Het nam welgeteld vijf uren in beslag om de cilinders te demonteren en de vier kleine o-ringen over de tapeinden te plaatsen! Het einige wat me nu nog zorgen baart is dat ik het links onderste tapeinde van m'n linker cilinder niet volledig op moment heb gekregen. Ik heb zo'n flauw vermoeden dat weer de draad in het carterblok aan het lossen is net zoals voorheen! We zullen wel zien ben het sleutelen nu wel beu aan het worden. We besuiten om het convooi van vrijdag te nemen en een dag langer in Essaouira te blijven.
Op 29April opent stijn de morgen met de woorden: "Ik heb nog eens zin in een koppel tieten!" Nina en ik stellen die van haar voor, hij vond ze wel mooi, maar het moesten Marokkaanse zijn ;-) Die dag zijn we samen met z'n drieen nog naar het strand vertrokken, maar zijn zonder Stijn weergekeerd,... Hij heeft die nacht ook niet in het hotel geslapen,...Het zijn uiteindelijk Amerikaans-Joodse borsten geworden, en van horen zeggen waren het hele mooie! Voor diegene die geinteresseerd zijn in de Stijn z'n nieuwe vlam kan naar haar web-site gaan kijken, www.taliafrenkel.com het is werkelijk de moeite die griet kan wel iets, op gebied van fotografie dan toch, de rest moet je maar aan Stijn vragen;-) In iedergeval is voor sommige mensen Essaouira het 'Parijs' van Marokko!
30 April: De medina ontwaakt en doet op haar beurt ook ons ontwaken, het kabaal van roepende verkopers is nu echt niet meer te houden! Nina en ik maken ons klaar voor het vertrek naar Agadir, we gunnen Stijn nog een extra dag samen met Talia in Essaouira. We spreken op 1 Mei af in Tiznit, zo heeft die jongen een 'carte blance' om wat schade in te halen! 't Zal er gaan stuiven! Wij gaan nog effe goeiedag zeggen tegen de gyvo's, waar we weer warm worden onthaald en rijden half 'tipsy' Essaouira buiten richting Agadir!
Esra rijdt nog steeds uitstekend wanneer we de 'rode stad' verlaten richting Marrakech, ik zou zelfs geloven dat er meer pit inzit dan voorheen. Ook hier is de natuur weer prachtig, ze is getooid met vooral rode en groene kleuren en even later komt er het knal blauw van een gigantisch stuwmeer bij! We volgen al 2 dagen een groene strook die diagonaal door Marokko loopt! Na verloop van tijd komen we aan de voet van het Atlas gebergte en die flankeert ons tot in 'Beni-Mellal' daar draait de weg in de richting van Marrakech en brengt de totale verandering van het landschap met zich mee. Van de ene bocht in de andere zitten we plotseling in een dorre prairie-achtige woestijn. De verradelijke bochten maken nu plaats voor een ellenlange rechte baan in een okerkleurig vlak landschap! Blijkbaar niet alleen onze route maar ook de fauna en flora hebben een bocht van bijna 180 graden ondergaan!
In Marrakech koffie drinken en eten, het is er verschrikkelijk heet en laten de hitte even passeren voor we de oase van Marrakech achter ons laten. Doch wanneer we in de richting van Essaouira verder rijden blijft de hitte bedrukkend hangen en de lange saaie baan maakt het er niet aangenamer op. Zelfs het schapenvel op ons doorgezeten zadel begint z'n nut te verliezen en ik moet geregeld op de pedalen staan om voor een billen massage te smeken bij Nina achterop,... De zon verwarmt de hele aarde en alles wat er zich op begeeft, het zweet kleeft de kleren aan onze huid. De hete lucht die van de gekoelde cilinders komt verwarmt nog eens extra m'n voeten alsof het nog niet heet genoeg is,...
Maar na enkele uren komt er een zachte koele bries over het het land, we naderen 'Essaouira' en z'n milde zeeklimaat! Het wordt frisser en frisser, zelfs zo fris dat ik de ritssluiting van m'n jas weer optrek. De frisse wind komt ten goede voor mens en machine, net op tijd want ik stond op het punt uit m'n lederen broek te drijven! De frisse zeelucht brengt niet alleen verfrissing maar ook de melange van verse vis en kruiden met zich mee en begin spontaan te watertanden naar een tagine met vis en gestoofde groenten! De vegetatie begint weer langzaam te veranderen in allerlei groenige kleuren en al snel komt achter de hoek de blauwe oceaan piepen met z'n witte schuimkoppen. En even slik ik m'n droge keel met de gedachte: "Daar moet ik straks over met een rollende fles!;)" Maar m'n affreuze gedachte wordt alweer snel verdrongen door de schoonheid van de Essaouira,... De prachtig witte huizen met blauwe slagluiken en deuren, doen je meteen aan griekenland denken en verder hangt er een heel aparte sfeer! Dat zou een beetje te maken hebben met de vele artiesten die er komen uitblazen na een zware tour of die er net wat inspiratie komen opdoen voor een film of plaat. Jimmy Hendrix en Cat Stevens zouden er in de jaren zestig een hippy gemeenschap hebben aangertrokken,...
We komen er ook Duitse gs-rijders tegen van het Zwarte Woud; Bernt, Peter en Jutta die zorgen er meteen ook voor dat we enkele dagen langer in Essaouira moeten blijven! Omdat ik hen m'n motor problemen van in Guercif had uitgelegd! Peter vertelde me dat die kleine o-ringen op de tapeinden van groot belang waren voor de olie-circulatie! Als ik ze niet terug monteer zouden m'n lagerschalen er weer aan moeten geloven! Vlak voor onze Duitsers weer vertrekken geeft Peter me z'n voelmaten setje, vloeibare pakking en een flinke dosis succes mee! Dat wordt dus een dag extra blijven en nog maar eens een operatie bij Esra, de cilinders moeten voor de zoveelste keer weer verwijderd worden! Net nu de motor zo goed bolde! Ik begin het stilaan beu te worden, heb ondertussen al meer 'onder' de motor gelegen dan 'erop' gezeten! Ik verlang naar de 'fregelgrot' maar heb geen keuze, en ga op zoek naar een garage waar we gereedschap mogen gebruiken. En zo komen we op de één of andere manier bij 'Guy Bellinkx' en 'Ivo Grammet' terecht! Twee wel héél bijzonder dikke vrienden, ze wonen samen al dertig jaar in Essaouira en runnen de riad 'GYVO' www.riadgyvo.com In z'n vrije tijd vangt Guy straatkinderen op in Essaouira. www.essaouira-darna.com en Ivo verzamelt artisanale kunst voorwerpen van over de hele wereld en organiseert tentoonstellingen. Momenteel heeft hij er eentje lopen in Antwerpen op de Suikerrui met Marokkaanse kunst. www.symbiose-ic.net (allen daarheen, 't schijnt de moeite te zijn) We worden er ontvangen als kind aan huis en sturen ons naar de beste mechanicien van Essaouira, waar we zonder problemen het gereedschap van zouden mogen gebruiken,... Allez, ik zal er dan maar eens aan beginnen, tot later,...
We snorren weer verder op onze 2weelers, eerst weer langst de groene Schotland-achtige heuvels richting Fes. Prachtig glooiende wegen met de meest varieerende bochten, wel kopje erbij houden want het durft wel eens te gebeuren dat er een stuk asfalt ontbreekt! Vlak voor Fes zakken we af naar het zuiden richting Ifrane. Ifrane is het klein Zwitserland van Marokko, het is er proper de huizen zien eruit als Zwitserse chalets en je kan er tijdens de winter in 3 verschillende gebieden skieen. Ifrane ondergaat op het moment een serieuze metamorfose, en wordt op haar beurt keurig op Marokkaanse wijze verkracht door de Europese bouwstijl! Niets is hier traditioneel zelfs de Marokkaanse vriendelijkheid ontbreekt. Toch is het wel de moeite er te passeren je waant je helemaal in de Alpen de natuur is er eveneens prachtig. Ifrane is een plaats voor de Marokkaanse elite, we voelen ons er niet echt thuis en rijden na onze koffie verder richting zuiden.
We zakken letterlijk en figuurlijk af richting Azrou, het aroma van naaldhout begeleidt ons door het 'woud van de ceders' waar het stikt van de makaken, flink uit de kuiten gewassen apen! In het centrum van Azrou kan Stijn het niet laten even een buikschuiver te maken, hij mist ons op een haar na! Buiten enkele schramen geen schade. Mooi zo! Nu wordt er verdacht meer afstand gehouden,...
Een adembenemend landschap brengt ons tot in Khénifra, de 'Rode stad' genoemd omdat er de huizen zijn opgetrokken met de aarde van de streek die er knal rood is. Het geeft een warme oranjerood-achtige sfeer. Het geeft je een idee hoe er een stad op Mars zou uit kunnen zien! We houden hier halt om de nacht door te brengen! Morgen naar Essaouira!
We snorren weer verder op onze 2weelers, eerst weer langst de groene Schotland-achtige heuvels richting Fes. Prachtig glooiende wegen met de meest varieerende bochten, wel kopje erbij houden want het durft wel eens te gebeuren dat er een stuk asfalt ontbreekt!
