Toch nog een kort bericht i.v.m. de Ten miles. Zéér kort. Het was niet wat het had moeten zijn. Tegenwoordig beleef ik mijn wedstrijden op een andere manier. Door mijn werk moet ik dit doen anders hou ik er enkel een slecht gevoel aan over. Zolang mijn eerder gevestigde tijden niet verslechteren ben ik tevreden. Voorheen was ik enkel uit op progressie.
Net voor de start stelde ik mijn Polar in zoals al die duizenden lopers maar ik kreeg niets meer te zien. Scherm was grijs dus low battery. Om de stress te vermijden heb ik mijn Polar uitgeschakeld en besloten om gewoon te lopen. ik had dus geen besef van tijd per km.
Ik vond wel dat het verbazend goed ging. In de konijnepijp vloog ik met grote passen bergaf ( ik schat een kleine 20km/u ) en stak ik met alle gemak nog velen voorbij in de klim. Voor de finish kon ik nog een tandje bij steken.
Als ik zag welke tijd ik had was mijn besluit dat ik nooit meer zonder begeleiding van mijn Polar loop.
Mijn tijd: 1'06 wat naar mijn normen dus slecht is. De troost is dat ik véél overschot had en ervan heb genoten als een toerist.
