Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
28-08-2010
Familiefeest part 3
Toen was het tijd voor het dessert. Een ijscreme kar met alles er op en er aan. Dat werd smullen
En aanschuiven: voor mij ene met discobolletjes En niet voorkruipen Zie, dat is nu lang geleden. Hmmmmm, lekker Oppassen Toon, want die tante Luth duwt de slagroom op je neus. Tja, toer afwachten he. maar er was genoeg voor iedereen. Nadien nog wat gezellig maar het werd al fris. een zangroep in wording Na het opruimen deed Stijn nog een fles bubbels open voor de helpers. Zoals deze twee En wij dus ook Ben en Luth waren de laatste, alvast bedankt.
Na het voorprogramma was er het gastronomisch gedeelte. BBQ met zijn allen. De gasten waren al togekomen terwijl wij nog in 't museum stonden te luisteren
Toon en Nele met de kleinste spruit Emiele, maar er komen er nog Zoals al gezegd, reuze geluk met het weer. Eerst nog wat spelen en daarna aanschuiven bij het eten. Johan nam de eerste shift BBQ-bakken op zich. Waarna er al kon gegeten worden Ook Stijn bakte het bruin... En zelf deed ik ook mijn werk
Gelukkig stond de wind weg van de tent
Iedereen voldaan, missie geslaagd tijd voor wat bij te praten en fotoshoot Op de pompoenen van Gust.
We hadden geluk die dag met het weer. Als voorprogramma was er een deelname van Nand en Nette aan de Palieter jogging.
Van lopen krijg je dorst of... in elk geval iets fris. Er was ook een bezoek aan het Olens Radiomuseum gepland. Even wachten op de gids, Gust is nog altijd niet aan 't werk te krijgen. mar ze hebben ook alle instrumenten moeten vastleggen, want ze werden meegenomen ... Dit was naar 't schijnt het pronkstuk van de verzameling die nu eigendom is van de gemeente. Er was veel te zien, pure nostalgie in hout en bakkeliet Piet kon met hart en ziel vertellen. Dit was het eerste toestel waarmee geluidsgolven uitgezonden en ontvangen werden. Marconi Een aandachtig publiek is altijd fijn. Hier bij de eerste draagbare radio, ze moesten hem wel met de kruiwagen buitenrijden, maar hij was mobiel met zware batterijen inkluis.
Hier een fonograaf voor buisplaten, ipv een platte plaat stond de groef in een buisje. en dat speelde nog.
De muziekdoos met metalen platen. Tijdens de oorlog waren radio's verboden, enkel de duitse radio's mochten gebruikt worden. we moesten Piet danig kortwieken want thuis stonden ze tewachten ze met het eten. Maar zo'n oude juke box met heerlijke bassen. Nog eentje dan, de trommelbandopnemer. Hoe het werkte weet ik niet meer, maar dat hij nu nog werkt is een feit Ik zal hem eens opzetten, wel met Nederlands liedjes. Bedankt Piet, de rest komen we zeker ook nog eens bekijken.
Met een smakelijke cadeauban en Luth en Ben spraken we af op een zondagmorgen. De weersvoorspellingen waren niet denderend maar met een positieve ingesteldheid blijven de wolken eerder weg. Luth en Ben waren er in elk geval graag bij.
Ook plezant voor ons, tja wat moet je nu doen naar 't vogeltje kijken of in elkaars ogen, je weet wat dat betekent ...
Lekker maar niet overvol dat bord.
Een foto genomen door Caroline, bleek de dochter te zijn van Tuur, een schoolvriendje van 50 jaar geleden. Die zijn vader, haar grootvader dus, was Belgisch kampioen worstelen en had een bakkerij. Op woensdag namiddag mochten we in de bakkerij aan zijn nek hangen en dan zwierde hij ons rond als training. en als hij weg was zaten we aan de zak rozijnen. Heerlijke herinneringen En zo zag het er uit met gedekte tafel. daarna hebben we nog een wandeling gemaakt en afgesloten in de Vinhmm met een fles Cava.
Op maandag hadden de petanquersafgesproken om te helpen bij het tornooi. ik had me opgegeven om 's avonds aan de eetbar mee te helpen. Greet en katrien hadden de vooravond shift gedaan, Irma was hun laatste klant.
Toch een dikke proficiat voor deze dames die meer dan één handje helpen. Nadien was het onze beurt. Het was gezellig samenwerken met Jan, gelukkig was het niet echt druk, we hebben wel veel martino's gemaakt
Het gebeurt te weinig, maar dit weekend was ons Chris nog eens in 't land. Dus een gelegenheid om Herentals nog eens te verkennen. Ons hild en de jan waren ook van de partij. door de regen bereikten we Den Engel. Even wachten en dan....
Een lekkere carbonara. Lukske herkende ons Chris niet meer, zo lang was het geleden. Dan trokken we naar Den Beiaard, onze Johan was er van dienst en daar ook eens een goede dag gaan zeggen. Het bier van de maand liet zich goed drinken
Het was al laat en hoog tijd voor een koffie toen we afsloten in De Zalm
Dit jaar wilde ik beter doen dan vorig jaar in het tennistornooi van Olen. Ondanks alle inspanningen voor en tijdens de match lagen we er in twee reeksen in de eerste ronde uit maar... Het begon al slecht op vrijdag de dertiende. na het inslagen tegen deze sympathieke tennisers van den Daf gingen de hemelsluizen open. Er zat niets anders op als in Herentals, binnen op hard court, gaan te tennissen. Voor demooie Italiaanse inslag wilde ik de vlag wel compleet maken. Na twee uur en tweemaal tie-break moesten Michel en ik ons gewonnen geven. proficiat aan de winnaars, deze match telde voor twee.
Op zaterdag stond de DG op het programma. Nu veel Italiaans azzuri. maar ook hier haalden we de tweede ronde niet. Fouten op slechte momenten gaven een stand van 6/4 en 7/5. Ook een spannende match tegen zo bleek de latere finalisten.
Aan de supporters lag het niet, die waren op post
Ook de Umicore-vlag kon de overwinning niet versieren
Tweede zondag van de maand is het beurs, deze maal met een gezellige apres, zelfs meerdere apres Het prachtige initiatief, de gratis jeugdtombola, met een beetje hulp van opa lukt het aardig.
Ook ditmaal had Leopold een muntpuzzel in elkaar geknutseld. De winnar kreeg een gesmaakte prijs met mooi muntstuk. Willy Faes toonde zijn verzameling "verminkte munten" die dan ware juweeltjes werden. Daarna was het genieten in de tuin. Op de gezondheid en de vriendschap, lekkere zelfgemaakte limoncello Het bestuur in volle glorie, proficiat mannen. Het was er gezellig bijpraten en afspraken maken voor de volgende activiteit Arwin, hopelijk schrijf ik het goed, had ieder van ons een mooie tatoeage bezorgd. Zo ook was er het jaarlijks tapke schiet treffen. Acht centimeter hoog, acht spelers en acht meter afstand. En dan maar werpen met een schijf van 8 centimeter diameter.
Daar wordt wat afgelachen, een gezonde sport dus. Vier maal heb ik het tapke weggeworpen. Zeker een gevolg van de petanquetrainingen. De dames die op vrijwillige basis helpen, een dikke proficiat. Alvorens huiswaarts te keren brachten we nog een laatste bezoek aan de feestzaal, zie gisteren. renilde bracht ons naar huis. En zo werd de eerste editie van Plattentuubkermis afgesloten, volgend jaar terug daarheen.
's Avonds zou ik zoals beloofd nog even langs de Plattentuubkermis paseren. Inne en Bert hadden een prachtige tent gebouwd op hun terras.
Inne en Ellen waren natuurlijk van corvee. Bert zorgde met de crew voor den tap
De Glacékes gaven een plezant optreden met allerhande sketches en playback muziek. Leuk was het wel Inne ging even controleren of het toegelaten aantal niet overschreden was Een play back van Donna Summer. Bert en Renilde hadden schijnbaar compasie met mij en kwamen me ophalen met de camionet, andere verklaringen zijn ook mogelijk Nog even afscheid genomen van Inne die wreed content was.
Afspraak was parking D. Umicore had een fotozoektocht uitgeschreven en die ging ik met Jan en Erika even affietsen. Jan speelde voor reporter op de fiets.
Op de Larumse brug had ik hen even losgefietst En zo ziet die brug er uit van op de oever, in Rome hebben ze er ook zo één gehad. Aan het saske diende er wel enkele notieties genomen te worden Tja en het was soms goed zoeken. Al was deze wel niet te missen. Dus bij deze, 94 moesten we schrijven. We passerden ook langs het kapelleke van meren, hier geen vraag over maar zeker even de moeite om van dichtbij te bekijken. Dezen uil was de laatste die we moesten vinden, maar merk ook de dreigende wolken. Dus in de regen werd er afscheid genomen, maar we hadden ze toch allemaal gevonden, ook al hadden we daar twee toerkes voor nodig.
Prachtig optreden met american Blues en rock night. Als eerste Lightnin' Guy en de Medford Slim Band. Heerlijke blues...
Er was goed wat volk opgekomen om te genieten, het weer was fris maar de sfeer was warm.
Guy Verlinde, zeker eens gaan naar luisteren.
Hij kwam zelfs tussen het publiek staan, ik vreesde voor die onveilige situatie. Bill Medford kreeg de zaal aan 't swingen. Genieten van een trage blues. Keith Dunn, virtuoos op de mondharmonica maar ook een prachtig gebrande stem.
En deze Phil Clayton speelde het dak er af, ze noemen hem soms ook " The wild one", kan me dat best voor de geest halen. Phil en Bill in een ronckend duet. Ronkende gitaren en een ritme dat rilde. Als laatste allemaal op het podium, ieder kreeg een open doekje. Dik verdiend
Vandaag hadden we vrienden uitgenodigd om wat te komen eten. We zouden mosselen serveren. Dat is ook gelukt maar 't was niet simpel om die 8 kg verse mosselen te vinden. Bij wat hapjes werd er bijgepraat over de warme maand juli.
Ook Janneke en Peter waren van de partij. Het was zeer aangenaam verder kennis te maken.
De mosselen waren heerlijk lekker, met vers gesneden frietjes
Even dachten we het gezellig te maken met de toortsen, maar dit leverde meer rook dan gezelligheid op. Corry en Simon hadden we dan ook maar gevraagd voor het dessert, deze hadden er al twee dagen van feesten opzitten. En voor het dessert is er altijd plaats. Tot laat werd ergezellig buiten gezeten.
Na het stapavontuur in Rome waren mijn voetjes dringend toe aan rusten. Dus dan maar gesupporterd voor de collega's van Umicore en genoten van een heerlijk terrasje. maar Katrien, Raf en Marc waren er helemaal klaar voor. Zo ook de rest van de uitgebreide Umicore delegatie. Zoals alle jaren was er een een deelname van het RVT St. Anna, Supporters genoeg
Katrien maakte op haar eentje de twee uur rond, proficiat Onze Fons zwoegde zich ook door de twee uur Deze twee zagen het nog zeer goed zitten.
Wij dus ondertussen op 't terras genieten. Marc en Monique maakten het dubbel aangenaam.
Op donderdag had ik nog een telefoontje gekregen van Radio 2 om in de eter te gaan, maar vanuit Rome leek dat nogal kostelijk. Dus vrijdag terug. Ik had ooit een mailtje gestuurd naar de topcollectie omdat ik al jaren een melodie in mijn hoofd had waarvan ik tittel nog uitvoerder van kende. Een jeugdsentiment van meer dan 36 jaar geleden. Ik had me op 't terras gezet met een kalmeringsmiddel om mijn uitleg te doen.
Ik moest het even trachten te zinge, zoiets van kara kimbay hee. Renilde zag er al direct een dansnummer in.
Dan was het wel wachten tot 15.30 om te horen dat ze het gevonden hadden. En inderdaad het nummer bestond, uit 1972 Kara Kara met een K van New World. Al vaak dit nummertje terug gehoord. De Meerminne waren weer op pad. Misschien toch eens die studenten van vroeger terug opzoeken.
Ik had nog ruim een halve dag en besloot dan maar de meest noordelijke brug ook op te zoeken. Maar het werd een lijdensweg. Eerst op de bus controle en mijn ticket niet bij. pas afgeven maar eer we een kwartier verder waren heb ik hem teruggekregen want ze konden mijn adres niet geschreven krijgen op hum carbonpapier...Dan nog ver, te ver te voet. Wel een prachtig sportcomplex, ooit gebruikt voor de Olympische spelen.
Uiteindelijk het meest noordelijk punt. De Ponte Tor di Quinto
Al heel wat over tijd besloot ik wat te joggen, maar al snel bloed op mijn hiel want een grote blaar was open gegaan. Eindelijk een bus gevonden maar die bleek rotto te zijn. Dan maar wachten op de volgende. Deze stopte en het water liep er onder uit. Nog wachten en zenuwachtig aan 't worden. Met een uur vertraging alles opgehaald in 't hotel. Dan naar de luchthaven maar het was bijna een halfuur aanschuiven voor een ticket voor de Leonardo express. Nog net 10 minuten over om deze reddende engel te nemen.
In de luchthaven alles rustig. Wel van gate moeten veranderen en daar dan plots... Onze Jan. Kwam van Napels en moest ook naar Herentals. Die flauwe plezante moest even mee op de foto.
Er was zelfs nog tijd voor een wijntje want de vlucht had een halfuur vertraging. Zo kreeg ik,uiteindelijk een taxi tot voor de deur. Nog een goed einde van een zeer vermoeiende dag.
Daar ik nog twee bruggen miste, eerst die zuidelijke eens zoeken. Maar eerst... een gezond potje fruit op de Campo, daarna...
Un ristretto bij óbiká Ecco, dat weet je ook al weer. Het prachtige Pallazo Farnese, nu Franse ambasade, de hoek om op de Campo Dan een bezoek aan het Hard Rock Caffé. En iets verder waar fimsterren thuis zijn. Dit was de play list van het gisterenavond gehouden concert Iets verder een kerk waar die eigenlijk geboud is op drie tempels.Indrukwekkend die gewelven. 's Middags nog éénmaal in het vertrouwd terrassje Even langs de Lupus Capitolino Dan met de bus naar de Ponte Marconi De Tiber is hier al verschillende kilometers buiten Rome. Moeilijk te fotgraferen met al dat struikgewas Nu ook de kerk van de Madonna niet open, wel iemand die er imitatievlinders tegen geplakt had. Ecco, dat is toch een uitnodiging om terug te komen. Een foto van de Synagoge, vlakbij het hotel. 's Avonds een laatste maal lekker eten in de Portico
Een panacotta als dessert en een Amaro Waarna nog een lekkere koffie met nog en Amaro, in elk geval goed geslapen.
Vandaag met de bus terug naar het MAXXI maar eerst een gezond bekertje fruit op de Campo. Voor 't eerst een Belgische krant gekocht. Veel miserie en na eenmaal doorbladeren weggeworpen.
Dan nog eerst langs het Palazzo Altemps. Een museum voor mij alleen. ik was er wel vroeg maar voor de rest niemand, en prachtig... een must voor een Romereiziger. Moeder en zoon. De Galiër die zelfmoord pleegt, indrukwekkend.
Op weg naar Canova een mooie kerk binnen en een kaarsje voor het geluk van een dierbare. Canova was open, maar te vroeg om iets te eten. Een koffietje is er altijd te krijgen en rondzien is gratis Mooie beelden en eigenlijk een restaurantje in een atelier van de kunstenaar. Met de bus in naar de Porta San Paolo Nu het MAXXI wel open Een groot skelet voor de deur met een metalen staaf op zijn vinger, KUNST Binnen een bed om op te gaan liggen en op 't plafond een projectie van zwevende mensen... Ook dit valt onder Kunst, een barak in snelbouw in een aardig kleurtje Maar het gebouw is de max. Ontworpen door Zaha Hadid, een Britse architecte van Iraakse afkomst. In 2013 ook te zien in Antwerpen met een ontwerp van een nieuw havenkantoor. Buiten kunstig gebruik gemaakt van deze boom en grasveld.
Op de terugweg even chequen. De lijn op de grond schijnt een soort kalender/zonnewijer te zijn. Via een klein gaatje in 't dak krijg je op de grond een kalenderaanuiding
's Avonds afscheid van Monika, hier voor de Fontana delle Tartaruge Onverwacht vlakbij een lifeopvoering van bekende nummers. Ben blijven staan tot na Bridge over troubled water Bruno met een nog bijna volle maan.
Vandaag met de bus naar de Gianicolense, ook van hieruit ligt Rome er verleidelijk bij.
Even een groet aan Garibaldi Op de terugweg op zoek naar de kerk van Sant' Agata waar de Madona terug thuis was, maar de kerk bleek dicht. Dit "hol van Noantri" was wel open maar daar ben ik dan maar niet binnen gegaan Wel langs Carlo Menta waar de oude Fiat nog steeds dient als blikvanger. In de namiddag enkele mooi Caravagio's gezien in S. Luigi di Francesi Ook de Leonardo tentoonstelling van verleden jaar was nog open in de Cancellara. Maar het geld geraakte stilletjesaan op, dus enkel een foto met deze inkomdame. In de namiddag naar het MAXXI, prachtig modern museum maar gesloten, zeker terugkomen was de boodschap. Wel moderne structuren En ook deze plaatselijke baskettempel oogt chique. Even verder het auditorium-Parco della Musica, maar ook gesloten. 's Avonds de andere wereld van het oude Rome. Eens rond het Colosseum gewandeld en.. nog een bekende Romein tegengekomen, Julius Caesar Monika belde dat ze de voettocht voleindigd had in 't Vaticaan. een avondje stappen kon er nog wel af. Van haar te horen gekregen dat er een vinger ontbreekt aan de hand van de Donau in de Fontana dei Quatro Fiumi
Op zondag kun je de grootste openluchtmarkt van... bezoeken. Aan de Porta Portese, na twee uur was ik nog niet overal geweest.
Dit is net dezelfde stofzuiger die wij thuis hadden, zeg maar 45 jaar geleden. Hier spikspinternieuw Op de terugweg even de Aventino op om het werk van Piranesi te bekijken en natuurlijk.... door het sleutelgat piepen. Langs de tempel van Hercules In de namiddag dacht ik door het park Borghese te wandelen maar liet me vangen op de Piazza del Popolo aan een tentoonstelling van Leonardo.
Toch wel straf dat die al een fiets had ontworpen met ketting maar niet het commercieel verstand of interesse had om het te comersialiseren. Vanop de Pincio ook een mooi zicht over Rome Zo kom je langs de Spaanse trappen, die dus eigenlijk Frans zijn maar waar veel Engelsen komen De bedoeling was even bij Canova binnen te gaan maar die was gesloten, dus voor later. Wel even een klapke gemaakt met nog een sprekend standbeeld. Babuino, mooi is iets anders Een koffietje gedronken in de oudste koffie huis, sinds 1760 Langs de Santa Maria Sopra Minerva, een eerste werk van Michelangelo 's Avonds was het groot feest in Trastevere, de Madonna keert terug en sluit een week feesten van. Dan was het gezellig tafelen in Il Poritco Gefrituurde artisjok bodem, mijn lieveningsgerecht En als secundo cozze con vongole Een prachtige volle maan vergezelde ons, hier samen met het Pantheon en de obelisk Op de Piazza Navona kreeg ik een steen van deze fee, om te koesteren. Het was al laat dat we bij Il Nolano een laatste dronken. Zo laat dat we moesten aanbellen, want de deur was op slot.
