Wat later als normaal, maar zit hier met mijn laptop in bed toch nog even wat voor de blog te schrijven.
Ben maandag weer naar de huisarts geweest omdat de jeuk wederom was teruggekeerd. Heb hier weer medicijnen voor gekregen. Ook verteld dat ik mentaal in een flinke dip zit. Na best een lang gesprek hebben we besloten om toch maar tijdelijk een lichte antidepressiva te aan gebruiken. Ik ben hier zelf normaal geen voorstander van, maar de huisarts heeft uitgelegd dat als het mentaal niet goed zit dit ook weer gevolgen kan hebben voor mijn fysieke gesteldheid en dat wil ik natuurlijk niet.
Ben maandag ook naar het Inloophuis Toon Hermans geweest, heb daar bijna 3 uur met 2 medewerkers zitten praten, er kwamen veel emoties los, maar voelde mij er achteraf goed bij. Dit gesprek heeft toch drie dagen een gunstig effect voor mijn mentale gesteldheid gehad. Dat betekend dus dat ik er nog wel enkele keren heen zal moeten gaan, maar dat geeft niet als het mij maar helpt.
Donderdag dan mijn eerste fysiofit uurtje gehad, en ik moet zeggen dat viel echt niet mee. Weet nu weer wat beginnen sporters meemaken, twee dagen lang hebben al mijn spieren zeer gedaan. Maar nu blijkt ook hoe goed het voor mij is dat dit onder begeleiding gebeurt. Bij het crosstrainer dacht ik dat ik wel sneller kon maar mijn hartslag straft dit gelijk af. Zo gauw mijn hartslag boven een, door de fysiotherapeut ingestelde, aantal slagen komt gaat de machine vertragen. Dit gebeurde ook bij de loopband. Ik liep met een snelheid van 6 km per uur, en na ongeveer 6 minuten werd mijn hartslag te hoog en remde de loopband af naar 4 km per uur. Als ik zelf een trainingsschema uit de kast had getrokken was ik veel harder gaan lopen, want als je 13 km per uur gewent bent te lopen is dit een slakkengangetje, en had ik veel meer afgebroken als opgebouwd. Dus ik kan wel eens eigenwijs zijn, maar geef toch toe dat ik blij ben dat ik de juiste keuze heb gemaakt. De keuze van tijd overal voor te nemen.
Zaterdagochtend ben ik samen met Alméra naar de chocoborrel van de Tilburg Road Runners geweest. Ik moet zeggen dat was erg emotioneel, want wie had drie maanden geleden verwacht dat ik daar nog naar toe zou kunnen. Ook het weerzien met zoveel hardloop vrienden deed wel iets met mij en ook met Alméra.
Had dit weekend ook nog even langs willen gaan bij de kerstmarkten waar de Lotgenoten Vlaanderen met een kraampje aanwezig waren, maar het weer liet dit helaas niet toe. Hoop wel dat het einde van de week iets beter wordt, want wil toch wel naar de kerstviering op mijn werk gaan.
Geniet nog lekker van de sneeuw, ik ga nu slapen. Tot zondag.
19-12-2010 om 23:48
geschreven door Winy Knippen 
|