Alhoewel 'mijn' zetel (canapé) niet voldoet aan normen die ik mij, in mijn vorig leven had voorgesteld, leg ik mij hier 'letterlijk' half-neer..en geeft het mij een 'zalig' gevoel van onaansprakelijke rust.
De zetel zelf vertoont duidelijke tekenen van 'overdadig' gebruik.
Maar daar stoor ik mij niet aan...als't maar gemakkelijk is.
(De zetel is ook van....'de'n krijg....!' Gekregen dus!)
Zalig...
Links van mij zit onze'n Flip...een rasechte groene halsband-parkiet, zoals er in ons hoofdstedelijk Brussel enkele duizenden, ongevraagd, met wulpse bescheidenheid rondfladderen en zich, op uitdagende manier weten te vermenigvuldigen. .
(Je moet het maar bezien.)
Toen wij 'hem' (ik weet niet of het een jongen of een meisje is, maar aan zijn repetitieve taalvaardigheid te horen, lijkt hij/ze toch meer van een femenistische allooi te zijn, (en ook dit keer..... van de'n krijg...!) houdt hij/zij mij te 'pas' als gesprekspartner,maar op ongelegen momenten haalt hij/zij het vocabularium boven met:
" Alleé kom..." "Dank U..." en als hij/zij zich in een goeie bui voelt, m.a.w. dat er een koekje aan kan verbonden worden..."Napoleon...!!!!"
Verder reikt zijn vocabularium niet... dus 't zal misschien toch wel... een jongen zijn!
Onze, zoveelste jonge 'poes', moet nog wennen aan deze, voor haar, ongewenste infiltrant,
en zij/hij durf z'n pootje wel een 'uitsteken'.
(Een 'hap' van een kleine 'papegaai' kan vervelend pijn doen.)
Ik raad haar/hem (poes) dit af maar 'die poes' verstaat mij niet.
"Dan moet zij/hij het maar voelen...!"
Een ouderwetse uitspraak die tegenwoordig weinig attentie zal krijgen in de modernistische wereld van 'pedagogie'.
In dat 'oude' wereldje ben ik opgegroeid.
Mijn MOEDER breidde truien van 'sette' die reeds gediend hadden uit een vorig leven,
het was allemaal normaal en niemand stelde zich hierover vragen.
Dat zou je nu eens moeten 'riskeren' als ouder. (-ling)
Voor een jongeling was het vervelend.
Een gebreidde trui, die reeds lang was afgedragen, werd ontrafeld en opgewonden tot opnieuw bruikbare 'souê.
Als Moeder 'beveelde' om deze 'sette' tussen mijn beide handen te houden, zodanig dat Zij het kon opwinden in een bol 'soui' om opnieuw een 'trui' te beginnen breiën, deed ik dat met enthousiaste tegenzin.
En nog zoveel andere monumentale nostalgie uit een dicht, 'ver'-leden.
Klik ook eens op één van de bijlagen!
Kermis op de'n Teirlinck 1952.
Bijlagen: Enkele mooie gedachten.BAC.pps (4.5 MB) Kermis op de'n Teirlinck. 001.jpg (62.3 KB)
26-08-2013 om 00:00
geschreven door Tony De Ruysscher 
Categorie:Senioren.
|