Toch nog een kort bericht i.v.m. de Ten miles. Zéér kort. Het was niet wat het had moeten zijn. Tegenwoordig beleef ik mijn wedstrijden op een andere manier. Door mijn werk moet ik dit doen anders hou ik er enkel een slecht gevoel aan over. Zolang mijn eerder gevestigde tijden niet verslechteren ben ik tevreden. Voorheen was ik enkel uit op progressie.
Net voor de start stelde ik mijn Polar in zoals al die duizenden lopers maar ik kreeg niets meer te zien. Scherm was grijs dus low battery. Om de stress te vermijden heb ik mijn Polar uitgeschakeld en besloten om gewoon te lopen. ik had dus geen besef van tijd per km.
Ik vond wel dat het verbazend goed ging. In de konijnepijp vloog ik met grote passen bergaf ( ik schat een kleine 20km/u ) en stak ik met alle gemak nog velen voorbij in de klim. Voor de finish kon ik nog een tandje bij steken.
Als ik zag welke tijd ik had was mijn besluit dat ik nooit meer zonder begeleiding van mijn Polar loop.
Mijn tijd: 1'06 wat naar mijn normen dus slecht is. De troost is dat ik véél overschot had en ervan heb genoten als een toerist.
De Hollanders kunnen er toch wat van. Na mijn zateragavondshift in ons restaurantje ben ik richting Rotterdam vertrokken en heb mij ergens in het centrum van Rotterdam op een plek langs het water geparkeerd.
Mijn idee om te slapen in de wagen was een noodoplossing en goed voor één keer. Ik had niet echt een veilig gevoel en diep slapen lukte niet. Ok, het is geen triathlon, het is maar een marathon...
Om 7u het fietske op richting inschrijvingen maar eerst een bakje koffie en ontbijt. Geen bakker te vinden en uiteraard was er nog geen horecazaak geopend behalve nog enkele discotheken die nog even doorgingen. Dan maar het eerste beste hotel binnen gewandeld en mij bediend van een uitgebreid ontbijtbuffet. Niemand die mij wat kwam vragen dus dat was lekker meegenomen, die Hollanders zijn zo gierig nog niet...
Ok de marathon. Het was lang wachten in mijn Orca triahlon pakje en de koude ijzige wind. Ik had niet liever dat Lee Towers zijn " bekkie " hield en het kanonschot zijn bek opende. Start deze marathon aub koud, koud, koud.
Stipt 11u vertrok de meute. Ik loop mijn wedstrijden zonder hartslagmeter omdat mij het stoort. Ik volg mijn gevoel en toch al wel mijn ervaring. Het belangrijkste was zo snel mogelijk enkele lopers vinden waarbij ik me kon aansluiten voor de te behalen 3u streeftijd.
De eerste 10km klampte ik aan bij een Fransman die naar mijn gevoel toch onder de 3u wou eindigen. Na 10km heb ik gewisseld met een letterlijk zware jongen. Ik schatte hem 90kg maar hij liep met een uitzonderlijk gemak een stevig tempo. Ik zag dat zijn tijden waren geprogrammeerd in zijn uurwerk dus dit was de te volgen man.
Na een halve marathon en een zeer goed gevoel was onze tijd redelijk behoorlijk: 1.29"53 min ( mijn nettotijd 1'28''30 ) dus dat wou zeggen dat dit zwaargewicht onder de drie uur wou eindigen en ik kon dit tempo goed aan.
Maar toen begon het kopke van: " met deze overschot kan ik na 32km het iets rustiger aan doen ", en ja exact bij km 32 kwam die gedachte terug en daar maakte ik DE fout. Dag zwaargewicht en hallo zwaartekracht in mijn benen. Het was over and out.
De volgende 5km deed ik er al méér dan 2 min. langer over en de laatste 5km 4 min. langer. En wie heb ik in deze ellende voorbij gestoken ? Juist, onze Fransman ! Die zijn motor spruttelde helemaal, sorry mon ami, je le savais !
Het was sinds mijn eerste Full Triathlon in Almere geleden dat ik zo leeg was. Emoties over de streep, het is mooi.
Het was mooi.
Maar al bij al met de wetenschap dat ik elke dag 15 uur op mijn benen sta met alle stress erbij ben ik best tevreden met dit resultaat en uit de fout bij 32 km heb ik opnieuw een les getrokken die me niet meer zal overkomen.
Prachtige beelden van hoe eenzaam een loper kan zijn. Dit is van dezelfde organisatie van mijn komende Trail Run in oktober. Mijn doel is de Mont Blanc challenge te doen: 170 km lopen met een hoogteverschil van 9000m. of m.a.w. 2x over de Mont Blanc.
Zaterdagnacht nog een drukke avondshift gehad en pas om 2u30 in mijn bed. Véél te laat maar ja, dit is mijn job en inkomen, sport of zelfs topsport een hobby, ik had het soms liever anders gehad. Enfin, een eerste barometer voor de conditie: Herderen. Ik had niet gedacht dat het zo heuvelachtig was, en die wind, een ijzige noord-oosten wind, net op kop op de steilste klim. Het waren maar 3 rondes van 7 km maar de spieren kraakten. Ik besefte ook dat er bij het fietsen te weinig spieren kraakten. Dit is nu mijn grote frustratie. Voor het restaurant kon ik per week 300 km trainen, nu zijn dat er amper 100 en dat voel je en zie je aan de resultaten. Wat de resultaten betreft dacht ik op het einde van de lijst te bengelen maar ik heb het al bij al nog zo slecht niet gedaan. De 2 minuten om Marc De Ren te kunnen pakken heb ik verloren...ja, tijdens het fietsen.
Lopen tegen malaria. Het was me wat, alweer een onvergetelijke dag, 21/12/2009.
Uit Sint-Amands vertrokken om 9u07 richting het glazen huis in Gent via Antwerpen. Volgens google zou dat een afstand van 102 km zijn maar dan met een tochtje langs de Groenplaats. Toen ik aan L.O. was na 34 km heb ik de Groenplaats gelaten voor wat ze was. Ondertussen wist ik al dat het een zware tocht ging zijn. De fietspaden waren op de meeste plaatsen onvindbaar door de sneeuw, wat het lopen op sommige stukken onmogelijk of héél lastig maakte. Natte koude voeten, constant corrigeren, neen geef me toch maar het mooie droge asfalt. Dus geen Groenplaats en geen Kerstmarkt.
Dan maar richting Zwijndrecht, Beveren, Sint-Niklaas, Lochristi, Oostakker, Destelbergen en ja... daar had je het weer, het bord waarop "Gent" stond vermeld en het zicht op de eerste kerkelijke top: " de Sint-Niklaas kerk. "
Opnieuw energiestoten, emoties...super ( zou God dan toch bestaan ?).
De sms die ik onderweg kreeg van mijn dochter...papa je bent opa geworden ! Ik was aan het sterven en ondertussen nieuw leven bij mijn dochter.
Man man man...wat een dag.
Na exact 9uur en 98,50 km lopen stond ik voor het glazen huis om dan ook nog eens mijn vriendin officieel een aanzoek te doen.
Kerst beloofd een mooie periode te worden, geniet allen van de komende feestdagen en nogmaals bedankt voor alle steun.
Jullie kunnen blijven sponsoren door het bedrag te mailen of sms's naar sportup@telenet.be of 0484 660 915
Dinsdag krijgt u van mij een reply met het nummer van het Rode Kruis en de referentie van mijn " duurloop" .
We moeten de 3500 euro van vorig jaar overschrijden. Help me fitter, sneller en met een mooie som aan het glazen huis komen. En hopelijk heb ik onderweg geen " MUG " nodig.
Bedankt RUNNING PLANET uit Antwerpen voor de logistieke steun of met a.w. goei loopsloefen.
TRAJECT SINT AMANDS / BORNEM / BAZEL / ANTWERPEN / GENT / SINT NIKLAAS / OOSTAKKER / GENTBRUGGE / GENT
100KM
Na een heleboel overwegingen en twijfels ga ik de Hel van Kasterlee inruilen voor het goede doel van Studio Brussel. Na mijn geslaagde stunt en prachtige ervaring van vorig jaar doe ik er dit jaar 35 km bij en liefst een heleboel centen.
Maar ik start niet zonder een basis bedrag van 1000 euro.
Bij deze een DRINGENDE oproep: steun mijn aktie en motiveer me bij elke km door uw beloofde bijdrage via sms te melden. Van zodra ik 1000 euro heb verzameld gaat dit effectief door en bezorg ik u het sponsor- en rekeningnummer van het Rode Kruis, fiscale attesten zijn via hun verkrijgbaar.
Ik zoek ook zo veel mogelijk ( mee ) lopers om onderweg wat steun te krijgen of met zijn allen aan te komen in Gent. Ook motards of wagens om kruispunten vrij te houden en onderweg centen op te halen.
Er is maar één doel: met deze 100km zo véél mogelijk te steunen.
Op 24 december plan ik "toch" een goede doel loop voor het glazen huis van StuBru. Na mijn super ervaring van vorige editie wil ik er dit jaar 35km bij doen of gaan voor de 100km. of 2 en een halve marathon.
WIE LOOPT ER MEE ? Of wie pikt er onderweg enkele kilometers mee ??
Uiteraard is het de bedoeling om in Gent aan te komen met een zo groot mogelijke pot voor het goede doel.
Hoe meer ziel hoe meer deugd. Sla dit niet in de wind en toon je sportiviteit. Ga voor een doel en een dubbel goed gevoel.
JE MOET DIT MEE MAKEN.
Uiteraard krijgen we onderweg logistieke steun en worden we gevolgd en gefilmd door StuBru.
Mijn traject zal vermoedelijk "lopen" van
Sint Amands a/d Schelde via Puurs, Bornem, Kruibeke, Bazel, L.O. Antwerpen, Groenplaats en Meir opnieuw naar L.O. richting Beveren, Sint Niklaas, Gent.
Laat van je horen en stuur me een mailtje op sportup@telenet.be
zo 08/11/2009 - 00:14Sofie Goos (29) heeft de Ironman van Florida gewonnen. Het levert haar een ticket voor de Ironman van Hawaï op.
Sofie Goos legde in Florida (VS) de 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en de marathon af in 9u08'38". Tamara Kozoelina uit Oekraïne werd tweede. Ze eindigde op ruim vier minuten (9u12'47"). van Goos. de Britse Bella Bayliss werd derde (9u13'52").
Na de overwinning van Goos in Barcelona, een maand geleden, is ze nu zeker van deelname aan de Ironman van Hawaï.
Coach Wim van de Wielle bewijst nogmaals dat hij een taai kereltje is. Met een 13de plaats overall, 1ste in zijn age group 30-34 en 2de age grouper overall sluit hij zijn turbulent seizoen af. 8u47 was net niet een persoonlijk record. Wel liep hij voor de eerste maal onder de drie uur en schoof hij dankzij deze snelle marathon nog 9 plaatsen naarvoor. Hij neemt volgend seizoen normaal deel aan de volle te Neerpelt en Hawaii.
Geert van Gils behaalde ook de eindlijn in 10u50. Na een voorbereiding met vallen en opstaan een succes.
Sofie Goos tenslotte sloot het seizoen af zoals ze al een gans jaar bezig was. Winst in 9u08 en nog belangrijker enkele snelle dames achter zich latend. Mooi gedaan !
Om mijn slechte triathlonseizoen goed te maken heb ik me ingeschreven voor wat men zegt: 's wereld zwaartste duathlon. 15 km lopen, 105 km fietsen en dan nog eens 30 km lopen in de mud. Aangezien ik beter in vorm ben dan deze zomer en mijn trainingen ( vooral looptrainingen ) zeer vlot verlopen wil ik in Kasterlee er nog eens een lap op geven. Allicht zal ik er meer terug krijgen maar ze zullen mij niet temmen.
Omdat deze wedstrijd op 20 december plaatst vind zal mijn 100km duurloop voor StuBru niet kunnen doorgaan. Je moet kiezen in het leven.
Gisteren vernam ik via het journaal dat StuBru met het glazen huis opnieuw in Gent zal staan. Dit is goed nieuws als uitgeweken Gentenaar in Antwerpen.
Mijn stunt van volgend jaar doe ik in december opnieuw voor het goede doel. Dit maal zijn het er geen 65 maar loop ik van Antwerpen naar Gent met een kleine omweg. Mijn bedoeling is om 100km in mijn benen te hebben en zo véél mogelijk steun voor het goede doel.
De run zal op een zondag plaats vinden en het traject wordt nog uitgekozen. Start is opnieuw op de Groenplaats om 9u. Als u zich geroepen voelt om mee te lopen, te steunen of wat dan ook, stuur me een mailtje via de link op de rechterkant.
Een mooie uitdaging om anderen te helpen.
Wordt vervolgd.
Serge.
artikel 2008 StuBru
Chef Serge van restaurant Idee loopt 3500 euro bijeen voor Music For Life Tijdens de voorbije eindejaarsperiode sloeg ook op Zurenborg de Music for Life-gekte toe. Serge Van Autreve, 42 en in het gewone leven patron van restaurant Idee op de Dageraadsplaats, begon op 23 december op de Groenplaats aan een 65 km run met de bedoeling het Glazen Huis op het Wilsonplein in Gent te bereiken Luc PANDELAERS
Deze mensen zetten zich in voor het goeie doel - Foto Luc Pandelaers
Anderhalve marathon is niet niks, maar voor het vertrek had Serge er alle vertrouwen in. Hij had nog nooit dergelijke afstand gelopen maar is wel sinds een viertal jaren een verwoed triathleet, met op zijn palmares onder meer een deelname aan de Ironman van Antwerpen en Nice.
Van op Linkeroever werd hij begeleid door twee motoren met daarop zijn hoofdsponsors: Sven en Elke, respectievelijk van de Wijnbar en de Canapé op de Dageraadsplaats en Paul en Annemie van frituur Spieke. De weersomstandigheden waren ideaal: niet te koud, een winterzonnetje en windstil. Ondanks een dipje rond de 30 km kwam de Dampoort met ruime voorsprong op het schema in het zicht.
Eenmaal in de straten van Gent zorgden de aanmoedigingen van de talrijke omstaanders voor een tweede (of derde?) adem en om 17.15u zat de klus er op. En de actie van Studio Brussel had meteen ruim 3 500 euro sponsorgeld meer in kas.
Een opgave op de LD van Limburg. Het kon ook moeilijk anders. Als het lichaam begint tegen te pruttelen dan moet je een keuze maken. Ik denk dat er voor mij geen keuzemogelijkheid meer is. Een week ervoor nog op spoed, 4 uurtjes geslapen en dan een IM! Goe zot! De lange afstand is in combinatie met mijn job en zeker in dit seizoen een brug te ver. Indien ik me wil toeleggen op de LD, dan zullen die tussen januari en misschien ten laatste juni ( opnieuw Nice ? ) moeten plaats vinden.
Om tussen de soep en de patatten duurtrainingen af te werken zonder stress is op dit moment niet meer mogelijk. Ik ga me nu vooral focussen op het lopen met als doel de 100km in december ( daar gaan we weer ) en ondertussen bereid ik mijn triathlon programma voor volgend seizoen voor.
De laatste dagen ben ik héél hard aan het twijfelen over zondag " de LD Limburg ". Hoe is het in godsnaam mogelijk om een IM af te werken met dergelijke voorbereiding. Ik had gedacht vervanging te hebben in mijn keuken op zaterdag zodat ik tenminste vroeger kon vertrekken maar murphy's wet : net niet nu zaterdag. Dus ik kan pas later vertrekken richting Limburg om er in het midden van de nacht aan te komen en trachten nog wat te slapen om rond 5u op te staan en met een LD te beginnen? Met wat ben ik bezig?
Ik hoop dat er meer toeschouwers zijn dan deelnemers want ik zal de aanmoedigingen nodig hebben.
In ieder geval tracht ik hem uit te doen, zo goed mogelijk maar ik weet nu dat het me véél energie zal kosten en het grootste deel van de wedstrijd op karakter zal verlopen.
Eergisteren lag ik nog op de spoed voor " weet niet wat er met mijn hoofd gebeurde ". Ik was plots alle controle van mijn lichaam kwijt. Kon niet meer op de benen staan, lag op de grond, kotsen en kwam niet meer recht.
Het was alsof ik 10 XTC's had genomen. Mogelijks komt het door stress in combinatie met vermoeidheid. Ik acht dit laatste iets waarschijnlijker.
Als ik hem uit doe en dan met een betere tijd dan in Almere 2007 ( ik ga niet vergelijken met Nice omdat dit simpel niet te vergelijken is ), dan kan ik enkel maar trots zijn op mijzelf en alles rondom mij.
Prachtige beelden van hoe eenzaam een loper kan zijn. Dit is van dezelfde organisatie van mijn komende Trail Run in oktober. Mijn doel is de Mont Blanc challenge te doen: 170 km lopen met een hoogteverschil van 9000m. of m.a.w. 2x over de Mont Blanc.
Lopen tegen malaria. Het was me wat, alweer een onvergetelijke dag, 21/12/2009.
