Met pijn in het hart zal dit mijn laatste triathlon seizoen worden. De combinatie met het restaurant ( mijn restaurant ) en de trainingen voor de 3 disciplines is er wat te véél aan. Langdurige en regelmatige trainingen zijn op dit moment onmogelijk geworden.
Vandaag heb ik voor mijzelf beslist om dit seizoen nog af te werken ( Brasschaat, Antwerpen en de 1/1 Limburg ) en me dan toe te leggen op mijn favorite uitdaging en dat is het lopen.
Lopen voor goede doelen zoals de 100 km in december voor stubru en uitdagingen zoals de ultratrail op de Mont Blanc ( 140 km ) spreken me aan. Voor mij is het makkelijk om mijn loopsloefen aan te trekken en tussen 2 schiften te trainen. De mislukte Mont Ventoux stunt van 17 mei wil ik ook nog dit jaar herdoen.
Ik blijf weliswaar zwemmen en fietsen maar het " moet " even niet meer en misschien na een jaartje pauze kom ik terug.
Zondag 17 mei - le Mont Ventoux - le mont géant de la Provençe. Na een stevig ontbijt ben ik om 8u30 met de wagen vertrokken richting Sault voor één van mijn eerste drie geplande klimmen op de Ventoux. Deze is al lopend.
Om 9u03 was ik er klaar voor, daar ging ik dan richting top- bergop 26 km.
Zoals ik tijdens deze stageweek al voelde is er iets in mijn lichaam wat niet juist zit. Mijn benen voelen zwaar en de vermoeidheid over mijn volledige lichaam is niet weggegaan. Maar ik wil dit niet aanvaarden en tracht op een rustig tempo en op hartslag ( 145 / 150 ) mijn weg verder te zetten. Af en toe krijg ik toch kippevelmomenten en adrenalinestoten bij het horen van sommige nummers op mijn I-Pod, zoals een prachtige versie van R.E.M.'s Everybody's hurt/everybody cries sometimes/hold on. De " Hold on " heb ik vandaag nodig, héél hard nodig.
Eens voorbij Chalèt Renard begin ik de lopers voorbij te steken die tegenover het hotel -vanuit Saint Colombe- deze morgen vertrokken zijn. Een kleine tijdsberekening maakt me al vlug duidelijk dat ik toch niet zo slecht bezig ben. Mijn eerste tijd tot de top: 2u15.
Ik loop achter een wagen om zo maximaal uit de wind te blijven. Wanneer deze te veel remt ga ik vooraan lopen en zie ik een klein jongetje- zo broos- zichzelf volledig geven om naar boven te lopen. Aangemoedigd door zijn mama en grotere broer vanuit de wagen loopt dit 6-jarig jongetje volwassen lopers voorbij. Ik besluit om samen met hem naar de top te lopen en geniet evenveel als zijn mama, zijn broertje en hijzelf van dit moment. Zo klein, zo groot, voor mij DE kampioen van de Mont Ventoux op 17 mei !
Eens mijn fiets gerecupereerd die ik zaterdag in veiligheid heb gebracht begin ik aan mijn afdaling richting Bedoin voor mijn fietsklim. Onderweg geen risico's, gewoon op krachten komen, drinken en eten.
Bedoin, demi tour richting top. Dit is niet wat ik van mijn benen verwacht. Alle kracht die ik op mijn pedalen zet gaat gepaard met een koortsachtig gevoel in mijn lichaam. Na 7 km begin ik ook nog eens de gevreesde witte bolletjes te zien. Dit is er te veel aan, mijn lichaam geeft nu echt genoeg signalen om vandaag en hiermee te stoppen.
Het is nooit een prettig gevoel om doelen af te breken. Beneden kom ik opnieuw de mama van de jongen tegen (zelf een extreem loopster) die me met enkele eenvoudige woorden terug in de realiteit brengt en me mijn opgave gemakkelijker doet relativeren. Ik mag al gelukkig zijn dat ik dit, na alles wat er al geweest is, kan ondernemen. Ik ben blij dat ik met dit avontuur een kleine bijdrage heb kunnen leveren aan To Walk Again. Ik ben blij dat deze kleine jongen me een onvergetelijk moment en een héél warm gevoel heeft achtergelaten.
Het zit hem soms in kleine dingen.
Deze week laat ik mijn bloed onderzoeken om hopelijk te horen dat alles in orde is en dat de vermoeidheid te wijten is aan mijn werk. In dat geval vrees ik dat ik wat gas moet terug nemen en misschien mijn sportieve doelen moet verleggen. Zondag aan een kwart triathlon deelnemen als test en indien dit negatief is dan moet ik toch conclusies trekken.
16 mei en net aangekomen te Bedoin, aan de voet van de kale berg, de reus van de Provençe. Ik besef nu pas hoe zwaar het morgen zal worden. Na een week trainen aan de Côte d'Azur voel ik me er nog niet klaar voor. Mijn lichaam voelt heel zwaar aan, gisteren nog lichte koorts door te véél zon en ik haat klimmen! Waar ben ik in 's hemelsnaam aan begonnen?! Als ik terug denk aan waarom ik hier ben, komen mijn krachten en mijn motivatie terug. De zon schijnt hier volop en morgen is ze er nog krachtiger dus dat zit al goed. Straks doe ik de laatste voorbereidingen om morgenvroeg om 9u00 mijn eerste loop-klim van 27km te beginnen.
Ik hoop tegen 18u00 mijn opdracht te hebben volbracht.
Vervolg binnenkort...
Elke Euro ten voordele van "To Walk Again" is nog steeds welkom. Meer info op www.bloggen.be/sport2help
Buiten mijn druk beroepsleven moet er ook nog gesport worden. Om de nodige discipline op te kunnen brengen heb ik de draad met mijn trainer en mental coach Ben De Wolf opnieuw opgenomen. Vanuit het warme Lanzarote gaat hij zijn pupil weer trachten klaar te stomen voor zijn seizoen.
En wat zijn mijn ambitie's?
Om te beginnen:
zondag 27 april de 10 miles van Antwerpen. Doe ik het beter of slechter (vorig jaar 1uO2)? Eerlijk gezegd zal het er door mijn job niet gemakkelijker op worden maar die magische 2 minuten zal ik er toch trachten af te lopen.
10 mei een weekje stage in Zuid Frankrijk met op 17 mei de duathlon op de Mont Ventoux tvv TO WALK AGAIN. Zie www.bloggen.be/sport2help .
24 mei triathlon de boerenkreek 1/4 onder voorbehoud, dit zal afhangen van mijn conditie en recup na de Ventoux.
Dan wil ik (naar mijn normen) mooie tijden halen voor - de halve triathlon van Brasschaat - de Iron Man Antwerpen en mijn hoofddoel Limburg, de lange afstand.
Op 13 september organiseer ik dan zelf een loopwedstrijd in Sint-Amands met Kidsrun, Start to Run en de 10 km. Later meer info op www.sintamandsclassicrun.be
Het eerste "officiëel" telefoontje is gepleegd, de machine is op gang, geen weg terug. De voorbereidingen gaan nu echt van start; Ik hoop voor deze stunt zo véél mogelijk centen op te halen. Binnenkort volgen de officiële documenten van To Walk Again en ik hoop op solidariteit onder ons. Studio Brussel heeft op 2 dagen 3500 Euro opgeleverd, onze voorbereidingen starten nu, dit MOET beter.
Duw mij die berg op en steun To Walk Again!
Klim 1 is ongeveer 24 km/ run Klim 2 vanuit Bedoin 21km/ de klassieke bike Klim 3 is ca 22 km/ run
Ja, dit jaar is het zover! De geplande duathlon op de Mont Ventoux zal ik doen op zondag 17 mei.
Dan start ik voor een eerste run to the top vanuit Malaucène, ik daal af met de fiets tot in Bedoin om onmiddellijk terug naar de top te rijden.
Een tweede afdaling richting Sault om onmiddellijk voor de tweede run naar de top te lopen.
Welke tijd? Wat bezielt me? Helemaal gek!
Mijn motivatie is er één die ikzelf ook niet begrijp maar ik wil dit wel laten opbrengen voor 'To Walk Again'. Dus mensen, elke sponsoring is voor mij een duwtje in de rug, en een stapje dichterbij voor de genezing van anderen.
Het is al een tijdje geleden dat er nieuwe artikels op mijn blog zijn toegevoegd. Op dit moment is er een gebrek aan tijd door de opbouw van het restaurant. Het neemt op dit ogenblik al mijn energie in beslag. Trainingen beperken zich tot een 12 uur per week met voornamelijk zwemtrainingen.
In ieder geval is mijn programma gemaakt voor 2009 en ik zal dit één dezer publiceren. Ik heb echter méér en méér zin om triathlon vaarwel te zeggen en me toe te spitsen op extreme ultrasporten. 1 uitdaging op een jaar maar dan één om U tegen te zeggen verspreid over meerdere dagen. De dichtsbijzijnde en zwaarste is de ultraloop rond de Mont Blanc van een goede 160km. Zie filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=P70vv-UShas
We beginnen in december alvast met een nieuwe ultraloop voor studio Brussel van 100km, beter aangepakt en ondersteund door Nike.
05/02Profrenner Frederiek Nolf (21) overlijdt in slaap
De Belgische profwielrenner Frederiek Nolf (Topsport Vlaanderen-Mercator) is woensdagnacht gestorven in zijn slaap. De 21-jarige Nolf was actief in de Ronde van Qatar.
Een ploegmaat die met de ongelukkige de kamer deelde in Qatar, kreeg Nolf donderdagmorgen niet wakker. Die sloeg vervolgens meteen alarm bij de ploegleider en een arts, maar hulp kon niet meer baten.
Nolf gold als een talent in de jeugdreeksen. Zo won hij onder andere de GP Bernaudeau, de Tour du Valromey en de Route de l'Avenir. Vorig seizoen maakte hij dan ook de logische overstap naar de profs.
Pozzato
Daar kon hij niet meteen potten breken. In de Vlaamse Havenpijl eindigde hij als vierde en in de GP La Marseillaise werd hij 21e.
Wat er net aan de doodsoorzaak van de Kotrijkzaan, die een groot fan was van de Italiaan Filippo Pozzato, ligt, is niet bekend. Mogelijk wordt de vierde rit in de Ronde van Qatar geannuleerd. Als dat niet gebeurt, wordt er zeker niet gekoerst.
Nolf zou volgende dinsdag 22 jaar geworden zijn.
art.uit de GVA 05/02/09
Wij delen in het verdriet met het overlijden van een jong talent. Dergelijke jammerlijke gebeurtenissen schudden me wakker en maken me stil. Het doet me terugdenken aan Benny die ons vorig jaar heeft verlaten op bijna identieke manier. We moeten trachten elke dag het beste te maken van dit korte leven, voor jezelf en voor de anderen.
Ik heb er maar enkele woorden voor: bedankt, ik vond het een eer om jullie steun over te brengen. Uiteindelijk zijn we aan het glazen huis toegekomen met 3500,00 ( na onze telling ) .
Na de klassieke marathondip bij km 30 met bijhorende krampen kon ik me toch herstellen om uiteindelijk geen 65 maar 61km ( wat toch genoeg was ) tot een goed einde te brengen.
Toen ik "GENT" zag met in de verte de 3 fiere torens kreeg ik vleugels.
In Gent zelf nog even door het centrum met gillende en applaudisserende Gentenaars. Man, man, man...nog een tandje bijsteken.
Ik heb een persoonlijke overwinning en we hebben ons steentje bijgedragen. Wat moet een mens nog meer?
Zalig bedankt.
Serge
Afstand 61 km 5u16min gelopen 3486 calorieën verbrand
We zijn er bijna. Ik moest al lang onder de dons liggen maar een etentje met vrienden stond nog op het programma.
Ik wil nog graag even de tijd nemen om iedereen te bedanken voor de financiële en logistieke steun om dit te verwezenlijken. Mijn emoties zijn de laatste dagen moeilijk in bedwang te houden door de confrontatie met het "schone" dat in ons binnenste zit.
Ik kan absoluut geen spijt hebben van mijn initiatief, integendeel de wilskracht is elke minuut groter.
De teller staat op dit moment rond de 2200,00. Hopelijk worden dat er voordat we de Groenplaats verlaten op zijn minst 3000.
Inmiddels is mijn gevolg uitgebreid met een wagen van de firma RICOH, die een mooi bedrag hebben gesponserd, en 2 motoren.
Zij verlenen me vrije doorgang op kruispunten en zorgen voor extra inzamelingen.
StuBru zal rond 14u een cameraploeg sturen en waarschijnlijk is er af en toe contact met het glazen huis. Ook NIKE volgt ons op de "voet". Ook een sms van u kan mij door moeilijke momenten heen helpen 04 84 660915.
Bedankt en kijk en luister naar StuBru, maar vooral geef jouw steun!
Mijn actie voor dinsdag krijgt vaste vorm. Voor mijn run van 65km heb ik bijstand gekregen van een gemotoriseerde escorte en een heuse ambassadrice die onderweg nog zo véél mogelijk geld gaat inzamelen. Na een bezoek van " nog maar " 2 horecazaken staat de teller al op 350,00. Ik hoop te kunnen vertrekken met minimum 1000,00.
Dit mag geen probleem zijn.
Elke financiele ondersteuning is welkom!
info op sergevas@skynet.be of geef een belletje op 0484 660 915 en luister dinsdagnamiddag naar StuBru.
Op dinsdag 23 december heb ik besloten om Music For Life financieel te steunen. Ik hoop van de omliggende zaken op de Dageraadplaats eveneens zo véél mogelijk geld in te zamelen.
Dinsdag breng ik de centen naar Gent om die persoonlijk te overhandigen.
Ik maak het mijzelf graag moeilijk en dus heb ik besloten om dit al LOPEND te doen.
Ik vertrek stipt om 12h vanaf de Groenplaats in Antwerpen en schat dat ik tussen 17h en 18h zal aankomen te Gent. Mijn traject loopt via de oude baan ( Beveren, St Niklaas, Lokeren enz.) en de afstand is ongeveer 65km.
Hopelijk kan ik onderweg op nog extra financiele steun rekenen. Ook u kan dit steunen door envelopjes af te geven voor a.s. dinsdag 12h. in restaurant IDEE op de Dageraadplaats of ten laatste om 12h op de Groenplaats. Luister dan vooral naar Studio Brussel vanaf 17h.
Voor meer inlichtingen kan u mij bellen op 0484 660 915.
Alvast bedankt en een prettige Kerst.
Serge
ps als u steunt dan liefst briefjes- kwestie van gewicht !
Stefaan Engels werkt twintigste triatlon in één jaar af
De 47-jarige Gentenaar Stefaan Engels heeft gisteravond laat in Arizona zijn twintigste volledige triatlon in één jaar afgewerkt.
Daarmee komt hij binnenkort in het Guinness Book of Records. Engels klokte na 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en 42,195 km lopen af in 11u2425, drie kwartier sneller dan drie weken eerder in Florida, nochtans een vergelijkbaar parcours.
Ik voel me gezond moe, maar niet gebroken, aldus Stefaan Engels. Ik heb een uniek jaar achter de rug, maar zou het geen tweede keer doen. Het is uiteindelijk een eenzaam en zwaar jaar geweest.
Bij de profs eindigde Frederik Van Lierde op een negende plaats in een heel sterk deelnemersveld. Daarmee greep de Menenaar naast de tickets voor de prestigieuze Ironman van Hawaï. Van Lierde staakte begin oktober door krampen tijdens het lopen nog de strijd op het vulkaaneiland, maar is vastbesloten om zich via de Ironman van Nieuw-Zeeland opnieuw te kwalificeren.
Het is hier een tijdje stil geweest na mijn opgave in Almere. Ik heb wat tijd genomen om tot rust te komen en zo weinig mogelijk aan triathlon te denken. Ik moet eerlijk bekennen dat deze rust zeer miniem was en ik toch al een dikke maand volle bak in mijn zwemtrainingen ben gevlogen.
Mijn knieletsel belet me nog steeds te lopen maar ik compenseer dit met véél zwemmen, fietsen en ook krachttrainingen voor het bovenlichaam. Inmiddels heb ik de laatste spuit toegediend gekregen en zou ik volgende week opnieuw aan de loop-opbouw kunnen beginnen. Dit werd tijd want het lopen blijft mijn lievelingsdiscipline.
Hawai 2008, de moeder der triathlon's is ook weer achter de rug, dus nu is het seizoen echt voorbij. Mijn triathlon-planning voor 2009 is alvast gemaakt: enkele kwartjes als conditietest; de halve in Brasschaat en Antwerpen en mijn revanche te Almere op de long distance.
Ik koester opnieuw ambities om een voor mij zeer goede tijd neer te zetten. Indien dit ook zo is zou ik me wel durven inschrijven voor de IM te Maleisië in januari 2010 om een plaats af te dwingen voor Hawaii 2010. Onze trouwplannen liggen trouwens klaar en zijn voor oktober 2010 !!
Zou dit een sprookje zijn of een droom die uitkomt. Ik zal er hard voor moeten werken maar dit is weeral een motivatie om U tegen te zeggen.
Met een fietstijd rond 5u30 en een marathontijd van max. 3u30 zou dit moeten lukken in Maleisië. Als Tine Vertomme me met het zwemmen kan blijven begeleiden en het vordert zoals het nu gaat dan heb ik alle hoop en vooral vertrouwen in mezelf. Maar dit is allemaal als... er kan nog véél gebeuren ondertussen.
Zondag 17 mei - le Mont Ventoux - le mont géant de la Provençe. Na een stevig ontbijt ben ik om 8u30 met de wagen vertrokken richting Sault voor één van mijn eerste drie geplande klimmen op de Ventoux.
De kogel is door de kerk. 
Ja, dit jaar is het zover! 
Het is al een tijdje geleden dat er nieuwe artikels op mijn blog zijn toegevoegd. Op dit moment is er een gebrek aan tijd door de opbouw van het restaurant. Het neemt op dit ogenblik al mijn energie in beslag. Trainingen beperken zich tot een 12 uur per week met voornamelijk zwemtrainingen.
Op dinsdag 23 december heb ik besloten om Music For Life financieel te steunen. Ik hoop van de omliggende zaken op de Dageraadplaats eveneens zo véél mogelijk geld in te zamelen. 
Het is hier een tijdje stil geweest na mijn opgave in Almere. Ik heb wat tijd genomen om tot rust te komen en zo weinig mogelijk aan triathlon te denken. Ik moet eerlijk bekennen dat deze rust zeer miniem was en ik toch al een dikke maand volle bak in mijn zwemtrainingen ben gevlogen.
