Enkele dagen waren we al goed op dreef, het bootje werkte zich over de grote golven en gleed vervolgens in de diepe dalen van ontelbare liters water. De zeilen stonden mooi gebold in de wind en het zout in het strakke canvas glinsterde fel als kleine diamantjes in de tropen zon, het ging allemaal goed, zoals het zou moeten gaan. In feite te goed,...want na enkele uren was het water oppervlak zo glad als een vers gestreken laken waaronder een lichte bries blies, dat zich in werkelijkheid manifesteerde als reusachtige trage deining, een deining die zo leeg was dat zelfs de vissen beurtlings naar het oppervlak kwamen om lucht te scheppen. We aanschouden verschillende oorlogs vloten van de ontelbare zeil kwallen, die m'n de portugese oorlogsschepen noemt, omdat ze zeilen met een opgeblazen zakje dat boven het water uitsteekt en zeer giftig zijn. Zij waren de enigen die profiteerden van onvoelbare bries, want onze zeilen hingen erbij als impotente lullen en het werd hoog tijd dat we de motor zouden starten, want de temperatuur was moordend! Zo gezegd zo gedaan, en even later haalden we weer de gezapige snelheid van 5kn,... Toch voor de volgende 2 uur, want toen begon de motor te sputteren om enkele seconden later dood te vallen! Geen wind, geen motor, knap lastig voor een zeilboot met een 90pk motor. Stefan en ik nemen de fronten van het motorhuis weg een gaan opzoek naar de oorzaak! Even later komen we tot de vaststelling dat er ergens in de bezineleidingen lucht wordt gezogen. We controleren alle fittingen en waar nodig , worden ze vervangen. We starten opnieuw de motor en het ziet er naar uit dat we het probleem hebben opgelost, voor tijdelijk,... want precies na 2 uur stopt de motor weer! Opnieuw ontluchten, 2uur later, ontluchten, enz,...Tot de ontluchtingsbout van het filterhuis afbreekt, tijdelijk repareren enz,...zo vullen we een beetje onze dag! Tegen de avond begint het alarm van de uitlaat-temperatuur onuitstaanbaar te schreeuwen, blijkt dat de impellor van de waterkoeling-pomp het heeft begeven,... uren worstelen we met de positie van de waterpomp, want natuurlijk begeven altijd de dingen die waar je onmogelijk bij kan! Zowel Duitse- en Vlaamse vloekwoorden evenals lege bussen kruipolie als engelse sleutels vliegen dwars door het bootinterieur! Nina die hulpeloos in de kuip alle mogelijke geluiden en pijnkreten van geknelde vingers tot stotende hoofden aanhoord, heeft zonet haar 2e boek uitgelezen en haalt zuchtend nog een sigarret uit een bijna leeg pakje Marlboro dat naast een overvolle asbak ligt,... Binnen in de boot naast een hete looplamp begin ik ondertussen alweer galboeren op te hoesten, die eindeloze trage deining doet m'n maag keren en nu ik binnenin zit te sleutelen kan ik me niet concentreren op de horizon en dat maakt het alleen maar erger! Een dik anderhalf uur, een handvol gebroken bouten en afgezaagde engelse sleutels later zijn we erin geslaagd om de impellor te vervangen en de pomp weer op z'n plaats te zetten! Daarmee is natuurlijk nog niét het diesel probleem van de baan en besluit Stefan daarom terug te keren naar de Casamance en in Ziguinchor opzoek te gaan naar onderdelen. Nina krijgt de opdracht de koers 180° te verleggen en zo gebeurt het dat we -ondertussen een felle sterren hemel- terug oost varen en om de 2 uur stopt de motor, moeten we de brandstof leiding ontluchten en gaan we weer verder voor de volgende 2 uur. Tot we aan het punt komen dat de motor niét meer wil starten! Ook na het ontluchten en het herhaaldelijk omdraaien van het contactsleutel was er geen teken van leven te bekennen! Amen en uit! Nina die ondertussen al aan het koken is moet plaats maken voor ons, maar voor we weer tussen het motorblok duiken, wordt een cd van Pink floyd op loeihard gezet, om een beetje 'moed' te brengen, want dat is ondertussen ver onder het zee niveau te zoeken! Het moet iets met de brandstof toevoer te maken hebben en gaan opzoek.Het gevolg van onze zoektocht is dat in een mum van tijd liters dieselolie van links naar rechts over de houten vloeren drijven, evenals de schroevendraaiers, steeksleutels enz, waar Nina met haar blote en besmeurde voeten tussen staat. Regelmatig moet ze dan ook een een van deze atributen naar ons toe trappen en zo vormen we een perfect team. Pink floyd heeft z'n best gedaan want, de oorzaak is al redelijk snel gevonden, onze 2 weken oude diesel filter ziet zo zwart als pek! De kans is vrij groot dat we 1000 liter vuile diesel hebben getankt in 'F*cking' Dakar! We leven werkelijk van het ene probleem naar het andere en onze kapitein krijgt er een beetje de ballen van en overweegt om terug te gaan naar zwitserland om op zoek te gaan naar de juiste onderdelen en niet te gaan bricoleren in Ziguinchor met oude auto onderdelen. Wanneer we in Ziguinchor zijn aangekomen en Stefan's dure camera het spontaan begeeft, is zijn beslissing genomen, en boekt enkele uren later een vliegtuig ticket van Ziguinchor naar Dakar en van Dakar naar Zurich. Zo komt het dat wij enkele dagen later -met gesloten en zacht huilende huid-porieën tegen de naderende Dakar stank- op de ferrry zitten van Ziguinchor naar de wespen nest 'Dakar', want wij hebben allebei een beetje last van een zagende tandpijn en hebben toch maar besloten om eens een check-up te laten doen! t'Zal wel z'n reden hebben zeker,... laat het een schrale troost zijn!
Enkele dagen waren we al goed op dreef, het bootje werkte zich over de grote golven en gleed vervolgens in de diepe dalen van ontelbare liters water. De zeilen stonden mooi gebold in de wind en het zout in het strakke canvas glinsterde fel als kleine diamantjes in de tropen zon, het ging allemaal goed, zoals het zou moeten gaan. In feite te goed,...want na enkele uren was het water oppervlak zo glad als een vers gestreken laken waaronder een lichte bries blies, dat zich in werkelijkheid manifesteerde als reusachtige trage deining, een deining die zo leeg was dat zelfs de vissen beurtlings naar het oppervlak kwamen om lucht te scheppen. We aanschouden verschillende oorlogs vloten van de ontelbare zeil kwallen, die m'n de portugese oorlogsschepen noemt, omdat ze zeilen met een opgeblazen zakje dat boven het water uitsteekt en zeer giftig zijn. Zij waren de enigen die profiteerden van onvoelbare bries, want onze zeilen hingen erbij als impotente lullen en het werd hoog tijd dat we de motor zouden starten, want de temperatuur was moordend! Zo gezegd zo gedaan, en even later haalden we weer de gezapige snelheid van 5kn,... Toch voor de volgende 2 uur, want toen begon de motor te sputteren om enkele seconden later dood te vallen! Geen wind, geen motor, knap lastig voor een zeilboot met een 90pk motor. Stefan en ik nemen de fronten van het motorhuis weg een gaan opzoek naar de oorzaak! Even later komen we tot de vaststelling dat er ergens in de bezineleidingen lucht wordt gezogen. We controleren alle fittingen en waar nodig , worden ze vervangen. We starten opnieuw de motor en het ziet er naar uit dat we het probleem hebben opgelost, voor tijdelijk,... want precies na 2 uur stopt de motor weer! Opnieuw ontluchten, 2uur later, ontluchten, enz,...Tot de ontluchtingsbout van het filterhuis afbreekt, tijdelijk repareren enz,...zo vullen we een beetje onze dag! Tegen de avond begint het alarm van de uitlaat-temperatuur onuitstaanbaar te schreeuwen, blijkt dat de impellor van de waterkoeling-pomp het heeft begeven,... uren worstelen we met de positie van de waterpomp, want natuurlijk begeven altijd de dingen die waar je onmogelijk bij kan! Zowel Duitse- en Vlaamse vloekwoorden evenals lege bussen kruipolie als engelse sleutels vliegen dwars door het bootinterieur! Nina die hulpeloos in de kuip alle mogelijke geluiden en pijnkreten van geknelde vingers tot stotende hoofden aanhoord, heeft zonet haar 2e boek uitgelezen en haalt zuchtend nog een sigarret uit een bijna leeg pakje Marlboro dat naast een overvolle asbak ligt,... Binnen in de boot naast een hete looplamp begin ik ondertussen alweer galboeren op te hoesten, die eindeloze trage deining doet m'n maag keren en nu ik binnenin zit te sleutelen kan ik me niet concentreren op de horizon en dat maakt het alleen maar erger! Een dik anderhalf uur, een handvol gebroken bouten en afgezaagde engelse sleutels later zijn we erin geslaagd om de impellor te vervangen en de pomp weer op z'n plaats te zetten! Daarmee is natuurlijk nog niét het diesel probleem van de baan en besluit Stefan daarom terug te keren naar de Casamance en in Ziguinchor opzoek te gaan naar onderdelen. Nina krijgt de opdracht de koers 180° te verleggen en zo gebeurt het dat we -ondertussen een felle sterren hemel- terug oost varen en om de 2 uur stopt de motor, moeten we de brandstof leiding ontluchten en gaan we weer verder voor de volgende 2 uur. Tot we aan het punt komen dat de motor niét meer wil starten! Ook na het ontluchten en het herhaaldelijk omdraaien van het contactsleutel was er geen teken van leven te bekennen! Amen en uit! Nina die ondertussen al aan het koken is moet plaats maken voor ons, maar voor we weer tussen het motorblok duiken, wordt een cd van Pink floyd op loeihard gezet, om een beetje 'moed' te brengen, want dat is ondertussen ver onder het zee niveau te zoeken! Het moet iets met de brandstof toevoer te maken hebben en gaan opzoek.Het gevolg van onze zoektocht is dat in een mum van tijd liters dieselolie van links naar rechts over de houten vloeren drijven, evenals de schroevendraaiers, steeksleutels enz, waar Nina met haar blote en besmeurde voeten tussen staat. Regelmatig moet ze dan ook een een van deze atributen naar ons toe trappen en zo vormen we een perfect team. Pink floyd heeft z'n best gedaan want, de oorzaak is al redelijk snel gevonden, onze 2 weken oude diesel filter ziet zo zwart als pek! De kans is vrij groot dat we 1000 liter vuile diesel hebben getankt in 'F*cking' Dakar! We leven werkelijk van het ene probleem naar het andere en onze kapitein krijgt er een beetje de ballen van en overweegt om terug te gaan naar zwitserland om op zoek te gaan naar de juiste onderdelen en niet te gaan bricoleren in Ziguinchor met oude auto onderdelen. Wanneer we in Ziguinchor zijn aangekomen en Stefan's dure camera het spontaan begeeft, is zijn beslissing genomen, en boekt enkele uren later een vliegtuig ticket van Ziguinchor naar Dakar en van Dakar naar Zurich. Zo komt het dat wij enkele dagen later -met gesloten en zacht huilende huid-porieën tegen de naderende Dakar stank- op de ferrry zitten van Ziguinchor naar de wespen nest 'Dakar', want wij hebben allebei een beetje last van een zagende tandpijn en hebben toch maar besloten om eens een check-up te laten doen! t'Zal wel z'n reden hebben zeker,... laat het een schrale troost zijn!
