If you can meet with Triumph and Disaster and treat those two impostors just the same Rudyard Kipling - If (1895)
26-04-2009
laatste hoofdstuk
Vrijdag 24 april was er de uitvaart van Lut onder zeer grote belangstelling. Heel veel mensen van Lut haar werk, van mijn werk, van de tafeltennisclub van Vilvoorde en Mechelen, de Chiro en de volksdans van vroeger, van het KAB (de school waar wij elkaar leerden kennen) en nog vele andere organisaties, waar ik niet zo onmiddellijk kan opkomen, waren aanwezig.
De dienst begon met een speech van een collega van Lut, een speech die de familie zeer heeft ontroerd, gevolgd door een briefje van haar nicht. Nadien waren Tim en Ellen aan de beurt; Ellen las een tekst voor die ze zelf had geschreven en Tim heeft mijn tekst voorgelezen omdat ik dat niet kon, en ik moet zeggen ze hebben het fantastisch gedaan.
De toespraken werden gevolgd door een PP demonstratie (gemaakt door Tim en Ik) met foto's van onze trouw en met enkele van haar lievelingsliedjes.
Na de begroeting zijn we dan nog gaan bijpraten bij een natje en droogje in de tafeltennisclub van Vilvoorde. Het bijzetten van de urne kon spijtig genoeg niet doorgaan omdat het stadspersoneel vrijdagnamiddag vrij had en er dus niemand was om 4 schroefjes vast te zetten. Dit laatste gebeurt dan maar maandagnamiddag.
Nu komt dan het moeilijkste: ik moet nu namen noemen om mensen te bedanken voor al wat ze voor ons gedaan hebben, maar het zijn er zoveel dat ik schrik heb om iemand te vergeten. Daarom, aan iedereen die geholpen heeft, met wat dan ook, hartelijk dank, ik zal dit nooit vergeten. Als ik jullie later een dienst kan bewijzen, wat dan ook, aarzel niet ik sta zo erg in het krijt dat het schandalig zou zijn als ik weigerde.
Voorts wil ik vragen om het mij te vergeven dat ik jullie kaartjes met medeleven niet beantwoord omdat er massaal veel zijn (ik ben nu nog altijd bezig om ze allemaal te lezen). Als je geen prentje hebt kunnen ontvangen (de helft van de mensen heeft niets gekregen omdat er te weinig gedrukt waren, we hadden nooit die massa verwacht) en je had er graag eentje, ik ga aan de begrafenisondernemer vragen om er nog een 300-tal te drukken.
Dan komt nu het moeilijkste. Ik wil deze blog afsluiten, het was dan ook de blog van Lut, en ik wil ze afsluiten met een wens dat iedereen die ooit zelf of via een familielid of vriend in contact komt met kanker de moed en de kracht zal hebben om er tegen te vechten en als het eens niet goed lukt denk dan nog eens aan deze blog , lees hem eventueel opnieuw, zodat je er terug moed kan uit putten. Enkel zo heeft de blog van Lut zin.
