Een aantal klussen zijn inmiddels geklaard. Sterker nog … alle klussen zijn geklaard en met minder moeite dan waar ik tegen op zag.  Deels dankzij een uurtje hulp van mijn poetsengel, die mij belangeloos uit liefde en met liefde kwam helpen. Ieder aan een kant van het huis, op later op 2 meter van elkaar aan de koffie. Als alles weer normaal is trakteer ik haar op een luxe saunadag. Een vooruitzicht waar we nu al voorpret aan beleven.

Tijdens de wandeling vanmorgen zag ik voornamelijk hardlopende, sportende eenlingen. Ik kijk uit naar kleine eendjes, maar die lieten zich nog niet zien. Langs de kant alleen woerden, dus ik vermoed onzichtbaar broedende moeder-eenden. 

Nu een uurtje WNL en daarna Buitenhof. Zo is de helft van een rustige zondag al weer vol.

Blijf voorzichtig, houd afstand en gewassen handen,

Er zijn kleine leugens, grote leugens en statistieken, is een bewering die aan Mark Twain wordt toegeschreven. Sinds het sluiten van verzorgingshuizen in de afgelopen jaren is de drempel om een plaats in een verpleeghuis te krijgen alleen maar hoger geworden. Om daar te mogen komen wonen moet je op je laatste benen lopen. Gemiddeld duurt die wandeling niet langer dan een jaar meldde een SP kamerlid deze week.  Een cijfer dat ik betwijfel. Ik denk dat dat minder is.

In een ideale wereld heeft een bewoners groep een vast team verzorgenden. Stel dat zo'n team bestaat uit 7 verzorgenden in wisselende diensten , aangevuld met een arts, een fysio, een maatschappelijk werker, een dagbesteder, een huiskamerassistent, een huishoudelijke hulp, een nachtdienst. Dan komen er zo maar 14 verschillende mensen, die ook thuis een eigen leven hebben, in een week, in de groepsruimte. Stel 10 bewoners per groep, die ieder 1 bezoeker per week krijgen, die thuis ook een eigen leven heeft. Dan heeft een verpleeghuisbewoner contact met 24 in-uitvliegers, die allemaal een leven buiten hebben, per week én met 9 andere bewoners. Soms meer als er sprake is van gezamenlijke activiteiten.  In de echte wereld is er altijd sprake van invalkrachten, uitzendkrachten en wisseling van personeel en je mag hopen op meer dan 1 bezoeker per week.

Een zelfde soort verhaal kun je ook voor de thuiszorg bedenken. In mijn Zwolse tijd kwam ik in 3 zomermaanden als uitzendkracht thuiszorg op wel 200 verschillende adressen. 

In de echte wereld was lang het verzoek aan personeel om zonder koortsklachten wél te komen zorgen. In de echte wereld waren er te weinig beschermingsmiddelen. In de mediawereld ging veel aandacht uit naar de ziekenhuizen. De verpleeghuiszorg had niet een eigen Dr. Gommers.

Zo bekeken verbaast het mij dat niet alle 2400 verpleeghuizen besmettingen hebben gemeld, maar 'slechts' 900 volgens de statistiek van het RIVM donderdag jl. 

We weten dat van 1 2 komt en van 2 4 en van 4 8.

Zo bekeken verbaast het mij dat er nog onbesmette oude mensen in verpleeghuizen wonen, dat er nog onbesmette zorgmedewerkers zijn.

Op marineschepen, bevolkt door gezondere, jongere mensen is de besmettingsgraad ook 30%. Jonger en gezonder gaan die niet allemaal dood. 

Een collega in de zorg zei mij eens: "We werken met mensen die leven bij de dag, maar gelukkig gaan ze niet elke dag dood".  Maar in deze tijd wel … met te veel tegelijk en eenzamer dan je in een ideale wereld zou willen.

Een paar weken geleden schreef ik al dat het opbouwen van groepsimmuniteit NIET in verpleeghuizen zou moeten beginnen.

In mijn kleine wereld is er inmiddels 1 persoon met haar man in isolatie. Zij werkt als doktersassistente en heeft een vastgestelde besmette directe collega.

Het beste dat we kunnen doen is  beperk je risico, was handen, houd afstand, moed en vol.

Ik zou eigenlijk ... meer moeten stofzuigen. 5 kilo harigheid laat ongemerkt een boel haren vallen op bank en vloerbedekking. Maar Bella zorgt ook direct weer voor nieuwe haren. Het voelt als dweilen met de kraan open. Ik zou eigenlijk ... de keuken onder handen moeten nemen. Ondanks het feit dat ik nauwelijks zelf kook omdat mijn familie zorgt voor warme maaltijden raakt het fornuis na een week of 5 rommeliger dan ik gewend ben. Ik zou ... graag de kapper bellen. Ik zou graag mijn kleinkinderen willen knuffelen in plaats van naar ze zwaaien. Ik zou willen koken voor mijn vriendin, elkaars voeten willen doen. Ik zou willen dat alles weer gewoon is. Daarin sta ik niet alleen, dat is een schrale troost. Vaak werken mijn woorden hier als schop onder mijn eigen kont. Volgende week om deze tijd zijn er vast een aantal klusjes geklaard ... en anders maar niet.

Ben aardig voor jezelf. Slaap, schrijf, huil, zeur, lach, eet chocola ... stay save. Houd afstand, moed en vol.

Dezer dagen kijk ik naar The Blacklist. Seizoenen vol met spannende verhalen die de uren doen verstrijken. Een dag zonder buis zou moeilijk zijn. 

Morgen volg ik weer het nieuws. 

We hebben de Paasdagen weer gehad, al dan niet met eitjes, al dan niet met contemplatie over waar deze dagen óók voor staan.

Ik wens wie hier leest geduld, vertrouwen, naastenliefde en optimisme. Houd vol, houd afstand en houd goede moed.