Voor een net aangekomen, nieuwe, cliënt wilde ik een glas water inschenken … In het linkerhoekje van de gootsteen zat een piepklein muisje … en ik schrok me een hartversnelling … Niet omdat ik bang ben voor muizen … dit kleintje was eigenlijk alleen maar schattig … maar de angstreactie was wel degelijk daar en ebde slechts langzaam weg.

De dappere man ving het muisje in het nog lege glas en zette het buiten … Als hij er niet geweest was had ik vast zelf die actie ondernomen … maar onder het motto: "God maakte niet voor niets mannen" was ik blij met zijn dapperheid. 

Het blijft een oude wijk met oude huizen … helemaal muisvrij zal het wel nooit worden … zeker niet omdat ik die uit mijn huis gewoon laat leven.