Vanmiddag keek ik naar de film ... hoeveel mensen komen bloemen kopen voor Moederdag ... Het gaat goed met de economie en weelderige grootse boeketten werden aangekocht. Ik kreeg prachtige roze pioenrozen ... de bloemen die altijd mijn verjaardag aankondigen ... de bloem waarvan mijn vriendin zegt dat ik daarop lijk ... Hoe meer uit de knop ... des te mooier.

De stoeptuin kreeg rijkelijk hemelwater ... niet zo overdadig als het Noorden van het land, waar op sommige plaatsen in een paar uur meer mm regen neerkwam dan anders in de hele maand mei. 

Er begint weer een nieuwe week ... een gewone, normale werkweek ... ook wel weer prettig voor de verandering. 

In de film van gisteren merkt iemand op: "Mensen hier in India ervaren het leven meer als een voorrecht dan als een recht" ... of dat werkelijk zo is weet ik niet ... maar ik merkte dat ook vaker in Afrika dan hier ... Daar viert men dankbaar Oud en Nieuw als er niemand aan kommer, kwel of ongeluk is doodgegaan in het jaar dat wordt afgesloten.

Wij lijden zo vaak aan vanzelfsprekendheid en zeuren, terwijl er zoveel te verwonderen om ons heen is ... als je goed kijkt en het wil zien.

Vandaag probeerden wij mijn zandspeelgoed uit op het Bloemendaalse strand ... en het werkte zo goed als ik had voorzien ... Vrolijk en trots lifte Saar het ene na het andere zandtaartje uit de vormpjes.  Woezel hielp met het opgraven van natter zand.  Ook de emmer werd weer geduldig gevuld met handjes zand ... waarna de handjes weer afgeklopt moesten worden ... Mijn kijk en zoek boek is een hit ... goed voor samen zoeken en zoet zijn in de bus.

Vandaag kijk ik voor de tweede keer naar de film Marigold Hotel ... een fantastische film waarin oudere mensen hun oude dag betaalbaar denken te gaan slijten in een chique Indiaas hotel. Omdat ik het verhaal op verhaaltjes niveau me nog goed herinner 'zie' ik nu andere dingen dan toen ik de eerste keer keek. Voor wie hem nog niet eerder zag ... Hij draait op Netflix en je waant je in India ... alleen de geuren ontbreken.

Vandaag zag ik voor het eerst dit jaar 10 jonge eendjes ... en omdat ik dat verhaal op verhaaltjes niveau inmiddels ook ken ... weet ik dat het er volgende week een stuk minder zullen zijn ... Aan de slootkant liepen een poes én een reiger zich verlekkerend warm. Ik hoop altijd dat eendjes tellen van 1,2,veel.

De boom in het park die begin van de week nog slierten rupsjes aan de takken had hangen ... is inmiddels, net als vorig jaar, spookachtig ingesponnen én in 2 gespleten alsof de bliksem ingeslagen is. Jaarlijks een aantal weken ingesponnen staan is kennelijk toch minder gezond dan vorig jaar verteld werd.

Be happy, be healthy, be helpful ... voor wie wil werk ik het weekend graag.