BIJ DE DOOD VAN EEN KIP

Ik weet het, er vallen dagelijks zovele schrijnende overlijdens te betreuren in oorlogen, aanslagen, ongevallen, na ziekte en andere pijnlijke omstandigheden. Die schrijnende taferelen doen pijn en verscheuren ons hart. Maar toch, ook het sterven van een dier kan mij diep beroeren. Zeker wanneer je dat wezentje van dichtbij vanaf de geboorte hebt meegemaakt. Overigens is het zo dat mensen die om dieren geven dat ook (en vooral) doen met mensen. Elk schepsel Gods leeft graag en zoekt onophoudelijk naar een gelukkig leven, zonder pijn. Bovendien is elke mens in de lange loop der duizenden en duizenden ziel-incarnaties ook ooit een dier geweest… Geloof het of niet, het is nu eenmaal zo.

Triestig is het. Nog maar pas op weg van kuiken naar jongvolwassen kip en al brutaal uit het leven weggeplukt. Gisteren nog nam ik een foto van jou, mijmerend zittend in de bloembak met geraniums. Je zat daar vaak, reflecterend over het leven van alledag. Niemand hier in de buurt wist vanwaar jullie precies kwamen. Een bonte wilde kippenbende, ergens ontsnapt of weggejaagd? Samen met je 14 broers en zussen en je moeder ging je op zoek naar al wat eetbaars is. Hier in deze tuin vonden jullie altijd wel wat vogelvoeder dat de koolmeesjes, mussen en vinken vanuit de hoog hangende voedselcontainer naar beneden hadden laten vallen. Maar uiteraard was dat onvoldoende om de hele familie mee te voeden. Er werd rondgezworven in de hele buurt om de maagjes te kunnen vullen. En ja, vaak werd die gevaarlijke steenweg overgestoken om  aan de andere kant graantjes te gaan pikken. Levensgevaarlijk maar een knagend hongerig gevoel kan niet op tegen de angst voor die grote monsters op wielen.

Het onvermijdelijke geschiedde. Na het verongelukken van enkele broers en zusjes werd ook jij bij het oversteken van de straat fataal gegrepen door een auto. Was het een festivalgang(st)er die vol drank en drugs jou niet had opgemerkt? Of iemand die zo een haast had dat even vertragen voor een overlopend wilde kip geen optie was? Of gewoon  iemand die na een lange stressvolle werkdag niet meer zo alert was om jou op te merken? In elk geval schoot jouw ziel meteen weg uit een ineengedrukt kippenlijfje en kwam je in  een astrale sfeer terecht. Daar kun je dan even tot rust komen om allicht weer herboren te worden op aarde in een ander wezen. Jouw karma bracht je een kort maar ongetwijfeld leerrijk leven en je volgende incarnatie zal allicht een nieuwe boeiende levensreis worden. Ooit zul je als mens geboren worden en zonder twijfel een heel voorzichtige chauffeur worden die ook stopt voor dieren…

Yogannes