Toen we de 'zoveelste keer' in het chaotische Dakar werden gesmeten kon ik amper m'n ogen geloven. De welgekende wespennest leek deze keer met verschillende stokslagen zijn geraakt! De stad was drukker dan voorheen, en werkelijk ik dacht dat er echt niet meer volk bij kon, maar de Kerst- en Tabaski vierende Afrikanen bewezen het tegendeel! Jammer genoeg voor Dakar viel dit jaar Tabaski samen met Nieuwjaar! Straatverkopers liepen als gekken door de stad overladen met deze keer plastiek kerstbomen, opblaasbare kerstmannen, slingers, kerstballen enz,... De mannen van de Tabaski -je weet wel dat offerfeest waar er in Antwerpen altijd zoveel heibel over is- liepen te leur met kuddes schapen en slachtmessen van alle maten en kleuren! De lokals hier noemen het het feest van het schaap, nu ik denk persoonlijk dat 'het (arm) schaap' daar wel anders over denkt,... Want toen het zover was stroomde er niet alleen chemie en andere rotzooi door de open rioolen in de baai, maar ook ontelbare liters 'warm' bloed! Ondanks we Nieuwjaar toch liever ergens zonder 'gestoord' te worden op de oceaan hadden gevierd, was het toch weeral een ervaring meer! In iedergeval hebben we Afrika nu echt wel gehad! We hebben de wormen gehad, Philla Coco, slangenbeten, gebroken schouderbladen, dagen met hoge koorts -t.g.v de zeeëgels- ten bedde liggen, de meest bizarre huiduitslagen, malaria en ga zo maar verder! Moet wel zeggen dat we de gekko's op de muren zullen missen! Afrika, we zijn er in onder gedompeld, het sop over ons heen gehad en erin verzopen! We hebben het begraven, we hebben het vervloekt, we hebben het omarmd, het heeft ons beroofd! We hebben het gegeten we hebben het daarna ook geregeld weer uitgekotst! Het Afrikaanse piment heeft onze slokdarmen verbrand! We hebben haar heerlijke geuren opgenomen, we zijn weggekropen voor haar stank, we zijn Afrika, we ruiken naar Afrika, zo gek zelfs dat ik soms verschiet van m'n eigen blanke arm! Jaja, het wordt hoog tijd dat we vertrekken,...Vlak voor ons vertrek zijn we in de 'Bijagos archipel' geweest (Guinee Bissau) en dit is het werkelijke Afrika dat we hadden willen zien. Ondanks de toch niet geringe myserie die we in Afrika hebben gezien, heb ik hier al een beetje een gevoel van heimwee. En dat doet in feite een beetje raar want ik kan moeilijk zeggen dat ik symphatie heb voor Afrika, we hebben haar myserie en corruptie gezien en ze heeft zelfs een goeie vriendin opgeëst, nee Raike we zullen u nooit vergeten! In iedergeval ben ik Afrika op dit moment zeer dankbaar dat ze op het laatste moment toch nog een van haar schoonste kanten laat zien, want werkelijk, de Bijagos eilanden is tot hiertoe een van de mooiste dingen die ik m'n leven heb gezien. Ik denk dat Afrika hierdoor iets goed wil maken,...Hoewel, want nu vlak voor het vertrek schonkt Afrika me toch nog een van haar diverse malaria soorten, waardoor het vertrek weeral eens voor enkele dagen uitgesteld werd. Ja, "hoe is het mogelijk" zou je denken, geloof me dat dacht ik ook, toen de dokter me de positieve uitslag van de malariatest overhandigde. De mensen die me kennen zullen dan ook wel weten dat ik niet te veel aangesproken wou worden die dag, iets wat in Afrika zowat onmogelijk is! En wat voor een malaria, eentje die gepaard ging met een zware hoest, waardoor ik bij elke hoest aanval m'n kringspier zodanig moest dicht knijpen -om de diaree binnen te houden- dat ik er duizelig van werd! M'n conclusie hieruit was dat oftewel Afrika ons niet moet, oftewel ze ontzettend veel symphatie voor ons heeft en ze ons op die manier hier probeerde te houden! Maar uiteindelijk is het zover, morgen heffen we met onze paspoorten en Europees papierwerk de glazen stolp die over Afrika gebogen staat en waar alle arme Afrikanen onder gevangen zitten, we zullen het anker heisen uit het Senegalese slijk en zetten koers richting westen! jiiiiihaaaaa!!!! Tot aan de overkant!
Toen we de 'zoveelste keer' in het chaotische Dakar werden gesmeten kon ik amper m'n ogen geloven. De welgekende wespennest leek deze keer met verschillende stokslagen zijn geraakt! De stad was drukker dan voorheen, en werkelijk ik dacht dat er echt niet meer volk bij kon, maar de Kerst- en Tabaski vierende Afrikanen bewezen het tegendeel! Jammer genoeg voor Dakar viel dit jaar Tabaski samen met Nieuwjaar! Straatverkopers liepen als gekken door de stad overladen met deze keer plastiek kerstbomen, opblaasbare kerstmannen, slingers, kerstballen enz,... De mannen van de Tabaski -je weet wel dat offerfeest waar er in Antwerpen altijd zoveel heibel over is- liepen te leur met kuddes schapen en slachtmessen van alle maten en kleuren! De lokals hier noemen het het feest van het schaap, nu ik denk persoonlijk dat 'het (arm) schaap' daar wel anders over denkt,... Want toen het zover was stroomde er niet alleen chemie en andere rotzooi door de open rioolen in de baai, maar ook ontelbare liters 'warm' bloed!
