Even wat mijmeren ... / A little moment (Flemish and English version)
Een klein moment in Patnem beach, vanavond 18u30 ...
De zon staat op het punt volledig te verdwijnen. Hij heeft opnieuw die rode gloed, die jou innerlijk verwarmt enkel door er naar te kijken. Ik vind het plots vreemd dat je de zon volledig ziet ondergaan.
Daarstraks was een Indische peuter 1 van zijn eerste wandelingen in zijn leven aan het zetten. Het deed me verlangen naar enig stabiliteit. Het kind was rondom zich heen houvast aan het zoeken om zijn evenwicht in stand te houden. Plots geeft hij zich volledig wanneer hij de zeelijn ziet en probeert zijn snelheid op te drijven. In zijn vol enthousiasme valt hij maar hij geeft niet op. Onmiddellijk gaat hij kruipend verder. Hij is niet in te tomen en zijn vader rent naar hem toe om hem op te pikken, voor hij aan het zwemmen gaat ...
Ik voelde innerlijke rust, ik voelde geluk. Het was een zalig moment, ik wou niets meer. Mijn geest was volledig ontspannen. Ik hoopte dat al diegenen waar ik zo van hou hetzelfde zouden voelen ...
Al de ervaringen, ver weg van huis, hebben me het meest doen groeien in wie ik ben en wie ik zal zijn. Ik heb een sterke wil en daar ben ik dankbaar voor.
English version
A little moment in Patnem beach, tonight at 6.30 pm ...
The sun will almost disappear totally. It has again that red glow, that warms you just by looking to it. I suddently find it strange to see the sun going under.
A few minutes ago, I saw an Indian kid making one of his first steps in his life. It gave me a feeling of desire to have some stability. The kid was looking for his stability to keep his equilibrium. Suddently he speeds up when he saw the sealine. In his full enthusiasm he felt but he didn't give up. Directly he crawl further. He couldn't be stopped and his father ran to him to pick him up, before he starts swimming ...
I felt peace, I felt happiness. It was a wonderfull moment, I didn't want anything more. My mind was so relaxed. I hoped that all the ones I love so much would feel the same ...
All the experiences, being far away from home, made me grow to who I am and who I will be. I have a strong will and I am greatfull for that.
Sikh or sick in Amritsar? (Flemish and English version)
Amritsar .. 'the beating heart of the Sikh religion', met 'The golden temple' als topattractie.
Ik voelde me weer de witte aap in de zoo. Belangstelling alom en vooral starende blikken. Ik was nog maar 5 minuten in Amritsar of een Sikh komt naar me toe. Hij stotterde van Wevelgem tot in Tokyo ... 'Can I have your email address and telephone number?', vroeg hij me. De eerste knul die me geen 'security questions' (where from?, married?, boyfriend?) stelde, direct to the point. Daar hou ik wel van, skip the bla bla bla. 'My telephone number?', vroeg ik hem. 'Yes, I want to phone you for several hours?', zei hij me. 'Several hours?' Met zijn gestotter kon ik wel inbeelden dat het meerdere uren zou duren. 'That will cost you a lot of money.', zei ik al lachend. 'Money isn't any problem. You 're my best friend.' Oh dear, my best friend en dat al na 2 zinnen ... en ik was er nog maar 5 minuten. Der scheelt iets aan die sikh, dacht ik. Ik had de indruk dat dit wel es 3 lange dagen konden worden.
'The golden temple' was verbluffend. Ik stond er 10 minuten naar te staren en me af te vragen wat ik moest doen om geen religieuze rellen uit te lokken. Schoentjes af, voetjes wassen, haar bedekken, ... ondertussen had ik Joanne ontmoet, die een Sikhse gids had, Paul. Paul werkte als vrijwilliger in 'de gouden tempel'. Hij gaf me een volledige rondleiding maar 'der scheelt iets aan die sikh', dacht ik. Hij leek me soms verstrooid en bleef soms dezelfde vragen herhalen: 'Are you happy with me?'. Na al de toestanden die ik al heb gehad met Indische mannen ... dan word je wel ietskes op jouw hoede. 'Are you happy with me?' Wat moet ik daar nu weer onder verstaan? Ik ben hier toch niet in India om een analyse te gaan maken in mannelijke communicatie? Jongens toch ... ik ben al bang om te antwoorden op zo'n vraag ... schrik om plots betrokken te zijn in een zoveelste bijna gearrangeerde huwelijk. Stress krijg ik daar van.
De volgende dag was ik van plan om naar Attari/Wager te gaan, om een ceremonie te zien aan de grens met Pakistan. Met bussen kwamen ze daar naar toe, 't was vechten om een plaatske te hebben. Een ceremonie aan de grens tussen 2 landen ... je zou denken dat het een zeer formele officiele gebeurtenis zal zijn. Het zou ook weer India niet zijn ... maar ik had het gevoel in een voetbalmatch te zitten. Al die Indiers kwamen gewoon zot en waren op en top chauvinistisch ten opzichte van de Paki's. Te zot voor woorden. Ge kunt zot zijn van mannen in uniform maar dadde ... man, man, man, wat een toestanden.
Amritsar liep vol van Zuid-Koreanen, grappig volkje met een grappig engels accent. Ik ontmoette er Sim, 31 jaar. 'Hi, I'm Sim. Sim from Simsom.' Ik vroeg me al af ... Simsom, wie is dat nu al weer? Ik dacht dat ik al weer veel te lang geen TV meer had gezien, als ge niet echt kunt meepraten over bekende sterren. 't Was Sim van de familie Simpson. In 'de gouden tempel' bieden ze gratis accomodatie aan, mits een kleine donatie. Ik kwam nog maar uit de douche en een oudere sikh komt naar me toe. 'Where from?' 'Belgium. Where from?', vroeg ik hem. 'Picture, picture.', zei hij. Nog een geluk dat hij had gewacht na mijn douche want mijn haar lag niet in de plooi, toen ik opstond. 'You send the picture to my address.', zei hij me. 'Give me your email address.', vroeg ik hem. Ik word al wat kiwi van mannen die me gaan zeggen wat ik moet doen maar alle ... 'No email address. By post. And send me also postcard of your country.' Ja, had meneer nog iets gewild?
Het was tijd om de zoo te verlaten ... de belangstelling werd me wat te veel. Twee sikh verantwoordelijken komen naar me toe voor mijn check-out en vragen me een donatie. 'I'll put the donation in the box.', zei ik. 'You can give it to us, no problem.', zeiden ze. Ja, ik ken dat gedoe. Hier ze, de religieuzen gaan weer beginnen. Bende schijnheiligaards. 'I'll put it in the box, no problem.', zei ik. Ik werd al wat geergerd. '10 roepies for God, you can give to me.', vroeg hij nogmaals. 'I'll put it in the box.', zei ik kordaat, al duidelijk maken dat hij het niet nogmaals zal moeten herhalen of die kon gaan fluiten naar zijn donatie.
'The golden temple' was even indrukwekkend als de Taj Mahal, een meesterwerk maar 'der scheelt iets met die sikhs' ...
English version
Amritsar ... 'the beating heart of the Sikh religion', with 'the Golden Temple' as top attraction. I felt like a white monkey in the zoo. A lot of staring eyes on me again. I was just in Amritsar or a Sikh approached me. He was stuttering from Wevelgem till Tokyo. 'Can I have your email address and telephone number?' The first guy that didn't ask any security questions (where from?, married?, boyfriend?), directly to the point. I like that, no bla bla bla. 'My telephone number?', I asked. 'Yes, I want to phone you for several hours.', he said. 'Several hours?' With his I can imagine it would take several hours. 'That will cost you a lot of money.', I laughed. 'Money isn't any problem. You're my best friend.' Oh dear, I already had a best friend and I just arrived in Amritsar. I had the impression that there was something wrong with that Sikh. The next 3 days could be long days.
The Golden Temple was phenomenal. I stared at it for several minutes and I was wondering what I had to do for not having any religious riots. I had to remove my shoes, wash my foot and cover my hari before I could enter the temple. In the meantime I had met another Sikh, Paul. Paul was doing voluntary work in the temple and offered me a free tour. There was also something wrong with that Sikh. He seemed to be distracted sometimes and he kept on repeating the same questions; 'Are you happy with me?' After all the situations I already had with Indian men, you start getting a bit carefull. 'Are you happy with me?' What does he mean with that? I'm not here in India to make an analysis of male communication. Gosh, I was afraid to reply on that question. Before I would know, I could be in another arranged marriage. I felt stress.
The next day I planned to go to Attari/Wager to see a ceremony at the border with Pakistan. They arrived with busses. You would think that this ceremony would be a very official happening but it wouldn't be India. I had the feeling to be in a football game. The Indians were getting crazy. You can get crazy of men in uniform but that ... unbelieveble.
Amritsar was full of South-Koreans, funny people with a funny English accent. I met Sim (31 y old). 'Hi, I'm Sim. Sim from Simsom.' I was wondering who Simsom was. I thought that I missed a famous TV soap, if I don't even know the celebrities anymore. She tried to say Sim from the family 'Simpson'. The communication went slowly. In the Golden Temple they offered free accomodation, for a little donation of course. I just came out the shower and an old Sikh asked me 'Where from?'. 'Belgium and you, where from?', I asked him. 'Picture, picture.' I was lucky that he waited after my shower because my hair was a mess. 'You send the picture to my address.' I asked his email address and I was already getting a bit kiwi of that men telling me what to do. 'No email address. By post and send me also a postcard of your country.' Well, was there something else that mister wanted?
It was time to leave the zoo ... the attention was to much for me. Two Sikh responsibles came to me for my check-out and asked me a donation. 'I'll put the donation in the box.', I said. 'You can give it to us, no problem.', they said. Yeah yeah, I know how that goes. The religious ones are going to start, like they are going to put the money in the donation box. 'I'll put it in the box, no problem.', I said. '10 rupees for God, you can give to me.', they asked again. 'I'll put it in the box.', I said sharply, making them clear that I wouldn't repeat it again or there wouldn't be any donation at all.
'The golden temple' was impressive like the Taj Mahal, a master piece but really there is something wrong with the Sikhs ...
Josie, kindje, ... zou je me dan toch es iets kunnen laten weten als ge nog van plan zijt om naar India te komen?
Mariette, snoepke, ... Shitibank of India? 't Is een wijze beslissing van je, ik hoop dat het niet voor Citibank is dat ge naar India komt. Laat me weten wanneer je komt, ik zal er wel nog zijn.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Vandycke Nele, en gebruik soms ook wel de schuilnaam snoepke (in BCN) of kindje (in België).
Ik ben een vrouw en woon in Barcelona (Spanje) en mijn beroep is sociaal assistentje.
Ik ben geboren op 31/10/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn leven in boekskes schrijven, leute maken met moaten, min. 8 uurkes slapen, 't zwin in de bieten jagen, snowboarden,.
De wereld gaan verkennen, dromen maar dan al huppelend door mijn joyvalle vallei, me verdiepen in het onbekende en manne
