Make A Wish, de organisatie die wensen van levensbedreigend zieke kindjes vervult, had zondagavond weer een fantastisch initiatief in petto. De Clouseau-broertjes mochten hun zomertour afsluiten in Cultureel Centrum De Spil in Roeselare. Zij traden speciaal op voor Make A Wish, waar Kris Wauters trouwens al jaren peter van is.
Voor het concert had een meet en greet plaats tussen Koen en Kris en enkele kindjes.
De vriendelijke mensen van de organisatie verdienden trouwens een grote pluim: ze zorgden ervoor dat de avond vlekkeloos verliep, ondanks de veranderingen in schema. Ze genoten dan ook terecht met volle teugen van het concert. Sommigen waagden zich zelfs aan een slow!
Clouseau gaf met ‘En Dans’ de schitterende aftrap van een twee uur durend concert. De vonken en het vuur spetterden er af, het hele concert lang. Dat de broertjes ook deze zomer weer duidelijk top waren, bewezen ze gisteren. En dat Koen Wauters na 20 jaar nog even goed in de markt ligt, was duidelijk aan het gegil te horen… Hij blijft steeds die natuurlijke charme behouden, die eeuwige doordringende blik. Getrouwd en papa van twee kindjes… een ‘oude’ vos verliest zijn haren maar niet zijn streken... althans niet op het podium!
Vele uptempo nummers wisselden enkele trage nummers af, maar één voor één sloegen ze in als een bom. Het was het Sportpaleis in miniformaat: dolenthousiaste fans, jong, oud.. en Koen en Kris in topvorm! Ze genoten zichtbaar, ook de muzikanten hadden er zin in! Misschien ook omdat het de laatste was en er hier en daar enkele grappen uit de mouw werden geschud. Zo schotelde de crew hen een drankje met een vreemde smaak aan in plaats van het gebruikelijke wat: het zorgde voor hilariteit!!
Dat het de laatste van de zomer was, werd vooral duidelijk na de gebruikelijke bisnummers. Niet ‘Wat een leven’ was het einde van het concert, nee, ze kwamen nog eens terug… En hoe! De fans kregen als toemaatje maar liefst 5 extra nummers! Zeer spontaan werden de liedjes ingezet, zelfs Mary Lou passeerde de revue. De broertjes en de muzikanten maakten er een spelletje van: iemand zette de aanhef voor een song, en de andere moesten maar raden en volgen… Het ging soms al eens de mist in, maar dat maakte het net leuk en spontaan. Zo kregen we als toemaatje Mary Lou; Geef het op; Vanavond Ga ik Uit; Ik, jij, hij of zij en Anne.
Topklasse, daar in Roeselare! Dat belooft voor het Sportpaleis... Wij zijn er in december alvast bij!