Foto's en tekst als dagboek Op 01/012009 ben ik gestart met deze blog van Walter & Co. Deze blog zal foto's en tekst bevatten uit het heden en verleden van de familie Mertens-Pauwels. Bedoeling is dat ik de vele foto's ook eens een keertje toon en de belevenissen met jullie deel.
"Jullie" zijn "familie en vrienden", in die hoedanigheid hebben jullie dit wachtwoord ontvangen. Mochten er ooit foto's verschijnen die je als ongehoord beschouwt, neem dan direct contact op met mij zodat ik ze onmiddellijk kan verwijderen. Daarvoor geen discusie. Dat deze blog met de tijd een Italiaans tintje zal krijgen ligt voor de hand.
Salutini.
28-03-2010
Zwemles voor Nette
Telefoontje van Nette op zondagmorgen of we niet kwamen kijken naar haar zwemles. Rare foto's als je die door het raam van 't zwembad moet nemen.
In de voormiddag een koffietje drinken is een vast ritueel. Vandaag bezoek van "un grande maestro" Jean Piere kwam even langs.
Aan de poort zat de Paashaas al eitjes uit te delen. En de orgelman zorgde voor de ambiance. Deze foto en de twee vorige ook in de namiddag genomen, toen we na het kuisen van de auto vonden dat we wel een extra verdiend hadden.
Als het weer, de tijd en andere factoren in de juiste constellatie staan dan... trekken we graag een dagje naar Antwerpen. Ik kan me niet voorstellen dat ze dit speciaal voor mij gehangen hebben.
Onderweg een speciale gevel, met Egyptische tekens
Vaste verpozing is de binnenkoer van de Groote Witte Arend. met zijn Toscaanse zuilen... En deze knaap die een uiltje komt vangen Een beproefd recept, un matrimonio perfetto Tja niet makkelijk om naar de camera te zien en je glas in te schenken. Nog een opvallend iets, ken ik die naam? Even aan 't raam gekeken. Kledingswinkel van Walter Van Beirendonck En dan een afstap in de Kulminator. Nog lekkere kerstbieren te verkrijgen Una sorpresa... bij het buitenkomen bots ik bijna op twee fietsers. Carina, lerares avondschool en haar dochter, Molto bello Dat verdiende wel een foto Deze man heeft zijn standbeeld op het Vleminckx veld Aan de overkant het St. Elisabeth ziekenhuis. Maar ook de prachtige kruidtuin.
En dan een bezoek aan de Quetzal, vele lekkere chocolade gerechten.
Bij het buitenkomen de achterkant van de OLV kathedraal En toen was het tijd om terug naar Herentals te rijden.
Vandaag in de vroege ochtend een natuurloop in Herenthout op het programma. Stond aangestipt als grensverleggend want ik zou 12.5 kl trachten te lopen. Onze Fons en Carinne waren ook op de afspraak voor eze sportieve loop.
Nog even wachten voor de start. Niel, de zoon van onze Fons, heeft ook de 12 km gelopen, zeer goed gedaan Niel. De regen van de nacht voordien had op verschillende plaatsen echte slijkpaden gevormd.
Onderweg even water drinken, zeer belangrijk maar zo te zien heb ik nog wel wat reserves.
Na de eerste ronde van 7,5 km alleen op weg voor de extra ronde van 5 km. zodat ik aan mijn 12.5 geraak. Het weer zat niet echt mee. Het looparkoers startte aan het sportcomplex 't Kapelleke langs de Bergense Steenweg en leidde langs een bosrijke omgeving naar het hoogste punt van Herenthout: le signal de Herenthout op 25 m. Die heb ik dus tweemaal belopen
Al lang was renilde op zoek naar een prktisch oplossing voor het "te weinig plaats" in de living. Een nieuwe kast heeft al haar problemen opgelost, toch die van dat te weinig plaats Ze staat er in elk geval netjes.
Een maand na de eerste ontmoetingen wilden velen dat nog eens over doen. Door een paar afzeggingen lag de verdeling even overhoop, maar dat was snel opgelost. Het was de laatste maal dit voorjaar in de blaas, volgende afspraak op TCO
's Avonds zijn we dan nog wat in Herentals blijven plakken, In de Zalm hebben ze lekkere biertjes. En wie we daar zagen, Pater Kristiaan: een scouts man in hart en nieren en ook familie van de Sus.
Frank had het aangekondigd, op zondag 7 maart rond 20u zou het ISS overvliegen en rakelings langs Mars vliegen. Hier dus de foto, Mars was met het blote oog te zien, als een licht roze ster, maar mijn panasonic heeft dit niet kunnen vastleggen. Toch was het de eerste keer dat ik zo naar Mars gekeken heb.
Voor haar afscheid aan de twintiger jaren had ons Liesbeth een vat op poten gezet waarvan we echt genoten hebben. Voor de uitnodigingen had Johan gezorgd, hier een foto uit lang vervlogen tijd. Ik was ruim op tijd om een goede plaats te hebben. Samen met Johan, die zou voor de eerste tapbeurt zorgen. We waren er dus vroeg bij. Ook onze Fons, Joachim en Niel kwamen mee vieren. Bert had Johan komen versterken aan de tap, chique gedaan Bert. Joachim en Nanou Wouter was ondertussen ook aangekomen, die kwam recht van zijn werk in de Zalm Pros was oo klater daar. Hij had vandaag voor de eerste dag gaan opdienen in een taverne en had zijn werkkledij nog aan. Rustig bezig blijven, met kennis van zake... Ann en Stijn hadden ook de weg gevonden. Een drietal jongedames Gezellig bijpraten aan de toog. Liesbeth en Manu Liesbeth en Wouter hebben dan maar de eerste dan voor hun rekening genomen.
En zelf hebben we ook veel gedanst. We waren ook goed in form
Ondertussen hadden Nele en Wouter de tapbeurt overgenomen. Zoals we al zegden, goe bezig...
Naar jaarlijkse gewoonte nemen de Numismaten deel aan deze quiz, georganiseerd door de Herentalse cultuurraad. Met negen waren we, daar werden door lottrekking twee ploegen van gemaakt De eerste ploeg, uiteindelijk ook voor ons op de einduitslag, herbergde alle drie de dames. Dikke proficiat Wij waren dus niet allen verstoken van een dame maar ook met zijn vieren. Toch een plezante avond.
Als eerste in de rij dit jaar Tante Odette. Mariek was ook even van de partij
En ieder toast op zijn manier natuurlijk. Ook Zen was er bij en vond al snel een speelkameraad. Een artistieke impressie. meer nieuws van Marieke op de Wielemie.be, zeker eens naartoe surfen.
In de tuin nog een rare kwast Jos en Odette waren nog maar pas terug van Rwanda, natuurlijk met een boel verhalen en foto's. Deze vond ik de mooiste. Prachtig weer was het en het was heerlijk aperitieven in het zonneke.
Voor het eerstin de Lotto Arena voor de Europese wedstrijd van de Antwerp Giants tegen het Turkse BC Banvit. We waren er ruim op tijd, met de genummerde plaatsen geen noodzakelijkheid. De zaal zag er netjes uit. In afwachting dan maar de ploegopstelling doornemen. Johan bekeek het met een kennersblik Bij het begin een optreden van de plaatselijke cheerleaders, die hebben op ale vlakken nog een ruime groeimarge. En net zoals op de voetbal bij aanvang een regen van gekleurde papiertjes. De spionkop liet de vlag even rollen. En de plaatselijke mascotte trachte de handjes warm te houden.
En zo ziet er een scorebord uit. Na het eerste kwart leidde de Giants met één punt, in het tweede kwart liepen ze verder weg en de Turken kwamen er niet meer aan te pas.
Op een bepaald moment werd de Mexican wave ingezet, wat door heel het stadion goed meegedaan werd. Tijdens de pauze traden de cheerleaders nog eens aan, wat ze ook deden tijdens de time-outs maar dan ging het licht uit. Nog een kleine minuut te spelen en de buit lijkt binnen, al weet je dat in basket nooit. De einduitslag, topscorer werd Brandon Gay met 19 p. En nog een bedankske aan de toeschouwers.
Als afsluiter van de dag gingen we naar het Optreden van Umberto Tozzi. het was nog even wachten eer we binnen mochten, ik had me in elk geval al voorzien van de nodige atributen. In het voorprogramma een Limburgse Italiaan die de zaal opwarmde met stuk voor stuk meezingers.
Dan was het pauze en nog even wachten op de maestro We zaten wel ver van achter en na een tijdje voelde ik me naar voor geroepen.
Eerst op de zijgang ter hoogte van het gelijkvloers. beter zicht, betere foto's.
Tja, chique van die man, morgen zijn nieuwe cd eens gaan kopen.
Na het eerste deel een akoestisch intermezzo met een zeer mooie sax en gitaatsolo
Maar bij aanvang van het tweede deel waagde ik de overstap naar de middengang recht voor het podium. Chique dat ze even in de camera kijkt.
Toch wel mooie stem, ook dus... Er werd goed wat gelachen en Italiaans gepraat. Niet alles verstaan maar dat was niet zo belangrijk, het aanvoelen des te meer. En dan maar vragen of er Italianen in de zaal waren, de zaal ging uit de bol.
Deze kon dus ook gitaar spelen, dus dat ook...
Mooie duetten met de sax.
Senza parole
Bij Ti amo was het goed raak, toen bleven we nog zitten maar bij Gloria was het springen voor het podium. De zaal zat goed vol;
Mooie gitaarsolo's
Achter mij nog bekend volk.
En maar kusjes werpen, molti baci per le donne
er werd zelfs gesigneerd, chique Deze handdoek verdween even later in het publiek, wedde dat die nooit gewassen wordt...
Ja van mij ook aplaus hoor; Ancora baci Zij deden het ook zeer goed.Prachtige avond, met dank aan E
Normaal vandaag dubbele actie. in de voormiddag beurs en in de namiddag natuurloop. Maar door het slechte sneeuwweer het tweede afgelast, toch bij mij want andere Umicorers waren er wel. Daarentegen de voormiddag, met toch nog de instelling om te gaan lopen, in het teken van koffie. Leo kon me niet overhalen, ook al wist hij mijn zwakke plek te vinden.
Zo noemen we onze tennisontmoetingen, in een pinda zitten ook twee aan twee vier halve nootjes, vandaar...En dan hebben we het over tennissen met een groep levensgenieters, maar evenzeer sportief bezig. De ene al wat meer dan de andere. De eerste al maar op de foto, ééntje ontbrak er nog.
Dit waren de eerste dubbels, Martine en ik tegen Mimi en Sus. Ondertussen ook Monique geariveerd, samen met Michel tegen Francine en Ivo. Na 40 minuten andere (niet allemaal) en betere (misschien). Martine en Jos tegen Mimi en Karel. Op het andere plein Kelly en Michel tegen Gaëtane en Sus Nog eens 40 minuten later Gaëtane en Roger tegen Karel en Monique. Het andere plein Jet en Ivo tegen Francine en Jos na afloop was het gezellig wat bijtafelen met een kaasschotel
Het was al middag toen we het kerkhof verleieten voor een wandeling door Parijs. Maar eerst weer de metro in om dan aan het Louvre boven te komen. Als de vlag wappert is er iemand thuis? De piramides van Pei wilde ik zeker zien een belangrijkeplaats in de Da Vinci code
Tja die duif wilde er absoluut niet af.
De place de Vendôme. Rijke buurt met prachtige triomfzuil (44 m) door Napoleon Bonaparte laten zetten op dit achthoekig plein. De Opéra Garnier met prachtige vergulde beelden. een koffie en een ice-tea op een terrasje kostte me 11 EUR met herinneringen aan the Moody Blues Maar toch ook een zeer mooi gebouw In de verte de place de la Concorde. Nog even achterom zien, prachtige afmetingen
De wonderschone place de la Concorde met de obelisk. In 1836 werd deze obelisk uit Luxor dateert van 1250 v. Chr. Zich op het plein met Eifeltoren. Ook mooie verlichtingsornamenten. De obelisk is één van de drie "Naalden van Cleopatra" en doet dienst als gnomom.
Op de onderkant staan vergulde tekeningen die beschrijven hoe de obelisk hier is recht gezet.
Als men de andere kant uitkijkt zie je vlak op de Champs-Élysées.
Twee prachtige fonteinen staan naast de obelisk. Dit aan een brug over de Seine.
In de verte het musée d'Orsay we naderen de 300 meter hoge toren van gietijzer. Een uur aanschuiven en dan kan je naar boven, maar het hoogste platform was gesloten, dus maar tot 126 m. hoog geraakt. Zicht vanuit de lift, de trappen zijn voor een andere keer. Van onder naar boven. Met Montmartre op de achtergrond. Een blik in de verte.
Het moderne Parijs in de verte
Gelukkig is dit maar een pop
Hulde aan deze man, de toren staat er al van 1889 Met grote honger gingen we op zoek naar een eten. Een bovengronds metrostation met ... een metro op banden. Aan Pigale een Mac Donalds gevonden en dan terug want om 19u kwam de bus.
Op de eerste verdieping de verblijfplaats van Eifel.
En om 18u werden de lichten aangestoken. ook op het uur een vijftal durende flikkering van duizende LED-jes
Hoe donkerder het werd hoe mooier.
Net een gouden toren. En toen was de bus daar, bevroren en blij dat we terug naar huis konden. Nog een laatste blik op de Arc de Triomphe
Naar aanleiding van een internationale beurs konden we goedkoop met de bus mee naar Argenteuil. Naar Parijs was dan maar een boogscheut verder. Hier een zicht op de beurs in Argenteuil. Even kijken naar de Italiamunten bij een naamgenoot. Maar ze waren er wel duur. Pros was ook mee, na even op de beurs geweest te zijn namen we de trein naar Parijs. In Saint-Lazare kwamen we aan en namen de metro naar Pigale. Toch wel mooie borden aan de uitgang, het was wel een koude dag en veel werd er niet gelachen op de foto's. Even dit moletje mee op de foto. En dan te voet door Montmartre. Boven nog zo'n molen.
Een beeld van een man die uit de muur schijnt te komen. Het werd gemaakt door Jean Marais. Dit is dus Montmartre, kraampjes en tekenaars.
Ook een echte acordeonspeelster in een kleurrijk palet. Boven een ver zicht, maar het weer was niet ideaal om ver te zien. Wel een prachtige basiliek, La Basilique du Sacre Coeur
In de verte het Centre Pompidou
Dan de metro terug in en naar het kerkhof van Père Lachaise. Wel groot en vele beroemde namen. Ook wel mooie grafmonumenten. Het is als een "doods" stadje met straten en zijstraten, huisnummers en "bewoners" Ook wel mooie glasramen die jammer genoeg niet altijd gespaard zijn van vandalistisch verval. Hier zeker iemand die het diepzeeduiken in zijn aders had.
Ook wel mooie beelden.
Mooi sepultura van een Rome geboren persoon.
Op het einde van de Avenue Principale het monument voor de gesneuvelden. Een burgemeester op eeuwige rust. Is dit nu grafiti? Grafmonument van Chopin. Een Maya monument.
Hier kwamen we dus ook voor, het graf van Jim Morrison, legendarisch zanger van The Doors
Ook antieke helden
Ontroerend mooi. het is een aardig stuk wandelen, gelukkig hadden we een kaart gekocht, anders is het een doodloopend straatje. Edith, die de naam van haar moeder had overgenomen.
Vandaag taart want Nette was in de week al verjaard. Een mooie kaart van Moeke met muziek, dat vond ze plezant.
Nand maakte er een leuk pakje van met de strikken van de andere pakjes. De roze is nu van Nette. En dit was er ook nog. Lekker smullen van de bugels Maar er was natuurlijk ook taart. Het blazen wordt al wat moeilijker met vijf kaarsjes. Maar dat lukt nog wel aardig. Foto met meter en peter.
Lena kijkt geïntersseerd toe.
En zo gaat dat met het speelgoed, de papa kan er ook mee overweg Luth, Renilde en Ann konden wat bijpraten.
