Gisteren voor het eerst met Alméra weer eens boodschappen gedaan. Zijn bij de AH in Zundert geweest. Ook dat was weer genieten.
Het is moeilijk aan de meeste van jullie om dit uit te leggen, maar nadat je zo diep bent gegaan zijn heel veel kleine, voor de meeste van jullie normale dingen, een genot om ze weer te kunnen doen. - Voor het eerst weer zelfstandig kunnen lopen. - Voor het eerst weer buiten kunnen wandelen al is het met ondersteuning van Alméra - Voor het eerst met Alméra zonder ondersteuning kunnen wandelen. - Voor het eerst zonder Alméra, dus helemaal alleen kunnen wandelen. - Voor het eerst weer smaak van het eten krijgen. - Voor het eerst weer kunnen douche. Zo maar wat onbenullige dingen waarvan ik elke keer weer geniet dat ik het weer kan. Vijf weken geleden was dit voor mij allemaal ondenkbaar, op dat moment had ik eigenlijk alle hoop al bijna opgegeven. Maar de steun van mijn gezin ( vooral van mijn schat, Alméra) en vele, vele vrienden hebben mij gebracht tot waar ik nu sta. En jullie mogen best weten dat ik een beetje trots om mijzelf dat ik deze overwinningen elke keer weer behaal. Elke keer weer kleine wedstrijdjes, maar oh zo fijn als je de finish behaald hebt.
Zoals ik de vorige keer vertelde was het gisteren weer weegdag. Vorige zondag woog ik nog maar 55,8 kg wat 14 kg was onder het gewicht voor dat ik ziek werd. Gisteren weer op de weegschaal gestaan, en weer was ik trots op mijzelf. Ik was 2,3 kg aangekomen en weeg nu 58,1 kg.
Ook vandaag weer een overwinning behaald, heb dit keer meer dan 2 km gewandeld, en wat belangrijk is ik was niet echt vermoeid.
Soms denk ik wel eens, klopt dit allemaal wel? De doctoren gaven op een gegeven moment amper 1,00 voor mijn leven. Zelf heb ik ook een moment gehad dat ik alles wilden opgeven en sterven. En nu doe ik toch maar al deze dingen. Natuurlijk moet ik overal mee blijven oplettend dat ik niet te overmoedig wordt, en tijdig mijn rust pak. Maar geloof me ik let hier ook goed op. Heb wel eens het gevoel dat ik nog meer kan, maar rem dit dan zelf af.
Want dat is wat ik vergeten was maar weer heb geleerd, "Genieten van elk moment van de dag en je mag je eigen best af en toe een schouderklopje geven"
Met trots vertel ik jullie daarom: tot woensdag
25-10-2010 om 18:36
geschreven door Winy Knippen 
|