Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
10-10-2010
Dwars door Hasselt
Het was een stralende 10/10/10. 15 km moesten er gelopen worden. daarom zeker al voordien de spieren laten opwarmen. Op deze manier is het zeer aangenaam
Elodie kwam op een andere manier de opwarming verzorgen, niet zo aangenaam maar zeker zo efficient. Voor de start, een prachtige zon maakte het extra moeilijk. Er waren meer dan 10.000 deelnemers. te veel zou later blijken
Om klokslag 15.30 werd het startsein gegeven. Het duurde zeker nog een vijftal minuten eer we de startlijn overschreden Een half uur later de doortocht door de gebouwen van HBVL De rode loper was zelfs uitgerold voor ons. 8 km en over halfweg. Met vele korte klimmetjes werd het zwaar Langs het kanaal een doedelzakspeler die de moed erin blies. Maar ook een strakke wind, niet volledig in ons voordeel en dus een beetje in ons nadeel. Met een mooi tempo stevenden we op de aankomst af. Eindelijk, na 1u43 minuten
Een lekkere afsluiter in het Borrelhuis. Een lekkere spaghetti a l'arabiata en een Duveltje omdat de trippel van Herkenrode op was.
De laatste zaterdag van september is het al jaren de gewoonte dat Umicorecollega's de tennisrackets bovenhalen. Zo ook dit jaar. Terwijl de sportievelingen toestroomden...
werd er al vanaf 10u bij zeer mooi weer getennist. Na het eerste uur waren de vier pleinen volzet. Ondertussen hadden we dankzij desponsoring van Umicore een mooie koffietafel klaargezet. Met dank aan deze vrijwilligers: Gaby, Marleen, ikke en Paul Er was zeker oo ktijd om wat uit e blazen, maar niet veel.... Alvorens aan de koffietafel aan te schuiven moesten we allen op de foto. Anche il mio amico Guiseppe era qui. Maar een regenbui overspoelde op korte tijd onze terreinen. Gelukkig was er binnen genoeg plaats voor de knabbel babbel Een mooie regenboog kondigde het einde aan van het slechte weer. Terwijl de pleinen opdroogden was het gezellig bijpraten op 't terras. Er werden nog enkele wedstrijden gespeeld, maar deze foto's geraakten niet door de censuur. Ik heb onthouden dat het zeer prettig was en zeker voor de cava herhaalbaar.
Voor deze meer dan 30 km wandeltocht waren er maar weinig komen opdagen, alleen de echte waren van de partij. Ikke, Guy en Marc, in die volgorde werden we afgezet door Patricia aan het Stiltegebied van Gerhagen, met dank voor het vroege opstaan
Onderweg veel paddestoelen gezien, deze zijn echt wel mooi. Waar vroeger allemaal bos stond is men nu bezig met het kappen van de bomen om het oorspronkelijk heidelandschap te herstellen. Is dit nu beter ? Niet makkelijk fotograferen en stappen. Zo bereikten we al snel de abdij van Averbode. Op deze plaats kruisen drie provincies: Antwerpen, Limburg en Vlaams Brabant. Het was prachtig weer die dag, toen Guy hier een paar weken geleden de toer nog ging verkennen was het allemaal bos... en nu moet de natuur de rest terug opvullen. De tocht leidde langs mooie paadjes Zelfs een mestkever in zijn heimat kruiste onze weg. Opruimers van de natuur. Bij Mie Maan was het even verpozen want we lagen goed voor op het schema. Nog steeds veel gekapte bomen, wie zou het hout komen halen? Een toch wel kunstige impressie, of waren we op weg naar Oz Mooi eekhorentjesbrood, maar dan big size Aan het trammeke vind je altijd wel iemand om een foto te maken. In de Tramhalte (Westerlo) was het lekker eten. Daarna ging de tocht verder langs het kasteel van de Merode, nu dus gemeentehuis Om dan langs de grote poort de abdij van Tongerlo te betreden Het waterhuis met het fonteintje dat dienst doet als overdrukklep
Verdere foto's zijn er niet meer genomen. maar we zijn goed en wel aangekomen op TCO, tot volgend jaar
Ook dit jaar organiseerde Umicore een loopevenement. Elke ploeg mocht een goed doel inbrengen, uiteindelijk werd er 500 EUR aan dit goed doel gestort, een chique gebaar. eerst kwamen de fietsers aan die er een tocht van 100 km hadden opzitten in de gietende regen.
Dan was het aftellen naar de start van de drie uur durende estafetteloop. Nog even bellen want er stonden er nog maar vier aande start. Uiteindelijk geraakten we aan de 5 startlopers: Fons,Kelly, Marleen, Bruno en Sven. Marcel uiterst links moest dan toch niet mee vertrekken. We liepen voor Hijos Del Sol, zie het mooie logo op onze T-shirts In de gietende regen maakten ze zich klaar voor de start.
En om klokslag 14u werd het startschot gegeven. Ook ik moest in actie komen, eerst 5 km om dan later er nog eens 7,5 bij te doen. Bruno en Sven trokken ons gemiddelde serieus naar boven, zo konden de andere het wat rustiger aan doen. Ook onze Fons liep ver boven het gemiddelde. Wegens de regenval werd er in laatste instantie nog wat gewijzigd aan het parcours dat langs de B-plein van KAC Olen liep
Hier Marc en Jean paul die voor TCO liepen.
Natalie was vrijwilligster en moest het verkeer in goede banen leiden. Ondertussen op het podium Hilde met de groep Second Chance, haar Queen for to night heb ik jammerlijk gemist. Dit jaar geen doortocht in de Plezandstraat, dan maar supporteren aan de Leemanslaan. Uiteindelijk een tevreden ploegkapitein. Kaat en Sien mochten de cheque voor de jeugdwerking van TCO in ontvangst nemen. Als afsluiter speelde Continental Rock leuke covers, jammer dat er al veel volk weg was.
Dit jaar voor het eerst onder die naam, vroeger het verrassingstornooi. Alles te danken aan deze joviale sponsor, Jeff, vandaar de dubbele F. Hij was één van de vele supporters op de finaleavond. Tom, Gaëtane, Christel en Martin speelden de finale van de "niet winners" En Alexia, Dave, maar moest eigenlijk Erik zijn, Sofie en Wim speelden de grote finale Op 't terras werden hapjes geserveerd aan de supporters. Als prijzen kreeg ieder een doos ballen die voor de gelegenheid voorzien werden van een uniek embleem. Paul en ik konden terugkijken op een geslaagd tornooi, volgend jaar terug! Het terras zat goed vol supporters, Jurgen kon het met momenten niet meer aanzien Het was al laat dat we aan de prijsuitreiking begonnen. Jeff had er nog een extra prijs bij gedaan voor de overwinnaars, hier Martin en Christel Sofie en Wim wonnen de grote finale, proficiat. En dit zijn ze dan allen te samen.
Afsluiter een artistieke foto met modellen op de achtergrond, ik mis toch wel een pint...
Na de mosselavond van augustus werden we uitgenodigd bij Peter en Janneke voor een gezellige en smakelijke babbel. Zij pachten een huisje op het Begijnhof, naast Chris en Guy. We arriveerden samen met Danny en Maria.
Onder een stralende zon werden we verwelkomd in de tuin. Ook Nelis was voor de gelegenheid chique aangekleed. Bij wat hapjes werden de laatste nieuwtjes uitgewisseld
Een heerlijk en prachtig voorgerecht met kruiden en bloemen uit eigen tuin. Een sorbet met zelfgemaakt Limoncelo-ijs, heerlijk. Dit is de verbinding tussen beide hoven, een bel om te melden dat je op komst ben. Maria had veel belangstelling voor de kruidentuin van Janneke, er werden zelfs planten meegegeven Peter met zijn zelfgemaakt kunstwerk dat de wacht houdt in de moestuin Chili con carne was het hoofdgerecht. Het smaakte zeer lekker Ondertussen werd het kampvuur aangestoken, voorbode voor een gezellig après. Maar eerst nog een overheerlijk dessert. Peter is pasteibakker en deed zijn beroep alle eer aan. Daarna was het cantus rond het vuur. Renilde had teksten afgeleverd van Vlaamse meezingers die had Guy op voldeoende exemplaren gecopieerd zodat iedereen kon meezingen. In afwachting werd de wijn geschonken en gedronken
Van het zingen is dit de enige foto die de censuur overleefde, maar plezant was het in het kwadraat.
Samen met de tennisontmoeting tegen Kasterlee was het petanque in Olen. Voor eenkeer maar eens voor deze nevenactiviteit gekozen. Mooi weer was het zeker. Organisator Jean Paul had zijn handen vol om de ploegen in de werpcirkel te krijgen Onze ploeg, Katrien, Michel en ik. Petanque is zeker ook een sport waar je rustig moet kunnen blijven, al lijkt dit een contradictie zelve
Het is zeker ook een sociaal gebeuren, al was onze tweede match één met stekels Voor de gelegenheid werd plein 4 aangelegd door Jef. Meten en hermeten als er een milimeter verschil is. Ook toeschouwers kunnen genieten van de zon en het spel. Nette kwam ook even goededag zeggen. En ook Nand fietste even tot bij ons. Die wint, wist Rob met zijn arendsoog te zien, al is dit niet altijd even duidelijk. Ondertussen werden de voorbereidingen gestart voor de mosselen met frietjes. Naar jaarlijkse gewoonte het eindpunt van de ontmoeting met Kasterlee
Waar wij dus ook konden van meegenieten.
De organisator zag dat het goed en lekker was, meer moet je niet hebben om (even) gelukkig te zijn Kijk wie we daar hebben, Nelly is back. Na lange afwezigheid terug de tennismicrobe te pakken. Dave en Marc genoten op 't terras.
Toen was het tijd voor het dessert. Een ijscreme kar met alles er op en er aan. Dat werd smullen
En aanschuiven: voor mij ene met discobolletjes En niet voorkruipen Zie, dat is nu lang geleden. Hmmmmm, lekker Oppassen Toon, want die tante Luth duwt de slagroom op je neus. Tja, toer afwachten he. maar er was genoeg voor iedereen. Nadien nog wat gezellig maar het werd al fris. een zangroep in wording Na het opruimen deed Stijn nog een fles bubbels open voor de helpers. Zoals deze twee En wij dus ook Ben en Luth waren de laatste, alvast bedankt.
Na het voorprogramma was er het gastronomisch gedeelte. BBQ met zijn allen. De gasten waren al togekomen terwijl wij nog in 't museum stonden te luisteren
Toon en Nele met de kleinste spruit Emiele, maar er komen er nog Zoals al gezegd, reuze geluk met het weer. Eerst nog wat spelen en daarna aanschuiven bij het eten. Johan nam de eerste shift BBQ-bakken op zich. Waarna er al kon gegeten worden Ook Stijn bakte het bruin... En zelf deed ik ook mijn werk
Gelukkig stond de wind weg van de tent
Iedereen voldaan, missie geslaagd tijd voor wat bij te praten en fotoshoot Op de pompoenen van Gust.
We hadden geluk die dag met het weer. Als voorprogramma was er een deelname van Nand en Nette aan de Palieter jogging.
Van lopen krijg je dorst of... in elk geval iets fris. Er was ook een bezoek aan het Olens Radiomuseum gepland. Even wachten op de gids, Gust is nog altijd niet aan 't werk te krijgen. mar ze hebben ook alle instrumenten moeten vastleggen, want ze werden meegenomen ... Dit was naar 't schijnt het pronkstuk van de verzameling die nu eigendom is van de gemeente. Er was veel te zien, pure nostalgie in hout en bakkeliet Piet kon met hart en ziel vertellen. Dit was het eerste toestel waarmee geluidsgolven uitgezonden en ontvangen werden. Marconi Een aandachtig publiek is altijd fijn. Hier bij de eerste draagbare radio, ze moesten hem wel met de kruiwagen buitenrijden, maar hij was mobiel met zware batterijen inkluis.
Hier een fonograaf voor buisplaten, ipv een platte plaat stond de groef in een buisje. en dat speelde nog.
De muziekdoos met metalen platen. Tijdens de oorlog waren radio's verboden, enkel de duitse radio's mochten gebruikt worden. we moesten Piet danig kortwieken want thuis stonden ze tewachten ze met het eten. Maar zo'n oude juke box met heerlijke bassen. Nog eentje dan, de trommelbandopnemer. Hoe het werkte weet ik niet meer, maar dat hij nu nog werkt is een feit Ik zal hem eens opzetten, wel met Nederlands liedjes. Bedankt Piet, de rest komen we zeker ook nog eens bekijken.
Met een smakelijke cadeauban en Luth en Ben spraken we af op een zondagmorgen. De weersvoorspellingen waren niet denderend maar met een positieve ingesteldheid blijven de wolken eerder weg. Luth en Ben waren er in elk geval graag bij.
Ook plezant voor ons, tja wat moet je nu doen naar 't vogeltje kijken of in elkaars ogen, je weet wat dat betekent ...
Lekker maar niet overvol dat bord.
Een foto genomen door Caroline, bleek de dochter te zijn van Tuur, een schoolvriendje van 50 jaar geleden. Die zijn vader, haar grootvader dus, was Belgisch kampioen worstelen en had een bakkerij. Op woensdag namiddag mochten we in de bakkerij aan zijn nek hangen en dan zwierde hij ons rond als training. en als hij weg was zaten we aan de zak rozijnen. Heerlijke herinneringen En zo zag het er uit met gedekte tafel. daarna hebben we nog een wandeling gemaakt en afgesloten in de Vinhmm met een fles Cava.
Op maandag hadden de petanquersafgesproken om te helpen bij het tornooi. ik had me opgegeven om 's avonds aan de eetbar mee te helpen. Greet en katrien hadden de vooravond shift gedaan, Irma was hun laatste klant.
Toch een dikke proficiat voor deze dames die meer dan één handje helpen. Nadien was het onze beurt. Het was gezellig samenwerken met Jan, gelukkig was het niet echt druk, we hebben wel veel martino's gemaakt
Het gebeurt te weinig, maar dit weekend was ons Chris nog eens in 't land. Dus een gelegenheid om Herentals nog eens te verkennen. Ons hild en de jan waren ook van de partij. door de regen bereikten we Den Engel. Even wachten en dan....
Een lekkere carbonara. Lukske herkende ons Chris niet meer, zo lang was het geleden. Dan trokken we naar Den Beiaard, onze Johan was er van dienst en daar ook eens een goede dag gaan zeggen. Het bier van de maand liet zich goed drinken
Het was al laat en hoog tijd voor een koffie toen we afsloten in De Zalm
Dit jaar wilde ik beter doen dan vorig jaar in het tennistornooi van Olen. Ondanks alle inspanningen voor en tijdens de match lagen we er in twee reeksen in de eerste ronde uit maar... Het begon al slecht op vrijdag de dertiende. na het inslagen tegen deze sympathieke tennisers van den Daf gingen de hemelsluizen open. Er zat niets anders op als in Herentals, binnen op hard court, gaan te tennissen. Voor demooie Italiaanse inslag wilde ik de vlag wel compleet maken. Na twee uur en tweemaal tie-break moesten Michel en ik ons gewonnen geven. proficiat aan de winnaars, deze match telde voor twee.
Op zaterdag stond de DG op het programma. Nu veel Italiaans azzuri. maar ook hier haalden we de tweede ronde niet. Fouten op slechte momenten gaven een stand van 6/4 en 7/5. Ook een spannende match tegen zo bleek de latere finalisten.
Aan de supporters lag het niet, die waren op post
Ook de Umicore-vlag kon de overwinning niet versieren
Tweede zondag van de maand is het beurs, deze maal met een gezellige apres, zelfs meerdere apres Het prachtige initiatief, de gratis jeugdtombola, met een beetje hulp van opa lukt het aardig.
Ook ditmaal had Leopold een muntpuzzel in elkaar geknutseld. De winnar kreeg een gesmaakte prijs met mooi muntstuk. Willy Faes toonde zijn verzameling "verminkte munten" die dan ware juweeltjes werden. Daarna was het genieten in de tuin. Op de gezondheid en de vriendschap, lekkere zelfgemaakte limoncello Het bestuur in volle glorie, proficiat mannen. Het was er gezellig bijpraten en afspraken maken voor de volgende activiteit Arwin, hopelijk schrijf ik het goed, had ieder van ons een mooie tatoeage bezorgd. Zo ook was er het jaarlijks tapke schiet treffen. Acht centimeter hoog, acht spelers en acht meter afstand. En dan maar werpen met een schijf van 8 centimeter diameter.
Daar wordt wat afgelachen, een gezonde sport dus. Vier maal heb ik het tapke weggeworpen. Zeker een gevolg van de petanquetrainingen. De dames die op vrijwillige basis helpen, een dikke proficiat. Alvorens huiswaarts te keren brachten we nog een laatste bezoek aan de feestzaal, zie gisteren. renilde bracht ons naar huis. En zo werd de eerste editie van Plattentuubkermis afgesloten, volgend jaar terug daarheen.
's Avonds zou ik zoals beloofd nog even langs de Plattentuubkermis paseren. Inne en Bert hadden een prachtige tent gebouwd op hun terras.
Inne en Ellen waren natuurlijk van corvee. Bert zorgde met de crew voor den tap
De Glacékes gaven een plezant optreden met allerhande sketches en playback muziek. Leuk was het wel Inne ging even controleren of het toegelaten aantal niet overschreden was Een play back van Donna Summer. Bert en Renilde hadden schijnbaar compasie met mij en kwamen me ophalen met de camionet, andere verklaringen zijn ook mogelijk Nog even afscheid genomen van Inne die wreed content was.
Afspraak was parking D. Umicore had een fotozoektocht uitgeschreven en die ging ik met Jan en Erika even affietsen. Jan speelde voor reporter op de fiets.
Op de Larumse brug had ik hen even losgefietst En zo ziet die brug er uit van op de oever, in Rome hebben ze er ook zo één gehad. Aan het saske diende er wel enkele notieties genomen te worden Tja en het was soms goed zoeken. Al was deze wel niet te missen. Dus bij deze, 94 moesten we schrijven. We passerden ook langs het kapelleke van meren, hier geen vraag over maar zeker even de moeite om van dichtbij te bekijken. Dezen uil was de laatste die we moesten vinden, maar merk ook de dreigende wolken. Dus in de regen werd er afscheid genomen, maar we hadden ze toch allemaal gevonden, ook al hadden we daar twee toerkes voor nodig.
Prachtig optreden met american Blues en rock night. Als eerste Lightnin' Guy en de Medford Slim Band. Heerlijke blues...
Er was goed wat volk opgekomen om te genieten, het weer was fris maar de sfeer was warm.
Guy Verlinde, zeker eens gaan naar luisteren.
Hij kwam zelfs tussen het publiek staan, ik vreesde voor die onveilige situatie. Bill Medford kreeg de zaal aan 't swingen. Genieten van een trage blues. Keith Dunn, virtuoos op de mondharmonica maar ook een prachtig gebrande stem.
En deze Phil Clayton speelde het dak er af, ze noemen hem soms ook " The wild one", kan me dat best voor de geest halen. Phil en Bill in een ronckend duet. Ronkende gitaren en een ritme dat rilde. Als laatste allemaal op het podium, ieder kreeg een open doekje. Dik verdiend
Vandaag hadden we vrienden uitgenodigd om wat te komen eten. We zouden mosselen serveren. Dat is ook gelukt maar 't was niet simpel om die 8 kg verse mosselen te vinden. Bij wat hapjes werd er bijgepraat over de warme maand juli.
Ook Janneke en Peter waren van de partij. Het was zeer aangenaam verder kennis te maken.
De mosselen waren heerlijk lekker, met vers gesneden frietjes
Even dachten we het gezellig te maken met de toortsen, maar dit leverde meer rook dan gezelligheid op. Corry en Simon hadden we dan ook maar gevraagd voor het dessert, deze hadden er al twee dagen van feesten opzitten. En voor het dessert is er altijd plaats. Tot laat werd ergezellig buiten gezeten.
Na het stapavontuur in Rome waren mijn voetjes dringend toe aan rusten. Dus dan maar gesupporterd voor de collega's van Umicore en genoten van een heerlijk terrasje. maar Katrien, Raf en Marc waren er helemaal klaar voor. Zo ook de rest van de uitgebreide Umicore delegatie. Zoals alle jaren was er een een deelname van het RVT St. Anna, Supporters genoeg
Katrien maakte op haar eentje de twee uur rond, proficiat Onze Fons zwoegde zich ook door de twee uur Deze twee zagen het nog zeer goed zitten.
Wij dus ondertussen op 't terras genieten. Marc en Monique maakten het dubbel aangenaam.
