dat de Maan de Zon voor zich zelf heeft, de periode dat de Maan niets van haar geheimen prijs geeft. Het wonder dat onder de grond gebeurt wanneer het zaad ontkiemt of de eicel en de spermacel fuseren. Dit wonder zal voor ons altijd een wonder blijven.
Maan- en Zonnesikkel
Tijdens de gedeeltelijke zonsverduistering van zaterdag 31 mei 2003 was te zien, dat de Zon net zoals de nieuwe Maan een sikkel kan vormen. Het verschil tussen deze beide hemelverschijnselen is duidelijk te zien. Bij de Maan houden de punten van de sikkel halverwege op, terwijl bij de gedeeltelijke Zonsverduistering van 31 mei 2003 de punten van de sikkelvorm verder doorlopen. Bij de afbeelding van het symbool van Maan maakt men dikwijls de fout om niet de Maan, maar een gedeelte van de Zon te tekenen ten tijde van een gedeeltelijke zonsverduistering .
In dit verband kunnen we zeggen dat we tijdens een zonsverduistering de donkere Maan zien van de kant die anders tijdens haar verlichte fase door de Zon wordt beschenen.
De andere kant kunnen we echter nooit van de Aarde zien aangezien we altijd dezelfde kant van de Maan te zien krijgen.
Maansikkeltje. Figuur 41. Zonnesikkeltje
Dit merkwaardige verschijnsel komt door het feit dat de Maan precies dezelfde tijd nodig heeft om rond de Aarde te draaien. De Maan draait één keer rond haar eigen as. Het resultaat van deze twee bewegingen is dat de Maan steeds dezelfde zijde naar de Aarde gekeerd houdt. Er is nog iets eigenaardigs met de Zon en de Maan. Ondanks het feit dat de Maan 400 keer kleiner is in diameter dan de Zon en tegelijkertijd 400 keer zo dicht bij de Aarde staat passen hun schijfjes precies op elkaar, zoals we bij een totale Zonsverduistering kunnen zien. Tijdens de 7 minuten van de Zonsverduistering zijn de protuberances van de Zon (gasuitbarstingen) te zien, de zgn corona. In vroegere tijden moet dat ook een angstig verschijnsel zijn geweest.
Op de omslag van het schitterende boek van Dane Rudhyar: The Lunation Cycle heeft de ontwerper zich waarschijnlijk niet gerealiseerd dat hij een foto afbeeldt van een zonsverduistering. Nog een ander voorbeeld van de verwarring, die ontstaat bij het weergeven van een Maansikkel.
Omslag boek van Rudhyar Lunation Cycle.
Vijf nationale vlaggen waar in plaats van een maansikkel een gedeeltelijke zonsverduistering wordt afgebeeld. Op de vlag van Usbekistan zien we de stervende maansikkel.
Op vijf verschillende nationale vlaggen zijn, behalve de vijf- en achtster ook nog bepaalde fasen van een Zonsverduistering afgebeeld. Op de vlag van Usbekistan staat de Maan juist afgebeeld, maar in haar stervende fase, wat denk ik niet de bedoeling is geweest van de ontwerpers van de vlag.
Beroemde astrologen over het quintiel en de vijfde harmonische
"To revert again to number five, we can say that it represents the union of male and female and in this sense marriage as such, and putting together of form and matter in this sense art. (...) The number five and the 5th harmonic chart will tell us what kind of art and what kind of marriage. It describes how a person brings together subjectively, form and matter, male and female. His marriage is thus an expression of a larger process with wider implications in his life: how he brings together and reconciles the masculine and the feminine (heaven and earth) in himself. (John Addey, Harmonics in Astrology, 1976)
"My own research has convinced me that Fiveness is essentially connected with the idea of making, arranging, building, constructing, structuring,forming. It is to do with the creation of order out of chaos: the bringing-together of things that are naturally separate into a formal relationship with one another. It is, therefore, the first number in which man asserts his power over the world. Within the principle of Twoness, he accepts the world as it is and struggles to find his place in it; within the principle of Threeness, he accepts the world as it is and revels in it; but within the principle of Fiveness, he strives to change the world and to make it other than how he found it. When we move on to the fifth-harmonic (H5) chart, we move for the first time into unknown territory.) We cannot begin to understand the H5 chart until we have grasped something of the essential nature of fiveness". (David Hamblin, Harmonic charts, 1983)
" when two or more planets in a birth chart form quintiles the types of activity the planets signify in the total life and personality can potentially open doors of influx of creative spirit. But the potentiality may not be actualized if some stronger or more basic factor in the life or chart effectively blocks this influx or the expression of it, or if the person has not yet fully met the challenge to forceful, individualizing action presented by the square- that is, if he or she has not yet emerged from the sea of collective activity and consciousness. These last-mentioned considerations are the primary reasons why astrologers tend not to use the quintile aspect.The vast majority of their clients (and many astrologers themselves) have not, as yet, truly individualized out of the collective social and psychic matrix. Even if a person can function effectively at the level of the quintile or Five, it does not mean that the person will necessarily prove to be a 'genius' in the almost colloquial sense of the term. Conversely, all so-called geniuses do not have birth-charts with outstanding quintiles. This is simply because many (or most) of those whom we sometimes rather indiscriminately call geniuses are not real creative spirits, but merely 're-arrangers' of previous patterns of being, dispensing to society what satisfies its traditional desires and appetites. (Rudhyar, Astrologícal aspects, 1980)
Raadsel over de samenhang Zon-Aarde
Een mens staat op een berg bij zonsondergang en wijst met zijn vinger naar de Zon als deze aan de westelijke horizon verdwijnt. Hij blijft de hele nacht op de berg staan en wijst bij het opkomen van de Zon weer met zijn vinger naar de Zon. Je kan nu 2 denkbeeldige lijnen trekken van de mens naar de Zon tijdens het ondergaande Zon en de andere van de mens naar de opkomende Zon.
De vraag is: waar snijden deze lijnen elkaar?
2 fotos genomen in 2000 door Peter Delahay als ik sta op de 300 meter hoge top Teravaka van het Paaseiland
Twee antwoorden.
Het goede antwoord is : De twee lijnen snijden elkaar in de Zon.
De Aarde heeft tijdens de nacht voor de helft om zijn as gedraaid en tegelijkertijd zijn baan rond de zon vervolgd. We zijn zo gewend door aan te nemen dat de zon ondergaat en opkomt, dat het logische antwoord lijkt dat de twee lijnen elkaar snijden in mijn hoofd in plaats van in de zon.
Conclusie: Wanneer U het antwoord foutief heeft beantwoord, gaat Uw emotionele denken er klaarblijkelijk nog vanuit, dat de Zon om de Aarde draait (precopernicaans). Weet dat U niet alleen staat, want niemand heeft ooit de vraag goed beantwoord.
Literatuur
Addey, John (1976) Harmonics in Astrology, London Beekman, Willem (2002) Bij Heldere Hemel. Verrassende verbanden tussen aarde en kosmos. Uitgeverij Christofoor, Zeist. ISBN 90-6238-758-6 Brady, Bernadette (1998) Brady's Book of Fixed Stars. Samuel Weiser, Inc. York Beach, Maine.ISBN 1-57863-105-X ----- (1999) Voorspellende Astrologie in de praktijk. Bonafutura, ISBN 90-76277-61-3 Budapest, Zsuzsanna E. (1991) Grandmother Moon HarperSanFrancisco. ISBN0-06-250114-3 Bijbel (2004) Uitgeverij NBG, Heerenveen. Katholieke Bijbel stichting, 's-Hertogenbosch Conway, D.J. (2001) Maiden, Mother, Crone. The Myth and Reality of the Triple Goddess. Llewellyn Publications, St Paul USA. ISBN 0-87542-171- Costello, Darby (1998) De Astrologische Maan. Bonafutura. ISBN 90-76277-41-9 Gadon, Elinor W. (1989) The Once and Future Goddess. HarperSanFrancisco. ISBN 0-06-250346 George, Demetra (1992) The Mysteries of the Dark Moon: the Healing power of the Dark Goddess HarperSanFrancisco. ISBN0-06-250370-7 Gimbutas , Marija (1989)The Language of the Goddess.Thames & Hudson.ISBN 0-500-28249-8 Greene, Liz en Howard Saportas (1995) De grote Lichten. Uitgeverij Schors. ISBN 90-6378-326-4 Hamblin, David (1983) Harmonic charts. The Aquarian Press Northhampshire ISBN 0-85030-660-4 Harding, Esther (1990) Woman's Mysteries. Ancient and Modern, Shambala. Boston & Shaftesbury. ISBN 0-87773-532-8 Johanna J.A. (1989) Welke dierenriem is de juiste de tropische of de siderische? (Den Haag, eigen uitgave) New York. ISBN 0-8037-0245- Law, Sung Ping (1986) The regulation of menstrual cycle and its relationship to the moon. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica, 65: 45-8 Nilsson, Lennart (1993) Het grote wonder. De Brink, Amsterdam. 20e druk. Noble, Vicky 1991) The Shakti Women. HarperSanFrancisco. ISBN 0-06-250667-6 Northrup, Christine (1998) Women's Bodies, Women's Wisdom. Bantam Books, New York, IBSN 0-553-37953-4. Owen, Lara (1993) Her Blood is Gold. Aquarian/Thorons. ISBN 1.85538 312 8 Pasachoff, Jay M. (1991), Astronomy: from the Earth to the Universe, fouth edition, Saunders College Publishing , London ISBN 0-03-031329-5 Pawlowski, Boguslaw (1999) Loss of Oestrus and Concealed Ovulation in Human Evolution, Current Anthropology, Volume 40, nr 3, June. Ptolemy, Claudius.(1985) The Almagest. Chicago: Britannica, Great Books of the World Rudhyar, Dane (1967) The Lunation Cycle. Aurora Press. ISBN: 0-943358-26-4a University Press. ISBN 0-691-0179-2. Samuels et al (1986) Jung-lexicon. Lemniscaat, Rotterdam. ISBN 90 5637-0545. Sapienza, Carmen (1990) Parental impinting of genes. Scientific American, October, p.26-33 Sjöö, Monica and Barbara Mor (1991) The Great Cosmic Mother: Rediscovering the Religion of the Earth. HarperSanFrancisco, second edition. ISBN 0-06- 25791 Time, Inc (1957) De wereld waarin wij leven. W.Gaade N.V., Delft) Travis, J. (1997) Why do women menstruate? Science News 151:230-231 Walker, Barbara G. (1983) The Women's Encyclopaedia of Myths and Secrets. HarperSanFrancisco. ISBN 0-06-250926-8 ----- (1985 ) The Crone Harper&Row, Publishers, San Francisco. ISBN 0-06-250928-4 Vogh, James ( 1977) Arachne Rising. The Dial Press, Winter, Wood, Gail (2001) Sisters of the Dark Moon, 13 Rituals of the Dark Goddess. Llewellyn, Worldwide St Paul,. Minnesota.
Stelling: het verdient de voorkeur om voor het symbool van het vierde teken, het teken 'Cancer', van de Dierenriem, een Krab te nemen in plaats van een Kreeft, zoals die door Nederlandse astrologen wordt gebruikt.
In het 'Etymologische Wörterbuch der Deutsche Sprache' staat onder het woord Krebs het volgende:
Mittel hoch deutsch krebez Alt hoch deutsch krebiz Alt sächsisch krebit, Mittel nieder deutsch, krevetkreft Mittel niederlandisch, crevet Neu niederlandisch kreeft
Links: uit het Engelse boek van Nicolas Campion en Steve Eddy (1999) The New Astrology Trafalgar Square Publishing. Rechts: uit de Duitse "Grosses Lexikon der Astrologie" Lechner (1999). Publishing Ltd Limassol (Cyprus)
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Zon, maan en de planeten
About Us
Freelancer.com is the world's largest outsourcing and crowdsourcing marketplace for small business. We have hundreds of thousands of satisfied customers from all over the world.
We connect over 2,568,604 employers and freelancers globally from over 234 countries & regions. Through our website, employers can hire freelancers to do work in areas such as software, writing, data entry and design right through to engineering and the sciences, sales and marketing, and accounting & legal services.
Freelance.nl deze blog is de marktplaats van Nederland! Met meer dan 235.000 gebruikers en 17.000 (en groeiend aantal) bezoeken per dag de grootste website voor zelfstandige ZZP-ers/ondernemers en werkzoekenden.. Plaats Uw Profiel /bedrijf>>
Apple iPad de ultieme combinatie tussen internet en multimedia
.
