|
27 maart; aankomst Om beach in Gokarna, guesthouse Sangam
Het was weer tijd om te budgetteren. Om beach ... een prachtig strand aan de 'Arabian Sea', omgeven door rotsen. Ondertussen is het laag seizoen. Er zijn nauwelijks toeristen te bespeuren en slechts enkele 'guesthouses' zijn toegankelijk.
Langzaamaan merk je de klimaatverschillen. De temperaturen stijgen elke dag en het laat je niet toe om intensieve activiteiten te doen. Voor het eerst zag ik een bewolkte hemel. [Ik stond in de open douche en ik had het gevoel in Belgie te zijn. Het voelde goed.] De zee toont steeds vaker zijn natuurlijke krachten. De golven zijn overweldigend, soms op het beangstigste af. Het doet je stilstaan dat de mens niet altijd de sterkste is ... het kostte het leven aan een Indische jongen.
Twee Indiers werden de diepte ingesleurd. Abi was diegene die de jongen probeerde te reanimeren maar alle hulp kwam te laat. De meeste Indiers kunnen niet zwemmen, ze weten zelfs niet hoe een persoon te reanimeren. Het was een schrijnende situatie. Het raakte ons diep ... maar het leven ging verder. Slechts een uur later waren mensen terug aan het genieten van de zee.
Elke plaats in India heeft zijn magische sfeer. In Om beach vormden we met z'n allen een kleine gemeenschap (Steve - UK, Marie - UK, Ben - UK, Moshe - Israel 'wuk een hjet keun', Laetitia - Israel, Michal - Israel, Sarah & J - UK, Maya - Israel, Fish - Germany, Nevada - USA, Nicolas - UK, Karsten - Germany, Arthur - Russia, Suzanna - Spain, ...). [Foto's volgen vlug.]
We waren een hechte groep en het is ongelooflijk hoe sterk je een verbondenheid kan voelen met de mensen om je heen. Keer op keer ontmoet ik zo'n prachtige mensen met elk hun eigen specifieke eigenschappen. Allen hebben ze een eindeloze schoonheid.
Big Chill Festival
Een bekend festival in Engeland en voor de 1ste maal in India (provincie Goa, stad Arambol) ... en een reden meer om te gaan. We waren met een tiental mensen. Het was 1 van de beste festivals ooit. De muziek was super, de energie was bruisend en de sfeer was inspirerend. Twee dagen vol plezier en intens contact met de iedereen.
Ben ... had eindeloze verhalen. Hij heeft het geluk keer op keer aan zijn zijde.
Steve ... reeds 16 jaar dreadlocks, een passie voor muziek en gevoelig van aard.
Sarah & J ... een pracht van een koppel. Pure liefheid samen.
Laetitia ... innerlijke schoonheid, een 'Leo', we waren een sterk team!
Nicolas ... de oudste en het kind tegelijkertijd, de charmeur.
Nevada ... fijne pittige humor.
Luke ... een tedere gast, nieuw in ons 'Murder'-game.
Abi ... mijn toeverlaat, mijn lesbo friend.
Het afscheid maakte me emotioneel. Elk gaat zijn eigen weg ... hopelijk kruisen onze wegen nogmaals.
19-04-2007 om 17:02
geschreven door Snoepke 
|
