Tatyana Storm: ‘Mijn droom komt uit’

Tatyana Storm is een nieuwe naam in de Vlaamse showbizz maar ongetwijfeld eentje waar we nog veel zullen van horen.  Zij werd derde in het één-programma ‘Zo is er maar één’ en toert daarmee deze zomer ook door Vlaanderen.  De Aalsterse sympathieke jongedame heeft net haar nieuwe single en album ‘De Ware’ uit.  Achter de schermen van Hit The Road polste ik naar haar succes. 

Je bent plots erg bekend geworden, is dat niet wennen?

Dat is zeker wennen.  Mensen gaan je op straat herkennen of je naam roepen, en zelfs aanspreken.  Ik vind dat heel tof!  Het is tenslotte iets waar ik als kind altijd al van gedroomd heb, maar waarvan ik dacht dat het nooit zou uitkomen. 

Had je deze impact verwacht?

Niet toen ik mij inschreef voor ‘Zo is er maar één’. Ik had ook nooit gedacht dat ik zo ver zou geraken.  Ik was sowieso wel al met mijn single ‘Laat me vrij’ op de radio te horen, maar mensen kunnen daar geen gezicht op plakken.  Sinds ik op tv kom, herkent iedereen me, en dat had ik niet verwacht. 

Je kan nog veilig over straat lopen?

Ja tuurlijk, zo erg is het nog niet (lacht).  Er spreekt mij af en toe eens iemand aan, maar ik vind dat niet erg, want ik ben zelf een babbelaar (lacht). 

Je kwam in alle afleveringen van ‘Zo is er maar één’ voor, herbekijk je die allemaal? 

Ja, ik nam het elke week op, om mezelf te evalueren.  Ik vond dat ook nodig, want ik heb op korte tijd heel veel moeten leren.  Er waren altijd dingen die beter konden, bijvoorbeeld tikjes geven op de micro, dat mocht niet.  Nu evalueer ik mezelf nog steeds.  Het is niet omdat ik een beetje bekend ben, dat ik moet stoppen met mijn lessen, dat het nu allemaal vanzelf zou gaan.  Ik volg zangles bij David Davidse, ik volg logopedie, ik moet eraan blijven werken.  Ik ben nogal een kritische, een Pietje Precies, ik wil dan ook dat alles in orde is. 

Ben je dan tevreden als je jezelf bezig ziet?

Ik zie nog steeds dingen die beter kunnen, maar veel mensen zeggen dat ik in stijgende lijn gegroeid ben.  Over het algemeen ben ik wel tevreden.

Is je nieuwe single je definitieve muziekstijl of ben je nog aan het zoeken?

Ik zoek niet meer, dit is wat ik echt wil doen, dit is mijn ding.  Pop-rock-country wil ik altijd blijven doen.  En in het Nederlands!  Het is van in het begin een bewuste keuze geweest.  Het is bovendien een gat in de markt want het doet nog niemand hier in België.  Het is muziek wat de mensen opzweept. Op mijn optredens zie ik dat de mensen dat echt graag horen, het is eens iets anders. 

Je hebt er wel durf voor nodig om die stijl te kiezen…

Inderdaad.  Je weet niet op voorhand hoe daarop zal gereageerd worden.  Sommigen vroegen zich af of het mij wel ging lukken.  Blijkbaar wel (lacht).  In de nieuwe Tien Om Te Zien mogen staan, is trouwens ook al een droom die voor mij uitkomt.

Heb je al veel optredens?

Ja, toch wel.  Door de impact van ‘Zo is er maar één’ komen die heel vlotjes binnen.  Ik heb dit weekend nog twee optredens na elkaar gedaan.  Je zal misschien zeggen dat dat niet veel is, maar voor mij is dat al heel wat. 

Is het de bedoeling om van je muziek te gaan leven?

Ja, ik zou er toch graag mijn hoofdberoep van maken.  Of het zal lukken, weet ik niet, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. 

Je hebt een full cd uit?

Ja, die ligt sinds 19 juni in de winkels.  We hebben heel de maand januari opgenomen in de studio.  Ik ben heel fier op het resultaat (trots).  De mensen die hem kopen,vinden het ook een hele goeie cd. 

Je hebt een tijd erg dicht bij Yasmine gestaan… 

Ik was erg geschrokken toen ik het nieuws van haar overlijden vernam.  We wisten allemaal dat ze een beetje triestig rondliep op ‘Zo is er maar één’, maar zoiets had niemand verwacht.  Wij hebben ze gekend maar voor mensen die haar nog veel beter gekend hebben, is het veel erger, het is voor mij al zo erg… Het was ook een beetje raar om zaterdag de Zo is er maar één-toer te starten.  Yasmine zou normaal gezien de show presenteren, dus dat was een domper op de sfeer.  We moeten ons allemaal neerleggen bij haar beslissing, ze heeft er tenslotte zelf voor gekozen… 
Ze heeft me heel hard geholpen tijdens ‘Zo is er maar één’…  Niet alleen mezelf, hoor, ze was een steun en toeverlaat voor alle kandidaten.  Ze heeft ons veel tips gegeven, ons op het gemak gesteld… Weten dat ze nu weg is, dat doet pijn.     

Gisteren werd de allereerste Hit The Road uit de geschiedenis opgenomen in Geraardsbergen. Hit The Road moet Tien Om Te Zien doen vergeten, en dat is een zware opdracht. Tien Om Te Zien was jaar en dag een vaste waarde in het medialandschap. Het weer zat alvast goed mee, het was een stralende dag en dus veel volk. Zo een 3000 mensen zakten met veel plezier af naar de markt in Geraardsbergen. Kate Ryan, Christoff, Tatyana Storm, Lasgo, Jameerah, Niels Destadsbader, Kathleen, Stan Van Samang, Daniel Bovy & Roy Rox ft. Nelson, Dean en The Ditch waren te gast. Voor een eerste aflevering hadden we wel wat meer ronkende namen verwacht, maar toch werd dit onverwacht ingevuld door twee huldes. Brahim en Leki brachten “I’ll be there’ van Michael Jackson als eerbetoon aan de King of Pop. Koen en Kris Wauters brachten samen met Klaas Delrue van Yevgueni onder begeleiding van Eric Melaerts en Miguel Wiels een eerbetoon aan de recent overleden Yasmine. Ze zongen het prachtige ‘Diep in mij’, zeer ontroerend. Versgebakken presentator Udo heeft nog heel wat te leren maar het is verademing om eens een ander gezicht te zien. Hij komt er wel.

Mensen stonden al van 14u in de namiddag aan de hekken te wachten op hun grote idolen. Dean speelde een thuismatch en zijn vaste schare fans was dan ook trouw aanwezig. Het werd een fijne opname: een groots podium met een heuse catwalk en een plein vol enthousiaste mensen badend in een zomers zonnetje. De repetities verliepen vrij vlot, al had alles vanaf de start wat vertraging. De opnames zelf begonnen ook later dan gepland, wat resulteerde in het feit dat het grote slotconcert van Stan Van Samang ook maar pas kon beginnen om 23u45. Gelukkig bleven de mensen nog staan om Stan aan het werk te zien en zij werden dan ook beloond met een spetterend concert. Een perfecte afsluiter voor deze allereerste Hit The Road!

Op de eerste Hit The Road kon natuurlijk schlagerprins Christoff niet ontbreken.  Hij kwam met veel plezier afgezakt naar Geraardsbergen om er zijn nieuwe single ‘Miljonair’ voor te stellen.  Binnenkort verschijnt ook zijn achtste album. Na zijn maaltijd achter de kiezen te hebben geslagen, stond de immer sympathieke zanger ons graag te woord.

Ben je van plan om opnieuw de zomerhit te scoren?

Vorig jaar was dat natuurlijk geweldig, ik ben echt verwend geweest.  Nu had ik niet verwacht dat mijn huidige single het zo goed ging doen.  Ik sta momenteel al op nummer 1 in de Vlaamse Top 10, na amper 3 weken, en daar schrok ik toch van.  ‘Zeven Zonden’ heeft een iets langere aanlooptijd nodig gehad.  De nieuws single is ook een enorm leuk nummer om te doen omdat de mensen echt meegezogen worden in de ambiance.  Maar om op je vraag te antwoorden, ik hoop toch een beetje op een zomerhit, voor een artiest is dat altijd leuk.

Is deze single doelbewust gekozen voor de zomer?

Ja, absoluut.  We hadden keuze tussen twee singles, en hebben eerst nog wat getwijfeld, maar het is naar aanleiding van mijn nieuwe album dat we ook deze hebben gekozen. 

Je muziek is eigenlijk pure schlagerambiance. Hoe komt het dat jij standhoudt tussen al het dancegeweld?

Dit is een soort muziek waar veel mensen nood aan hebben op dit moment, denk ik.  Er is zoveel crisis, zoveel miserie, er vallen zoveel ontslagen… Als de mensen eens buitenkomen en ze gaan naar een feest, dan willen ze zich amuseren.  Het is eigenlijk muziek waarin je wordt meegesleurd, je wordt er goedgezind van! 

Waarover gaat ‘Miljonair’?

Ik zing een heel mooie boodschap als je er een beetje doorluistert: ‘Moest ik ooit moeten kiezen tussen miljonair zijn en mijn lief, dan ga ik echt voor de relatie want geld maakt niet gelukkig.  Maar door jou voel ik me wel een echte miljonair.’  We waren een beetje bang voor de titel, maar uiteindelijk heb ik er nog geen slechte kritiek op gekregen.  Het gaat niet over het feit dat ik miljonair ben maar dat ik me binnenin heel goed voel.

Je bent begonnen als Luc Steeno-imitator, maar wie is eigenlijk je grote voorbeeld? 

In Duitsland loopt mijn carrière ondertussen als een trein, en daar heb ik echt mensen naar wie ik opkijk, vooral qua genre van muziek.  Een voorbeeld hebben is relatief, ik heb in die 18 jaar proberen mijn eigen stijl te ontwikkelen, maar qua muziek en professionaliteit is Will Tura nog altijd mijn grote voorbeeld.

Wij wensen jou nog een even fantastische carrière toe!

Nelson doet het tegenwoordig niet meer alleen… Al de tweede keer op rij roept hij hulp in van Daniel Bovie en Roy Rox, wat resulteert in de single ‘Love Me’.

Nelson, je zit hier niet alleen.  Vanwaar die beslissing om met anderen een single te maken?

Nelson: Dat was niet echt een beslissing, eerder een samenloop van omstandigheden.  Met mekaar beginnen babbelen en van het één kwam het ander.  Het is gekomen hoe het bij iedereen zou moeten komen: gewoon vlotjes en vanzelf.

Is het een eenmalig project?

Daniel: Nee, het is onze tweede single.  Onze eerste was ‘Stop playing with my mind’, die het goed heeft gedaan.  We zijn zelfs bezig met een klein album. 

Nelson, is dit voor jou dan iets dat je tussendoor doet?

Nelson:  Je mag me gek noemen, maar ik heb liever dat er op mij geen muziekstijl wordt geplakt.  Als er wordt gevraagd of dit mijn nieuwe imago is, dan zeg ik ‘is dat nodig, een imago?’

Je wilt zoveel mogelijk uitproberen?

Nelson:  Ik wil gewoon zoveel mogelijk ‘free play’ en zoveel mogelijk muziek maken, da’s alles.  En met die gasten hier, kan ik dat perfect.  Ik ben heel blij met hen.

Zou je dan bijvoorbeeld eens in het Nederlands iets willen proberen?

Nelson: Als er zich morgen iets aandient in het Nederlands, en we nemen dat voor de grap op… en het klinkt goed... Laat ons zeggen dat ik geen schild voor mij heb, iedereen kan mij benaderen.  Ik zit nu bij deze gasten goed, ik ben daar vooral mee bezig.  Met mensen die momenteel toenadering zouden zoeken, zou het toch niet zo vlot lopen want we zijn zo hard bezig.  Maar ik sluit geen enkele deur en laat alles op mij afkomen.  We zien op het moment zelf wel of het werkt.  Voor mij gaat het niet meer over cijfers, wel over muziek.  Voor deze gasten ook en dat maakt mij een gelukkig mens. 

En zouden jullie nog samen werken met iemand anders dan Nelson?

Daniel: Wij werken sowieso nog met andere artiesten samen, maar een samenwerking met Nelson, dat gaat heel vlot.  Dat is ongedwongen, er zit geen stress achter, dat is echt relaxed werken.  Die basis willen we behouden.

Jullie gaan achteraf nog een pint pakken samen?

Daniel: (lacht) Of een wijntje en eens gaan eten, ja.  Het moet gezellig blijven, geen verplichtingen.

Zingt jouw zusje nog? (Elsie Moraïs, nvdr)

Nelson: Mijn zusje is vooral bezig met studiowerk.  En ze is de bouw van haar eigen opnamestudio aan het afronden. 

Gaan jullie samen ooit muzikaal iets doen?

Nelson:  Dat durf ik niet zeggen.  Het blijft hetzelfde principe: ik sta voor alles open. 

Heb jij verlof moeten nemen om vandaag naar de opnames van Hit The Road te kunnen komen?

Nelson: Ik werkte bij Telenet maar daar ben ik een jaar geleden mee gestopt.  Nu ben ik ICT Consulent, en ja, ik heb verlof moeten nemen (lacht).

Is het niet moeilijk om muziek op dit niveau te combineren met een dagelijkse job?

Nelson: Het is inderdaad nog moeilijker geworden.  We zijn enerzijds aan het rijden op een succesverhaal en dat is heel tof.  Anderzijds zijn de verantwoordelijkheden die ik in mijn huidige dagjob heb, een exponent van wat ik moest doen bij Telenet.  Maar goed, ik ben nog jong, ik heb energie genoeg.  En anders is er Red Bull (lacht).

Je moet nog slapen ook…

Nelson:  Dat doe ik als ik tijd heb (lacht). 

Daniel, jij bent papa.  Is dat te combineren met de muziek?

Daniel: Ja hoor, mijn studio is de trap op dus ik ben 24 uur per dag thuis.  Ik heb geen enkel probleem om mijn zoontje te zien. 

Jij geen plannen om vader te worden, Nelson?

Nelson:  Nee, voorlopig niet.  Niet dat ik het aan het uitstellen ben, het is gewoon nu nog niet van toepassing.  Dat zal zeker nog komen, hoor, maar ik laat het leven zijn natuurlijke loop gaan.