Vermits Lut momenteel niet in staat is om wat dan ook te produceren, doe ik het eventjes in haar plaats. Mijn gave vind je zeker niet terug in het schrijven van artikeltjes, ik kan dus alleen maar mijn best doen.
De gevreesde woorden zijn maandag 30 maart gevallen. We hadden een afspraak met de sociaal assistente van het ziekenhuis en met een psycholoog, samen met de kinderen. De psycholoog stelde zich voor als: Ik ben Charel Huppeldepup en ik begeleid terminaal zieke patiënten, ik ben tewerkgesteld op de palliatieve dienst van dit ziekenhuis.
Terminaal en palliatief waren twee woorden die we tot dan nog niet hadden gebruikt, dit wordt nu wel eventjes anders.
Uit het gesprek kwam vooral de gebrekkige communicatie met de prof van oncologie naar voor (op 14 dagen 1x gezien, toen Lut helemaal onder invloed was van de morfine, ik zelfs 0x!!!), zodat we zo snel mogelijk een onderhoud vroegen met de prof.
Woensdagochtend, 1 april tussen haakjes, om 8.30 was het dan zover. Na aandringen kregen we dan eindelijk een termijn die volgens de prof ongeveer zal kloppen: ipv, zoals wij dachten, chemo kuur, enkele maanden thuis (wie weet zelfs jaren, want zo naïef waren we nog), nog een chemo kuur
., was het verdict droogweg 3 maanden.
Ik val een beetje met de deur in huis, maar ik ben nooit een prater/schrijver geweest maar zo kennen jullie ook de stand van zaken wat de gezondheid van Lut betreft.
Pol, vriend (ondertussen zelfs getrouwd en dus man) van Lut
12-04-2009 om 00:00
geschreven door Lutty 
|
