Bert Peeters (1943) wordt de nieuwe dirigent van het Ruysscheveldekoor. (2009-....)
Geboren in Puurs, gaf deze aimabele man, zijn 'visitekaartje af in de academie van
St-Niklaas met talrijke positieve getuigenissen van gewezen 'studenten'.
Hier is zijn C.V. uit een vorig jaar (2011) gehouden koffie-concert-programma te Stekene.
Bert Peeters.
begint zijn muzikale opleiding aan het Lemmensinstituut te Mechelen.
Hij vervolmaakt zich aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Antwerpen voor hobo en orgel en in Gent behaalt hij het bijzonder diploma voor directie HafaBra (Harmonie, Fanfare, Brassband) bij Guy Duyck en volgt er tevens koordirectie bij Michaël Scheck.
Hij is jaren leraar leraar algemene muziekvorming, algemene muziekcultuur en samenzang aan de academie voor Muziek, Woord en Dans te St-Niklaas.
Hij fungeert er nog steeds als jurylid voor de eindexamens.
In de muziekafdeling Stekene zijn heel wat jeugdigen getuige van zijn muzikale competentie.
Jarenlang is Bert een vaste waarde op de musiceerdagen van Jeugd en Muziek te Antwerpen.
In 1982 richtte hij het Gemend koor Sint-Amandus (later Amicale) op in Malderen en na 25 jaar gaf hij dit dirigeerstokje door.
Sinds september 2007 dirigeert hij het gemend koor Cantate uit Willebroek.
In Temse richtte hij het vrouwenkoor Temsicantat op en dat wordt nog steeds door hem geleid.
Als organist en koordirigent van de Christus-Koningkerk te Temse verzorgt hij al meer dan vijfendertig jaar de eucharistievieringen.
Bert is tevens medewerker van VLAMO-Oost-Vlaanderen (Vlaamse amateursmuziekorganisatie) en Lid van de raad van Bestuur van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen.
Als je 'zeven' verschillende dirigenten gekend hebt, bestaan er evenveel verschillende 'interpretanten' (intendanten ((?))) met eigen karakteriële ingesteldheid.
Iemand (dirigenten) die openhartig met 'kunst' omgaan, (verantwoordelijke) verdwalen in een demonisch labyrint van zelf overtuiging.
Een 'uitstrijkje' bevestigd in deze 'omstandigheden, geen geloofwaardig en jarenlange kunst-contractuele verbintenis.
Wanneer deze (dirigenten) U confronteren met 'kunst' wordt het nog net iets moeilijker.
Ze zijn (gevoelsmatig) 'handelbaar', maar raak hen niet aan wanneer het een persoonlijke 'interpretatie' betreft i.v.m. bv. koormuziek.
Voor het C.V. van Carlo Claes verwijs ik U naar zijn boeiende dagverse blogs. (Bijlage)
Talrijke vragen vervoegen ons 'absenteïsme binnen een 'bewogen' (levendige) kerk!
Een liturgie streeft naar 'modaliteit', (modernisme)
liefst rakelinks naast 'zoete' dromen van bezorgde ouders of verwaaide kandidaturen van 'gelovigen', en dan bestaat er reeds een 'appocalips'. (Bijbelverhaal)
De interne filosofie van geloof en humane werkelijkheid, bezit een regelrechte confrontatie van 'tijdelijke' overtuiging.
Een doopsel-, of vormsel-akte is geen deelgenoot meer van Christelijke waarden.
Hoe goed bedoeld en de zorgzaamheid van menig ouders dit ook moge wezen.
Anderzijds: Catechisten verdienen 'applaus'!
We verliezen de essentie.
"Niets overtuigt zich van zelfstandige overtuiging!".
Toch is en blijft dit een 'bareel'. (Slagboom)
Met gevouwen handen, en gefezelde bed resonanties, zullen wij terugdenken aan datgene
wat ons eerder (tijdloos) te beurt viel.
De 'poort' is er...
Burchten en kastelen.
Basilieken, kerken en kathedralen.
Zij verdragen geen theologisch intellectualisme meer.
Bevinden wij ons in een 'interludium'?
De voedingswaarde (geloof) geniet niet eens meer van 'vertedering', 'overtreding'
en bij wijlen ' vernedering'.
Het zeer interne, geheime gedeelte van een begijnhof vertaald ook geen levenslange 'opluchting'.
En...vragen blijven steeds bevoorrechte, levenslange tochtgenoten.
Als mens biedt het ons klanken, zelfs letters, lettergrepen, woorden, zinstructurele opbouw,
en allerhande... met steeds een 'benadering' van oprechte communicatie.
Koormuziek biedt ons, hecht zich in een ontoegankelijke 'symfonie' van aangeboden partituren.
Claudio Monteverdi, Josquin de Prez, Phillipus de Monte, Ockeghem en vooral niet te vergeten Giovanni Pierluigi da Palstrina bewezen hun overtuiging (Verstaanbaarheid van de teksten) op een platform van nederigheid.
Na het 2de Vaticaans Concilie worden wij geconfronteerd met 'bijlagen' van eerlijke biechtgeheimen.
Naast het luiden van de kerkklok, (verdrijven van de boze geesten, en hadden de primitieve volken dit al niet eeuwen 'gecultiveerd'? Vraag het maar aan nonkel Pater!)
zingt dit een vers:
'Verdraagzaamheid'.
'...gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren...'
Nostalgie wedijvert met hedendaagse bezinning.
maar dat 'fenomeen' circuleerde eeuwen geleden ook al.
Niet alleen onder KUNST maar onder de stil-zwijgende clerus.
Het gaf blinde inspiratie voor beeldhouwers, schilders, musici, literaturisten en anderen.
Het ordent (organiseert) een opzettelijk gevoel van verstevigde ontoegangkelijkheid.
Waarom ik deze 'verzilverde' collums (bloggen, o.a historiek van het Ruysscheveldekoor) schrijf, is mij nog steeds een raadsel.
Misschien omdat gevoelens zo kwetsbaar en onverwoordbaar (?) zijn. (Uitdaging)
Misschien...omdat een enkeling geen 'tegenspraak' duld (verdraagt) naar de neo-populariteit van een gewezen activist (-e) en een genoegen vindt de 'sleutel' tot creatieve, artistieke zinnigheid te ontnemen.
Mensen kunnen hard zijn, maar... dat weet je wel.
Faalangst dirigeert een levensloop.
Eigen overtuiging wentelt zich niet in een aangename dialoog,
maar wordt een monotone, driftige tafelgenoot zonder gehoor.
Na verloop van tijd, verloopt ook het 'imago' van een, voor zichzelf overtuigde en kansarme presentator.
In 1998 nam Sebastiaan Van Steenberge 'het roer' over.
Zonder afbreuk te doen aan zijn opvolgers, was dit een zéér goede keuze.
Hierna volgt een uittreksel (C.V.) uit een concert in de H.Kruiskerk van Stekene.
Sebastiaan Van Steenberge, componist en dirigent.
Sebastiaan Van Steenberge (1974) studeerde aan het Lemmensinstituut te Leuven.
In de klas van Peter Pieters behaalde hij het Meesterdiploma en het Specialisatiediploma voor orgel.
Hij behaalde eveneens het Meesterdiploma voor compositie in de klas van Luc Van Hove.
Ook de volgende mentoren tekenen voor zijn muzikale ontwikkeling:
Kurt Bikkembergs, (koorcompositie) Frans Geysen, (seriële technieken) Reitze Smits, (improvisatie) Christiaan Vereecke, (fuga) Hedwig Bilgram. (orgel, Bonn-D)
Reeds vroeg werd hij gebeten door de compositiemicrobe.
Als componist schreef hij reeds werken voor de Hoge Raad voor Diamant, (Antwerpen) Pro Civitate, (Gemeenschapskrediet) Nationale Muziekwedstrijd(Dexia), Leuvens Universitair Koor, Gentse Oratoriumvereniging, Abdij Keizersberg. (Leuven).....
Sinds april 2000 is deze organist-componist verbonden aan de Kathedraal van Antwerpen waar hij benoemd is tot kapelmeester.
In die functie werkt hij o.m.als dirigent van de Kathedraalkoren.
Bij mijn memoires aan het Ruysscheveldekoor, kan ik niet anders dan mezelf als eerste 'boorling' in het labyrint van toekomstige collega-dirigenten, profileren.
Ik kan het niet beter zeggen dan ....te klikken op bijlage. (pps)
Als U klikt, rechts onderaan deze blog,
hoofdpunten andere blog,
onder Maria de Meester, vindt U nog enkele gegevens.
Ik ben een' onbeminnelijk' voorstander van dirigenten wissels.
Op basis van een mondeling, contractueel akkoord, wanneer deze gestoffeerd wordt met een 'ruim salaris' per avond voor onbepaalde duur, hij/zij,de muzikale verantwoordelijkheid ter harte zal nemen en door het bestuur (overeenkomst), stilzwijgend kan worden verlengt.
Het 'klikt' of het 'klikt' niet tussen dirigent, koorleden én...bestuur., ook al heeft de 'geëxamineerde' zoveel 'diploma's aan de muur'.
Muziek, in zijn totaliteit, straalt steeds dat ondragelijk gevoel van 'onoverwinnelijkheid' uit.
Gelukkig maar.
Wanneer er geld op tafel ligt, vindt je genoeg en bovendien, talentrijke jonge kandidaturen die een 'opstart' (prostaat is nog vér weg) als toekomstig beroemd koordirigent, beleven in hun eigenste en voor hen zelf studie soms 'stage-periode'
'Oudere' dirigenten hebben een ernstig gevoel voor ervaring's rijkdom het welke niet altijd begrepen wordt koor-consumenten.
De koor-dirigenten-jubilarissen sterven uit.
Je moet tegenwoordig vlug zijn om uw 10- jarig huwelijks (koor) jubileum te vieren.(?)
Jonge (academisch gevormde) 'ondernemers' vertoeven in een landschap (oase) van eigen-overtuigde zinnigheid en confronteert hen soms met een onverstaanbaar, gewoon modaal populisme van een 'Panis Angelicus' 'Ave Verum' of andere kenbare 'schlagers' uit een geparfumeerd verleden.
De waarde van het 'ouder' worden, (stemband functionaliteit) verstevigd zich in een 'onverstaanbare' (koor modernisme) oppositie van eigen waarheid.
'Glissando's, onverstaanbare mede klinkers, klank kleuren,.... ach, een pleiade van onfatsoenlijke opmerkingen die je als dirigent minder populair maken t.o.
een 'individualist.(-e)
Overtuigd, en met de nodige frequentie, maar met transparante, kunst-humanistische inhoud verteren de 'genodigden' de 'menu-kaart'. (Koor programma.)
Hier eindigt mijn persoonlijke visie, schriftelijke 'actieve' bijdrage (ex-dirigent) uit de leefwereld van het Ruysscheveldekoor en waarvan ik overtuigd ben dat deze
'bijdrage' (-n) niet de sympathie deelt van meerdere enkelingen.
Maar...als god bestaat...laat hij/haar...dan delen in het verdriet van zovele ouders
die hun kind verloren in een busongeval.....want, zoals in vele koorwerken te lezen is:
God is Liefde.
Er resteren nog, voor mezelf althans, enkele 'toekomst'-gerichte 'adviezen'.
Weinig belangrijk, maar toch voldoende om een onaanvaardbare 'ouderdom's-factor' te leren accepteren binnen een collectieve gemeenschap die modale en religieuse 'kunst' hoog in z'n vaandel draagt.
Een pleiade van volgende jaar-activiteiten
(vanaf 1998)
met diverse dirigenten,
mag geen afbreuk doen aan verleden 'prestaties'
van een Steken'se koorgemeenschap.
Het spiegelbeeld 'binnen en van' een koorbestuur, 'moet' aanzetten (mag zich niet blinderen) tot een verantwoordelijke, actieve initiatief-neming, en eindigt niet met een 'invititatie' (invulling t.g.v. een kerstconcert) van een ' betaalbaar, gewaardeerd en hoogstaand Madrigaalkoor uit Gent. (Klik op foto)
Applaus enerzijds en toch met een licht wrang gevoel van afwezigheid (R.V.-koor) anderzijds. (2010)
Toch is er een positieve tendens aanwezig.
En...naar men de beelden (en vooral de koorklank) waarneemt (Kerstconcert Stekene-Temse 2011) groeit het vertrouwen in een culturele gemeenschap die erkenning, waardigheid en samenhorigheid hoog in hun vaandel dragen.
Een wekelijkse samenkomst occulteert zich niet alleen in een wijnrank maar zou (moet) ook vruchten kunnen voortbrengen.
M.a.w. een kort 'optreden' (R.V.-koor, kerstconcert 2010) zou zeer 'voedzaam' geweest zijn voor de 'aanwezige' sympathysanten.
Zij (koorleden) worden gevoed door een dirigent, die 'veel' bepaald';
kwaliteit, lied keuze's onuitgesproken impressie's....geassisteerd door een niet al te bemoeizuchtig bestuur.
Simplistisch is het niet maar toch de moeite waart om cultuurwaarden (koorzang, enz.) te verspreiden.
Uit ervaring weet ik dat je midden in de zomer 'moet' beginnen aan een 'kerstlied' (-eren) wanneer je een 'presence' 'installeert' (kerstconcert) met een gevoelige buurt-gemeenschap als toezichter's. Luisteraars, aanwezigen en andere fraaie superlatieven accentueren de ondersteuning van een 'zangkoor' maar neemt geen zins weg dat de 'visualisatie' van het koor door de 'steunkaart' (-en) hier een vreemde 'weg' ( viation in het vlaams) inslaat.
De uitvaartdiensten 'swingen de pan uit'. (Opluistering door het R.V.-koor anno 2012)
maar steeds met een behoorlijke aanwezigheid van de koorzangers. (Volgens horen zeggen)
En bekoorlijk voor een dirigent en koorbestuur.
Dat siert weerom de 'harmonie' binnen de koorgroep.
Mijn 'populariteit's-pol' zal weer eens met een flinke duik naar beneden 'tuimelen'...
St-Job-in-'t-Goor....een buiten gemeentelijke uitstap met Carl Darquennes als 'gedelegeerde' dirigent en oude- mede student van het Lemmens instituut.
Zijn 'kot' (kamer) was net naast het mijne en dan moet je 'voor'-'nachten' kunnen verdragen.
Tafeltennis partijën begonnen om 233Ou. in de kelder van ons 'luxueus' verblijf. bij de 'Witte Paters' en 's anderendaags te O9u. waren wij toch 'aanwezig' (op maar niet wakker) in een les waar toekomstige musici 'gevormd' werden.
Celestijnenlaan-Heverlee-Leuven.
Op 17 april vond er een kerkconcert plaats waarvan ik 'bewust' was dat dit mijn laatste 'openbaar' optreden zou zijn met het R.V.-koor.
Niemand wist hiervan.
Ik vocht tegen een eigen-loze besluitvorming.
Bezorgdheid t.o. 'mijn' geliefd koor....
Een dirigent die de fakkel wilde doorgeven met 'vernieuwde' ideeën.
Koorleden zouden geboeid worden door een jong-ogende (op dat moment niet bekent) prospectus.
Tot op vandaag is dat, naar mijn gevoel, steeds zo geweest.
Een vernieuwd koor repertorium waarvan het 'oude', verdwaalde (verdween) in een 'la' met sloten (gesmolten) van 'kaarsvet'.
De 'zondigheid' van een dirigent bestaat ook hierin, dat hij/zij niet teruggrijpt naar een 'ouderwetse' verzamelplaats van 'antieke' koor literatuur.en transformeert zich naar een andere 'cat-walk' presentatie.
Na 19 jaar was het genoeg geweest en wat ik ook mag 'zeggen' of antwoorden...op een relatief vaak gestelde vraag:
"Tony, heb je nu geen spijt van uw beslissing....?" is in de loop van de 14 jaren, een accidentele vraag geworden vanuit een gesprekspartner,.... een toevallige huis bezoeker.
Ik was 'voldaan' of beter, als dirigent kon ik geen boeiendere 'avondvoorstelling' meer 'rechtvaardigen' t.o. het Ruysscheveldekoor, en het is beter geweest dat ik er op dat 'moment' stopte dan een rekbaar alternatief te fulmineren.
Waarom geen 20 jaar 'afronden'?
Niemand kent het antwoord en als je, zelfs met fanatieke overtuiging (wat is dat gevaarlijk) het zou weten, zou je 'denken':
"Dat begrijp ik...."!
Op 2 november zong het R.V.-koor in het crematorium van Lochristi. (2de maal) gevolgd door een koor optreden 'op' de Keizersberg in Leuven. (Zie foto)
Ik ben Tony De Ruysscher, en gebruik soms ook wel de schuilnaam TDR.
Ik ben een man en woon in 9190 Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd..
Ik ben geboren op 30/06/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek, religie, moraal-filosofie, en ....mailtjes ontvangen! (Maar ook doorsturen!?).
Wij hebben drie zonen, en twee kleinkinderen.
Tony De Ruysscher is overleden op 28sept 2018 in huiselijke kring.