Door het zien van cijfers over Haarlem is mijn angst voor besmetting … altijd en overal … minder. Van de week telde  Haarlem 2 doden en 60 mensen in het ziekenhuis. Ik paste een paar weken op een hondje van 2 van hen.  'De dreiging'  was daardoor voor mij snel dichtbij gekomen en heb ik mezelf weken strikt geïsoleerd. Inmiddels ben ik nog steeds voorzichtig maar wel minder bang. Met eentje tegelijk zie ik weer dierbaren. Wij bloeien dan allebei op.

Vanaf maandag werk ik aan mensen die gezond zeggen te zijn.

Mijn niqab blijft ongebruikt aan de kapstok. In mijn werk zie ik een boel minder mensen dan collega's in de zorg, of in de bouwmarkt. Wel is er een ondertoon van op hoop van zegen. Gezond zijn en blijven is nooit vanzelfsprekend. Ik tel mijn zegeningen.

Met nog geen nieuws van de regeringsparaplu en met de bodem van de spaarpot in zicht ben ik erg blij met het nieuws dat ik vanaf maandag weer mag masseren. 

Ik werkte 'normaal' maximaal 2 maal daags en wil de komende maand best naar 3, maar dat is wel de max. Wie het eerst komt die het eerst maalt. Bellen gaat het snelst. Als ik werk staat het antwoordapparaat aan. Probeer het dan een uurtje later of laat een berichtje achter.

Wie wil reserveren voor een andere dan diezelfde dag bevestigt de afspraak door middel van een overmaking op dezelfde dag dat we de afspraak planden, onder vermelding van datum en tijd. Anders vervalt de reservering. Op de dag zelf hebben we even telefonisch contact om te horen of we beiden gezond zijn. 

Anders dan anders: we geven elkaar geen hand bij binnenkomst, geen knuffel bij het weggaan, u krijgt wel een drupje desinfecterende handgel ...   We gaan gelijk aan het werk … en dat gaat zoals het altijd gaat op uw hoofd na … U gaat weg zoals dat altijd ging … zingend, met gestilde huidhonger en het voornemen nog eens terug te komen.

4 handen massage zit er voorlopig niet in. Mijn collega en ik staan anders te dicht bij elkaar.

Mijn dagelijksheid wordt binnenkort anders, normaler, zonder oppashond, met de aanspraak die werk altijd met zich mee brengt én met weer een paar centen om te laten rollen.

Heb een mooi week-end. Houd op afstand vol.

Ik sta niet als eerste in de rij voor een afspraak bij de kapper. Met een diadeem en fris gewassen oogt het best een mooi plaatje als ik in de spiegel kijk. Op de lange termijn een aardige bezuiniging gezien het tarief van mijn kapper.

Ik hoef van mijn leven niet met een cruise … een verlangen tot ik tot een paar weken geleden  koesterde. Tochtje naar het Noorderlicht per schip leek heel aanlokkelijk. 

Nu las ik verhalen over mensen die zich in een drijvende gouden kooi hadden gevoeld en royaal elkaar hadden besmet.

Ook fantasie over reizen naar ver-weggisstan … later met mijn AOW ...wordt minder. Maar fietsend Nederland verkennen is een prima alternatief.

Misschien wel onder invloed van veel reclame fantaseer ik nu over een fiets. Morgenmiddag gaat mijn oppashondje Bella  huiswaarts en zijn de verplichte wandelingen weer voorbij. De zomer mag nog beginnen en mag ik binnenkort met het openbaar vervoer naar het strand? Misschien wel als ik vroeg op pad ga en de trein, net als anders, dan nog leeg is. Mijn buurman, rijwielverkoper en hersteller heeft regelmatig 2e hands Sparta met nieuwe accu én garantie voor een overzichtelijk bedrag. Haalbaar als de regeringsparaplu en mijn praktijk binnenkort open zouden gaan.

Anders blijft het een aardige fantasie … voor volgend jaar … bij leven en welzijn.

Vandaag is half voorbij. Prachtig weer ... en vanavond horen we wanner de contactberoepers aan de slag mogen. Ik ken wel een paar mensen die heel gelukkig worden als ik weer ga werken. Pas op jezelf, blijf handen wassen en afstand houden. 

Gisteren schreef ik niet. Ik kwam een hele dag bij met aspirines en slaap na het trekken van een piepklein stukje achtergebleven wortel. Nog steeds voelt mijn mond gevoeliger dan normaal, maar ik kan weer wat zeggen en zeker wat schrijven.

Op de poli werd gewerkt met een nieuw geïnstalleerd computersysteem en daardoor stonden elkaar ondersteunende dames regelmatig dichterbij elkaar dan een meter. Deurklinken werden geopend met de andere kant van de ellenboog. Patiënten vullen de wereld aan gegevens in op blaadjes op klipborden en pennen die uiteindelijk toch van hand tot hand gaan. Overal staat handalcohol. De kaakchirurg had toch een overzichtsfoto nodig omdat de vasthoudende wortel niet helemaal zichtbaar was op de foto die ik meebracht. De dame kon niet helemaal op 1,5 meter afstand staan om het apparaat te bedienen. Op mijn vraag adviseerde de specialist om wat nog over is van mijn ondergebit alleen in het uiterste geval te offeren voor een kunstgebit. Ik was tussen 10.00 en 10.45 in het ziekenhuis en daarvan 5 minuten onder een operatieschort. Hoewel iedereen zichtbaar druk en haar best deed klantvriendelijk te zijn had ik niet de indruk dat een ziekenhuis het toppunt van veiligheid en efficiëntie is. 

De bus was prettig leeg en de omroepster herhaalt bij elke halte dat de chauffeur iedereen de gelegenheid zal geven op afstand uit te stappen. Ook in de bus raak je ongemerkt een boel oppervlakten aan. Stangen, knopjes, het in-uitcheckapparaat. Daar valt niet tegen te poetsen. 

Ook ik was onder de indruk van de speech van de Koning. Onderdrukking begint met woorden, of juist het gebrek daaraan. Met wegkijken en goedpraten. Met ieder voor zich. Vrijheid is óók een ander niet in de weg zitten, een ander niet wegzetten als anders, soms blijven zitten waar je zit. Niemand van ons hoeft vandaag bang te zijn weggevoerd te worden. Er komen nog steeds gas, licht, vermaak en water uit de muur. Tel je zegeningen, herdenk en vier de vrijheid.