If you can meet with Triumph and Disaster and treat those two impostors just the same Rudyard Kipling - If (1895)
11-08-2008
Hup Holland hup!
Gisteren stond het bezoek van de 'Ollandse familie' op het programma. Tevens was het de kennismaking met de nieuwe vriendin van Pol's broer, Guy. De nieuwe vriendin, Ada, heeft meteen gescoord. Zij was het immers die hun bezoek van 2 dagen op 1 dag had gebracht, omdat ze terecht vermoedde dat het voor mij te zwaar zou zijn. Ze is dan ook ervaren in de verzorgingssector, als verzorgster en eveneens als patiënt. Tegen de middag zijn ze toegekomen, en Guy had wel een heel klein hartje. Zoals de meesten voor wie mijn situatie plots uit de lucht is komen vallen, wist hij niet hoe hij mij moest verwachten en hoe ik er echt aan toe zou zijn, zeg maar: er uit zou zien. Het moet toch zijn meegevallen, want vrij vlug waren wij gemoedelijk aan het bijpraten.
Ik had het mij voorgenomen, en ik probeer het ook daadwerkelijk te doen: bezoek of niet, eerst luisteren naar je eigen lichaam! Niet een pijnstiller uitstellen omdat je zo leuk aan het bijpraten bent. Even terugtrekken en asociaal doen als ik eraan toe ben en mijn kaak zich als een ballon presenteert. Het is voor mij nieuw, maar ik leer elke dag.
Pol had 's avonds nog lekker gekookt: gehaktballen in tomatensaus - één van de lievelingskostjes van Guy - en ik kon zonder teveel praktische problemen gewoon meeëten. Guy en Ada vertrokken rond zevenen, en het is gewoon een leuk, ongedwongen, niet te belastend bezoek geweest. Mercikes Ollanders.
PS: onze kinderen waren er niet, wat ze eerst wel erg vonden omdat ze 'nonkel Guy' dan moesten missen. Maar het is wel rustiger voor ons. Ellen zit een weekje in Bohan als monitrice, en Tim was naar Oostende gespoord om deel te nemen aan het tornooi. Maar over de kids, later meer.
