Donderdag 27 mei 2010, 14.39u
De Koningin Elisabeth wedstrijd voor piano.
Gelieve niet te 'niezen', kuchen of nog minder te hoesten, tijdens deze wedstrijd, het kan de kandidaten uit hun concentratie brengen...
Gelieve dus ook niet luidop te lachen met wat hierna volgt....!
De wedstrijd van gisteravond....
Als ik de commentaren van de panelleden vanuit de loge hoo,r met mevr. Katelijne Boon als intervieuwer, overweeg ik sterk om mijn 'commentaar' te toetsen aan deze en (toevallige) gasten uit het 'publiek'. (Of eerder, en dat zou het eigenlijk moeten zijn..luisteraars, maar zij zijn het wèl.)
Het valt mij telkens op hoe verschillend de indrukken zijn van gevestigde Belgische top pianisten,.... de ene spreekt van 'sublieme vertolking' de andere... met ''gematigd' enthousiasme.
Ikzelf ben zeker geen wedstrijd-freak, verre van.
Waarom?
"Degustibus non est disputandum" was, is, en blijft een onverzettelijk gedachte, waarmee je alle kanten uit kunt. (Ook bij internationale 'concours'.)
Wat ontegensprekelijk 'floreert' en wij als luisteraars ervaren is, .. naarmate het optreden van de kandidaat vordert, er een rijpere, overtuigendere prestatie van het desbetreffende pianowerk volgt, en dat is zeer opvallend en bovendien erg menselijk...het vertrouwen groeit...
Maar,... de jury is niet van gisteren...
Eerst een eigen keuze pianosonate die kans maakt om te verwateren omdat er in het achterhoofd, onmiddellijk hierna, een opgelegd werk moet vertolkt worden.
Bij mijn allereerste analyse (=beluistering) vond ik dit zeker geen gelukkig uitgekozen werk uit de 147 inzendingen voor het 'concours' (Compositie) wat nadien bevestiging kreeg van de pannelleden.
Het zal zeker de concert programmatie niet sieren in één of ander wereld's continent.
(Maar daar spreken we zelfs niet meer over.) Laat componisten maar ideologeren over hun eigen creatie, ik heb nog altijd het gevoel dat zij wel ooit eens 'groot' zullen worden maar dat zal wel na hun bewust 'zijn' gebeuren!
De Minnaar van deze wedstrijd zal de duimen moeten leggen tegen over Koreanen en andere. Deze Cassanova is misschien wel de publiekslieveling, maar kunst laat zich niet inpalmen door claque's en bovendien was hij té 'aandachtig' voor het opgelegd werk.
Wie kan (zal) de eerste zijn om dit verplicht werk uit het hoofd te spelen...
Een immense uitdaging...Enkel de groten kunnen en durven dit aan.
Ik kijk er naar uit. Maar tot op heden is er, voor mij, nog geen uitgesproken 'primus inter pares'.
Wordt vervolgt.
Klik op foto.
(Yury Favorin.)
27-05-2010 om 00:00
geschreven door Tony De Ruysscher 
Categorie:Senioren.
|
In deze, voor België althans, hoogdagen van de professionele klassieke muziek met de Koningin Elisabeth wedstrijd oftewel concours Reine Elisabeth,
