Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
29-09-2011
Naar 't MAS in Antwerpen
We hadden van Umicore een gratis ticket gekregen voor 't MAS en die moest zeker gebruikt worden. Het was een prachtige dag met veel zon.
Op het dak een prachtig uitzicht.
Binnen diverse tentoonstellingen Ook mooie kunst in flessen. En buiten de padjes door bekende Vlamingen geschilderd.
Na de fietsttocht naar de Schaapskooi waren we uitgenodigd in de hof van Janneke en Peter. Ieder moest zijn eigen beleg meebrengen voor de pizza. Peter zorgde voor de deeg en de oven deed de rest. Nelis wachte ons alvast op.
Een mooie groepsfoto op deze zonnige dag. Daarna kon het werk beginnen. het beleggen van de pizza. Ik had enkele Italiaanse salmi's meegebracht en artisjokken. Iedereen deed mee, en voor de klein waren er kleine pizza's
Dan de oven in en even de wijn al eens proeven En zo zag het er na de oven uit, heerlijk vers. Het was smullen zeker weten... Wiske Ceulemans kwam ook even langs. Deze dame is nog Belgisch kampioene schaken geweest Natuurlijk kun je bij Peter niet weg zonder dessert, als we dat al zouden willen. Overheerlijk In de tuin een prachtige boom met kweeperen. Deze boom is familie van de rozen (Rosaceae). Eenweetje: Het woord "marmelade", dat oorspronkelijk kweeperenjam betekent, ontleent zijn betekenis aan de Portugese naam van deze vrucht, marmelo En toen was het genieten van de schow. Janneke en Chris volgen opleiding "hoedenmaken" en presenteerden hun creaties. Toch prachtig deze kranige dame die nog vele taken uitvoert op het begijnhof. Dat flateert Tja dat ook hé... Prachtig... En ja hoor, de wol was meegekomen en janneke begon alvast te spinnen. Een prachtige dag
Zondag terug sportief bezig. Het was vandaag de feestelijke opening van de historische Schapenstal in Vorselaar. Wij er met de fiets naartoe. Met Chris en Guy, Janneke en Peter zouden met de auto komen.
Onderweg langs de mooi overdekte ijspiste van Herentals, ook wel wat meer foto's waard. Voila en hier was het dan Prachtig gerestaureerd Met oorspronkelijke gat en pen verbindingen.
Tegelijkertijd was er wat animatie van oude ambachten. hier een mandenvlechter die een soort "eendennest" gemaakt had. Marc Grimon met zijn trouwe viervoeters gaf een demonstratie schaapsdrijven.
En wij hebben genoten van een Gagelbier, echt lekker. De hoornblazers die met hun rug naar 't volk gaan staan, zo hoor je beter het geschal. Daarna gaf Marc nog een demonstratie schaapscheren, dat is niet simpel en dat beest heeft dat niet altijd even graag. Soms had het iets weg van judo En dat was dan het resultaat. Maar er waren gegadigden voor deze wol... Ook van TCO waren er vrienden om Marc bezig te zien.
Op dezelfde dag van Umicore tennisdag had ik nog een andere afspraak na te komen. Ik had me ingeschreven in de Groene Ten Miles van Bree. Het was een prachtig parcours en hopelijk volgend jaar terug aan de start. Na de tennis de jogging. net op tijd daar geraakt want de laatste kilometerhopeloos in de knoei. Erika en ik zijn er klaar voor.
Het was een mooi parcours door het centrum, door de velden en langs de vaart Ooit al een beter tijd gelopen maar het was warm en die tijd die doet er helemaal niet toe. Deze zijn wel voor ons aangekomen, Jan heeft lang moeten wachten eer we er waren. Maar nadien nog een lekkere Herkenrode gedronken.
Ook dit jaar hadden we prachtig weer op onze tennisdag. En naar gewoonte was Martin één van de eerste aanwezig, vaste fan Wim en Marcel namen het eerste plein voor hun rekening tegen Martin en Carl.
Kelly speelde even een enkel alvorens er meer dames aanwezig waren.
Nora mocht haar partij geven.
En nog zo'n jaarlijkse fan. il mio amico Guiseppe met Lisette. Tre cuori Italiani Gaby is de vaste rots in de branding, daar kan ik altijd op rekenen En het regelen van de matchen ging vlot. De groepsfoto op 't einde van de voormiddag na de middag hadden we ook de twee nieuwe pleinen nog om iedereen te laten tennissen, een groot succes. De mensen die de dag waar maakten, Gaby, ikke en Anne-Mie Luppens. De dochter van voormalig directeur maar altijd om helpen bereid En het was nog een prachtige nazomer op het terras.
Voor het eerst een familiedag in deze formule. De blikvanger was wel het parcour door de lucht... dat wilden de jongens wel eens proberen. Eerst duidelijke instructies voor de veiligheid, want eens daarboven sta je er alleen voor. De laatste halte op de begane grond. Nand had zeker een voordeeltje met zijn grote gestalte zo ook de vader Het was opletten en niet te veel naar beneden zien. Niet makkelijk om van uit die buis terug de touwen op te gaan. Het was goed vasthouden en niet paniekeren.
Zie, al met één hand ... Niet makkelijk op de evenwichtsbalk. en dan langs de koord naar beneden oef Ondertussen toch mooi weer geworden en we konden zelfs even van 't zonnetje profiteren. Binnen was er ook veel te doen voor de kinderen maar ook volwassenen
Een gezellige avond met lekkere hapjes en plezant gezelschap, meer moet dat niet zijn. Betty en Willy Patrick en Gretel Herman en Liliane En wij dus...
Voor de eerste maal deelgenomen en een zeer leuke ervaring zo lopen met een petzel op je hoofd. Wel gevaarlijk in den donkere maar we waren met zeer veel.
Dezelfde dag was het op het Begijnhof een demonstratie van oude ambachten. Wij daar dus ook heen.
Een hele drukte met natuurlijk pannekoeken en Gildebier. Er kon een potje gedraait worden en dat hebben we aan de lijve ondervonden dat dat niet makkelijk is. Maar met behulp van vaardige handen ontstond tochiets dat op een potje trok. Voila met dank aan de dames. ook een houtdraaier en een houtsnijder waren aktief. Prachtig toch. Ook Renilde wilde haar potje draaien.
En ze deed het beter dan ik Dat stat nu bij ons in de keuken. Zoals ik al schreef, pannekoeken met Gildebier. In de hof achter de huizen was er een boogschieten dat je kon oefenen. Toch niet slecht geschoten met minder hulp dan bij het potje.
En daar moesten we even van bekomen, maar het regende ook pijpestelen zodat we er nog ene hebben gepakt met Peter
Ook ditmaal veel jeugd op de beurs. De jeugdtombola een prachtig initiatief, kiezen is moeilijk
Maar met wat hulp en... aanwijzingen lukt het zeker. Ook ik had prijs op de grote tombola, een mooie zilveren Finse munt. En dan is er nog de veiling, jong geleerd is oud gedaan. Alvast een goede investering voor spaarcentjes. En daarna nog even napraten aan de toog en trots de gekochte briefjes tonen.
Met Igna had ik zeker een gelukkige trekking, de eerste match bracht ons tegen de Jeff en Caroline, in geen al te best weer wisten we deze wedstrijd te winnen. Jeff stond wel ziekjes op de baan en moest nadien forfait geven.
Dit is de finale van de verlizersronde, prachtig dat deze vier toch nog tijd vonden om deze match geörganiseerd te krijgen. De finale bracht de twee organisatoren tegen elkaar, Paul en Alexia hadden ook al hun matchen gewonnen. Met een boel supporters op het terras werd het een aangename wedstrijd. Na afloop was het tijd voor de prijzen, hier alvast de organisatoren met de trotse sponsor Met deze de verliezende finalisten... En dan was het tijd voor de echte winnaaars Voila, met 7/6 en 6/2 wonnen Paul en Alexia de finale Een mooie groepsfoto En deze nog mooier...
Voor de laatse maal op Fauwater, want er wordt volop gewerkt aan de nieuwe pleinen en accomodatie aan de Lichtaartseweg. Voor de eerste match met Nora tegen zeer sympathieke tegenspelers
Voila, en gezien mochten ze zeker ook wel Op het terras een gezellige afwachtende drukte, zoals altijd zeer mooi weer op deze eerste zaterdag van september. Tijd om te wissele slecht voor de oren maar goed voor de ogen... De Sus demonstreert zijn gepatendeerde slag, half slice, half side spin, je weet niet waar die heen springt.
Daar danny en maria er niet konden bijzijn hebben we dan maar met hen gaan ontbijten in ons geliefd koffiehuis.
Toen de dames gingen winow-shoppen, gingen Danny en ik wat wijn proeven. Bij Van Eccelpoel, de Sja altijd vriendelijke en bereidwillig om je te gidsen op het wijnpad. Deze was wel echt een lekker wit wijntje. Daarna werden er enkele flessen rood uitgezocht. Voila, deze drie niet duur en overheerlijk. En deze twee Italiaantjes ook lekker, merk de Gallo Nero op, Toscane en Monte Regione, zucht...
Renilde vierde alvast of zou het alsnog moeten zijn... enfin het was een verjaardagsfeest om van te smullen, bij deze een lekkere visschotel
Daar ik nog in 't bezit was van de loden schijven, werd ook hier in ons klein hofken de strijd aangebonden. met deze even wat encyclopedische kennis: Het paapgooien, of zoals het in de volksmond beter gekend is, het tepke schiet, is één van die oude volksporten die de laatste jaren terug een opgang hebben gekend. Je ziet het wel vaker in onze streken dat er op een rustige zomeravond naast de kant van een rustige straat of hier of daar op een pleintje, een groepje (meestal, maar niet noodzakelijk) mannen met een "schijf" naar een houten "stompje" staan te werpen. Wat doen die daar dan? Onze leden weten ondertussen wel beter. We organiseerden de laatste jaren reeds verscheidene malen en op verschillende plaatsen in onze parochie van die avonden "tepke schiet". Het sloeg zelfs zo goed aan dat sommige geburen in Gerhagen, terplaatse een speciale dolomietbak voorzien hebben om hun zomeravonden wat amusanter op te vrolijken. Het tepke schiet kan met ongeveer 3 tot 8 personen worden gespeeld. Iedere deelnemer plaatst een geldstuk (wij doen het met 10 eurocent) op de "tep". Dit is een rond (houten) staafje van 8cm lang dat recht op de grond wordt geplaatst. Vanop een afstand van 8 meter wordt er om beurt naar de "tep" geworpen met een schijf of ook wel "paap" genoemd. Iedere deelnemer heeft zulke genummerde, loden schijf van 8 cm diameter en 800 gram zwaar. De bedoeling is nu om de tep met het geld om te gooien en er voor te zorgen dat het geld het dichtste bij de eigen schijf terecht komt. Het geld komt toe aan de eigenaar van de dichtsbijliggende schijf. Wanneer het geld verdeeld is start er een nieuw spel en dit kan uren doorgaan ..... En alle stijlen zijn goed...
Ondertussen was er nog een klein, lekker soepje En uiteindelijk een lekker dessert met chocomousse van...
Dit is de plaatselijke moerbeiboom, met heerlijke zoete vruchten.
Ze lijken een beetje op frambozen maar groeien aan een boom. Overrijpe peren werden voorzichtig geplukt
Ook perzikken waren rijp om te plukken, anders liggen ze toch maar te rotten op 't gras.
Heerlijk hmmmm...
Tevreden gingen we terug met een volle mand En dit is een mispelboom, ook wel een lekker vrucht Een prachtig Gargouille (of waterspuwer) trok mijn aandacht
Weer zaten we met onze voeten onder 't tafel... En ja, de Wolfkes waren wel op maar het tapkeschiet had ik meegebracht. Ben in opperste concentratie. Voila, dat is het resultaat: dit geld is voor 't tapke want dat ligt het dichtste bij. Jos deed ook zijn uiterste best. Gerd en Frans keken het van op een afstand aan. En Renilde keurde de kunst in de tuin.
Traditiegetrouw is de beurs van augustus eentje met een aangenaam verlengstuk. Een nieuw bekend gezicht, Freddy met kleinzoon... En zo wordt de fakkel overgegeven, een zeer mooi hobby. De voorzitter pleegt nog een laatste woord Jean-Paul was ook van de partij, voor meer dan één reden...Zelf had ik wat Wolfkes bij om de dorst te lessen. Sonja verraste haar broer met een optrden van de dansgroep waar ze deel van uitmaakt
Het gezelschap kon dit naar waarde apreciëren. Ondertussen waren we al een Wolfke opgeschoten. Het buffet werd geopend, dat was zeer lekker. Toen achte de zwemmeester zijn moment gekomen, totaal onverwacht verzeilde hij op den hof. Met zeer ludieke sketches was het lachen geblazen En ik was weer een Wolfke opgeschoten... Tijd voor het dessert, iets dat bij mij nooit aan mijn aandacht ontsnapt Zoals elke traditie ies het hier ook de jaarlijkse tapkeschiet Maryline mocht ls eerste werpen. En ja... de Wolfkes geraakten leeg
Voor de tweede maal waagde ik me aan de 100 km van Bornem. Al wat beter getraind en met onze Fons als verstrekende factor.
In Bornem was het eerst nog de nodige calorieën binnen doen. En toen liep het al fout, bij het afgeven van onze bagage viel de computer uit en moesten we bijna een uur ter plaatse wachten. De helpers konden niet anders doen dan wachte, zo ook wij... Maar ondertussen was er al een immense rij achter ons, terwijl het buiten water goot. Bij aankomst op het parcours kregen we leuke lichtende bolletjes, dat was een prachtig zicht in den donkere Om klokslag 21u kwam er beweging in de massa. Dit was het laatste wat we die dag van onze Fons gezien hebben. Hij stapte die 100 km zeer chique uit. Ter hoogte van Brouwerij Moortgat moesten we even halt houden. Want daar was een heerlijke he... verstreking te krijgen. Tja dat smaakte, maar... Die 100 km waren nog 60 km ver. Bijna halfweg en het lichaam vertelde me dat het welletjes geweest was. Marcel die stapte en liep die 100 km mooi uit. Erika haar voeten telden meer blaren dan tenen, maar volgend jaar komen we/ze terug... Voila, een waardig afscheid aan deze toch wel sportieve en aangename nacht.
Wat doen die daar dan? Onze leden weten ondertussen wel beter.
schiet". Het sloeg zelfs zo goed aan dat sommige geburen in Gerhagen, terplaatse een speciale dolomietbak voorzien hebben om hun zomeravonden wat amusanter op te vrolijken.
