Figuig was als een pleister op de zwerende wonde die in Guercif op ons ligt te wachten in een met olie besmeurde garage vol oud ijzer en Arabisch ratelende, maar wel heel behulpzame moslims! Ons hotel in Figiug was als een oase in een oase, de zon boven de Sahara brandde heet maar het zwembad aan het hotel bracht verfrissing! Figuig is werkelijk de moeite waard voor iemand die van Marokko houdt, een echte aanrader. Met vele hammams, warm waterbronnen, oude architectuur en ongelooflijk lieve mensen! Je passeert er geen enkele mens die niet: "Bonjours, ça va?" aan je vraagt. Een streng gelovig Christen die graag eens een stukje van de hemel zou willen proeven, moet beslist naar Figuig afzakken!
Ondertussen hebben we alweer een treinritje richting hel achter de rug en zijn we weer in Guercif beland. Gelukkig stond Mohamed ons weer op te wachten aan het station. 'Mohamed' is de man die ons onderbracht bij z'n familie toen we hier een panne kregen. Ze bieden ons er eten, drinken en overnachtingen aan, en worden er ongelooflijk goed gesoigneerd! We hoopten in Guercif eindelijk eens ons pakketje aan te treffen, maar helaas de douane wil het niet vrijgeven omdat ze de inhoud er niet van kennen! En als klap op de vuurpijl vinden de flikken hier het nu wel heel verdacht dat we hier nog steeds rond dwalen. Daarom worden we uitgenodigd naar hun betonnen kantoortje te komen, en alles eens deftig uit te leggen. De commisaris die denkt een hoofdvogel te hebben afgeschoten vraagt fier naar onze paspoorten. Nadat hij natuurlijk niets abnormaals heeft gevonden, vertelt hij aan Mohamed dat we niet meer bij hem mogen logeren en we een hotel moeten nemen dicht bij het politie kantoor. Daar gaat onze gratis overnachting! Hij zegt ook nog tegen Mohamed dat hij moet oppassen met onze motors in z'n huis te bewaren, en dat ze ons in het oog zullen houden! Tja,... het koningshuis is hier wel heel heilig. 'Hassan en Mohammed VI' hangen hier overal trots aan muur in de woonkamer, althans bij de mensen met geld,...
Nu ik toch weer carte blance had voor geruime tijd door het wachten op het pakketje (er zat natuurlijk weer een weekend tussen) heb ik maar op aanraden van de Seppe een website aangemaakt via www.bloggen.be , ik hoop dat het een beetje overzichtelijk is! Want het heeft me bloed, zweet, tranen en heel wat geduld van Nina gekost! Ondertussen kennen ze hier in het cyber café, de meest uiteenlopende vlaamse vloek woorden! Foto's kan je voorlopig nog bekijken op http://spaces.msn.com/ninadecaigny/ en http://spaces.msn.com/members/tatanka5mijnfotoos1982/ ik probeer later nog wel wat foto's op de site bij te voegen.
Na veel gevloek en getier in de teleboetiek tegenover ons veel te duur hotel zijn we er dan toch in geslaagd het pakketje naar DHL in Fes te laten overkomen. We zouden het morgen kunnen afhalen, jawel we hebben het zelfs zover gekregen dat we op een zondag kunnen langst komen! Ik ben benieuwd, Marokko is en blijft een Afrikaans land en de bureaucratie is hier bijna even laks als in Belgie;) Je kan je dus wel inbeelden hoe moeilijk het is hier iets gedaan te krijgen!
Allez dat was het dan, gelieve te duimen voor morgen!
Figuig was als een pleister op de zwerende wonde die in Guercif op ons ligt te wachten in een met olie besmeurde garage vol oud ijzer en Arabisch ratelende, maar wel heel behulpzame moslims!
