Zaterdag 9 juni, 12u50, Siem Reap ... mijn geduld wordt voor de zoveelste maal op de proef gesteld met het internet ... zot word ik daarvan.
Ik ben uitgetempeld. De tempels van Angkor waren uniek. Drie dagen bleken juist voldoende te zijn om de belangrijkste tempels te zien. Elke tempel was voorzien van de nodige shops, waar men voor de zoveelste maal al dezelfde spullen verkoopt. Onze tuk-tuk werd telkens bestormd door kinderen, die 's morgens door hun ouders gedropt werden om zoveel mogelijk centjes bij elkaar te rapen. Elk aziatisch land heeft zo zijn eigen verkoopstechnieken. Madam, pleaaase, do you want to buy a cold drink? One dollllaaaaar. 'Thei akun' (neen, dank je in Khmer-taal) One dolllaaar'', zei het kind zonder me aan te kijken. No, thank you, sweetie. Where are you from? Belgium. Het zou me verbazen als ze wist dat het een land was. Belgium, capital is Brussels and they have 10 million people and they speak French. High five, dude. You buy from me? One dollllaaar .... 'Thei akun' I will not leave you alone till you buy from me. Wauw, dat is nieuw, dacht ik bij mezelf. Man, ik mag er niet aandenken dat ik gans de dag dat gezaag van dat kind aan mijn kop ga hebben. Ik kan 'one dollllaaar' nu al niet meer aanhoren. Ik probeerde origineel te zijn ... 'Oh, well, I don't mind. You can stay the whole day with me. I always like company.', zei ik met enige humor. I will cry if you don't buy from me. Emotionele chantage noem ik dat. Hoe oud is dat kind? Wel, snoepke daar doe ik niet aan mee. 'Well, okay, cry then. I don't mind, it would be the first time that somebody would start crying.', zei ik (even uittesten hoever dat kind gaat). You want me to cry?, vroeg ze me enige verbazing. 'Yeah, why not? Cry.' One dollllaaar ... Ik wou 5 kinderen later ... ik denk dat ik het hou bij 1. Let's play a game. If I win, you buy. If I loose, you don't buy. Absoluut niet. Kinderen zijn veel te slim als het op spelletjes aankomt. By the way, het is te heet om onnozele spelletjes te spelen en op voorhand te weten dat ik ga verliezen ook. No, sweetie, no games. You buy when you come back. You only buy from me. Well, if, if, if, if, if, IFFFF ... I would buy, I promise I only buy from you. 't Zweet loopt van mijn kop, het is rennen voor schaduw en constant 'one dolllllaaaar' aan jouw kop horen ... Een mens zou gelijk wat zeggen om van dat gezaag af te geraken. Ondertussen hebben we afscheid genomen van Denrick, ons groentje die deze ochtend de bus nam naar Bangkok met de schijterij ... Abi en ik zijn nog steeds in topconditie, we hebben enkel het gevoel hier in vodden rond te lopen. Mijn kleerkast bestaat al 4 maanden uit dezelfde spullen; 2 Ali Baba broeken waarvan de kleuren bij elke wasbeurt steeds zieliger worden, 3 witte t-shirten, 1 zwart topje en 1 roze t-shirt om de conservatievelingen niet te schokkeren. Yep, soms verlang ik echt naar mijn haardroger, mijn parfums en make-up tas!
Pictures India: Klik op 'Pictures Snoepke goes India', vervolgens op 'Calcutta'. Click on 'Pictures Snoepke goes India', then on 'Calcutta'.
Eerste pics van Cambodia / First pics of Cambodia: Klik op / Click on 'Pictures Cambodia, Laos & Thailand', vervolgens op / then on 'Cambodia - Phnom Penh' en / and 'Cambodia - Siem Reap Floating Village' en / and 'Cambodia - Siemp Reap - The temples of Angkor'.
Morgen hebben we onze vlucht naar Laos! Tomorrow, we have our flight to Laos!
Na 7 maanden roepies in de handjes te voelen glijden, is het volop wennen aan een nieuwe munteenheid. Van Indische roepies naar Thaise baht naar Cambodian riels en Amerikaanse dollars. Het maakt ons zot. We dienen niet enkel te betalen in dollars om wisselgeld terug te krijgen in riels maar we dienen ons geduld met de volhardende kinderen onder controle te houden. Hun eerste woordjes zijn waarschijnlijk 'one dollar'.
zaterdag 2 juni, aankomst in Cambodia, stad Phnom Penh
hoofdstad: Phnom Penh populatie: iets meer dan 13 miljoen
Cambodia lijkt die indrukken te geven zoals ik het had verwacht. Uitgestrekte groene vlaktes, verharde wegen, paalwoningen, massa's scooters als het transportmiddel, mensen met de 'triangle-vormige' visserhoedjes en de hartverwarmende glimlachen van de bevolking. Het heeft nauwelijks iets weg van India maar de energie doet me onmiddellijk houden van het land. Het land heeft brutale jaren gekend onder het Khmer Rouge regime. Het 'Tuol Sleng Museum' (het voormalig S-21 / Security Prison 21) en de 'Killing Fields of Choeung Ek' geven een duidelijk beeld hoe de populatie heeft geleden onder de situatie. In 1975 werd Tuol Svay Prey High School overgenomen door de Pol Pot's aanhangers en omgevormd tot een gevangenis, de grootste gevangenis waar martelingen dagelijkse kost waren. Vervolgens werden ongeveer 17 000 mannen, vrouwen en kinderen overgebracht naar 'Choeung Ek' om uiteindelijk te eindigen in massagraven. Het was 'heavy'.
Na de meeste bezienswaardigheden te hebben bezocht in Phnom Penh, gingen we met de bus naar Siem Reap. 10 dollar voor een 6-uren rit op een roze-kleurige karaoke bus. Blijkbaar zijn het niet enkel de Indiers die houden van luid volume. Man, niet voor 7 uren een kwebbel taal waar we de ballen van begrepen. De busrit was zalig. Geen putten in de weg, geen getoeter van auto's, airco ... het was een luxe-rit. Er was een drukte van je welste aan de busstand van Siem Reap. Elke tuk-tuk driver, die jouw gids wil zijn in de komende dagen voor Angkor Wat, 1 van de 7 wonderen van de wereld, 'de tempels van Angkor'. We hebben onze eerste dag achter de rug waar we hebben kunnen genieten van pure inspiratie en schoonheid. De tempels zijn oogverblindend, pure 'ancient history'. Foto's volgen gauw. De komende dagen brengen we meer tijd door in Angkor. Een 25-jarige Engelsman spendeert zijn tijd met ons, hij is nog wat groen achter de oortjes als het op 'backpacken' aankomt ...wat hilarische toestanden geeft natuurlijk. Het is voor hem nog even wennen aan stofferige wegen, suiker bedolven onder de mieren, het gebrek aan typische 'Engelse worsten', ... Gisteren hebben we een boottrip gemaakt doorheen een 'floating village', waar het merendeel van de bevolking uit Vietnamezen bestaat. Het is te gek, men leeft letterlijk op het water. Ze verplaatsen zich in een uit houtgemaakte kano naar school, het sportveld, de buren, ... Het waterpeil varieert naargelang het seizoen. Het water heeft een modderkleur, waar 21 verschillende soorten slangen hun thuis hebben. Het zou niets voor mij zijn, elke dag omgeven door niets anders dan water.
Deze week brengen we nog verder door in Cambodia en op zondag hebben we een vlucht naar Laos, waar we in speedtempo onze toer zullen doen. Op 20 juni vertrekken we vanuit Cambodia naar Thailand, waar Abi en ik onze laatste 5 weken samen zullen doorbrengen.
Er valt zelfs veel te vertellen over onze eerste 2 dagen in Thailand maar dat zal voor een volgende keer zijn, snoepkes.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Vandycke Nele, en gebruik soms ook wel de schuilnaam snoepke (in BCN) of kindje (in België).
Ik ben een vrouw en woon in Barcelona (Spanje) en mijn beroep is sociaal assistentje.
Ik ben geboren op 31/10/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn leven in boekskes schrijven, leute maken met moaten, min. 8 uurkes slapen, 't zwin in de bieten jagen, snowboarden,.
De wereld gaan verkennen, dromen maar dan al huppelend door mijn joyvalle vallei, me verdiepen in het onbekende en manne
