Het is grauw, miezerig en koud hier in Haarlem. Het soort weer dat je kunt verwachten in februari in Nederland. Dus niets om over te zeuren ... maar toch staan de hond en ik niet te popelen om naar buiten te gaan. Het is meer weer voor met mijn nog niet uitgelezen boek op de bank of in bed .... Na een leuke werkwerk is het goed om zondagsrust te houden ... zo blijft werken leuk ... door het af en toe niet te doen. Vanaf morgen graag weer aan het werk ... voor wie blij wordt van een extra paar handen komt mijn collega-vriendin GRAAG een rondje masseren.
Ondanks haar buisjes heeft Saar af en toe last van haar oren ... in de vorm van een loopoor ipv oorontsteking ... dat dankzij de buisjes. Maar oorpijn veroorzakende beestjes kunnen nog gewoon naar binnen ... ze veroorzaken echter niet meer zich ophopende soep. Vanmorgen wandelden we met ons allen door de vrieskou naar de apotheek voor onheil bestrijdende oordruppeltjes. Op de terugweg liepen we de Intertoys binnen op zoek naar een carnavalsoutfit voor een feestje volgende week op het KDV. Volgens de gewone winkel begin je daar pas als 3 jarige aan. Gelukkig biedt internet uitkomst met een roze nijlpaardpak in de goede maat. Een beetje koud geworden speelden we de ochtend verder in mijn huis met warme thee en krentenbollen. Saar's oor was duidelijk in gevecht getuige de almaar roder wordende oorlel en haar, méér dan anders, geluiden van ongenoegen. Verstandig als altijd besliste mijn dochter dat het tijd was om naar huis en een vroege middagslaap te gaan. Ik mag aan het werk. Vanaf maandag biedt mijn agenda weer ruimte.
Voor iemand die zichzelf een vrolijker 2018 gunde vind ik mezelf de laatste weken wel wat zwaar op de hand in mijn stukjes ... maar ja ... het is nog geen paardenbloemen tussen de tegels tijd. Toch gaat het heeeeeeeeeeeeeeel goed met me ... ik adverteer wat minder .... de week is al tot zaterdag genoeg gevuld om die kosten te kunnen besparen. De NIET gerookte teller ging gisteren boven de 2000 ... en mijn bespaarde gelden besteed ik aan .... ja waaraan eigenlijk ... Tijd en geld ... ze gaan altijd wel op ... kunst is goede, mooie , leerzame, dierbare ervaringen en herinneringen te sparen.
Het aardige van het NIET hebben van een t.v. is dat ik niet hele avonden verzap ... Af en toe denk ik dat ik misschien iets mis en kijk ik naar Uitzending gemist. Gisteren in een klap alle afleveringen van De Luizenmoeder ... herkenbaar, soms tenenkrommende plaatsvervangende schaamte, eigentijds, amusant.
Daarna 4 afleveringen Jinek ... van meest recent naar ouder .. en wat is nieuws dan snel achterhaald. Ik was onder de indruk van Minister Wiebes .... jammer voor de Groningers dat het zo lang heeft moeten duren voor iemand de zorgen wegnam ... weg NAM ... voorlopig nog niet.
Ik blijf me verbazen ... iedereen wéét dat grondstoffen niet onuitputtelijk zijn ... We zullen moeten overschakelen ... Later in mijn leven dan ik als kind leerde ... toen dachten we dat in 2000 het licht wel uit zou zijn.
s een docu op Netflix waar ik twee afleveringen van keek en hem pauzeerde vanwege walging en buikpuin. Deel 1 ging over de softwareoplichting door Volkswagen, de giga hoeveelheden extra uitstoot die de dieselmotoren in omloop brachten, gevangenisstraffen voor topmensen, bedragen schadevergoeding ... en nog steeds verkoopt het bedrijf méér auto's dan een ander merk. Het is maar goed dat de elektrische auto gaat komen.
Deel 2 ging over flitskredieten en hoe 1,3 miljoen Amerikanen die 300 dollar dachten te lenen in afwachting van de volgende loonbetaling uiteindelijk uitkwamen met een schuld van bijna 1000 euro aan servicekosten, rente en aflossing ... De bedenker van het systeem kreeg 16 jaar gevangenisstraf en moet 1,3 miljard terugbetalen ... zijn advocaat kreeg 7 jaar .... niet alle mensen hun geld terug. "Ik ben zakenman" ... was zijn antwoord op de vraag of hij zijn bedrijfsvoering zelf ethisch verantwoord vond. Ik had ook met hem en zijn gezin te doen.
Vormen van hebzucht ... machtzucht ... eerzucht ... Ver weg van eerlijk delen en met elkaar de wereld leefbaar houden.
