Met een gezellige logee over de vloer vloog de tijd ... we hadden een boel bij te praten en filosofeerden over het Nut van het Al ;-), we masseerden elkaar, persten sapjes, wandelden over het strand, en we aten asperges, waarvan ik pas bij het uitpakken in de gaten had dat die waren ingevlogen uit notabene Peru ... Ik schaam me voor mijn voetprint van vandaag ... ik had kunnen bedenken dat de asperges van koude grond nog niet in de supermarkt kunnen liggen. Maar lekker waren ze wel .... erg lekker zelfs.
Hoe fijn aangenaam gezelschap ook is ... na 40 uur ben ik weer rijk met mijn alleenzaamheid.
Morgen begint de laatste week van maart ... het nieuwe jaar al bijna weer een kwart voorbij.
Dit weekend wordt het zomertijd ... een uurtje minder slaap om op een fatsoenlijke tijd wakker te worden. Ik was de afgelopen week al rond 05.00 uur klaar wakker wakker .... en omdat mijn gratis krantenmaand weer voorbij is ... met niet direct wat te doen .
Gelukkig liggen er boeken, is er Netflix.... en wil Woezel altijd wel uit. Het maakt mij eigenlijk alleen uit wat de klok zegt als ik een afspraak heb ... op op-Saar-pas-dagen zet ik zelfs voor de zekerheid de wekker. De afspraakloze tijd vul ik ... met altijd wat te doen ... Ik eet als ik trek heb, besteed makkelijk een half uur aan het persen van sapjes, poets een rondje hier of daar ... schrijf een briefje ... en heel soms verveel ik me even ... dan wil Woezel altijd wel mee uit, zeker als het droog is buiten.In Afrika zegt men: "Wij hebben de TIJD ... jullie de klok"...
Be happy, be healthy, be helpful ... Ik voel me rijk met tijd!
Dank aan een ieder die zo aardig was een instemmend geluid te laten horen over mijn nieuwe plaatje. Een échte fotograaf maakt mij altijd mooier, want zó kom ik natuurlijk niet uit bed , maar wie wel?
Achter glas is de zon heerlijk, buiten is de wind wat guur. Maar met werkafspraken die maken dat ik binnen blijf is het heel aangenaam.
Gisteren vroeg iemand of ik ook met mijn massagetafel naar een Haarlem's hotel wil reizen ... Ik verkoop niet graag nee ... maar aan zo'n verzoek wil ik geen gehoor geven ... Ik ben in mijn eigen prettige werkruimte gewoon het meest op mijn gemak en prijs mij dagelijks gelukkig dat ik voor mijn werk het verkeer niet door hoef.
Be happy, be healthy, be helpful ... misschien een terrasje achter glas?
Alles voelt naar lente! Ter verfraaiing van mijn woonkamer werd ik verliefd op een textiele bewerking van een schilderij, en omdat de lijst duurder zou worden dan de afbeelding bedacht ik er een gordijn van te laten maken. Het naai-atelier maakt de ogen en de zoom. Ik heb iets met klaprozen en papavers ... ik vind ze ontroerend mooi! Binnenkort in mijn woonkamer. Ik word al blij van het vooruitzicht.
Gisteren vertelde ik een bezoeker dat Saar inmiddels klap-eens-in-je-handjes speelt ... en direct daarna begon zij in haar handjes te klappen ... Is dat dan toeval of hoort ze ons inhoudelijk praten? Ze is heel opmerkzaam ... daagt haar kleine hondje uit om de soepstengel te veroveren door zijwaarts uit de kinderstoel te leunen ... ze eet met smaak groene asperges uit de hand en met zeer veel smaak een bord vol warme maaltijd. Alleen lammetjespap vindt ze smakeloos ... als je die opleukt met een banaan dan wil het nog wel ... maar een peertje geprakt geeft kennelijk te weinig smaak ... dan veel liever een fles .
Vanmorgen kwam de vraag of ik binnenkort met iemand mee zou willen reizen voor 3 weken naar Afrika. Ik volg mijn eerste impuls: "Nee ... nu is niet een goede tijd ... met een praktijkje in opbouw, mijn dagen met Saar, de stoeptuin in wording, het plezier van hier wonen ...".
Mijn moeder zei altijd: 'een keer NEE zeggen is net zo makkelijk als een keer JA zeggen ... " ... sterker nog ik hoef een boel minder te gaan regelen .
Be happy, be healthy, be helpful ... tel je zegeningen!
Een groot deel van het Indiaase deel van de film Lion speelt zich af in Calcutta ... zoveel mensen en zoveel armoede heb ik niet gezien tijdens mijn vakantie een paar jaar geleden. De uitspraak aan het eind van de film dat per jaar 80.000 kinderen in India 'zoek' raken bracht mij vanmorgen bij de rekenmachine. Het gaat dan om 220 kinderen per dag. Welk percentage is dat op een bevolking van 1,2 miljard?
Als je het cijfer 0,0007 loslaat op 17 miljoen Nederlanders dan zou dat 3 kinderen per dag betekenen. Zoveel raken er in Nederland, denk ik, niet zoek zoek.
Elk kind dat zoek raakt is er 1 teveel, brengt onnoemelijk leed. Het jongetje in de film komt bij liefdevolle ouders in Australie en misschien wel beter terecht dan als hij was gebleven waar hij was. Voor hem en zijn biologische moeder is het geweldig dat ze elkaar terugzien dankzij Google Earth.
Kortom een film die mij tot nadenken stemt ... Ik denk al jaren dat het voor de wereld beter zou zijn als geboortebeperking in 3e wereldlanden gewoner zou zijn; Als mensen niet meer kinderen zouden krijgen dan ze naar school kunnen laten gaan, niet meer dan ze zelf kunnen (op)voeden.
Be happy, be healthy, be helpful ... glimlach en verwonder je!
.
