Mumbai! ... staat in mijn top 3 als 1 van de tofste steden van India. Ik was reeds vertrouwd met de stad, maar de drukte en de gekte kunnen verkennen met zijn 2 doet je 10 maal meer genieten van de stad.
Het concert van Shakira was de max. Ze heeft ons geduld op de proef gesteld maar het was de moeite waard. De weinige toeristen hebben voldoende lawaai gemaakt om de passiviteit van het Indische publiek te verdoezelen. Het is moeilijk toe te geven ... ze heeft niet enkel een prachtige stem, ze heeft vuur in zich en zelfs 'in t echt' is ze een mooi kind ... Je zou zot worden van jaloezie maar de jaloezie wordt gauw minder door haar kleine gestalte. Ze heeft een ladder nodig voor alles dat hoger is dan 1m50.
Abi en ik verbleven in het 'Salvation Army', waar we voor 150 roepies een overnachting met ontbijt hadden. Voor die prijs neem je zelfs de bedvlooien en een gezonde rat erbij. Ik had zelfs de kans om in Hawaaise kledij carriere te maken in een Bollywoodfilm. Ik voelde me niet echt geroepen om als een blonde vlam in een strooien rokje en bikini te paraderen. Mijn enthousiasme voor de Bollywoodfilms was volledig voorbij toen we de film 'Namaste London' hadden gezien. Voor de film begon, werden we gevraagd om recht te staan voor het Indisch volkslied [wat we met veel plezier deden voor het 'Incredible India']. Het deed ons al vreemd naar elkaar kijken maar we waren volledig verrast toen er gevraagd werd om 'Use the dustbin to spit in'. Indiers spuwen hun speeksel overal uit, er is absoluut geen schaamte in. Het was me de cinema van het jaar. Vervolgens werd de meest spannendste scene onderbroken met de mededeling 'The popcorn is waiting for you'. De stoelen staan zo nauw tegen elkaar dat ik per ongeluk een popcorn liet vallen in het kapsel van de vrouw die voor me zat. We barstten uit in eindeloos gelach en getraan, tot mijn buurman de popcorn uit het haar haalt van de vrouw en me meedeelt 'she is my mother-in-law'. Goddank voor die toestanden want de film frustreerde me mateloos. De film was racistisch naar Europeanen, het schokte me diep. Ik heb wel even genoeg van de Bollywoodfilms.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Vandycke Nele, en gebruik soms ook wel de schuilnaam snoepke (in BCN) of kindje (in België).
Ik ben een vrouw en woon in Barcelona (Spanje) en mijn beroep is sociaal assistentje.
Ik ben geboren op 31/10/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn leven in boekskes schrijven, leute maken met moaten, min. 8 uurkes slapen, 't zwin in de bieten jagen, snowboarden,.
De wereld gaan verkennen, dromen maar dan al huppelend door mijn joyvalle vallei, me verdiepen in het onbekende en manne
