Winy nam vanmorgen de telefoon niet op, oeps zou er iets zijn? Een half uur later nog maar eens geprobeerd en ja hoor, ik hoor zijn vermoeide stem. Alles blijkt oké te zijn, hij kon alleen niet opnemen omdat de arts de wond aan het schoonspoelen was. De wond ziet er redelijk uit, men is tevreden. De koorts zakt iets. S middags heeft hij het moeilijk, kan niet wakker blijven. Winy heeft afgelopen nacht bijna niet geslapen, hij is bang dat de infectie van de wond naar binnen slaat. Hij krijgt een kalmeringstabletje. Ik heb vanmiddag de wond gezien, dit is echt geen pretje. Eten wil vandaag niet lukken, drinken wel. Gelukkig is het morgen maandag, horen we dan eindelijk wat er aan de hand is?
Het was wisselend met Winy vandaag. Na de domper van gisteren ziet hij ook wel in dat hij beter af is in het ziekenhuis. En dat blijkt ook wel, vanmiddag had hij weer hoge koorts. Na overleg met de arts is er besloten om het even aan te kijken. Hij krijgt al het mogelijke dus kunnen ze op dit moment niet veel extra doen behalve hem in de gaten houden. Het is wachten op de bloedkweek. Het is duidelijk dat er een bacterie zit, alleen is de vraag waar. Bij de wond of zit het in het bloed. De uitslag zal er waarschijnlijk pas maandag zijn. De arts geeft aan dat hij tot dinsdag of woensdag moet blijven, ik zie het wel. Reken nergens meer op, het heeft ons al een keer de das om gedaan. Vanavond zat hij weer wat beter in zijn vel, er waren weer praatjes. Commandos geven gaat hem vandaag ook goed af!
Vanmorgen op tijd opgestaan om alles voor te bereiden voor de thuiskomst van Winy, bed opgedekt, boodschappen gedaan, huis aan kant en de buurvrouw kwam nog een bloemstukje brengen. We zijn er klaar voor. Winy belde op met de vraag of ik zijn jas mee wilde nemen, heel goed want daar had ik niet aan gedacht. Een kwartier later belde hij weer, ik hoorde tranen. Hij had hoge koorts en de arts was er direct bijgeroepen, alle infusen werden weer geïnstalleerd, urine opgevangen en bloed op kweek gezet. Hij mag zo niet naar huis. Ik heb alles uit mijn handen laten vallen en ben direct naar het ziekenhuis gereden. Geprobeerd om hem toch weer moed in te praten. Ze kwamen hem ophalen om fotos te maken. Longen en lever zien er goed uit, dus dat is het niet. Nog even met de arts gesproken die nog niks nieuws kon melden en toen maar naar huis gereden. Zo kon Winy weer wat rusten. De kinderen geïnformeerd en het bezoek voor het weekend afgezegd. Om 19.00 weer even terug, hij was nog zieker dan vanmiddag. Hij had inmiddels gebraakt en zijn wond is toen open gesprongen. De arts is een uur bezig geweest om de wond schoon te maken, deze ziet er niet goed uit. De wond blijft nu open zodat er vuil uit kan. Mogelijk is dit de oorzaak, maar zekerheid is er nog niet. Hij transpireert vreselijk maar heeft het tegelijk koud ondanks een laken en 2 dekens. Winy valt telkens weg, het heeft geen meerwaarde dat wij er zijn, hij moet slapen.
De vooruitzichten zijn goed, hoewel Winy het spannend houdt. Hij kreeg vanmiddag toch weer koorts, even schrikken dus. Mag hij dan wel naar huis? Gelukkig vindt de arts het verantwoord. De koorts kan nog een week of twee aanhouden. Dit heeft met de wond van de lever te maken. Als het niet te hoog wordt kan het geen kwaad. Hij krijgt het advies om thuis rustig aan te doen, op tijd te rusten en te slapen. Hij mag wel wat wandelen. Trappen lopen mag, maar niet teveel. Ik heb vanavond met onze zoon een bed naar beneden gehaald, zijn bedje is dus letterlijk gespreid. Morgen wordt de wond bekeken en krijgen we de laatste instructies. Gelukkig heeft Winy wel van gisteren geleerd, hij heeft het vandaag wat rustiger aan gedaan. Vanavond al wat spulletjes mee naar huis genomen, des te minder heb ik morgen te sjouwen. Toch spannend dat Winy naar huis komt, we zijn blij. Het begint steeds beter door te dringen wat er allemaal heeft afgespeeld de laatste weken en wat voor een geluk Winy heeft gehad. Nog een nachtje slapen en dan is het zover.
De fanatieke Winy werd vanmorgen gelijk gestraft. Na zichzelf gewassen te hebben, gewandeld, gepuzzeld, ademhalingsoefeningen, fotos maken en gegeten ging meneer vanmiddag pas zijn bed in. Met koorts, pijn en vermoeit! Het verdween weer snel. Hij beseft gelukkig ook dat hij niet goed bezig is. Longfoto is goed en vanavond is de zuurstof eraf gegaan. Als zijn voedingzak leeg is, krijgt hij geen nieuwe, gewoon eten wat het dieet schaft. Vanavond weer samen gewandeld, een nieuw record. Terwijl ik naar huis was, is de arts langs geweest, Winy verteld mij dat hij vrijdag middag naar huis mag. Yes! Mits er geen gekke dingen gebeuren, Winy heeft immers al eerder met ontslagpapieren in bed gezeten. Zelf zegt hij eerst zien, dan geloven . Maar ik weet zeker dat ik hem mee neem vrijdag. Ik heb wel aangekondigd dat ik streng zal zijn. Alles met mate en op tijd rusten, hij kijkt mij aan met een blik die Wat een heerlijk vooruitzicht, geen ziekenhuis meer.
Winy is vandaag helder en de praatjes komen weer langzaam terug. Hij gaat met sprongen vooruit en de arts is tevreden. Hij heeft vanavond drie kwart boterham met rookvlees op. Echt smaken doet het nog niet. Vanaf morgen mag hij alles gaan eten, wel volgens dieet natuurlijk. Zijn benauwdheid gaat iets beter, morgen maken ze nog even een longfoto. Vanmorgen de gang weer op en neer gewandeld en vanavond zelfs 2x. Toch fijn als je daarna weer je bed in mag. Vanmiddag bezoek gehad van iemand van de lotgenoten, erg leuk. Wat ook leuk is, is dat zijn kamer inmiddels vol hangt met kaarten, dit doet deugt. Merci.
Gelukkig, het genezingsproces is nu goed op gang, op naar de finish. De katether is verwijderd en ook de morfinepomp is weg. Dit scheelt een pak, hij is nog wel wat suf en kan de gesprekken ook nog niet allemaal volgen. Het wakker blijven gaat een stuk beter. De koorts bleef vandaag ook weg, houden zo. Hij heeft zelfs al een half beschuitje gegeten en een paar slokjes koffie geproefd. De benauwdheid blijft nog wat en dus ook de zuurstof en de verneveling. Winy heeft vanmorgen zijn eerste passen gezet, een klein stukje lopen in de gang, erg uitputtend. Maar zo fanatiek als Winy is, hebben we vanavond samen de hele gang door gewandeld. Vanavond een eenvoudig sudoku boekje meegenomen. Daar ging hij mee aan de slag, oei toch wel moeilijk als je nog morfine in je lijf hebt.
