GEESTIGE STUKJES (2)

EN DE KLOKKEN VERTREKKEN NAAR ROME

De klokken van Passenbelle waren in alle staten. Stel je voor, zij zouden dit jaar niet naar Rome kunnen vliegen om er paaseitjes te gaan halen! Hoe teleurgesteld zouden de kinderen van dit lieflijke dorpje, ergens verscholen diep in de Vlaanders, wel niet zijn? Dit was nog nooit eerder gebeurd. Een verschrikkelijk virus teisterde al een hele tijd de wereldbevolking en daarom waren nu alle grenzen potdicht en mocht er geen verplaatsing gemaakt worden die niet echt nodig was. Op de weg, het openbaar vervoer en ja, ook in de lucht werd elk transport geweerd. Er werden zelfs vliegtuigen uit de lucht geschoten! Neen, een reis naar Rome zat er nu echt niet in. Ook al omdat vele klokken zelf ook aangetast waren en niet zoveel energie meer hadden.

Het kerkje van Passenbelle is een heel merkwaardig gebouw. In verhouding was de toren veel groter gemaakt dan normaal. Er was daardoor een enorme ruimte voor de kerkklokken en die waren dan ook met velen. Meneer Pastoor had een grote passie ontwikkeld voor klokken. Hij had gespaard en gebedeld om zoveel mogelijk klokken in zijn kerkje te krijgen. Het resultaat mocht dan ook gezien en vooral gehoord worden. In de hele omgeving en omstreken konden de prachtige bronzen klanken beluisterd worden. Het leek wel een beiaard wanneer Meneer Pastoor via een ingenieus systeem verschillende klokken tegelijkertijd liet luiden.

Maar nu was het dus heel onrustig in de klokkentoren. De Grote Klok, die helemaal bovenaan hing, trachtte de gemoederen wat te bedaren. “Vrienden, luister. Het virus dat momenteel de hele wereld in de ban houdt, is ontstaan door de algehele ontreddering van de mensheid. Het jachten en jagen en het hebzuchtig streven naar almaar meer materieel en zintuiglijk genot heeft de weerstand van het menselijk lichaam, de geest en vooral ook de ziel grondig aangetast. De mens is het letterlijk en figuurlijk moe te moeten leven in een wereld van stress, geweld, onverdraagzaamheid, verloedering van de leefomgeving enzovoort. Bovendien hebben al die negatieve trillingen nog meer kwaad gesticht: natuurrampen, bosbranden, droogte, overstromingen… Door dit alles heeft dit afschuwelijke virus ook de kans gekregen zich zo veelvuldig te verspreiden en zoveel onheil aan te richten.” Hier pauzeerde de Grote Klok even. Hij wou nog één en ander zeggen over de kwalijke invloed en het schandelijk gedrag van sommige politici, virologen, mainstream media, farmaceutische industrie en dergelijke, maar hij besloot wijselijk om niet meteen alles aan de grote klok te hangen... Uiteindelijk treft immers niemand schuld, dit komt allemaal door de universele wet van oorzaak en gevolg die zich manifesteert. Hij sprak dan verder: “Wij moeten met onze positieve trillingen – samen met de positieve vibraties van goedmenende mediterende mensen - het tij doen keren. We kunnen tegelijkertijd niet anders dan ons neerleggen bij de strenge maar noodzakelijke praktische maatregelen die overal getroffen zijn. Maar voor elk probleem is er een oplossing. Daarom stel ik voor dat we met zijn allen eens heel stil worden en diep mediteren. Dan komt er zeker een ingeving vanuit ons innerlijke Zelf die al onze zorgen van de baan helpt.” De andere klokken stemden unaniem in met dit voorstel van hun wijze gids.

Na een lange bezinning kwamen de klepels los en begon iedereen te luiden. Meneer Pastoor schrok zich een bult want er was helemaal niets voorzien: geen huwelijk, geen uitvaart, geen doop… Hij snelde naar de klokkentoren en trachtte met het technische systeem alles stil te leggen. Maar de klokken waren spontaan beginnen luiden, dat had hij nog nooit meegemaakt. De Grote Klok legde met één beweging van zijn klepel alle andere klokken het zwijgen op. “In ‘s hemelsnaam, niet allemaal door elkaar, dat brengt niets dan chaos teweeg. Klokkenlief, dit lijkt wel een debat van politici! Dat leidt tot niets. Zo komen we nergens. Iedereen mag één voor één een voorstel of idee naar voren brengen.” De kleinste mocht eerst beginnen. Het was een klokje dat Meneer Pastoor nog gekregen had van een gepensioneerde missionaris uit India. De mensen uit het dorpje waar die jarenlang zendeling geweest was, hadden hem die klok uit hun kapel geschonken als dank voor zijn inzet en vooral voor zijn ruimdenkendheid. Want niet alleen de christenen, ook de hindoes, boeddhisten en moslims konden altijd terecht bij de doorbrave en wijze missionaris. Hij zorgde mee voor harmonie en solidariteit bij de lokale bevolking. Dat klokje nu stelde voor om met zijn allen speciale yoga-oefeningen te doen en te mediteren om het eigen immuunsysteem én dat van de mensen te versterken. Zo zouden ze in staat zijn om de nu heel gevaarlijke Romereis toch te kunnen maken. De Grote Klok bromde meteen een instemmend geluid en de anderen trilden zachtjes mee. De volgende klok die aan het woord kwam had het idee om een grote omweg te maken en zo de gevaarlijkste gebieden te vermijden en goed in Rome aan te komen. Alweer algehele instemming. Nog vele goede gedachten werden gedeeld maar één fundamenteel probleem raakte niet meteen opgelost. Hoe konden ze het luchtafweergeschut vermijden dat hen kon neerschieten?

De Grote Klok nam als laatste het woord en sprak: “We zullen ons intens voorbereiden en dan vol vertrouwen en moed de reis aanvatten. Het heeft geen zin angst te hebben, maar we moeten natuurlijk wel voorzichtig zijn.”

En zo brak de dag van het vertrek aan. De avond van Witte Donderdag vlogen alle klokken traditioneel de toren uit en Meneer Pastoor en de parochianen van Passenbelle die de avonddienst bijwoonden, kregen een sprankeltje hoop in deze donkere en bange dagen. Vooral de kinderen waren verwachtingsvol want tegen alle harde feitelijkheden in zouden ze dit jaar misschien toch nog paaseieren mogen rapen. In de gebedswake na de dienst werd vurig gebeden voor alle slachtoffers van het virus en voor hun naasten. De kinderen baden daar bovenop ook stiekem dat de klokken een voorspoedige reis naar Rome zouden hebben en met Pasen de meegebrachte eieren zouden kunnen uitstrooien…

De vlucht was heel lastig. Regelmatig moesten de klokken raketten en kogels ontwijken omdat ze vanop de grond bestookt werden. In plaats van hun immuunsysteem te versterken door gezonder en spiritueler te gaan leven, gaven de mensen er de voorkeur aan buitensporig geweld te gebruiken tegen al wie in hun ogen het virus kon verspreiden. Medisch en beschermend materiaal was er tekort maar aan wapenmateriaal geen gebrek...  Menigmaal moest de Grote Klok de kleinste klokken onder zijn ruime bronzen mantel nemen om hen te beschermen. Ze vlogen ook veel hoger dan gewoonlijk. Door de grote omwegen die ze moesten maken, raakte ze vermoeid. Hun vleugels – die zich enkel rond de paastijd ontwikkelden – lieten het stilaan afweten. De Grote Klok bleef hen moed inspreken en riep tenslotte: “Komaan, nog éénmaal al onze krachten gebruiken en in volle overgave zo hoog mogelijk vliegen”. Daarna lieten ze zich vol vertrouwen naar beneden glijden en zie! daar kwamen ze netjes boven het Sint-Pietersplein in Rome neergedwarreld. Uitgeput maar voldaan.

Het was precies om middernacht, tussen Goede Vrijdag en Stille Zaterdag dat de klokken hun bestemming bereikt hadden. De voorbije dag was er wereldwijd een enorme piek geweest in de dodelijke slachtoffers van de pandemie. Maar nu – op deze paaszaterdag - leek de hele aardbol in een merkwaardige algehele stilte ondergedompeld. Voor het eerst kwamen geen nieuwe gevallen van besmetting meer voor. De klokken vulden zich met paaseitjes en vlogen nu ongehinderd weer naar huis toe. Precies op de ochtend van Paaszondag kwamen ze in Vlaanderen aan en repten zich naar Passenbelle om er hun paaseitjes te droppen. Over de ganse aarde kwam er op deze Verrijzeniszondag een schitterend stralende zon op die al wat leeft een extra lente-boost gaf. Het dorp ontwaakte en onder die heilzaam stralende paaszon raapten joelende kinderen de chocolade eieren in hun mandje bijeen. Omdat overal ter wereld de cijfers van nieuwe besmettingen en overlijdens in één klap drastisch gedaald waren, werden de maatregelen versoepeld. Er was opnieuw vreugde en hoop onder de mensen. Er werd muziek gemaakt, gezongen en gedanst. Tegen Pinksteren zou alle ellende achter de rug zijn. Een nieuw tijdperk brak aan. Een groter bewustzijn groeide en alle vormen van haat en geweld namen af. In plaats van in vernietigingswapens investeerde men in allerhande hulpmateriaal, in waterpompen en blusmateriaal eerder dan in tanks en gevechtsvliegtuigen. Militaire helikopters werden nog uitsluitend gebruikt voor ziekenvervoer en reddingsoperaties. Legers werden omgevormd tot vrijwillige burgerbewegingen die zich ten dienste stelden van de bevolking bij nood en rampspoed. In de begroting van de overheden werden alle militaire uitgaven geschrapt en omgeboekt naar medisch materiaal, geneesmiddelen en schoolmateriaal. Oorlog en terreur behoorden voortaan tot de geschiedenis. Ook voor cultuur en verbindende evenementen werd meer gelegenheid geschapen. Mensen leefden steeds meer in vrede, vreugde en verbondenheid. Er was meer aandacht en genegenheid voor elkaar. Als een goedaardig virus verspreidde de Liefde zich over al wat leefde op aarde.

En de klokken van Passenbelle, zij beierden vrolijk en lustig doorheen alle seizoenen. Tot grote tevredenheid van Meneer Pastoor, de parochianen en alle mensen van goede wil die wilden luisteren. Alleluja!

Yogannes