Weer een redelijk dag, iets minder dan gisteren maar we doen het er voor. Even op de gang gewandeld en vanmorgen heeft hij in de stoel gezeten. Er zijn fotos gemaakt, de uitslag horen we morgen. Vanavond gaat de infuuszak met voeding eraf, hij moet het nu zelf gaan doen. Hopelijk gaat dit lukken. Vanmiddag ineens onverwachts bezoek gehad van 2 lotjes, daar was hij blij mee. Ze hebben een foto gemaakt en er is een korte video boodschap ingesproken, vanavond is immers de reünie van de lotgenoten. In gedachten zijn wij er ook.
Naar omstandigheden was het een goede dag voor Winy. Hij voelt zich beter dan gisteren, is helder, wakker en heeft wat meer energie. Ja, ja hij heeft zelfs weer enkele passen in de gang gelopen. Ook aan de bloedwaardes is te zien dat het de betere kant uit gaat. Morgen wordt er weer een foto van de longen gemaakt, toch even checken hoe het met het vocht is. De ader waar het infuus inzit, is verstopt en ontstoken, dus alles zit nu in de andere arm. Ze zijn een uur bezig geweest met prikken en aansluiten. Mogen we nu eindelijk gaan denken dat het de goede kant uit gaat?
Een lange dag wachten, vanavond kwam het verlossende woord. Er wordt voorlopig geen buisje geplaatst. De longarts wil het Winy niet aan doen, daarnaast kan zon buisje weer allerlei reacties teweeg brengen en dit wil ze liever voorkomen. Door goede controles wil ze kijken of het zo gaat lukken. Voor Winy een opluchting. Helaas is er ook een negatief puntje, in het vocht wat ze maandag hebben afgezogen zit een bacterie. De antibiotica moet weer aan gepast worden. Hopelijk hebben ze dit snel onder controle, want het zou jammer zijn als de koorts weer de kop op steekt. Hij is nu voor de 3e dag koortsvrij, een record. Het blijft eng om dit mee te delen. Verder is het weer een zware dag voor Winy, alles is vermoeiend. Om met de woorden van de longarts te spreken; geduld, geduld, geduld meneer.
Weer een nacht en dag koortsvrij, dat zijn er al twee. De uitslag van de scan is een beetje dubbel. De wond bij de lever lijkt zich te herstellen en wat uit de drain komt ziet er goed uit. Wel zit er weer veel vocht bij de longen en de arts wil toch voor een paar dagen een buisje plaatsen. Hij gaat dit morgen met de longarts kortsluiten. Dit laatste tot grote schrik van Winy. Ze gaan dit onder plaatselijke verdoving doen, maar Winy is bang voor de pijn. Het aanprikken van de long afgelopen maandag was immers ook geen pretje. De arts komt morgen zelf de wond verzorgen zodat hij kan beoordelen hoe het daar mee gaat. In ieder geval geen 4e operatie, verder zeg en denk ik nog niks. Ook de arts kijkt mij aan en vermeld nadrukkelijk dat Winy nog lang niet genezen is. Dat is ons wel duidelijk, er is nog een lange weg te gaan.
Winy heeft een koortsvrije nacht en dag gehad, fijn maar we durven nergens op te hopen. Hij is wel heel moe en verontschuldigt zich tegenover mij omdat hij af en toe zijn ogen dicht doet, ondertussen lees ik even een boekje. Er is vandaag ook even visite geweest, erg leuk. Arts is tevreden, morgen weer een scan. Ik ben benieuwd, het blijft toch spannend.
De operatie is even uitgesteld, klein beetje opluchting. Er zit wat minder gal in de drain en de arts wil het nog een dagje aankijken. Woensdag weer fotos en scan laten maken en dan opnieuw beoordelen. Hij geeft wel aan dat Winy nog lang niet genezen is. De longarts komt ook langs en doet haar zegje. Ze twijfelt of ze een drain bij de long moet plaatsen. Ze besluit het nog niet te doen, ze is bang dat Winy zijn lichaam niet goed reageert op een vreemd voorwerp. Ze hebben wel de long aangeprikt om het vocht weg te halen. Erg, erg pijnlijk, hij ging bijna van zijn houtje. En dan hebben ze het al verdoofd wat ze normaal gezien niet doen. De wond verzorgen is ook een crime het wordt steeds pijnlijker lijkt wel, toch ziet het er goed uit zeggen ze. Verder heeft Winy niet zijn dag, ik ben er 6 uur geweest waarvan hij er ongeveer 5 van geslapen heeft. Normaal ga ik tussendoor naar huis, maar ik wilde er perse bij zijn als de arts zou komen. En net vandaag is hij er pas om 19.00. Het was een hele zit, niks doen en toch moe worden.
Winy belde mij om 9.30 op, ik schrok en wist gelijk dat er iets was. Hij vroeg met een bevende stem of ik wilde komen, mijn hart stond stil. Het was niet zo erg zei hij nog, hij wilde even praten maar ik weet wel beter. Toch weer die verdomde koorts, s avonds en in de nacht 39 graden. Arts is geweest, is helemaal niet tevreden. Longfotos zijn niet goed, er zit weer vocht. Uit de drain komt geen bloed zoals het moet, maar gal. Morgen worden er opnieuw fotos gemaakt en dan beslist de arts, in overleg met 2 collegas, of er weer geopereerd moet worden. We zitten er verslagen bij en weten even niks te zeggen tegen elkaar. Vanavond is zijn zus en zwager op visite geweest, fijn even afleiding. Tegen de tijd dat ik naar huis ga loopt de koorts al weer op en ligt Winy diep onder de dekens van de kou terwijl het zweet op zijn voorhoofd staat. En nu maar duimen voor een klein beetje geluk, aub geen 4e operatie.
Winy heeft vannacht hoge koorts gehad, kreeg niks extra want ze zijn bang voor een overdosis. Vanmorgen met veel pijn en moeite 2 beschuiten op, hij vond dat dit moest. Een goed teken! Vanmiddag rustig gebabbeld, verteld dat ik heb gelopen en dat iedereen fanatiek de blog leest. Zoals elke dag vertel ik nu ook weer wie er op staat, van wie ik mail krijg en wie er belt. Natuurlijk heb ik alle groeten en knuffels over gebracht. Vanmiddag heb ik de wond gezien, ik verschoot ervan. Morgen gaan ze bloed prikken, hij moet mogelijk wat bij hebben. Om 19.30 begint de koorts weer de kop op te steken, alles wordt ineens minder. Al met al was het een goede dag, dat was lang geleden en stemt hoopvol.
Kom ik vanmorgen in het ziekenhuis, is hij weg! Blijkt dat er een operatie is uitgevallen en hebben ze Winy al om 8.15 gehaald. Toch fijn, hoeft hij niet zo lang te wachten. Halverwege de middag is hij terug op zijn kamer, gauw weer richting ziekenhuis gereden. Hij is redelijk aanspreekbaar en blij dat het weer achter de rug is. De rechterkant doet vreselijk pijn, hij heeft deze keer geen morfinepomp. De arts heeft daar bewust voor gekozen, Winy heeft daar de vorige keer niet zo goed op gereageerd. Dan maar pijnstillers via het infuus en hij mag bellen als de pijn te erg wordt dan krijgt hij een injectie. De arts komt langs, hij is zeer tevreden. Deze uitspraak is een beetje dubbel voor ons, want we hebben dit al eerder gehoord met alle gevolgen van dien. Aan de andere kant moeten we er gewoon in geloven. Er is erg veel vocht weggehaald, gelukkig heeft hij geen drain bij de longen. De opeenhoping van oud bloed is weg, dit was aan het etteren. Alles is daar nu schoon. Vanuit de buik loopt er wel een drain. Ook heeft de arts de wond open gelaten, mocht er vuil zitten kan het tenminste weg. Verder verzekerd hij ons dat er geen sporen van kanker te zien zijn, mooi. Vanavond was Winy vermoeid, ben op tijd naar huis gegaan en gezegd dat we vanaf nu gaan aftellen.
Hoeveel kan een mens hebben? Het is goed dat we dat niet weten, er is geen keus we moeten verder. Al gaf Winy vanmiddag aan dat hij best wil vechten maar dat het zo wel moeilijk wordt. Het was vandaag een zeer vermoeiende dag voor Winy, eerst fotos laten maken en daarna nog een scan. Vervolgens zijn ze nog met een buisje in de long gegaan en hebben daar een aantal fluimen weggezogen, wat geen pretje was. Moe en uitgeput lag hij vanmiddag in bed, te wachten op de uitslag die we vanavond pas om 19.00 uur kregen. Hij is bang. De longen zijn schoon, we hoeven ons nergens zorgen over te maken. Er zit nog wel vocht achter de longen. Uit de scan blijk dat er een opeenhoping van oud bloed zit bij de wond van de lever en dit kan niet weg. Waarschijnlijk heeft de drain na de operatie niet goed zijn werk gedaan. Helaas, het gevolg is weer opereren!!!! Morgen op het einde van de ochtend is hij aan de beurt. Ze gaan twee dingen doen, de bloedophoping weg halen en het vocht achter de longen verwijderen. Het wordt dus de zoveelste lange en spannende dag. Ik ga nog even stiekem naar het ziekenhuis morgen vroeg, buiten de bezoekuren om. Hij kan wel een beetje steun gebruiken.
Het is afwachten vandaag, de longarts en chirurg zijn allebei geweest. Winy heeft weer andere antibiotica gekregen, nog zwaarder. Ze hopen zo de dalen en pieken van de koorts onder controle te krijgen. Hij heeft een longontsteking, vocht achter de longen en een stukje aan de onderkant van de long is ingeklapt. Dit allemaal aan de rechter kant, de kant waar hij geopereerd is. Er is vandaag verder geen actie. Morgen moet hij nuchter blijven, mogelijk niet nodig maar ze doen het voor de zekerheid. Er worden eerst longfotos genomen en deze worden grondig bekeken. Aan de hand daarvan bepaald de arts of zij de long van binnen gaat bekijken, vandaar het nuchter zijn.
Het gaat Winy niet goed af vandaag, vanaf vanmorgen weer hoge koorts en die blijft de hele dag. Hij is kwaad en wilt vanmiddag niet eten. Niks is goed en hij is erg opstandig. Ik ben langer gebleven om te horen wat de arts te zeggen heeft, daar worden we niet vrolijk van. De longfoto van gisteren geeft aan dat er diverse ontstekingen zitten, er is al overleg met de longarts geweest. Voorstel is om de medicatie aan te passen en hem te intuberen. Winy krijgt nu helemaal de schrik te pakken. Om 19.30 komt de longarts, ze zorgt er direct voor dat hij andere antibiotica krijgt. Ze wilt nog één dag wachten met intuberen in de hoop dat de antibiotica zijn werk snel doet. Toch even een opluchting voor Winy. Er moeten ook nog 6 flesjes bloed afgenomen worden, een groot probleem. Inmiddels is alles al kapot geprikt, Hannelore komt prikken, beetje bloed maar niet genoeg. Ze haalt Hanne erbij voor een tweede poging, dit mislukt totaal. Spoed wordt gebeld, deze moet ook twee maal prikken maar het lukt uiteindelijk. Mensen, het houd niet op. Verdomme, het is weer een vette tegenvaller ( dit is heel zachtjes uit gedrukt ). Ach, vanmiddag een potje gehuild bij de overbuurvrouw en dan gewoon weer verder. Eens komt het goed.
De dienstdoende arts kwam gisteravond aan Winy vragen of hij een slaaptabletje wilde, dit gedaan. Gevolg een paar uur achter elkaar heerlijk geslapen, dat doet deugt. Er zit weer een stijgende lijn in, de praatjes komen ook een beetje terug. Helaas, de eetlust nog steeds niet, de arts geeft aan dat het eten ook goed moet gaan wil hij naar huis mogen. De uitslag is er; het gaat om één bacterie en die zit bij de wond, deze is wel in het bloed terecht gekomen waardoor hij zo ziek is geworden. Hij heeft de juiste antibiotica, dat scheelt al. Er is weer gelijk opnieuw bloed afgenomen voor onderzoek, hopelijk zit er voldoende verbetering in. Dat moet haast wel, de koorts is nu gestaag aan het zakken maar nog wel te hoog. Ook heeft Winy vandaag wederom zijn eerste passen op de gang gezet, al is het minder ver dan voordat hij zo ziek werd. Dat kan ook niet anders, alles kost energie. Zelfs de simpelste dingen.
Winy nam vanmorgen de telefoon niet op, oeps zou er iets zijn? Een half uur later nog maar eens geprobeerd en ja hoor, ik hoor zijn vermoeide stem. Alles blijkt oké te zijn, hij kon alleen niet opnemen omdat de arts de wond aan het schoonspoelen was. De wond ziet er redelijk uit, men is tevreden. De koorts zakt iets. S middags heeft hij het moeilijk, kan niet wakker blijven. Winy heeft afgelopen nacht bijna niet geslapen, hij is bang dat de infectie van de wond naar binnen slaat. Hij krijgt een kalmeringstabletje. Ik heb vanmiddag de wond gezien, dit is echt geen pretje. Eten wil vandaag niet lukken, drinken wel. Gelukkig is het morgen maandag, horen we dan eindelijk wat er aan de hand is?
Het was wisselend met Winy vandaag. Na de domper van gisteren ziet hij ook wel in dat hij beter af is in het ziekenhuis. En dat blijkt ook wel, vanmiddag had hij weer hoge koorts. Na overleg met de arts is er besloten om het even aan te kijken. Hij krijgt al het mogelijke dus kunnen ze op dit moment niet veel extra doen behalve hem in de gaten houden. Het is wachten op de bloedkweek. Het is duidelijk dat er een bacterie zit, alleen is de vraag waar. Bij de wond of zit het in het bloed. De uitslag zal er waarschijnlijk pas maandag zijn. De arts geeft aan dat hij tot dinsdag of woensdag moet blijven, ik zie het wel. Reken nergens meer op, het heeft ons al een keer de das om gedaan. Vanavond zat hij weer wat beter in zijn vel, er waren weer praatjes. Commandos geven gaat hem vandaag ook goed af!
Vanmorgen op tijd opgestaan om alles voor te bereiden voor de thuiskomst van Winy, bed opgedekt, boodschappen gedaan, huis aan kant en de buurvrouw kwam nog een bloemstukje brengen. We zijn er klaar voor. Winy belde op met de vraag of ik zijn jas mee wilde nemen, heel goed want daar had ik niet aan gedacht. Een kwartier later belde hij weer, ik hoorde tranen. Hij had hoge koorts en de arts was er direct bijgeroepen, alle infusen werden weer geïnstalleerd, urine opgevangen en bloed op kweek gezet. Hij mag zo niet naar huis. Ik heb alles uit mijn handen laten vallen en ben direct naar het ziekenhuis gereden. Geprobeerd om hem toch weer moed in te praten. Ze kwamen hem ophalen om fotos te maken. Longen en lever zien er goed uit, dus dat is het niet. Nog even met de arts gesproken die nog niks nieuws kon melden en toen maar naar huis gereden. Zo kon Winy weer wat rusten. De kinderen geïnformeerd en het bezoek voor het weekend afgezegd. Om 19.00 weer even terug, hij was nog zieker dan vanmiddag. Hij had inmiddels gebraakt en zijn wond is toen open gesprongen. De arts is een uur bezig geweest om de wond schoon te maken, deze ziet er niet goed uit. De wond blijft nu open zodat er vuil uit kan. Mogelijk is dit de oorzaak, maar zekerheid is er nog niet. Hij transpireert vreselijk maar heeft het tegelijk koud ondanks een laken en 2 dekens. Winy valt telkens weg, het heeft geen meerwaarde dat wij er zijn, hij moet slapen.
De vooruitzichten zijn goed, hoewel Winy het spannend houdt. Hij kreeg vanmiddag toch weer koorts, even schrikken dus. Mag hij dan wel naar huis? Gelukkig vindt de arts het verantwoord. De koorts kan nog een week of twee aanhouden. Dit heeft met de wond van de lever te maken. Als het niet te hoog wordt kan het geen kwaad. Hij krijgt het advies om thuis rustig aan te doen, op tijd te rusten en te slapen. Hij mag wel wat wandelen. Trappen lopen mag, maar niet teveel. Ik heb vanavond met onze zoon een bed naar beneden gehaald, zijn bedje is dus letterlijk gespreid. Morgen wordt de wond bekeken en krijgen we de laatste instructies. Gelukkig heeft Winy wel van gisteren geleerd, hij heeft het vandaag wat rustiger aan gedaan. Vanavond al wat spulletjes mee naar huis genomen, des te minder heb ik morgen te sjouwen. Toch spannend dat Winy naar huis komt, we zijn blij. Het begint steeds beter door te dringen wat er allemaal heeft afgespeeld de laatste weken en wat voor een geluk Winy heeft gehad. Nog een nachtje slapen en dan is het zover.
De fanatieke Winy werd vanmorgen gelijk gestraft. Na zichzelf gewassen te hebben, gewandeld, gepuzzeld, ademhalingsoefeningen, fotos maken en gegeten ging meneer vanmiddag pas zijn bed in. Met koorts, pijn en vermoeit! Het verdween weer snel. Hij beseft gelukkig ook dat hij niet goed bezig is. Longfoto is goed en vanavond is de zuurstof eraf gegaan. Als zijn voedingzak leeg is, krijgt hij geen nieuwe, gewoon eten wat het dieet schaft. Vanavond weer samen gewandeld, een nieuw record. Terwijl ik naar huis was, is de arts langs geweest, Winy verteld mij dat hij vrijdag middag naar huis mag. Yes! Mits er geen gekke dingen gebeuren, Winy heeft immers al eerder met ontslagpapieren in bed gezeten. Zelf zegt hij eerst zien, dan geloven . Maar ik weet zeker dat ik hem mee neem vrijdag. Ik heb wel aangekondigd dat ik streng zal zijn. Alles met mate en op tijd rusten, hij kijkt mij aan met een blik die Wat een heerlijk vooruitzicht, geen ziekenhuis meer.
Winy is vandaag helder en de praatjes komen weer langzaam terug. Hij gaat met sprongen vooruit en de arts is tevreden. Hij heeft vanavond drie kwart boterham met rookvlees op. Echt smaken doet het nog niet. Vanaf morgen mag hij alles gaan eten, wel volgens dieet natuurlijk. Zijn benauwdheid gaat iets beter, morgen maken ze nog even een longfoto. Vanmorgen de gang weer op en neer gewandeld en vanavond zelfs 2x. Toch fijn als je daarna weer je bed in mag. Vanmiddag bezoek gehad van iemand van de lotgenoten, erg leuk. Wat ook leuk is, is dat zijn kamer inmiddels vol hangt met kaarten, dit doet deugt. Merci.
Gelukkig, het genezingsproces is nu goed op gang, op naar de finish. De katether is verwijderd en ook de morfinepomp is weg. Dit scheelt een pak, hij is nog wel wat suf en kan de gesprekken ook nog niet allemaal volgen. Het wakker blijven gaat een stuk beter. De koorts bleef vandaag ook weg, houden zo. Hij heeft zelfs al een half beschuitje gegeten en een paar slokjes koffie geproefd. De benauwdheid blijft nog wat en dus ook de zuurstof en de verneveling. Winy heeft vanmorgen zijn eerste passen gezet, een klein stukje lopen in de gang, erg uitputtend. Maar zo fanatiek als Winy is, hebben we vanavond samen de hele gang door gewandeld. Vanavond een eenvoudig sudoku boekje meegenomen. Daar ging hij mee aan de slag, oei toch wel moeilijk als je nog morfine in je lijf hebt.
