Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
27-02-2010
Verjaardagsfeest in Schaffen
Als eerste in de rij dit jaar Tante Odette. Mariek was ook even van de partij
En ieder toast op zijn manier natuurlijk. Ook Zen was er bij en vond al snel een speelkameraad. Een artistieke impressie. meer nieuws van Marieke op de Wielemie.be, zeker eens naartoe surfen.
In de tuin nog een rare kwast Jos en Odette waren nog maar pas terug van Rwanda, natuurlijk met een boel verhalen en foto's. Deze vond ik de mooiste. Prachtig weer was het en het was heerlijk aperitieven in het zonneke.
Voor het eerstin de Lotto Arena voor de Europese wedstrijd van de Antwerp Giants tegen het Turkse BC Banvit. We waren er ruim op tijd, met de genummerde plaatsen geen noodzakelijkheid. De zaal zag er netjes uit. In afwachting dan maar de ploegopstelling doornemen. Johan bekeek het met een kennersblik Bij het begin een optreden van de plaatselijke cheerleaders, die hebben op ale vlakken nog een ruime groeimarge. En net zoals op de voetbal bij aanvang een regen van gekleurde papiertjes. De spionkop liet de vlag even rollen. En de plaatselijke mascotte trachte de handjes warm te houden.
En zo ziet er een scorebord uit. Na het eerste kwart leidde de Giants met één punt, in het tweede kwart liepen ze verder weg en de Turken kwamen er niet meer aan te pas.
Op een bepaald moment werd de Mexican wave ingezet, wat door heel het stadion goed meegedaan werd. Tijdens de pauze traden de cheerleaders nog eens aan, wat ze ook deden tijdens de time-outs maar dan ging het licht uit. Nog een kleine minuut te spelen en de buit lijkt binnen, al weet je dat in basket nooit. De einduitslag, topscorer werd Brandon Gay met 19 p. En nog een bedankske aan de toeschouwers.
Als afsluiter van de dag gingen we naar het Optreden van Umberto Tozzi. het was nog even wachten eer we binnen mochten, ik had me in elk geval al voorzien van de nodige atributen. In het voorprogramma een Limburgse Italiaan die de zaal opwarmde met stuk voor stuk meezingers.
Dan was het pauze en nog even wachten op de maestro We zaten wel ver van achter en na een tijdje voelde ik me naar voor geroepen.
Eerst op de zijgang ter hoogte van het gelijkvloers. beter zicht, betere foto's.
Tja, chique van die man, morgen zijn nieuwe cd eens gaan kopen.
Na het eerste deel een akoestisch intermezzo met een zeer mooie sax en gitaatsolo
Maar bij aanvang van het tweede deel waagde ik de overstap naar de middengang recht voor het podium. Chique dat ze even in de camera kijkt.
Toch wel mooie stem, ook dus... Er werd goed wat gelachen en Italiaans gepraat. Niet alles verstaan maar dat was niet zo belangrijk, het aanvoelen des te meer. En dan maar vragen of er Italianen in de zaal waren, de zaal ging uit de bol.
Deze kon dus ook gitaar spelen, dus dat ook...
Mooie duetten met de sax.
Senza parole
Bij Ti amo was het goed raak, toen bleven we nog zitten maar bij Gloria was het springen voor het podium. De zaal zat goed vol;
Mooie gitaarsolo's
Achter mij nog bekend volk.
En maar kusjes werpen, molti baci per le donne
er werd zelfs gesigneerd, chique Deze handdoek verdween even later in het publiek, wedde dat die nooit gewassen wordt...
Ja van mij ook aplaus hoor; Ancora baci Zij deden het ook zeer goed.Prachtige avond, met dank aan E
Normaal vandaag dubbele actie. in de voormiddag beurs en in de namiddag natuurloop. Maar door het slechte sneeuwweer het tweede afgelast, toch bij mij want andere Umicorers waren er wel. Daarentegen de voormiddag, met toch nog de instelling om te gaan lopen, in het teken van koffie. Leo kon me niet overhalen, ook al wist hij mijn zwakke plek te vinden.
Zo noemen we onze tennisontmoetingen, in een pinda zitten ook twee aan twee vier halve nootjes, vandaar...En dan hebben we het over tennissen met een groep levensgenieters, maar evenzeer sportief bezig. De ene al wat meer dan de andere. De eerste al maar op de foto, ééntje ontbrak er nog.
Dit waren de eerste dubbels, Martine en ik tegen Mimi en Sus. Ondertussen ook Monique geariveerd, samen met Michel tegen Francine en Ivo. Na 40 minuten andere (niet allemaal) en betere (misschien). Martine en Jos tegen Mimi en Karel. Op het andere plein Kelly en Michel tegen Gaëtane en Sus Nog eens 40 minuten later Gaëtane en Roger tegen Karel en Monique. Het andere plein Jet en Ivo tegen Francine en Jos na afloop was het gezellig wat bijtafelen met een kaasschotel
Het was al middag toen we het kerkhof verleieten voor een wandeling door Parijs. Maar eerst weer de metro in om dan aan het Louvre boven te komen. Als de vlag wappert is er iemand thuis? De piramides van Pei wilde ik zeker zien een belangrijkeplaats in de Da Vinci code
Tja die duif wilde er absoluut niet af.
De place de Vendôme. Rijke buurt met prachtige triomfzuil (44 m) door Napoleon Bonaparte laten zetten op dit achthoekig plein. De Opéra Garnier met prachtige vergulde beelden. een koffie en een ice-tea op een terrasje kostte me 11 EUR met herinneringen aan the Moody Blues Maar toch ook een zeer mooi gebouw In de verte de place de la Concorde. Nog even achterom zien, prachtige afmetingen
De wonderschone place de la Concorde met de obelisk. In 1836 werd deze obelisk uit Luxor dateert van 1250 v. Chr. Zich op het plein met Eifeltoren. Ook mooie verlichtingsornamenten. De obelisk is één van de drie "Naalden van Cleopatra" en doet dienst als gnomom.
Op de onderkant staan vergulde tekeningen die beschrijven hoe de obelisk hier is recht gezet.
Als men de andere kant uitkijkt zie je vlak op de Champs-Élysées.
Twee prachtige fonteinen staan naast de obelisk. Dit aan een brug over de Seine.
In de verte het musée d'Orsay we naderen de 300 meter hoge toren van gietijzer. Een uur aanschuiven en dan kan je naar boven, maar het hoogste platform was gesloten, dus maar tot 126 m. hoog geraakt. Zicht vanuit de lift, de trappen zijn voor een andere keer. Van onder naar boven. Met Montmartre op de achtergrond. Een blik in de verte.
Het moderne Parijs in de verte
Gelukkig is dit maar een pop
Hulde aan deze man, de toren staat er al van 1889 Met grote honger gingen we op zoek naar een eten. Een bovengronds metrostation met ... een metro op banden. Aan Pigale een Mac Donalds gevonden en dan terug want om 19u kwam de bus.
Op de eerste verdieping de verblijfplaats van Eifel.
En om 18u werden de lichten aangestoken. ook op het uur een vijftal durende flikkering van duizende LED-jes
Hoe donkerder het werd hoe mooier.
Net een gouden toren. En toen was de bus daar, bevroren en blij dat we terug naar huis konden. Nog een laatste blik op de Arc de Triomphe
Naar aanleiding van een internationale beurs konden we goedkoop met de bus mee naar Argenteuil. Naar Parijs was dan maar een boogscheut verder. Hier een zicht op de beurs in Argenteuil. Even kijken naar de Italiamunten bij een naamgenoot. Maar ze waren er wel duur. Pros was ook mee, na even op de beurs geweest te zijn namen we de trein naar Parijs. In Saint-Lazare kwamen we aan en namen de metro naar Pigale. Toch wel mooie borden aan de uitgang, het was wel een koude dag en veel werd er niet gelachen op de foto's. Even dit moletje mee op de foto. En dan te voet door Montmartre. Boven nog zo'n molen.
Een beeld van een man die uit de muur schijnt te komen. Het werd gemaakt door Jean Marais. Dit is dus Montmartre, kraampjes en tekenaars.
Ook een echte acordeonspeelster in een kleurrijk palet. Boven een ver zicht, maar het weer was niet ideaal om ver te zien. Wel een prachtige basiliek, La Basilique du Sacre Coeur
In de verte het Centre Pompidou
Dan de metro terug in en naar het kerkhof van Père Lachaise. Wel groot en vele beroemde namen. Ook wel mooie grafmonumenten. Het is als een "doods" stadje met straten en zijstraten, huisnummers en "bewoners" Ook wel mooie glasramen die jammer genoeg niet altijd gespaard zijn van vandalistisch verval. Hier zeker iemand die het diepzeeduiken in zijn aders had.
Ook wel mooie beelden.
Mooi sepultura van een Rome geboren persoon.
Op het einde van de Avenue Principale het monument voor de gesneuvelden. Een burgemeester op eeuwige rust. Is dit nu grafiti? Grafmonument van Chopin. Een Maya monument.
Hier kwamen we dus ook voor, het graf van Jim Morrison, legendarisch zanger van The Doors
Ook antieke helden
Ontroerend mooi. het is een aardig stuk wandelen, gelukkig hadden we een kaart gekocht, anders is het een doodloopend straatje. Edith, die de naam van haar moeder had overgenomen.
Vandaag taart want Nette was in de week al verjaard. Een mooie kaart van Moeke met muziek, dat vond ze plezant.
Nand maakte er een leuk pakje van met de strikken van de andere pakjes. De roze is nu van Nette. En dit was er ook nog. Lekker smullen van de bugels Maar er was natuurlijk ook taart. Het blazen wordt al wat moeilijker met vijf kaarsjes. Maar dat lukt nog wel aardig. Foto met meter en peter.
Lena kijkt geïntersseerd toe.
En zo gaat dat met het speelgoed, de papa kan er ook mee overweg Luth, Renilde en Ann konden wat bijpraten.
Ze wordt al vijf jaar de grote juf. Net zoals verleden jaar verrasten we ze met een etentje bij Mac Donalds.
In 't school was ze al mooi geschminkt.
Hier moesten we zijn. Met de Umicore kaart kregen we nog vermindering ook.
De papa mag dan altijd helpen met het openen van pakjes bij de happy meal. Nand en Ann waren er natuurlijk ook bij. Foto genomen door Nette, toch wel goed gedaan. En pakjes open doen is wel leuk. En zo zag haar T-shirt er op de achterkant uit. Spelen is er dan ook wel bij.
Om thuis maar eens niet te koken hadden we de schoonzussen en -broers uitgenodige op het maandelijks etentje van J.-P. Dat er op 31 januari nog sneeuw lag, mag al zeker op de foto komen, bij deze de toast buiten op het terras. Chef kok J.-P. kwam eerst geamuseerd uitleggen wat er allemaal op het bord kwam.
Kabeljauwfilet en salpicon van bloemkool, mousseline van pickles. Renilde, Luth en Gerd Jos, Odette en Renilde. Ben en ik proefden de wijn.
Opgevulde kwartel met lamszwezerik, gekonfijte sjalot, ganzenleversaus en maïskroketjes.
Composiet van nagerechtjes.
De kok in vol ornaat, met tok en al. Hermin en J.-P. hadden ons deze prachtige namiddag gserveerd. Goed gedaan en zeker tot een volgende maal.
Als voorbereiding op de tweede Olen-beweegt-quiz trokken we naar TCO waar Din-Don (mannen die op dinsdag en donderdag tennissen en oren drinken). De strijd was ongemeen spannend. Leuke vragen en antwoorden wisselden af met toch wel serieuze doordenkers. Stefan, Michel, ikke en Carl bij de aftrap.
De jury zou het niet makkelijk hebben. Voor de twee laatse rondes stonden we één punt achter op Sus & Co en twee punten op Bonus-Malus Maar ronde 14, een muziekronde was me op het lijf geschreven. Met dank aan Alain Barriere, Elvira Madigan en Felice sloegen we een beslissende kloof die in de laatste ronde geconsolideerd werd; De organisatoren, Jean, Jan, Herman, Karel en Roger. Proficiat mannen.
In laatste instantie heeft Paul moeten afzeggen, maar jan, Fons en ikzelf trakteerden ons op een namiddag sauna in de Hezemeren. Maar we zouden onze Jan oppikken in de Hemel, zogenaamd het Stationneke van Olen.
Veel waarheid tegen de muur. En ook een voorsmaakje van de Hemel of is het de Sauna?
Ook veel oude recclame borden tegen de muur. Af en toe rijdt dit treintje echt rond in de gelagzaal. Originele deurklinken... it must be Olen. Aan 't plafond wat zwzzfgetuig. Wachten door de krant te lezen of de kaart te bestderen. Voila, de wachtenden, met een lekker biertje. Eens gaan kijken waar die tein blijft, het was inmiddels mooi weer geworden. Een oude wissel, toen moest alles met de hand; En ook de oude spelling nog op de muur Eindelijk was hij daar, de trein die doorrijd naar Neerpelt, daar was ik dus van de week ook geweest. En Jan had alles wel bij, de juffrouw was er wel niet bij Van de sauna om begrijpelijke reden geen foto's, was toch niets aan te zien. Wel ene bij 't verlaten. Na nog wat witte en rode wijn in de Engel waren we om 24u thuis.
Kinderen van de zon, voor dit goed doel hebben we al tweemaal gelopen op de sportdag van Olen beweegt. Kris Lantin was even in 't land om eens te laten zien wat er met het geld gedaan wordt. En dat is iets heel anders dan je op TV ziet. Maar eerst had ik met enkele vrienden afgesproken om iets te gaan eten in de Buonomatto in Neerpelt. De kwaliteit was rechtevenredig met het wachten, het was zeer lekker.
Penne all' arabiata, met vurige lippen ben ik buiten gegaan, de koude rode wijn kon ze niet blussen.
In het Dommelhof werd dan de presentatie gegeven, "Extra bagage" was de tittel.
Filmpjes werden afgewisseld met een optreden van de "Latinos sin Fronteras". Volksdansen uit Zuid-Amerika
Kris had ook een softbal-team opgericht.
En KV Mechelen had truitjes geschonken voor de voetbalploeg.
Nadien nog een snel op de foto met Kris, bedankt voor de foto's.
Door omstandigheden was er de dinsdagmiddagloop over geschoten. Maar om de form te houden toch de loopsloefen aangedaan en een toertje langs het kanaal na het werk. Het begon al stilletjes te duisteren bij het vertrek an 't klein saske, hier splitst het kanaal Herentals-Bocholt zich af van het Albertkanaal.
Nog redelijk wat ijsschotsen op het water. Ook het looppad was ondergesneeuwd. Onderweg met deUmicore loopuitrusting, goed beschut tegen de koude en een muziekje op de oren. De nieuwe voetgangers- en fietssenbrug zal het zeker veiliger maken voor de mensen.
Onderweg wel wat vogels op de pad. Maar deze stoven het water op bij een te nabije nadering. Anders met deze witte ganzen ?, deze leken aan te vallen... Maar zij kwamen af op het brood van een gulle schenker. Aan de jachthaven verlaten we de vaartdijk. De Dorian Gray ligt er verlaten bij, 's zomers is het hier gezellig toeven.
De jachthaven ligt op het punt waar een vroegere zijarm van de vaart toekwam. Wij noemen dat de "gedempte vaart". Maar vroeger was het op dit stuk ook nog vaart. Na het afsluiten een grote waterplas waar er veel op geschaatst werd. Verderlopen langs de vest, een restant van de vroegere omwalling. Nu een deel van de hof van 't Fransesco Die aansluiting gaf aan de "Bovenpoort"
Let op de twee vaasjes boven er op. Daar valt iets over te vertellen, misschien eens opzoeken want ik weet het niet juist. Ondertussen was het al aardig donker. De toren van de St. Waldetrudistkerk staat in de steigers voor een nieuwe dakbedekking. Dat bracht me dan aan de Molenvest, bijna thuis.Mooie affiche tegen de muur van de bib
Met een lekker glaasje Cava werd het nieuwe seizoen ingezet. Samen met de gebroeders Raf en jan, altijd een interessante babbel. De vierde musketier Leo was niet door de sneeuw gekomen.
De gratis kindertombola is een mooi initiatief van de club. Want de jeugd is de toekomst van de oude munten. Welke moeten we kiezen?
Met de hulp van de grootvader lukte het al wat beter. Maar dit zijn er ook mooie, en daar gaat het soms ook om. Dan volgt de gratis aanwezigheidstombola. Frank en Rudy zorgen voor de verdeling van de mooie prijzen: een zilveren munt en een fles lekkere wijn. Jan viel in de prijzen en was tevreden met de prijs. Uiteindelijk dan de grote tombola, daarvoor moeten ze wel een beroep doen op een onschuldige hand. En zie, mijn nummertje 176 kwam uit de zak. een mooie zilveren munt uit Panama met balboa er op. En deze onbatzuchtige, helpende handen en vrolijke lieden. Dank zij jullie is dit succes mede te verklaren. Hulde ...
Uit goede gewoonte lopen we in de week op de middag een rondje rond het fabriek. Vandaag de eerste maal dit jaar. Goed ingeduffeld tegen de koude, maar met een warm gevoel van binnen, of is het wat overgewicht van de feestdagen?
Mooi landschap langs de Meirestraat.
Raf heeft al een toertje meer gedaan. Bij de aankomst 50 minuten later
Vooreerst mijn beste wensen aan al de blogbezoekers. Moge het jaar een gezond en succesvol jaar zijn. Gisteren had het 's avonds een beetje gesneeuwd en vamorgen zag alles nog mooi wit. Tijd om wat te wandelen in de natuur. Hier de digitale impressies.
Eerst langs de visvijver van het Bloso
Daarna rond de roeivijver.
Deze overkant hebben we vaak geizen, in alle seizoenen.
Verse voetsporen volgen me.
De schaduwen worden al lang, de zon staat al laag. In de verte 'Het Netepark'
